Μάλμε, 1981. Μία από τις διασημότερες φιγούρες της σύγχρονης Σουηδικής κοινωνίας θα έρθει στη ζωή, ένα παγερό φθινοπωρινό δειλινό. Ένα παιδί που εάν δεν ήταν ποδοσφαιριστής και μάλιστα επιτυχημένος, θα ήταν… γκάνγκστερ και μάλιστα πασίγνωστος. Ένας άνθρωπος νευρικός και… ταραξίας, αλλά με ξεχωριστές ευαισθησίες. Μεγαλωμένος στην παρανομία αλλά με έφεση στην προσφορά βοήθειας. Ένας από τους μεγαλύτερους αλαζόνες στον χώρο των διασήμων, αλλά χωρίς ποτέ να τον ενδιαφέρει εάν η δημόσια εικόνα του θα φανεί αρεστή ή εάν θα πουλήσει. Ο λόγος για τον στράικερ που μπορεί όχι απλά να σκοράρει ασταμάτητα, αλλά μάλιστα και με τον τρόπο που θα διαλέξει ο ίδιος, λες και “διαφεντεύει” την μπάλα. Για τον αθλητή που ανεξάρτητα από το άθλημα που σου άρεσε, εσύ θα ήθελες να του μοιάσεις. Για τον ποδοσφαιριστή που και γκρι βελάκι να είχε στο Pro Evolution, εγγυημένα δεν θα τον έκανες ποτέ αλλαγή. Φυσικά ο λόγος για τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς.
Στη γενέτειρά του, το προάστιο Ρόζενγκαρντ του Μάλμε, που έμοιαζε με γκέτο λόγω των πολυάριθμων αλλοδαπών κατοίκων του, το διασημότερο άθλημα στα πάρκα της περιοχής ήταν – όσο παράξενο κι αν φανεί για τα δεδομένα της Σκανδιναβικής χώρας – το ποδόσφαιρο. Ο Ίμπρα, όχι μόνο δεν θα πτοηθεί, αλλά θα αρχίσει από μικρός κιόλας σε ηλικία να παίζει κι αυτός στη γεiτονιά του, όντας άλλωστε και ο ίδιος παιδί μεταναστών. Στα 13 του χρόνια μάλιστα, θα στελεχώσει το ρόστερ της τοπικής ομάδας, FBK Balkan (καθώς οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής ήταν Βαλκανικής καταγωγής) και θα διακριθεί.
Τα πρώτα στοιχεία του επιθετικού χαρακτήρα του, εντός του συνόλου, άρχισαν από νωρίς να γίνονται αισθητά. Πηγές που να μαρτυρούν από τόσο παλιά την τάση του να είναι ο σταρ της ομάδας του δεν υπάρχουν, πάντως το γεγονός ότι κατά δήλωσή του ο αγαπημένος του αθλητής είναι ο Μοχάμεντ Άλι διότι “ήξερε πάντα τι έκανε, απέδειξε ότι ήταν ο καλύτερος του κόσμου”, μαρτυρά αρκετά για έναν τέτοιο χαρακτήρα. Πάντως, όση αλαζονεία κι αν απέκτησε αργότερα, θα την αιτιολογούσαμε αναλογιζόμενοι τις ώρες που δαπανούσε στις πλατείες προκειμένου να μιμηθεί τις τρίπλες που χάζευε στα βίντεο του ποδοσφαιρικού ειδώλου του, Ρονάλντο… όχι του Κριστιάνο, ξέρετε… του “αληθινού Ρονάλντο”, όπως αρέσκεται να τονίζει συχνά ο Ζλάταν.
Ψυχογραφώντας, τρόπον τινά, τον άσο πια, ήδη από το ξεκίνημά της περασμένης χρονιάς, της Manchester United, διαπιστώνεται πως το συνονθύλευμα τέτοιων διαφορετικών χαρακτηριστικών μόνο τυχαίο δεν είναι. Γίνεται λόγος για ένα αγόρι που όταν ήταν 2 ετών μόλις, είδε τον αλκοολικό πατέρα του να χωρίζει με την μητέρα του, η οποία προτού μάλιστα χάσει την επιμέλειά του, αναγκαζόταν να τον αφήνει μόνο, μιας και εργαζόταν ακόμα και έως 14 ώρες την ημέρα. Μερικά χρόνια μετά η επιμέλεια λοιπόν περνά στον πατέρα του, επιστάτη υψηλού, για τα κοινωνικά δεδομένα της πόλης, προσώπου, του οποίου το πάθος όμως για το αλκοόλ παρέμενε ακατεύναστο. Όλα αυτά εξηγούν το γιατί δεν αποτελούσε και… πρότυπο καλού παιδιού στο σχολείο ο “Ίμπρα”, μιας και αντί να μελετά είτε έκλεβε ποδήλατα (η δεύτερη μεγάλη του αγάπη) είτε έτρεχε πίσω από μία μπάλα.
Σπουδαίο παρ’όλα αυτά αποδεικνύεται το γεγονός ότι αντί να βυθιστεί σε παράνομα “χόμπι” και άλλου είδους… αλητείες, ξέσπαγε μέσα από το ποδόσφαιρο, επιδιώκοντας έτσι να γίνει ο καλύτερος, ο ανώτατος. Έτσι, λίγα έτη ύστερα από τη Balkan θα επιστρέψει στην ομάδα της Malmo, όπου ο πατέρας του τον είχε στείλει μικρό για δοκιμαστικά και δεν στέριωσε. Στα 20 του μάλιστα, συμπληρώνοντας 2 χρόνια στην ομάδα της πόλης και έχοντας επαγγελματικό, πλέον, συμβόλαιο από όταν ενηλικιώθηκε, θα φύγει για τον Ajax έναντι 7.8 εκατομμυρίων €, κάτι που τον έκανε την ακριβότερη μεταγραφή Σουηδού ποδοσφαιριστή. Στην αγκαλιά των Ολλανδών θα πάρει και το βάπτισμα του πυρός στο Champions League, το 2002, μιας και είχε ήδη καθιερωθεί στο βασικό σχήμα έπειτα από την αποχώρηση του Αντριάανσε και την πρόσληψη του Ρόναλντ Κούμαν στον πάγκο του Αίαντα. Έτσι, ξεκινά να δημιουργείται ένας σωστός επαγγελματίας, ο οποίος αρχίζει να επιτυγχάνει τόσο σε ομαδικού στόχους (Eredivisie 2002-03 και 2003-04) όσο και σε ατομικούς (Johan Cruyff Shield το 2003).
Next Stop: Τορίνο. Ο τραυματισμός του τότε φορμαρισμένου Νταβίντ Τρεζεγκέ βρίσκει βασικό και αναντικατάστατο την επόμενη σεζόν στην ενδεκάδα της Juventus ,τον φρεσκοαφιχθέντα Σουηδό μάγο. Εσωτερικές διαμάχες στον Ajax, προερχόμενες από την κόντρα του ίδιου με τον Φαν Ντερ Φάαρτ, πείθουν την Ολλανδική ομάδα να τον πουλήσει. Με τη Vecchia Signora θα έρθουν 2 συνεχόμενα πρωταθλήματα στη Serie A και πλέον ο ίδιος θα σκοράρει είτε από τη φυσική του θέση είτε χωρίς να πατά πάντα περιοχή, αφού ο κόουτς Καπέλο ήθελε να τον χρησιμοποιεί και σε άλλη θέση.
Όχι τόσο η δυσαρέσκεια του παίκτη για την αλλαγή θέσης, όσο το γεγονός της αποκάλυψης του
σκάνδαλου Calciopoli, που υποβάθμισε την Juve στη 2η κατηγορία και ανάγκασε μεγάλα αστέρα της να ψάχνουν αλλού το μέλλον τους, οδήγησε τον Zλάταν εκτός Τορίνο. Τότε είναι που το όνειρο γίνεται πραγματικότητα! Κι αν δεν πιστεύεις στην μοίρα, ο μεγάλος Ιμπραχίμοβιτς θα σε διδάξει τι σημαίνει ριζικό. Θα σε κάνει να μάθεις τι σημαίνει να βάζεις στόχους και να δουλεύεις σκληρά μέχρι να τους πετύχεις. Το καλοκαίρι του 2006 λοιπόν, θα φορέσει τη φανέλα με το νούμερο 19 8 και θα αρχίσει να σκοράρει πλέον για λογαριασμό της Inter, όπως ακριβώς έκανε και ο μεγάλος δάσκαλος του – μέσα από τα βίντεο βέβαια – Ρονάλντο. Και το παραμύθι δεν τελειώνει εδώ. Αφού χαρίσει πρωτάθλημα στους “νερατζούρι” μετά από 17 ολόκληρα χρόνια και κερδίσει τα πάντα εκεί (2 πρωταθλήματα, 2 σούπερ καπ Ιταλίας), τη σεζόν 2008-09 θα αναδειχθεί 1ος σκόρερ στην Serie A, αναγκάζοντας μία ακόμα ομάδα που αγωνίστηκε το “Φαινόμενο” να δώσει γη, ύδωρ,50 εκατομμύρια € και τον Σάμουελ Ετό για να τον εντάξει στο ρόστερ της! Εκεί ο “Ibra Kadabra” των Ιταλών θα γίνει από τα αγαπημένα παιδιά των Καταλανών, καθώς όχι μόνο θα σκοράρει όπως θέλει, αλλά θα καταλήξει με 2 Σούπερ Καπ, 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Κάπου εκεί ο ρομαντισμός του πεπρωμένου του σταματά και όχι μόνο δεν βαδίζει άλλο στα χνάρια του πρότυπού του, αλλά χτίζει ήδη το δικό του όνομα (η μετακίνησή του στην Μπάρσα ήταν 2η ακριβότερη – τότε – μεταγραφή στον κόσμο ) και εν συνεχεία επιστρέφει στο Μιλάνο, για χάρη της Milan αυτή την φορά, με την οποία πήρε μόλις έναν τίτλο σε δύο χρόνια, το Scudetto της πρώτης του σεζόν, στην οποία σημείωσε 14 γκολ.
Επόμενο κεφάλαιο στην τεράστια ετούτη σταδιοδρομία είναι η PSG. Oι Άραβες επενδύουν στην Παρί και το κεφάλαιο είναι τόσο υψηλό που εκτός από τον Σουηδό, εντάσσουν στο δυναμικό της ομάδας μεγάλους αστέρες των Ευρωπαϊκών και μη γηπέδων. Σαφώς, συμπεριφορά ή στοιχεία χαρακτήρα ο “Ibra kadabra” όχι απλώς δεν είχε αλλάξει αλλά συχνά πυκνά έβλεπαν το φως της δημοσιότητας διαφόρων ειδών κόντρες – ακόμα και με συμπαίκτες του. Παρ’όλα αυτά από το καλοκαίρι του 2012 θα γίνει ο… χαλίφης της πόλης του φωτός και η ομάδα των Σεΰχηδων θα αρχίσει να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος Γαλλίας και των ομίλων του C.L., καθώς έως το 2015, ο ασταμάτητος Ιμπραχίμοβιτς θα σκοράρει 93 φορές!
Ωστόσο η Γαλλία δεν του πήγαινε. Αρχής γενομένης από την εύρεση διαμερίσματος, που δυσκολεύτηκε πολύ, μέχρι την αποτυχημένη εμπειρία του από Γαλλική κουζίνα που τον υποχρέωσε στο να γίνει τακτικός πελάτης των… “ΙΚΕΑ” στην προσπάθεια εύρεσης Σουηδικού κεφτέ, όπου κι αν εβρίσκετο οι δηλώσεις του για την χώρα ήταν μόνο απεχθείς, ακόμα και οι εντός συνόρων. Ποιος θα ξεχάσει εκείνη την επικότατη δήλωση; “Σε 15 χρόνια καριέρας δεν έχω ξαναδει τέτοιο διαιτητή, παρά μόνο σε αυτή τη σκατοχώρα. Δεν αξίζει να έχει την Παρί”, την οποία είπε μετά την ήττα της PSG από την Bordeaux τον Γενάρη του 2015.
Κι αν κάποιος νόμισε προς στιγμήν ότι το θράσος του ήταν περίσσιο, γι’αυτό και έφαγε τότε 4 αγωνιστικές στη Γαλλία, έχω να του θυμίσω ατάκες του στυλ “Να ρωτήσεις τη γυναίκα σου γι’αυτό” απαντώντας σε δημοσιογράφο για τις ουλές που σημαδεύουν το πρόσωπό του. Ανεπανάληπτη. Επίσης, η απάντησή του σε δημοσιογράφο της πατρίδας του, καθώς ερωτώμενος εάν είναι ομοφυλόφιλος, ο Σουηδός σταρ την κάλεσε να επισκεφθεί το σπίτι του με την παρέα της αδερφή της προκειμένου να το διαπιστώσει από μόνη της! Το συμπέρασμα είναι ότι πάντοτε κουβαλούσε τον τίτλο του “κακού παιδιού” καθώς δεν δίσταζε ποτέ να ανταλλάξει ακόμα και κλωτσιές με συμπαίχτες του (Α. Κασάνο και Ο. Ονιέγου στη Μίλαν) ή αντιπάλους (μπουνιά το 2011 στον στόπερ της Bari, Μ.Ράσι, σφαλιάρα το 2012 στον Σ.Αρανίκα της Νάπολι).
Όπως και να χει μιλάμε για έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και ένα ξεχωριστό άνθρωπο. Ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς είναι αυτό που λέμε… “μια κατηγορία μόνος του”! Ναι, πιθανώς να θυμίζει περιπτώσεις Ballotelli ή Cruyff, αλλά αυτό το παιδί κρύβει πολλές αρετές μέσα του, ακόμα κι αν λένε πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι αυτός που βγάζει μέσα στο γήπεδο. Εδώ μιλάμε για μία εξαίρεση που επιβεβαιώνει πιθανώς τον κανόνα. Το νόμισμα λοιπόν έχει δύο όψεις. Από τη μία, εάν αυτός ο κύριος δεν έπαιζε μπάλα θα έπαιζε το επόμενο αγαπημένο του σπορ, που δεν είναι άλλο από το τένις, καθώς “δεν χρειάζεσαι να βασίζεσαι σε κάνέναν άλλο” όπως μας δήλωσε σε συνέντευξή του, από την άλλη όμως είναι εκείνος που όσο υπερόπτης και μοναχικός και αν φαίνεται, άλλο τόσο φροντίζει να περνά χρόνο με την κατά 11 χρόνια μεγαλύτερη καλλονή συντροφό του και τους 2 γιούς του, κρατώντας μάλιστα τα πάντα αποστασιοποιημένα από τη δημοσιότητα. Ακόμα, αγαπημένη του ταινία είναι ο “Μονομάχος” και πιθανώς υποψιάζεστε γιατί.
Το πνεύμα αλληλεγγύης όμως που κρύβει μέσα του γίνεται εμφανές σε ουκ ολίγες συμπεριφορές ανθρωπιάς που έγιναν γνωστές, όπως τότε που για να ταξιδέψει η Εθνική ομάδα Αναπήρων της Σουηδίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες στη Βραζιλία, πλήρωσε όλων τα εισιτήρια, ή η πιο πρόσφατη περίπτωση που κάλυψε το σώμα του με τατουάζ “χένα” 50 ανθρώπων που υποφέρουν καθημερινά από την πείνα. Να υπενθυμίσω ότι τότε το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Εντοπισμού του ΟΗΕ και η εν λόγω εκστρατεία έγινε πασίγνωστη και το περίφημο #ZlatanRespect έγινε viral στα μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αναγκάζοντας έτσι πολλούς που έως τότε τον αντιπαθούσαν να αλλάξουν γνώμη. Με άλλα λόγια, το παιδί είναι ή του βάθους ή του ύψους, δεν είναι φίλος με την… μετρίοτητα και όπως και οι περισσότεροι θα θυμάστε, στην κορυφαία δική του ενδεκάδα, στην κορυφή της επίθεσής του θα εμπιστευόταν μόνο έναν, τον “Ίμπρα τον Θεό”. Οι Σουηδοι πάντως, κάτι θα ξέρουν που τον τιμούν σαν έναν εν ζωή Εθνικό Ήρωα, έχοντας μάλιστα δώσει και το όνομά του στο “Zlatan Court” του Ρόζενγκαρντ, που συγχωνεύτηκε με το γήπεδο Οστέρ.
To “Zlatan Court”
Όχι μόνο δεν ξεχνά ότι τον λατρεύουν σαν θεό οι συμπατριώτες του αλλά στην περιοχή που μεγάλωσε έκανε δωρεά ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ώστε να απολαμβάνουν και οι επόμενες γενιές. Μάλιστα, ως ρομαντικοί του ποδοσφαίρου, εδώ στο rabona.gr, το καλύτερο το κρατάμε για το τέλος. Όχι γιατί είναι κανένα κοσμοϊστορικό γεγονός με σπατάλες πολλών χιλιάδων, αλλά γιατί αποδεικνύει τον αλλόκοτο χαρακτήρα που επιχειρήσαμε να σκιαγραφήσουμε. Από τα πρώτα χρόνια που έφυγε για τον Ajax, μέχρι και σήμερα που επανήλθε υπογράφοντας ξανά για τη Manchester United, σε κάθε του άδεια ή όποια διακοπή, επιστρέφει στη γειτονιά του να συναντήσει τους γονείς του, μη μπορώντας να κρατήσει κακία σε κανέναν από τους 2 για τα φτωχά παιδικά του χρόνια και τις δύσκολες οικογενειακές στιγμές που τον τραυμάτισαν.
Ο Σουηδός διεθνής, από μητέρα Κροάτισσα και πατέρα Βόσνιο, από το 2016 κοσμούσε τη ζώνη επίθεσης των Κόκκινων Διαβόλων, βάζοντας την υπογραφή του σε 28 γκολ της Manchester United. Η πρώτη άτυχη στιγμή της καριέρας του θα τον βρει με ρήξη χιαστών και θα τον υποχρεώσει να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης. Παρά τα 35 έτη της ηλικίας του, το αστέρι των μπέμπηδων, όχι μόνο δεν θα λυγίσει για πολύ, αλλά θα χρησιμοποιήσει τον εγωισμό του και την υπεροψία του για ακόμα μία φορά, για το καλό του ίδιου αλλά και του συνόλου των φιλάθλων ανά την υφήλιο, υποσχόμενος ότι θα επιστρέψει πολύ συντομότερα από το αναμενόμενο χρονικό διάστημα ανάρρωσης.
Άλλωστε, στον επαγγελματικό αθλητισμό τα πρόσφατα και μη παραδείγματα τέτοιων τραυματισμών έχουν διδάξει συμπεριφορές, πίστη, θέληση και μεγάλα αποθέματα κουράγιου. Σαφώς, είδαμε με ανάλογο τρόπο καριέρες να τερματίζονται ή αθλητές να επιστρέφουν εντελώς διαφορετικοί και ανέτοιμοι, ο Σκανδιναβός μάγος όμως μας εντυπωσίασε πολύ νωρίς, μιας και τον “απολαμβάναμε” στα διεθνή Μ.Μ.Ε. να γυμνάζεται έντονα, να δυναμώνει το πόδι του ακόμα περισσότερο και να επιδιώκει πάση θυσία να τηρήσει την υπόσχεσή του, πατώντας αναγεννημένος το χορτάρι του Old Trafford. Το είδωλό του, για άλλη μία φορά, λες και μίλαγε μέσα του, του ψιθύριζε: “Θα με μιμηθείς ως το τέλος…”
Πράγματι, στις αρχές του καλοκαιριού του 2017, κόντρα στις προγνώσεις κορυφαίων αμερικανών χειρούργων που τον παρακολουθούσαν και ύστερα από το σίριαλ που μεσολάβησε με το έντονο ενδιαφέρον της United να ντύσει στα κόκκινα τον Άλβαρο Μοράτα, η διοίκηση θα αναγκαστεί να ανακοινώσει τον Ιμπραχίμοβιτς τον Αύγουστο τελικά, και μάλιστα για 2η φορά μαζί με τα καινούργια αποκτήματά της, αφού το 1ο του συμβόλαιο το είχε αφήσει να λήξει χωρίς ανανέωση. Τόσο εμείς λοιπόν από άποψη δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος των στατιστικών του, όσο και το φίλαθλο κοινό, δεν έχουμε παρά να ανυπομονούμε για το δίδυμο Λουκάκου – Ιμπραχίμοβιτς, από το 2ο μισό της σεζόν, όπου και θα τον υπολογίζει πια ο Ζοσέ Μουρίνιο. Εκείνος άλλωστε δεν έπαψε ποτέ να στηρίζει τον ύψους 1,95 φορ, ο οποίος από μεριάς του δεν έχανε ευκαιρία πάντα να αποθεώνει τον Πορτογάλο τεχνικό. Και επειδή “ομοίως τω ομοίω αεί πελάζει” ο Ζλάταν “θα έδινε μέχρι και τη ζωή του για τον Μουρίνιο” όπως τόνιζε χαρακτηριστικά ο ίδιος σε μέσα της χώρας του, ύστερα από την επιτυχημένη συμπόρευση των 2 ανδρών στο παρελθόν.
“Αλήτης”, “γκάνγκστερ”, “εγωιστής”, “αλαζόνας”, “ιδιοφυία”, “Θεός” είναι κάμποσα από τα ονόματα που τον έχουν αποκαλέσει όλα αυτά τα χρόνια που αυτός και η ιδιόρρυθμη προσωπικότητά του πατάνε στο γρασίδι των γηπέδων της Ευρώπης. Στο τέλος της ημέρας, δεν χρειάζονται όλα αυτά.
Γιατί είναι απλά ο “Ζλάταν” και αυτό αρκεί.
