Μετά τα ποδοσφαιρικά βραβεία το Rabona απονέμει και τα μπασκετικά στις ομάδες και στους παίκτες που εντυπωσίασαν με την απόδοση τους αλλά και σε αυτούς που άφησαν το στίγμα τους για τους …λάθος λόγους. Πάμε να δούμε λοιπόν ποιοι ξεχώρισαν και ποιοι απογοήτευσαν σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Καλύτερη ομάδα: Στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός ήταν η κορυφαία ομάδα πέραν κάθε συζήτησης. Η χρονιά ξεκίνησε στραβά για τους Πειραιώτες, οι οποίοι όντας πλήρεις ηττήθηκαν από τον Παναθηναϊκό των ελλείψεων και των νεαρών παικτών στον προημιτελικό Κυπέλλου με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Γιώργου Μπαρτζώκα από την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αποδείχτηκε ο ιδανικός αντικαταστάτης «γυρνώντας το κουμπί» των ερυθρόλευκων, που πραγματοποιήσαν μια σπουδαία πορεία ως τον τελικό της Ευρωλίγκας (highlight η ανατροπή στον ημιτελικό του F4 κόντρα στην ΤΣΣΚΑ) ενώ κατέκτησαν άνετα το Πρωτάθλημα Ελλάδος «σκουπίζοντας» τον ΠΑΟ με 3-0.
Στην Ευρώπη η Ρεάλ Μαδρίτης μετά από χρόνια ατυχών προσπαθειών είδε επιτέλους τα εκατομμύρια της να πιάνουν τόπο και σάρωσε τα πάντα στο διάβα της. Τρεμπλ στην Ισπανία (Σουπερ Καπ, Κύπελλο και Πρωτάθλημα όπου «σκούπισε» την αιώνια αντίπαλο Μπαρτσελόνα) και σαν επιστέγασμα της κυριαρχίας της ήρθε και η κατάκτηση της Ευρωλίγκα, όπου επιβλήθηκε του Ολυμπιακού στον τελικό. Με παίκτες όπως οι Γκουστάβο Αγιόν, Αντρές Νοσιόνι, Τζέι Σι Κάρολ και φυσικά τους Ισπανούς σωματοφύλακες Ρούντι Φερναντεθ, Σέρχιο Γιουλ και Σέρχι Ροντρίγκεθ, η Βασίλισσα ήταν αχτύπητη ενώ ο προπονητής της Πάμπλο Λάσο, που αμφισβητήθηκε έντονα κατά την διάρκεια της χρονιάς ανανέωσε το συμβόλαιο του.
Ομάδα-Έκπληξη: Στην Ελλάδα ήταν αναμενόμενη η άνοδος της ΑΕΚ και των Θεσσαλονικέων, Άρη και ΠΑΟΚ, οι οποίοι ωστόσο δεν κατόρθωσαν να κάνουν το βήμα παραπάνω απέναντι στους δύο αιώνιους. Σαν έκπληξη πάντως θα μπορούσαμε να εκλάβουμε την εξαιρετική πορεία του Κοροίβου Αμαλιάδας. Η ομάδα της Πελοποννήσου αν και νεοφώτιστη κατάφερε την τελευταία αγωνιστική να εξασφαλίσει την είσοδο της στα Playoffs καταλαμβάνοντας την 8η θέση. Ο Ολυμπιακός φυσικά αποτέλεσε ανυπέρβλητο εμπόδιο, όμως οι κάτοικοι της Αμαλιάδας χειροκρότησαν υπερήφανοι την μεγάλη επιτυχία της ομάδας της πόλης στον εντός έδρας δεύτερο προημιτελικό και μένει να δούμε αν ο Κόροιβος θα συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς και του χρόνου.
Στην Ευρώπη δεν θα ασχοληθούμε με την Ευρωλίγκα, όπου οι συνήθεις ύποπτοι έφθασαν μέχρι και το F4 ( δεν μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη η παρουσία της Φενέρμπαχτσε βάσει ρόστερ και μπάτζετ) αλλά με το θαύμα του τουρκικού Πρωταθλήματος, την Πιναρ Καρσίγιακα. Η ομάδα της Σμύρνης σόκαρε το ευρωπαϊκό μπάσκετ όταν απέτρεψε την διεξαγωγή τελικών αναμέσα στους κουμπάρους, Ομπράντοβιτς- Ίβκοβιτς, αποκλείοντας την Φενέρ με 3-1 στα ημιτελικά. Ούτε κι ο Ντούντα όμως γλίτωσε από την Πιναρ, που καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες την Αναντολού Εφές στους τελικούς με 4-1! Στηριζόμενη σε πέντε αξιόλογους ξένους παίκτες ( οι αμερικανοί Μπόμπι Ντίξον, Κένι Γκάμπριελ Τζον Ντίμπλερ και Ντι Τζέι Στρόμπερι αλλά και ο Κολομβιανός σέντερ Χουάν Παλάσιος) και σε μέτριους Τούρκους παίκτες που δεν λογίζονται ως διεθνείς κατάφερε να επιβληθεί των αστεριών αξίας δεκάδων εκατομμυριών που στοιβάζονται στα ρόστερ των Φενέρ και Εφές. Ο Ουφούκ Σάριτσα, αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας αποδείχθηκε πιο ευέλικτος και δημιουργικός στην εύρεση λύσεων από τους Ζοτς και Ντούντα, όταν τα πράγματα ζόρισαν στα Playoffs κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Η επιβράβευση των κοκκινοπράσινων του Κορδελιού είναι η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα της επόμενης περιόδου έστω και χωρίς τους Ντίξον και Στρόμπερι, που από τη νέα χρονιά θα αγωνίζονται σε Φενέρ και Ολυμπιακό αντίστοιχα.
Ανερχόμενη δύναμη: Στην Ελλάδα η Βασίλισσα του μπάσκετ,ΑΕΚ, δείχνει να επιστρέφει για τα καλά. Η είσοδος επενδυτή έδωσε επιτέλους οικονομική ανάσα στην «Ένωση», η οποία πραγματοποίησε μεταγραφές επιπέδου Ευρωλίγκα ( Μενσα-Μπονσού, Χαίρστον, Ντελινικάιτις, Ινγκλις, Γουιλμπεκιν) και μπορεί φέτος να αποκλείστηκε μόλις στον πρώτο γύρο των Playoffs από τον Άρη, ωστόσο φιλοδοξεί να αποτελέσει τον τρίτο πόλο του ελληνικού πρωταθλήματος κοντράροντας στα ίσα τους δύο αιωνίους. Ήδη η επιστροφή στα ευρωπαϊκά σαλόνια ( έστω και στο Eurocup) αποτελεί γεγονός. Η οικονομική κι αγωνιστική άνοδος της ΑΕΚ μαζί με την οικονομική εξυγίανση των Θεσσαλονικέων, ΠΑΟΚ και Άρη θα δώσουν την ευκαιρία στο ελληνικό πρωτάθλημα να γίνει ξανά ανταγωνιστικό μετά από μια δεκαετία μονότονης κόντρας των δύο αιωνίων.
Οι τούρκικες ομάδες δείχνουν επιτέλους ότι θα πρωταγωνιστήσουν. Βέβαια, η φράση αυτή έχει ακουστεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Οι Τούρκοι (μιλώντας κυρίως για τις Φενερμπαχτσέ και Αναντολού Εφές) έδιναν ένα σκασμό λεφτά για να υπερπληρώνουν ευρωπαίους σούπερσταρ ποντάροντας στο ατομικό ταλέντο κι όχι στην ομαδικότητα και το προπονητικό πλάνο. Έτσι, κάθε Μάϊο έβλεπαν από την τηλεόραση τις ελληνικές και ισπανικές ομάδες να κατακτούν την μία Ευρωλίγκα πίσω από την άλλη ενώ γι’ αυτούς ο σκόπελος των προημιτελικών ήταν απροσπέλαστος. Αυτό φαίνεται να άλλαξε φέτος: η Φενέρ σημείωσε το ντεμπούτο της σε F4 ενώ η Εφές κόντραρε στα ίσα την Ρεάλ Μαδρίτης στους 8. Οι Τούρκοι εκτός από τις οικονομικές δυνατότητες έχουν πλεόν και την τεχνογνωσία στους πάγκους ( Ομπραντοβιτς-Φενέρ, Ίβκοβιτς-Εφές). Το γεγονός πως οι δύο βασικοί χορηγοί της Ευρωλίγκας είναι τούρκικες εταιρείες έχει κάνει πλεόν κι εμπορικά επιτακτική την άνοδο του τουρκικού μπάσκετ, το οποίο θα έχει τέσσερις εκπροσώπους στην Ευρωλίγκα της επόμενης αγωνιστικής περιόδου: Φενέρ, Εφές, η πρωταθλήτρια Τουρκίας Καρσίγιακα και η Νταρουσάφακα ανερχόμενη δύναμη που θα μας απασχολήσει στο μέλλον! Προσθέστε και τις σπουδαίες φουρνιές νεαρών Τούρκων παικτών που έρχονται (ειδικά η ομάδα Κ19 υπόσχεται πολλά) και δεν θα προκαλέσει καμία έκπληξη η κυριαρχία τους τα επόμενα χρόνια. Εκτός κι αν κληρώνονται με τις ελληνικές ομάδες…
Απογοητευση: Στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ μακριά από τα στάνταρ που ο ίδιος είχε θέσει τα προηγούμενα έτη. Οι πράσινοι μπορεί να κατέκτησαν το Κύπελλο Ελλάδος πραγματοποιώντας την έκπληξη στον προημιτελικό με τον Ολυμπιακό, ωστόσο τα αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα της ομάδας δεν γινόταν «να κρυφτούν κάτω από το χαλί» και φέτος. Στην Ευρωλίγκα ο ΠΑΟ έκανε υπέρβαση κυρίως χάρη στη δύναμη της έδρας του φθάνοντας στα Playoffs της διοργάνωσης, όπου η ΤΣΣΚΑ τον απέκλεισε εύκολα 3-1. Στο ελληνικό πρωτάθλημα το τριφύλλι ηττήθηκε καθαρά 5 φορές από τον Ολυμπιακό (2 στην κανονική διάρκεια και 3 στους τελικούς). Η εικόνα του ΠΑΟ στους τελικούς ήταν θλιβερή καθώς είχε αποδεκατιστεί από τους τραυματισμούς ενώ ειχε προχωρήσει στην απόκτηση ανεπαρκών ξένων παικτών. Το φάντασμα του ΟΑΚΑ φέτος δεν επηρέασε τον Ολυμπιακό που έκανε το sweep και αναγκάζει πλέον την διοίκηση των πρασίνων να κινηθεί δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι αν θέλει να παραμείνει ανταγωνιστικοι.
Η μεγαλύτερη απογοήτευση της Ευρωλίγκας (και) για φέτος ήταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η «ρωσική αρκούδα» έφθασε για μια ακόμη φορά στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιε. Ο Ολυμπιακός την κέρδισε για τρίτη φορά στα τελευταία τέσσερα F4 κι απέδειξε πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Η ΤΣΣΚΑ των Τεόντοσιτς, Καούν, Χριάπα, Τζάκσον, Ουίμς και των εκ ΝΒΑ ορμώμενων Αντρέι Κιριλένκο και Νάντο ντε Κολό έπεσε για μια ακόμη φορά θύμα ανατροπής από τον Θρύλο και έμεινε χωρίς ευρωπαϊκό τίτλο για 7η συνεχόμενη χρονιά. Άλλη μια φορά ο πρόεδρος Βατούτιν είδε τα εκατομμύρια του να πετιούνται στα σκουπίδια ενώ ο Σάσα Καούν αποφάσισε να αποσυρθεί μόλις στα 30 του, δηλώνοντας πως «μάλλον δεν είναι γραφτό μας να κατακτήσουμε την Ευρωλίγκα» ενώ ανάλογες σκέψεις κάνει και ο Κιριλένκο. Μικρότερες και περισσότερο αναμενόμενες απογοητεύσεις ήταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ η περσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης που δεν έφθασε καν στο F4 για να υπερσπιστεί το στέμμα της, η πλούσια Αναντολού Εφές και βέβαια ο Παναθηναϊκός που αναφέραμε παραπάνω.
Καλυτερη/ χειροτερη μεταγραφη: Στην Ελλάδα η καλύτερη μεταγραφή που πραγματοποιήθηκε δεν ήταν κάποιου παίκτη αλλά προπονητή! Η ήττα του Ολυμπιακού στον προημιτελικό Κυπέλλου από τον ελλιπή Παναθηναϊκό προκάλεσε ντόμινο εξελίξεων στον Πειραιά. Ο κόουτς Μπαρτζώκας παραιτήθηκε και μετά την αρνητική απάντηση του Σούλη Μαρκόπουλου οι Αγγελόπουλοι έδωσαν τα «κλειδιά» της ομάδας στον Γιάννη Σφαιρόπουλο κι εκ του αποτελέσματος δεν το μετάνιωσαν. Ο Σφαιρόπουλος που μεταξύ άλλων είχε θητεύσει κι ως βοηθός προποντή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποδείχθηκε λίρα εκατό για τους ερυθρόλευκους εμφυσώντας την αμυντική του φιλοσοφία στην ομάδα και αποφεύγοντας τα αχρείαστα ξεσπάσματα του Μπαρτζώκα στους αγώνες, διατήρησε την ηρεμία στις τάξεις της ομάδας, ένα στοιχείο που όπως φαίνεται ήταν αυτό που έλειπε για να κατακτηθεί επιτέλους το πρωτάθλημα. Ο κόουτς του Ολυμπιακού έχει όλα τα εχέγγυα να είναι ο επόμενος Έλληνας προπονητής μετά τον προκάτοχο του, που κατακτά Ευρωλίγκα. Στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός επιβεβαιώσε τον κατήφορο του διοικητικού κομματιού με τις τραγικές επιλογές πριν τα Playoffs (Κούπερ και Μόργκαν). Κι αν ο πρώτος είχε δείξει τις ικανότητες του πέρσι με τον ΠΑΟΚ κι ίσως απλά να χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, για τον Μόργκαν η κριτική δεν έχει αξία για ένα παίκτη που αδυνατούσε να κάνει ακόμη και τα βασικά στους τελικούς με τον Ολυμπιακό.
Στην Ευρώπη η Ρεάλ Μαδρίτης αποτύγχανε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρωλίγκας γιατί οι ξένοι παίκες της δεν ήταν στο αντίστοιχο επίπεδο με τους Ισπανούς διεθνείς. Όχι τόσο από άποψη ταλέντου αλλά από άποψη μετάλλου, δηλαδή έλειπαν οι παίκτες που θα προσέφεραν τα μεγάλα καλάθια την στιγμή που έπρεπε. Το πρόβλημα αυτό λύθηκε φέτος με τις μεταγραφές τον Νοσιόνι,Αγιόν, Μασιούλις και Ρίβερς. Οι δύο πρώτοι είχαν ήδη αφήσει τα διαπιστευτήρια τους στο ΝΒΑ, ο Μασιούλις υπήρξε καθοριστικός για τον ΠΑΟ των προηγούμενων ετών ενώ ο Κει Σι Ρίβερς ήταν ο ορισμός του παίκτη του προπονητή όντας πάντα πιστός στις οδηγίες του Λάσο δεν έπαιρνε αχρείαστα ρίσκα. Κάπως έτσι, λοιπόν, η Ρεάλ κέρδισε όλους τους τίτλους που διεκδίκησε και φιλοδοξεί να το επαναλάβει και του χρόνου. Από την άλλη πλευρά, η δεύτερη επιστροφή του Αντρέι Κιριλένκο στην ΤΣΣΚΑ δεν συνοδεύτηκε από επιτυχία. Ο Ρώσος φοργουορντ βρισκόταν ξεκάθαρα εκτός συστήματος της ομάδας και πολλές φορές η παρουσία του στα σχήματα της ΤΣΣΚΑ προκαλούσε σύγχηση στους υπόλοιπους παίκτες. Η μεταγραφή του ΑΚ47 έγινε πιο πολύ για εμπορικούς και ψυχολογικούς σκοπούς και δεν έβρισκε τον Ιτούδη σύμφωνο. Σαν επιστέγασμα των κακών του εμφανίσεων στην Ευρωλίγκα ήρθε η τρομερή απόδοση που είχε ο Ιωάννης Παπαπέτρου εναντίον του στον ημιτελικό του F4.
Καλύτερος παίκτης: Στην Ελλάδα ο τίτλος δεν πάει σε κάποιον παίκτη των δύο “αιωνίων”, αλλά στον εσχάτως εστεμμένο MVP του πρωταθλήματος και εδώ και λίγες μέρες παίκτη της Μπαρτσελόνα, τον πρώην φόργουορντ του Άρη, Αλέξανδρο Βεζένκοφ. Ο Βούλγαρος έκανε μια καταπληκτική σεζόν, παίρνοντας από το χεράκι την ομάδα της Θεσσαλονίκης, σε μία μεταβατική για τον Άρη χρονιά. Ο πολυτιμότερος παίκτης της φετινής Basket League τελείωσε τη σεζόν με μέσο όρο 18 πόντους και 7,7 ριμπάουντ ανά αγώνα παίρνοντας και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, κάτι που τον έκανε τον μικρότερο πρώτο σκόρερ όλων των εποχών στην Α1. Ο Βεζένκοφ εξαργύρωσε τις εξαιρετικές του εμφανίσεις με την μεταγραφή στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, την Ισπανική ACB και την Μπαρτσελόνα, με ένα συμβόλαιο που περιλαμβάνει και ειδική ρήτρα για το ΝΒΑ, σε περίπτωση που την επόμενη σεζόν επιλεγεί στο ντραφτ (μιας και φέτος αποσύρθηκε λίγες μέρες πριν τη διαδικασία).
Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς ο τίτλος μάλλον μπορεί να μοιραστεί στα δύο. Ο Μπιέλιτσα ήταν ο επίσημα εστεμμένος MVP της σεζόν, όμως αυτός που έκανε για άλλη μια φορά τη διαφορά ήταν ο Βασίλης Σπανούλης. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού σε μία εξαιρετική σεζόν (τον βοήθησε η απουσία του από την εθνική ομάδα), έβαλε πάλι τεράστια καλάθια, πήρε παιχνίδια στα χέρια του και ήταν ο κύριος λόγος που ο Ολυμπιακός έφτασε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, έστω και ένα σκαλί κάτω απ’όσο επιθυμούσαν όλοι. Στην σεζόν που πέρασε έκανε career high σε πόντους (34 απέναντι στην Νέπτουνας), σε ασίστ (10 απέναντι στην Φενέρμπαχτσε), ενώ αναρριχήθηκε στην 2η θέση των σκόρερ και στην 3η θέση των πασέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Ο Μπιέλιτσα από την άλλη ήταν ένας απ’τους πιο σταθερούς παίκτες της διοργάνωσης, με 12.4 πόντους μ.ο. και με τον υψηλότερο δείκτη ranking (18.1) από τις ομάδες της Ευρωλίγκας που τελείωσαν με νικηφόρα ρεκόρ, οδηγώντας την Φενέρ μέχρι το Final 4 της Μαδρίτης, σημείο που ο τυφώνας “Ρεάλ” έβαλε τέλος στις ελπίδες για Ευρωπαϊκό τίτλο. Εξαργύρωσε όμως και αυτός, όπως ο Βεζένκοφ, την εξαιρετική σεζόν του με μία μεταγραφή, καθώς τα βρήκε σε όλα με τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς, την ομάδα που έχει τα δικαιώματά του στο ΝΒΑ.
Rising Star: Στην Ελλάδα o Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι το “Next big thing” του Ελληνικού μπάσκετ. Μπορεί το όνομα του να είναι γνωστό εδώ και λίγα χρόνια ως τεράστιο ταλέντο, αλλά φέτος λόγω του μέτριου ρόστερ που είχε η ομάδα του Παναθηναϊκού, κατάφερε να μπει στο ροτέισον και να δείξει λίγα δείγματα του ταλέντου του. Ο χρόνος συμμετοχής του ανέβηκε στα 13 περίπου λεπτά ανά αγώνα στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ έπαιξε και 12 παιχνίδια στην φετινή Ευρωλίγκα, με 2.2 πόντους και 1.2 ριμπάουντ. Στον πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 19 που έγινε στην Κρήτη, ο Χαραλαμπόπουλος μπορεί να έπαιζε τραυματίας,χάνοντας όλη τη φάση των ομίλων, άλλα στον προημιτελικό με την Ισπανία είχε 14 πόντους ενώ στον ημιτελικό με τις ΗΠΑ έβαλε 21 πόντους με 5 τρίποντα, που κράτησαν την εθνική ως το τέλος σε απόσταση αναπνοής από τους μετέπειτα πρωταθλητές κόσμου. Έδειξε ότι όσο περισσότερο τον εμπιστευτεί του χρόνου ο Τζόρτζεβιτς, τόσο περισσότερο θα μπορεί να προσφέρει και να ξεχωρίσει έχοντας την προοπτική να γίνει ο παίκτης-ορόσημο της φουρνιάς του.
Από την άλλη,ο νεαρός Κροάτης, Μάριο Χεζόνια, είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουν να προσφέρουν οι νέες γενιές του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο 20χρονος αυτό το καλοκαίρι έκανε το μεγάλο άλμα στο ΝΒΑ και τους Ορλάντο Μάτζικ, όμως την σεζόν που μας πέρασε φρόντισε να μας δείξει ένα δείγμα του πλούσιου ταλέντου του και των εντυπωσιακών φάσεων που μπορούν να ξεσηκώσουν το κοινό. Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος performer ανάμεσα στους νέους παίκτες που αγωνίστηκαν στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και την Ευρωλίγκα, αλλά σίγουρα είναι αυτός που εντυπωσιάζει περισσότερο τον κόσμο με το πολυσύνθετο παιχνίδι του, τα απίστευτα αθλητικά προσόντα του και το εκρηκτικό μπάσκετ που αποδίδει.
Καλύτερη εμφάνιση: Η καλύτερη εμφάνιση στα Ευρωπαϊκά γήπεδα δεν μπορεί παρά να πάει στο φοβερό και τρομερό 8ποντο κρεσέντο του Βασίλη Σπανούλη στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ. Με το παιχνίδι στο 63-61 υπέρ των Ρώσων, ο Σπανούλης ευστόχησε σε τρίποντο και έβαλε τον Ολυμπιακό μπροστά για 1 πόντο, για να ακολουθήσει ένα απίστευτης δυσκολίας δίποντο μπροστά από τον πολύ ψηλότερο του Βοροντσέβιτς, που έφερε τον Ολυμπιακό στο +3 (63-66) με μισό λεπτό πριν τη λέξη. Η ΤΣΣΚΑ ισοφάρισε το παιχνίδι, αλλά ο Σπανούλης δεν είχε τελειώσει, και με ένα τρίποντο 10 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα, χάρισε μια εντελώς απρόσμενη νίκη στον Ολυμπιακό, την πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας και έριξε την ΤΣΣΚΑ για άλλη μια φορά στο καναβάτσο.
https://www.youtube.com/watch?v=TFHKORaqXtU
Buzzer beater: Aρκετά buzzer beater μπήκαν στα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης αλλά και στην Ευρωλίγκα, όμως το πιο σημαντικό και αυτό που σίγουρα θα μείνει στον κόσμο, ήταν το καλάθι του Πρίντεζη απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Ανήμερα της γιορτής του, ο “Άγιος Πρίντεζης του Ολυμπιακού” πέτυχε το μεγαλύτερο καλάθι της καριέρας του μετά απ’αυτό του τελικού της Κωνσταντινούπολης και χάρισε στον Ολυμπιακό την πρόκριση στο Final 4 και έκανε για άλλη μια φορά τον Βαγγέλη Ιωάννου να παραληρεί εκστασιασμένος.
https://www.youtube.com/watch?v=uXIM2Tjbmko
