H αγωνιστική περίοδος 2014 – 2015 έφτασε αισίως στο τέλος της, και ήρθε η ώρα για τον απολογισμό. Ποιες ομάδες και ποιοι παίκτες ξεχώρισαν, για τους σωστούς ή τους λάθος λόγους; Ποιό ήταν το γκολ της χρονιάς; Η συντακτική ομάδα του Rabona βάζει τα πάντα στο τραπέζι και δίνει τα δικά της βραβεία για την ποδοσφαιρική σεζόν που μόλις τελείωσε.
1) Καλύτερη ομάδα: Αδιαμφισβήτητα, ο τίτλος αυτός “κλείδωσε” το βράδυ της 6ης Ιουνίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου. Με την κατάκτηση του Champions League και την ολοκλήρωση του δεύτερου τρεμπλ της ιστορίας της (η πρώτη ομάδα που το καταφέρνει δεύτερη φορά), η Μπαρτσελόνα πήρε σπίτι της και τον τίτλο της καλύτερης ομάδας της σεζόν που μόλις τελείωσε. Σε μία χρονιά που η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του προπονητή της, Λουίς Ενρίκε, ήταν μεγάλη μέχρι τα μισά της σεζόν, οι Καταλανοί κατάφεραν όχι μόνο να βγουν αλώβητοι, αλλά να τελειώσουν και με μία απ’τις καλύτερες σεζόν στην ιστορία του συλλόγου. Τρεις τίτλοι, με το εντυπωσιακό ρεκόρ των 50 νικών, 4 ισοπαλιών και 6 ηττών σε όλες τις διοργανώσεις και με επίθεση που πέταγε φωτιές, αποτελούμενη από μία απ’τις καλύτερες επιθετικές τριάδες των τελευταίων δεκαετιών, τον Λίονελ Μέσι, τον Νεϊμάρ και τον Λουίς Σουάρες. Οι “MSN” σκόραραν τα 123 από τα 175 γκολ της Μπαρτσελόνα σε όλες τις διοργανώσεις, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ σκοραρίσματος για επιθετική τριάδα, ξεπερνώντας τα 118 γκολ που πέτυχαν οι Ρονάλντο, Μπενζεμά και Ιγκουαΐν πριν από 3 χρόνια.
2) Ομάδα – έκπληξη της χρονιάς: Το Europa League είναι ο θεσμός των εκπλήξεων (ως φυσική συνέχεια του κυπέλλου UEFA), επομένως δεν αποτελεί έκπληξη η ομάδα αυτής της κατηγορίας να προέρχεται απ’τις διακριθείσες του θεσμού. Ο λόγος για την Ντνίπρο Ντνιπροπετρόφσκ, την ομάδα που έπαιζε χωρίς έδρα λόγω των εμφύλιων πολεμικών συγκρούσεων στην Ουκρανία, που την ανάγκασαν να απομακρυνθεί από την φυσική της έδρα, την Dnipro Arena της πόλης Ντνιπροπετρόφσκ και να παίξει όλα της τα εντός έδρας παιχνίδια στο Ολιμπίσκι του Κιέβου. Παρά τις δυσκολίες, η ομάδα του Μάρκεβιτς, έχοντας ένα αρκετά αξιόμαχο σύνολο το οποίο στηρίζεται απόλυτα στο επόμενο μεγάλο αστέρι του Ουκρανικού ποδοσφαίρου, τον Κονοπλιάνκα, έκανε την μία “κηδεία” μετά την άλλη. Απέκλεισε στα νοκ άουτ κατά σειρά τον ερχόμενο απ’το Champions League, Ολυμπιακό, τον Άγιαξ, την Κλαμπ Μπριζ, και ένα εκ των φαβορί για κατάκτηση του τροπαίου, την Νάπολι του Ράφα Μπενίτεθ, πριν αντιμετωπίσει στον τελικό την Σεβίλλη. Εκεί μπορεί να έχασε με 3-2, όμως στάθηκε παραπάνω από αξιόμαχη, κέρδισε τις εντυπώσεις και κατάφερε να ενώσει ολόκληρη την Ουκρανία σε δύσκολες καταστάσεις για την χώρα (χωρίς να λείψουν βέβαια κάποια παρατράγουδα εθνικιστικών εξάρσεων κατά τη διάρκεια των πανηγυριών). Ο πρώτος της τελικός (τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο) μετά από 25 χρόνια τελείωσε άδοξα, όμως το κατόρθωμά του να φτάσει σχεδόν ως το τέλος, της δίνει τον τίτλο της έκπληξης για την σεζόν που πέρασε.
3) Ανερχόμενη δύναμη: Η Βόλφσμπουργκ. Oι “Λύκοι” του Γερμανικού πρωταθλήματος έχουν καταφέρει να φτιάξουν μία ομάδα-μοντέλο, από την διοίκηση μέχρι τους παίκτες. Με την απόλυτη στήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen (έστω και παράτυπα απ’τον γενικό κανόνα της Μπουντεσλίγκα για 50%+1 μετοχές στα χέρια της λαϊκής βάσης της ομάδας), στην Βόλφσμπουργκ έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα εξαιρετικό τμήμα σκάουτινγκ, του οποίου οι καρποί συνδυάζονται με ορισμένες αρκετά δαπανηρές και θεαματικές κινήσεις (Ντε Μπρούινε, Λουίς Γκουστάβο, Σίρλε), δημιουργώντας έτσι ένα αποτέλεσμα που όχι μόνο αποδίδει εξαιρετικά στο γήπεδο, αλλά έχει όλο το μέλλον δικό του, αν σκεφτεί κανείς την μικρή ηλικία των βασικών στελεχών της ομάδας του Ντίντερ Χέκινγκ. Ο Γερμανός προπονητής στα τρία χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα έχει καταφέρει να της δώσει ένα αρκετά θεαματικό και αποτελεσματικό πρόσωπο, παίζοντας ποδόσφαιρο γρήγορου ρυθμού και αντεπιθέσεων, ενώ ο αναγεννημένος Μπας Ντοστ με 20 γκολ σε 36 εμφανίσεις αποτελεί ιδανική αιχμή του δόρατος μιας ομάδας με καταπληκτικό κέντρο που αδιαμφισβήτητα του κάνει την ζωή πολύ πιο εύκολη. Επιστέγασμα στις προσπάθειες της ομάδας του Βόλφσμπουργκ ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Γερμανίας, μετά την επικράτηση με 3-1 επί της Μπορούσια Ντόρτμουντ. Σίγουρα οι “πράσινοι” έχουν τόσο το υλικό, όσο και τις “οικονομικές πλάτες” να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τις βλέψεις τους τόσο για μια ευρωπαϊκή διάκριση όσο και για επιστροφή (μετά το 2009) στην κορυφή της Μπουντεσλίγκα.
4) Θεαματικότερη ομάδα: O τίτλος αυτός μάλλον πάει και στην καλύτερη ομάδα για φέτος, καθώς αυτά που έκανε η φοβερή και τρομερή επιθετική τριπλέτα των Καταλανών δεν τα έκανε άλλη ομάδα στην Ευρώπη για φέτος. H Ρεάλ Μαδρίτης περισσότερο προβλημάτιζε παρά εντυπωσίαζε, όπως και η Μπάγερν Μονάχου,ενώ η Τσέλσι και η Γιουβέντους θυσίασαν πολλές φορές το θέαμα για την ουσία. Αυτή που κατά καιρούς έπαιξε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο είναι η Άρσεναλ, η οποία όμως είχε την ατυχία των πάρα πολλών τραυματισμών, που της στέρησαν μια πιο σταθερή απόδοση. Επιστρέφοντας στην Μπαρτσελόνα τώρα, με τους Μέσι, Σουάρες, Νεϊμάρ σε τρελά κέφια, τον Ράκιτιτς να προσφέρει φρεσκάδα στην μεσαία γραμμή με τον ερχομό του και την γνωστή και δεδομένη ποιότητα του υπόλοιπου ρόστερ (που βέβαια δεν έπιασε σε απόδοση τους τρεις της επίθεσης), ήταν λογικό να δούμε αρκετό θέαμα, όπως μαρτυρά και το βίντεο που ακολουθεί:
https://www.youtube.com/watch?v=agmHrfMJhbs
5) Μεγαλύτερη απογοήτευση: Σε αυτήν την κατηγορία θα μπορούσαν να μπουν αρκετοί σύλλογοι, όμως μετά και το πρόσφατο “κατόρθωμά” της, η Εθνική Ελλάδας κερδίζει αυτόν τον (όχι και τόσο τιμητικό) τίτλο. Πέρσι τέτοια εποχή ο Γιώργος Σαμαράς την έστελνε στους 16 του Μουντιάλ, οπού θα έχανε την πρόκριση για τους 8 στα πέναλτι απ’την Κόστα Ρίκα. Στην Βραζιλία η εθνική πραγματοποίησε μία διοργάνωση που άφηνε τεράστιες ελπίδες για το μέλλον, δεδομένης της νέας γενιάς που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία της. Και κάπου εκεί άρχισε η κατηφόρα. Ο Φερνάντο Σάντος δεν ανανέωσε την συνεργασία του με την ΕΠΟ, για να έρθει ο Κλαούντιο Ρανιέρι και μαζί του η καταστροφή. Μέτριο ποδόσφαιρο, άσχημα αποτελέσματα, κατρακύλα στην βαθμολογία της UEFA και της FIFA και ένας απόλυτα βατός όμιλος, για τα προκριματικά ενός Euro που έχει 8 παραπάνω ομάδες από τις προηγούμενες διοργανώσεις, εξελίχθηκε σε εφιάλτη.Αποκορύφωμα η ήττα απ’τις Νήσους Φερόες, που οδήγησε και στην απόλυση του Ιταλού. Ο Σέρχιο Μαρκαριάν δεν άλλαξε και πολλά, η εθνική έχασε και δεύτερη φορά από τα Φερόε, και με μόλις 2 πόντους, λέει “Au’ revoir” στις όποιες ελπίδες είχε για συμμετοχή στο Euro της Γαλλίας, ενώ παράλληλα κερδίζει επάξια τον τίτλο της μεγαλύτερης απογοήτευσης της σεζόν που μόλις τελείωσε.
6) Παίκτης της χρονιάς: Οι συνήθεις ύποπτοι Λίονελ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν στα στάνταρ που μας έχουν καλομάθει και φέτος αλλα ακριβώς αυτό είναι το θέμα. Τους έχουμε συνηθίσει τόσο τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα οι εξωγήινες επιδόσεις τους να μην κάνουν την ίδια εντύπωση πλέον στους ποδοσφαιρόφιλους. Ο Κριστιάνο πέρυσι ήταν κυρίαρχος κατακτώντας την «Χρυσή Μπάλα» ωστόσο φέτος φαίνεται ότι ο Μέσι θα επιστρέψει στην κορυφή. Το δεκάρι της Μπάρτσα σκόραρε 58 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (εκ των οποίων 43 στη Λα λίγκα και 8 στο Champions League). Ηταν δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω από τον Ρονάλντο ενώ σκόραρε ίσο αριθμό τερμάτων με τον Πορτογάλο ( όπως κι ο Νεϋμάρ) στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με μια ειδοποιό διαφορά: ο Μέσι κατέκτησε τα πάντα φέτος ( Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League ) ενώ ο Κριστιάνο αρκέστηκε στις ατομικές διακρίσεις. Επιπλέον, ο Μέσι έχει μπροστά του και το Κόπα Αμέρικα, όπου η Αργεντινή παρουσιάζεται σαν το μεγάλο φαβορί του θεσμού. Εάν το κατακτήσει, θα σταματήσουν οι φωνές πως δεν αποδίδει το ίδιο καλά με την εθνική του ομάδα και δεν μπορώ να φανταστώ ποιος άλλος θα τον κοντράρει για την «Χρυσή Μπάλα» του 2015.
7) Καλύτερου νέου: Ο Άλβαρο Μοράτα μπορεί να μην είναι αυτό που λέμε πρωτοεμφανιζόμενος αλλά φέτος έκανε το όνομα του γνωστό σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Αφού εκτόπισε από την ενδεκάδα της Γιουβέντους τον πολύ πιο έμπειρο Φερνάντο Γιορέντε στη συνέχεια κατάφερε να πετύχει κάποια πολύ σημαντικά γκολ, ειδικότερα στο Champions League, σκοράροντας στα ημιτελικά απέναντι στην ομάδα που τον ανέδειξε αλλά δεν τον πίστεψε και τώρα κοπανάει το κεφάλι της, την Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μοράτα βρήκε δίχτυα και στον τελικό της διοργάνωσης απέναντι στην Μπαρτσελόνα και παρά το γεγονός πως αποχώρησε ηττημένος μόνο ως αποτυχία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η φετινή του σεζόν. Εξαιρετικός ήταν κι ο 20χρονος Μέμφις Ντιπάι της Αιντχόφεν, ο οποίος οδήγησε την PSV στον τίτλο του πρωταθλητή Ολλανδίας κι εξαργύρωσε τις τρομερές εμφανίσεις του με μεταγραφή στην Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μέμφις δεν έχει πλησιάσει ούτε στο ελάχιστο τις πραγματικές δυνατότητες του και στην Γιουνάιτεντ θεωρούν πως ο παίκτης έχει προοπτικές ανάλογες με του Κριστιάνο Ρονάλντο! Το βραβείο απονέμεται και στους δυο τους!
https://www.youtube.com/watch?v=4Q2ATQid7nY
8) Καλύτερης/χειρότερης μεταγραφής: Το μεγάλο κόλπο του προηγούμενου καλοκαιριού ανήκει στην Τσέλσι! Ο Ζοσέ Μουρίνιο απέκτησε τον Ντιέγκο Κόστα από την Ατλέτικο Μαδρίτης και τον Τσεσκ Φάμπρεγας από την Μπαρτσελόνα. Τα γκολ του πρώτου και οι ασιστ του δεύτερου οδήγησαν τους Μπλε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Λιγκ Καπ. Ο Πορτογάλος τεχνικός «έκλεψε» τον Τσεσκ μέσα από τα χέρια της ομάδας που ανδρώθηκε, της Άρσεναλ και τον επανέφερε στην φυσική του θέση δηλαδή στα χαφ. Έτσι, ο μέτριος Φάμπρεγας της Μπαρτσελόνα μετατράπηκε στον πολυσύνθετο μέσο που είχαμε γνωρίσει στην πρώτη του θητεία στο Λονδίνο. Η συνεργασία του με τον Κόστα ήταν υποδειγματική όλη την χρονιά και ο πρώην επιθετικός της Ατλέτικο του οφείλει μερίδιο αρκετών τερμάτων.
Το χρυσό βατόμουρο για την χειρότερη μεταγραφή απονέμεται στον Μάριο Μπαλοτέλι και την Λίβερπουλ. Μακράν της δεύτερης ήταν η χειρότερη επένδυση που πραγματοποιήσε σύλλογος φέτος. Ο «Σούπερ Μάριο» παρουσίαζε όλη την χρονια εικόνα παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και η τραγική ειρωνεία είναι πως σημείωσε το πιο εντυπωσιακό γκολ του στο φιλικό Φιλοι Τζέραρντ- Φίλοι Κάραχερ (σε επίσημα ματς είχε τον τραγικό απολογισμό των 4 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις). Είκοσι εκατομμύρια € πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων με την δήλωση του Ρότζερς πως ο Μπαλοτέλι δεν έρχεται σαν αντικαταστάτης του Σουάρεζ να περισώζει κάπως την κατάσταση, αλλιώς ακόμη θα γελούσαμε.
9) Καλύτερου goal: Σε αυτή την κατηγορία η επιλογή είναι πάντα ένας δύσκολος γρίφος καθώς υπάρχουν διαφορετικοί τύποι εντυπωσιακών τερμάτων (π.χ. μακρινά σουτ, «ψαλιδάκια», σλάλομ με ντρίμπλες, ψηλοκρεμαστά τελειώματα σε τετ α τετ). Αν και πάλι δεν θέλω να το παραδεχτώ το γκολ του Λίονελ Μέσι στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο απλά δεν υπάρχει και είναι το καλύτερο της χρονιάς κατ’ εμέ. Ο Αργεντίνος ξεκινάει την προσπάθεια του ελάχιστα μπροστά από το κέντρο κι αφού αποφεύγει με αλλεπάλληλες ντρίμπλες και προσποιήσεις τρεις παίκτες της Αθλέτικ, μπαίνει στην περιοχή από δεξιά, ξεπερνάει και τέταρτο αντίπαλο και πλασάρει τον τερματοφύλακα των Βάσκων στέλνοντας την μπάλα στην κλειστή γωνία με χειρουργική ακρίβεια. Αν τώρα προτιμάτε «ψαλίδια» το γκολ του Γκρατσιάνο Πελέ στο Σαουθάμπτον- ΚΠΡ καθώς και του Βασίλ Κόμπιν στο Λέγκια Βαρσοβίας- Μέταλιστ ήταν εκ των κορυφαίων της σεζόν. Για μακρινά σουτ την τιμητική του είχε ο Γιάγια Τουρέ με τρεις «κανονιές» εκτός περιοχής αλλά το γκόλ του Αλέξις Σάντσεζ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας είναι ίσως το φετινό καλύτερο. Στην Ελλάδα, αξέχαστο θα μείνει το γκολ του Τσόρι Ντομίνγκεζ στον τελικό Κυπέλλου.
https://www.youtube.com/watch?v=bOX2QpfMkq4
10) Αποχαιρετισμού στα όπλα/ Συνολικής προσφοράς: Ο προπονητής των επιτυχιών για την Ντόρτμουντ, Γιούργκεν Κλοπ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την Μπορούσια στο τέλος της χρονιάς μετά την καταστροφική φετινή πορεία της ομάδας, που παρ’ ολίγο να της κόστιζε την συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν. Επίσης, ένας παίκτης-τοτέμ για την Μπαρτσελόνα, ο Τσάβι Ερνάντεθ ανακοίνωσε κι αυτός την αποχώρηση του από τους μπλαουγκράνα και θα συνεχίσει την καριέρα του στο Κατάρ. Όμως, σε αυτή την κατηγορία δεν θα είμαι αντικειμενικός: το βραβείο απονέμεται στον Στίβεν Τζέραρντ. Ο εμβληματικός αρχηγός της Λίβερπουλ αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά από το μεγάλο λιμάνι της Αγγλίας μετά απο 17 συναπτά έτη ανυπολόγιστης προσφοράς έχοντας κατακτήσει τα πάντα πλην του πρωταθλήματος. Η επόμενη σεζόν θα τον βρει στα αμερικανικά γήπεδα του MLS, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται η ολιγόμηνη επιστροφή του στο Anfield ως δανεικού κατά την διακοπή των υποχρεώσεων του με τους L.A. Galaxy! Το μόνο σίγουρο είναι πως το κενό του είναι δυσαναπλήρωτο όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και συμβολικά.
+) Καλύτερης Rabona: Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει η συγκεκριμένη κατηγορία από τα βραβεία μας. Οι ‘Rabona experts’ Κουαρέσμα και Ντι Μαρία δεν πρόσφεραν κάτι εξαιρετικό για φέτος αλλά ο συμπατριώτης του τελευταίου, Έρικ Λαμέλα φρόντισε να μας αποζημιώσει με ένα φανταστικό σουτ-ραμπόνα σε αγώνα ομίλων του Europa League ανάμεσα στην Τότεναμ και τον Αστέρα Τρίπολης. Έτσι, η ελληνική ομάδα αποτελεί μέρος των highlights της χρονιάς αλλά όχι για λόγο που θα επιθυμούσε κι ο Λαμέλα είναι ο MRP (Most Rabona Player) της σεζόν.
