Με αφορμή τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου που αποτέλεσε την αυλαία σε μια εκ των πιο πολυσυζητημένων διοργανώσεων, λόγω ποιότητας, φαβορί αλλά και (νεοεισελθούσας) τεχνολογίας, το Rabona κάνει ένα βαθύ μακροβούτι πίσω στο χρόνο, εξιστορώντας τα Μουντιάλ που σημάδεψαν με ξεχωριστούς τρόπους το καθένα τους την ποδοσφαιρική ιστορία , μέσα από τους αντίστοιχους τελικούς τους.
16/7/1950 : Ουρουγουάη – Βραζιλία 2-1
Πρώτη ανάσα και πάμε στο Ρίο της Βραζιλίας. Το ημερολόγιο σημείωνε το πρώτο Μουντιάλ ύστερα από 12 χρόνιας απραξίας. Στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τα μυριάδες ερείπια που αποκόμισε η ανθρωπότητα, ήταν πρακτικά ακατόρθωτο, βλέπεις, να στηθεί Διηπειρωτικό τουρνουά και εκτός Στρατοπέδων. Η διοργανώτρια “Σελεσάο” έτυχε φιναλίστ του θεσμού απέναντι στην Ουρουγουάη. Τι κι αν εθεωρείτο το φαβορί… Η Σελέστε κόντρα στα προγνωστικά επικράτησε με σκορ 2-1.
Το ξεχωριστό: Ο νικητής δεν προέκυπτε όπως γνωρίζουμε σήμερα, αλλά οι 4 φιναλίστ μεταξύ τους έκαναν έναν όμιλο και όποιος συγκέντρωνε τους περισσότερους βαθμούς, ανακυρησσόταν και τροπαιούχος!
Το Μαρακανά εκείνο το απόγευμα είχε κατακλισθεί από 200.000 θεατές, καθώς ο τελικός θεωρήθηκε το συγκεκριμένο ματς. Ο Φριάζα ήταν ο μόνος σκόρερ για τα Καναρίνια, ενώ ο Σαφίνο και ο Ιταλοουρουγουανός Γκίτζια βρήκαν δίχτυα για τη νικήτρια ομάδα, στο παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία ως το “Μαρακανάζο”.
Το εντυπωσιακό: Η Ουρουγουάη, στη 2η συμμετοχή της κατέκτησε το 2ο κύπελλο!
29/6/1958 : Σουηδία – Βραζιλία 2-5
Αποσυμπίεση πριν την επόμενη βουτιά που ήταν απαραίτητη, μια και απείχε 8 ολόκληρα χρόνια το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, υπ’ αριθμόν 6 παρακαλώ στην ιστορία. Πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό έδαφος, ομάδα εκτός Γηραιάς Ηπείρου αναδεικνύεται νικήτρια.
Το ξεχωριστό: Η πρώτη εμφάνιση του ως τότε άγνωστου Πελέ θα συνδιαστεί με την εκτός συναγωνισμού παρουσία του. Ο νεότερος που συμμετείχε ποτέ σε τελικό, ο νεότερος που σκόραρε και μάλιστα δις και ο νεότερος που σήκωσε ποτέ τρόπαιο
Το περίεργο: Η Βραζιλία έσβησε κάθε πιθανότητα των Σκανδιναβών, οι οποίοι για την ιστορία του γεγονότος είχαν αποκλείσει την τότε Δυτική Γερμανία, αλλά είδε μόνο τον Λίντχολμ και τον Σίμονσον να μειώνουν τα 5 τέρματα των Πελέ (2) Βαβά (2) και Ζαγκαλό .
30/7/1966 : Αγγλία – Δυτική Γερμανία 4-2
Επόμενος τελικός που ξεχωρίσαμε, ξεσκονίζει το ημερολόγιο στο 1966, εκεί που η Δυτική – ακόμα – Γερμανία συναντά τους διοργανωτές Άγγλους.
Το Ρομαντικό: Την ίδια χρονολογία συμπληρώνονται 100 χρόνια ύπαρξης του Σύγχρονου Ποδοσφαίρου, γι’ αυτό και η FIFA επέλεξε τους εμπνευστές του αθλήματος για το ρόλο του Οικοδεσπότη.
Η απουσία τεχνολογίας: Ελλείψει VAR τότε, η εγκυρότητα εκείνου του τελικού αμφισβητήθηκε πολλάκις, με αναλύσεις επί αναλύσεων για χρόνια μετά το τέλος της συνάντησης. Με το σκορ ισόπαλο στο 2-2, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στην παράταση. Όταν οι Εγγλέζοι έγραψαν το 3ο – έγκυρο κατά τον Σοβιετικό τότε επόπτη – γκολ, η μπάλα δεν είχε περάσει τη γραμμή. Παρά την αέναη εισβολή φιλάθλων προς διαμαρτυρία, το ματς δεν διεκόπη, με αποτέλεσμα να τεθεί υπό αμφισβήτηση και το 4ο γκολ της Αγγλίας. Χάλερ και Βέμπερ ευστόχησαν στο πλεχτό από τη μία, ενώ από την άλλη, ο Πίτερς και το Χατ-τρικ του Χορστ έκλεισαν νικηφόρα τη συνάντηση για τα Τρία Λιοντάρια.
Ε, είχε και 32 ολόκληρα χρόνια να δει παράταση σε τελικό το Παγκόσμιο Κύπελλο.
21/6/1970 : Βραζιλία – Ιταλία 4-1
Μόλις 4 χρόνια μετά, η κορυφαία όλων των εποχών Βραζιλιάνικη κάστα συναντά του δυνατούς “Ατζούρι” στον τελικό. Αλμπέρτο Τόρες, Πελέ, Ζαγκαλο και Ζαϊρζίνιο την έκαναν να απέχει ποιοτικά από κάθε αντίπαλο. Πελέ, Τόρες, Ζαϊρζίνιο και Γκέρσον βρήκαν δίχτυα για να χαρίσουν στο 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο στους Βραζιλιάνους. Ο Μπονισέγκα ήταν ο μόνος Ιταλός που παραβίασε, το 37ο λεπτό, το απόρθητο Βραζιλιάνικο κάστρο.
Το ιδιαίτερο: Με πρωτοβουλία της FIFA, το Κύπελο εκείνο επετράπη να μείνει στη νικήτρια χώρα, ώστε να στολίζει τις εγκαταστάσεις της Βραζιλιάνικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Το Αστείο: Το 1983 το ίδιο τρόπαιο αποτέλεσε τη λεία… ποδοσφαιρόφιλων ονομάτων του υποκόσμου της φαβέλας και δεν εβρέθη ξανά.
Το πρωτότυπο: Για πρώτη φορά είχαμε μετάδοση τηλεοπτικά με χρώμα και ήχο. Το ίδιο ισχύει και για τις κάρτες, όπως και την αλλαγή παίκτη με άλλον από τον πάγκο.
7/7/1974 : Ολλανδία – Δ. Γερμανία 1-2
Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA πλέον. Ήρθε να αντικαταστήσει το έως τότε τρόπαιο “Ζιλ Ριμέ”. Ναι, ακριβώς αυτό ου λέγαμε ότι έκανε φτερά το 1970.
Κατασκευή: 18 ολόκληρα καράτια Χρυσού ζύγισε η έμπνευση του Ιταλού Σίλβιο Γκαζανίγκα. Δύο ποδοσφαιριστές να βαστάζουν όλον τον πλανήτη σκαρφίστηκε, αποτυπώνοντας το στο ύψους 36 εκατοστών δημιούργημά του.
Το εντυπωσιακό: Ο Άγιαξ τη δεδομένη περίοδο μεσουρανούσε. Το ποδόσφαιρο που επέβαλλε ο Κρόιφ και η παρέα του είχε καθηλώσει τους πάντες. Κάθε δύναμη του σπορ σ’εκείνο το Μουντιάλ γνώριζε επικές ήττες μπροστά τους. Κι όμως! Γκερντ Μίλερ και Φραντς Μπεκενμπάουερ υπέταξαν τους “Πορτοκαλί” και τα “Πάντσερ” ήταν στην κορυφή του κόσμου!!
Και λίγη ιστορία με ρομαντζαδα: Για τους “Οράνιε”, Νέεσκενς (με πέναλτι), Μπράιτνερ και Μίλερ για τους Δυτικογερμανούς στο τελευταίο γκολ του δεύτερου για να σηκώσει ο “Κάιζερ” το τρόπαιο στον αέρα του Μονάχου. Το ίδιο τρόπαιο βρέθηκε να φιλάει ο Μπεκενμπάουερ 16 χρόνια μετά από άλλο πόστο, ως κόουτς των Γερμανών πλέον!
29/6/1986 : Αργεντινή – Δυτική Γερμανία 3-2
Το πασίγνωστο “Xέρι του θεού” που έβαλε ο ηγέτης των Αργεντίνων Μαραντόνα για να σκοράρει και η 2η φορά που διοργανώνει ίδια χωρα Μουντιάλ, πρώτη φορά στο Μεξικό.
Το 2ο ίδιο τρόπαιο στην ιστορία των Αργεντινών, μοναδικό του Ντιεγκίτο στην καριέρα του.
Χόρχε Μπουρουχάγκα το κερασάκι στην τούρτα, μετά τον Βαλντάνο και τον Μπράουν. Ρουμενίγκε και Φέλερ οι σκόρερ των Δυτικογερμανών.
17/7/1994 : Βραζιλία – Ιταλία 0-0 (3-2 πέναλτι)
O,τι ξεχώρισε: 1η φορά στην ιστορία πέναλτι σε τελικό! Λευκή ισοπαλία για τους 2 ισχυρότερους του κόσμου τότε και μέτριο θέαμα από Βραζιλιάνους και Ιταλούς.
Ο μοιραίος Μπάτζιο: 3-2 τελικό σκορ για τη Σελεσάο, καθώς ο Ιταλός αστοχεί στην διαδικασία της Ρώσικης ρουλέτας.
12/7/1998 : Γαλλία – Βραζιλία 3-0
https://www.youtube.com/watch?v=Xemll_qAo-g
Ιστορία: 32 ομάδες για 1η φορά. Ρονάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος, Ριβάλντο από τη μία, Ζιζού, Ανρί,Ντεσάν και Πετί από την άλλη. Η Γαλλία είναι η 1η οικοδέσποινα που σηκώνει τρόπαιο μετά από 20 χρόνια όπως δίδαξε η Αργεντινή το 1978.
9/7/2006 : Ιταλία – Γαλλία 1-1 (6-4 πέναλτι)
Για τους Λάτρεις: Η καλύτερη επίθεση του κόσμου, απέναντι στην καλύτερη άμυνα. Ζιντάν για τους Μπλε, απαντά ο Ματεράτσι, στο τελευταίο ματς της καριέρας του πρώτου. Η παράταση μετρούσε το 110ο λεπτό της και οι δέκτες όλων σταματούν στην αναπάντεχη αντίδραση του Ζιζού με κουτουλιά στο στέρνο του Ματεράτσι. Όλοι παρακολουθούν άναυδοι την αψιμαχία των δύο σκόρερς, έπειτα από ύβρεις του θύματος στον θύτη. Ο τελευταίος αντικρίζει την κόκκινη κάρτα σαφώς και λέει “αντίο” στις χιλιάδες κόσμου με το βλέμμα στο χορτάρι.
Οι μπουρμπουλήθρες μας στέρεψαν… Απ’ όπου κι αν απολαύσατε τον ζεστό ασπασμό της κυρίας Κολίντα Κιτάροβιτς και του Γάλλου ομολόγου της, μην αφήσετε ούτε τις δικές σας βουτιές, ούτε το μοχίτο σας για να μελετήσετε τις διαφορές της φετινής Πρωταθλήτριας με τη λατρεμένη Γαλλία του ’98! Τα συγχαρητήριά μου στη λατρευτή Κροατία… Μακροβούτια και δροσερή ανάγνωση, συνδράμουν καταλυτικά στα Ιουλιανά 35άρια!
