Η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ έχει δυο εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ.
Ένα απ’ τα μεγαλύτερα παράδοξα των πρώτων μηνών της φετινής σεζόν, είναι αυτό που συμβαίνει με την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ έχει καταφέρει να κάνει δυο εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ.
Από την μία βρίσκεται στην 15η θέση της Μπουντεσλίγκα, με μόλις 10 βαθμούς, και ένα αξιομνημόνευτο σερί 5 ηττών που έσπασε χάρη στο απίθανο αυτογκολ του Κράμερ στο παιχνίδι της περασμένης αγωνιστικής μεταξύ Ντόρτμουντ και Γκλάντμπαχ. Από την άλλη, έχει τo 4/4 στην Ευρώπη, έχει πάρει ήδη την πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ 2 αγωνιστικές πριν το τέλος και με τα 13 της γκολ είναι η δεύτερη καλύτερη επίθεση στην διοργάνωση μέχρι στιγμής, πίσω απ’τη Σαχτάρ Ντόνετσκ,ενώ με μόλις 1 γκολ παθητικό είναι και η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης μαζί με Μπάγερν Μονάχου και Μονακό.
Γιατί όμως η διαφορά είναι τόσο μεγάλη στις δύο διοργανώσεις; Μάλιστα, η κατάσταση που επικρατεί στο πρωτάθλημα είναι τόσο απογοητευτική που τέθηκε μέχρι και θέμα Κλοπ από μια μικρή μερίδα οπαδών. Όταν μιλάμε για τον άνθρωπο που ανάστησε την ομάδα της Βεστφαλίας και την έφτασε σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και 2 πρωταθλήματα Γερμανίας, έστω και η παραμικρή αμφισβήτηση στο πρόσωπό του δείχνει πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι όσοι κατηγορούν τους παίκτες της Γερμανικής ομάδας ότι διαλέγουν παιχνίδια, παίζοντας επίτηδες πιο χαλαρά στα παιχνίδια του Γερμανικού πρωταθλήματος, έτσι ώστε να είναι σε καλύτερη κατάσταση για την Ευρώπη.
Η αλήθεια πάντως είναι πως η Ντόρτμουντ ακόμα και όταν χάνει (φαινόμενο που μέχρι στιγμής είναι πολύ συχνό εντός των συνόρων) δεν δείχνει αδιάφορη. Η ομάδα του Κλοπ σε 11 παιχνίδια στη φετινή Μπουντεσλίγκα σουτάρει 18 σουτ ανά αγώνα, από αυτά, 5.2 ανα παιχνίδι βρίσκουν την αντίπαλη εστία, ενώ πετυχαίνει περίπου 1.1 γκολ, με 12 γκολ στο σύνολο. Η σύγκριση με το Τσάμπιονς Λιγκ είναι αναπόφευκτη και δείχνει αρκετά.
Σε 4 παιχνίδια στην Ευρώπη, η Ντόρτμουντ έχει πετύχει συνολικά ένα γκολ παραπάνω (13) απ’ότι εντός των συνόρων και τριπλάσια γκολ σε μέσο όρο (3.25). Η ομάδα του Κλοπ κάνει 17 προσπάθειες ανα παιχνίδι, ενώ περίπου οι μισές, 8 ανα παιχνίδι, βρίσκουν στόχο.
Eπιθετικά λοιπόν, η Ντόρτμουντ επισκέπτεται με την ίδια συχνότητα τα αντίπαλα καρέ, όμως το πρόβλημα εμφανίζεται κυρίως στον τομέα της αποτελεσματικότητας που σημαίνει πρόβλημα και στην δημιουργία “ποιοτικών” φάσεων για τους παίκτες των Γερμανών. Τα ποσοστά στις πάσες είναι επίσης αισθητά καλύτερα στην Ευρώπη (84% έναντι 77% επιτυχημένες πάσες) όμως η κατοχή (48% έναντι 56% στο πρωτάθλημα) ισοσταθμίζει κάπως τη διαφορά στον τομέα των μεταβιβάσεων.
Στην άμυνα οι αριθμοί επίσης δείχνουν την αλήθεια.17 γκολ παθητικό και 1 μόλις παιχνίδι χωρίς να δεχτεί γκολ ο Ρόμαν Βαϊντενφέλερ στην Μπουντεσλίγκα, 3 παιχνίδια που κράτησε το μηδέν στην Ευρώπη και όπως είπαμε μόλις 1 γκολ παθητικό. Η άμυνα των Γερμανών απλά δεν τραβάει εντός των συνόρων, και ίσως για αυτό να φταίνε και οι πολλοί τραυματισμοί που έχει η Γερμανική ομάδα στις θέσεις των αμυντικών, καθώς είτε λιγότερο είτε περισσότερο σχεδόν όλοι οι παίκτες της έχουν χάσει αγωνιστική δράση λόγω τραυματισμών.
Αποτέλεσμα είναι η αμυντική συνοχή της ομάδας του Κλοπ να μην είναι στα επίπεδα που επιθυμεί ο Γερμανός κόουτς και οι Βεστφαλοί να δέχονται αρκετά όσο και “αστεία” για το επίπεδο της ομάδας γκολ, ορισμένες φορές λόγω ασυνεννοησίας και κακών τοποθετήσεων των αμυντικών της.
Βέβαια ενδιαφέρον είναι και το πότε δέχεται η Μπορούσια αυτά τα γκολ. Τα 2/3 των τερμάτων που δέχεται η ομάδα είναι μετά το 60′ λεπτό, δηλαδή σε ένα σημείο στο οποίο μία ομάδα λογικό είναι να κουράζεται, και θολώνει το μυαλό των παικτών, οι οποίοι κάνουν και τα εύκολα λάθη που αναφέραμε. Σε μία ομάδα με το αγωνιστικό στυλ της Ντόρτμουντ, είναι απαραίτητο να υπάρχει εξαιρετική φυσική κατάσταση, ούτως ώστε να μην “σκάει” μετά από ένα διάστημα.
Στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ κάτι τέτοιο δεν γίνεται, καθώς η Μπορούσια αφήνει στον αντίπαλο την κατοχή ή την μοιράζεται με αυτόν, με αποτέλεσμα να χτυπάει περισσότερο με αιφνιδιασμούς και γρήγορες επιθέσεις σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η ομάδα του Κλοπ πιέζει σωστά και σε νευραλγικά σημεία τον αντίπαλο, τον οποίο τον αναγκάζει σε λάθη που δημιουργούν επιθέσεις με καλές προοπτικές, ενώ η αποτελεσματικότητα της πίεσης αυτής που ασκούν οι μπροστινές γραμμές της ομάδας, ξεφορτώνει κατά ένα σημαντικό ποσοστό το φορτίο που έχει η άμυνα, βοηθώντας την έτσι να μένει πιο φρέσκια καθ’όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Στην Μπουντεσλίγκα αυτό δεν ισχύει. Η Μπορούσια έχει την κατοχή και τα μέτρα από τις αντίπαλες ομάδες για να δημιουργήσει αυτή τα ρήγματα στον αντίπαλο. Παράλληλα έχει χάσει τον επιθετικό-σημείο αναφοράς, που ήταν ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, και έχει δύο πιο περιφερειακούς επιθετικούς ως βασικές λύσεις (Ομπαμεγιάνγκ, Ιμόμπιλε) και ως αναπληρωματικό έναν παίκτη με τα στοιχεία του Πολωνού αλλά που τώρα δοκιμάζεται στο υψηλότερο επίπεδο (Άντριαν Ράμος). Ακόμα, ο καλύτερος μεσοεπιθετικός της, ο Ρόις, προέρχεται από σοβαρούς τραυματισμούς και ακόμα δεν βρίσκεται σε φουλ ρυθμούς (εντούτοις παραμένει ίσως ο καλύτερος της ομάδας του στο διάστημα που αγωνίζεται).
Που επηρεάζει αυτό την φυσική κατάσταση της ομάδας; Όντας “ταρακουνημένη” απ’τις αλλαγές στο ρόστερ και την έλλειψη ετοιμότητας του επιθετικού όπλου που λέγεται Μάρκο Ρόις, η Μπορούσια καλείται να επιτίθεται πιο μαζικά για να δημιουργήσει ρήγματα, άρα και να ανεβάζει τις γραμμές της, γεγονός όμως που δημιουργεί χώρους στην αντίπαλη ομάδα για επικίνδυνες αντεπιθέσεις, επομένως και παραπάνω δουλειά για τους αμυντικούς της Ντόρτμουντ, οι οποίοι από τη στιγμή που δεν βρίσκονται και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, κουράζονται πιο εύκολα τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Συν τοις άλλοις, οι επιθετικές προσπάθειες που δημιουργεί απέναντι στις κλειστές άμυνες δεν είναι το ίδιο καλές ποιοτικά σε σχέση με αυτές που δημιουργεί στην Ευρώπη, στα παιχνίδια στα οποία χρησιμοποιεί πολύ το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο. Προτιμότερο για μια ομάδα είναι να κάνει έναν αριθμό φάσεων στο ανοιχτό γήπεδο, έχοντας τους αριθμούς με το μέρος της και τους επιθετικούς της με περισσότερο χώρο να δράσουν, παρά να κάνει τον ίδιο ή και μεγαλύτερο αριθμό φάσεων με μακρινά σουτ, στημένες μπαλιές και την περιοχή του αντιπάλου γεμάτη πολλά κορμιά.
Από τη στιγμή που η επίθεση της Ντόρτμουντ δεν έχει βρει την απαραίτητη χημεία, οι πιθανότητες να δημιουργηθούν συνδυασμοί που να “ανοίξουν” τις κλειστές άμυνες και να δώσουν καθαρό πεδίο βολής στους επιθετικούς, είναι λίγες, όπως φαίνεται και από τα μέχρι τώρα παιχνίδια των “κιτρινόμαυρων” στο πρωτάθλημα.
Μετά από το διάλειμμα για τα διεθνή παιχνίδια, η Μπορούσια έχει την ευκαιρία να έρθει στα αγωνιστικά “ίσια” της, και να γυρίσει την κατάσταση. Είναι μάλλον αδύνατον να πάει για πρωτάθλημα (Οι Βαυαροί άλλωσε δείχνουν ασταμάτητοι εντός συνόρων), αλλά με τα 2/3 του πρωταθλήματος να απομένουν μπορεί άνετα να γυρίσει την κατάσταση και να βρεθεί ξανά στις θέσεις της Ευρώπης μέχρι την αλλαγή της χρονιάς και αργότερα να προσπαθήσει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στη συνέχεια.
Ξεκινώντας από την 9η της βαθμολογίας, και ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος, Πάντερμπορν, αντιμετωπίζει στη συνέχεια την Χόφενχαϊμ και τη Χέρτα, τρεις ομάδες που είναι στα κυβικά της για να τις καθαρίσει. Βέβαια, με την εικόνα που δείχνει αυτή τη στιγμή στις εγχώριες διοργανώσεις, ακόμα κι αυτό θα είναι δύσκολο.
Αλλά με τις μπαταρίες των παικτών που δεν έχουν διεθνείς υποχρεώσεις γεμάτες,με μερικές προπονήσεις παραπάνω στην προσπάθεια εύρεσης της επιθετικής χημείας και με καθαρό μυαλό μετά απ’την διακοπή, το timing για τους Βεστφαλούς είναι το καλύτερο δυνατό για να αλλάξουν τα δεδομένα και να φέρουν την “ευρωπαϊκή” τους εικόνα και την Μπουντεσλίγκα, αν θέλουν του χρόνου να παίζουν ξανά στην μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση.
