Mesut Ozil: Ο εθνικός ήρωας που έγινε ξένος

Mesut Ozil: Ο εθνικός ήρωας που έγινε ξένος

Επιμελεια: Ειρήνη Κοντοσταύλου

Λίγο μετά το τέλος του Μουντιάλ, που δεν ήταν και ιδιαίτερα επιτυχημένο για την Γερμανία, ο Mesut Ozil αποχώρησε από την εθνική φανερά πικραμένος.

Την απόφαση του έκανε γνωστή μέσα από μια ανακοίνωση, στην οποία άφηνε αιχμές για ρατσισμό εναντίον του: «Όταν κερδίζουμε είμαι Γερμανός αλλά όταν χάνουμε μετανάστης». Θίγοντας έτσι ένα φαινόμενο που δεν είναι απαραίτητα γερμανικό, το έχουμε δει να συμβαίνει και εδώ στην Ελλάδα. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο από σπουδαίος Έλληνας αθλητής που έκανε την Ελλάδα διάσημη στα πέρατα της γης, εν μια νυκτί έγινε ο μαύρος από τη Νιγηρία, επειδή τόλμησε να μην μπορέσει να αγωνιστεί με την Εθνική στο Γιουρομπάσκετ.

Είμαστε εθνικά υπερήφανοι όταν ένας μετανάστης μας φέρνει διεθνείς διακρίσεις αρκεί πάντα να είναι αθλητής και να μην ζει σε hot-spot, αλλιώς τον προτρέπουμε να γυρίσει πίσω στη χώρα του. Και για να επιστρέψουμε στο φλέγον θέμα του Ozil, όλα ξεκίνησαν όταν ο επιθετικός της Arsenal φωτογραφήθηκε σε φιλανθρωπική εκδήλωση με τον Τούρκο Πρόεδρο, Recep Tayyip Erdogan, και έπειτα κατηγορήθηκε ακόμα και εντός Γερμανίας ότι στηρίζει την αντιδημοκρατική του πολιτική.

Βέβαια, το παραπάνω επιχείρημα δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη βάση, γιατί ουδέποτε ο Mesut είχε πάρει θέση υπέρ ή κατά του τουρκικού καθεστώτος δημοσίως. Πάντως, το ζήτημα δεν είναι οι πολιτικές του απόψεις, όποιες και να είναι αυτές, αλλά το γιατί μια μεγάλη ομάδα χρειάζεται έναν αποδιοπομπαίο τράγο ως άλλοθι για την αποτυχία της. Γιατί ξεχνά τόσο εύκολα όλα όσα της προσέφερε ο Ozil και ο κάθε ο Ozil; Παρόλο τον καταιγισμό των αρνητικών αντιδράσεων προς το πρόσωπό του, ο 29χρονος ποδοσφαιριστής απέκτησε έναν σύμμαχο για τα δύσκολα. Τον προπονητή του στην Arsenal, Unai Emery. Ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά: « Όλοι μας θέλουμε να βοηθήσουμε τον Mesut να νιώσει σαν στο σπίτι του εδώ μαζί μας, σαν οικογένεια και είναι όντως οικογένεια για κάθε παίκτη».