Επιμέλεια: Ειρήνη Κοντοσταύλου
Ο Άγγλος θρύλος, Paul Madeley, ο οποίος αποτελούσε έναν παίκτη «πασπαρτού» , καθώς αγωνιζόταν σε πολλές διαφορετικές θέσεις, πλην αυτής του τερματοφύλακα, έφυγε σε ηλικία 73 ετών. Το θλιβερό γεγονός γνωστοποίησε η ομάδα της καρδιάς του, η Leeds.
Ο Madeley πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Leeds το 1964, όπου και παρέμεινε μέχρι να «κρεμάσει» τα παπούτσια του, το 1980. Κατακτώντας δυο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής Αγγλίας, Λιγκ Καπ και Κύπελλο Αγγλίας. Παράλληλα το 1970 ήταν στο ρόστερ των «λιονταριών», μετρώντας 24 συμμετοχές. Μάλιστα το 1971 είχε πετύχει το νικητήριο γκολ κόντρα στην «Γιούβε» και έτσι η Leeds σήκωσε την κούπα του Fairs Cup (σ.σ ο «πρόγονος» του σημερινού Europa League). Ο προπονητής του ,Don Revie, επέλεγε συχνά να τον τοποθετεί στα πλάγια, αλλά σε περιπτώσεις τραυματισμού κάποιου αμυντικού, τον αντικαθιστούσε με τον « Eleven Paul» – όπως ήταν το παρατσούκλι των οπαδών για τον Madeley- , λόγω του εξαιρετικά σπάνιου ταλέντου του και της αξιοθαύμαστης ευελιξίας του στο χορτάρι, ενώ φορούσε κάθε αριθμό φανέλας από το 2 έως το 11.
Τα αξιοπερίεργα για την περίπτωση Μέντελι δε σταματούν εδώ. Ο Jimmy Armfield, ο βετεράνος Άγγλος ποδοσφαιριστής και μάνατζερ τότε, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Right Back To The Beginning», διηγήθηκε μια χαρακτηριστική ιστορία για την προσωπικότητα του παίκτη, η οποία συνέβη κατά τη διαπραγμάτευση του νέου του συμβολαίου : «Κάποτε, κυριολεκτικά είχε υπογράψει σε κενό χαρτί. Τον κάλεσα να συζητήσουμε για τους όρους του συμβολαίου. Τότε «άνοιξα» την κουβέντα λέγοντας: “ Έντάξει Πολ, θα σου προσφέρουμε πολλά” Απάντησε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να φύγει από τη Λίντς και ότι θα υπέγραφε το συμβόλαιο, επιτρέποντάς μου να συμπληρώσω τους δικούς μου όρους. Είπα: “ Τι θες τότε; 2 ή 3 χρόνια;” , και μου αποκρίθηκε : “ Όπως να ‘ναι, το αφήνω πάνω σου. Αλλά θέλω να παίζω στη Leeds».
Ο Paul, αφού αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με μια επιχείρηση αθλητικών ειδών. Αλλά το 2002 υπέστη καρδιακό επεισόδιο και 2 χρόνια αργότερα διαγνώστηκε με τη νόσο του Πάρκινσον. Η οικογένεια του στο αποχαιρετιστήριο μηνύματα της, με συγκινητικά λόγια τον περιέγραψε ως έναν στοργικό σύζυγο, πατέρα και αδερφό που σε κάθε στιγμή ήταν δίπλα τους.
https://twitter.com/WALM0T33/status/1021850665793060870
Αντίο, σπουδαίε και πολυμήχανε Madeley.
