Η Sevilla FC αποτελεί μια από τις πιο πετυχημένες ποδοσφαιρικές ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού συγκροτήματος τα τελευταία 15 χρόνια. Μια ομάδα με έξι ευρωπαϊκούς τίτλους σε αυτό το διάστημα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ποτέ ως αδιάφορη στο φίλαθλο κόσμο.
Και όμως εδώ και κάποιους μήνες μπήκε στη διαδικασία του να χτίσει ξανά. Μετά τη φυγή του Unai Emery, ενός προπονητή που την οδήγησε στην κατάκτηση τριών διαδοχικών Europa League μένοντας αθάνατος στις μνήμες απάντων, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα περίμεναν αρκετοί. Ο Jorge Sampaoli και ο Eduardo Berizzo είχαν να διαχειριστούν τα δύο μεγαλύτερα budget της ομάδας στη σύγχρονη εποχή των Ανδαλουσιάνων. Ωστόσο κανένας δεν ανταποκρίθηκε άμεσα στις προσδοκίες.
Και μετά ήρθε μια επιλογή που είχε την ταμπέλα του ρίσκου. Ο γεννημένος στην ανατολική επαρχία Soria της Καστίλης είναι ένας προπονητής νέος καθώς δεν έχει κλείσει ούτε τα 45 του έτη. Ούτε έχει και κανένα πλούσιο βιογραφικό. Έχει προπονήσει μόλις την άσημη Numancia και τη Girona. Εκεί και άρχισε να συστήνεται για τα καλά. Την ανέβασε στην Primera Division και την κράτησε εκεί κερδίζοντας πολλούς φίλους για την αγωνιστική φιλοσοφία που έκανε ένα με τη φύση της ομάδας.
Στους αναλαμβάνοντες τις κρίσιμες διοικητικές απόφασης της ομάδας του Pizjuan τα όσα έδειξε με τη Girona ήταν αρκετά. Του έδωσαν την ευκαιρία να κάνει το άλμα στην καριέρα του. Και του έδωσαν τη δυνατότητα να αλλάξει πολλά και να χτίσει από την αρχή. Από την ομάδα αποχώρησαν 12-13 παίκτες το καλοκαίρι εκ των οποίων οι 4 ήταν βασικοί. Κοντά μισή ενδεκάδα δηλαδή. Αλλά ήρθαν και αρκετοί. Το ζήτημα ήταν η χημεία, η ομοιογένεια και ο χρόνος. Δεν είναι εύκολο στην πρώτη σου σπουδαία δουλειά να χτίζεις από την αρχή.
Κι όμως χάρη σε αυτό τον άνθρωπο η Sevilla δεν μοιάζει μια ομάδα η οποία ξεκίνησε κάτι καινούριο. Είμαστε μόνο στο Δεκέμβριο αλλά τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Δεύτερη θέση στη La Liga (μόλις τρεις βαθμούς πίσω από την πρώτη Barcelona), πρωτιά στον όμιλο του Europa League και εκκρεμεί και το Copa Del Rey. Το να έχεις επί 16 παιχνίδια από κάτω Real και Atletico δεν είναι λίγο. Και η Sevilla το έχει πετύχει με το δικό της ποδόσφαιρο, το οποίο είναι δουλειά αυτού του ανθρώπου που έχει στον πάγκο. Η καλή μέρα μάλλον από το πρωί φαίνεται. Και υπάρχει η βάση για να εξελιχθούν όλα στην πρώτη του μεγάλη προπονητική υπέρβαση.
“Θέλω να είμαι ο Pablo Machin. Έχω τις δικές μου ιδέες και σε αυτές πιστεύω” ήταν η απάντηση του όταν τον ρώτησαν ποιος προπονητής είναι η έμπνευση του ή σε ποιον θα ήθελε να μοιάσει. Αναμφίβολα είναι μια απάντηση που δείχνει έναν άνθρωπο αποφασισμένο να πετύχει με τον δικό του τρόπο. Δεν είναι ο πλέον φημισμένος Ισπανός προπονητής από τις νεότερες φουρνιές Ιβήρων προπονητών. Ούτε έχει επαρκή δείγματα γραφής σε κορυφαίο επίπεδο. Μοιάζει όμως πως έχει όλα τα συστατικά για να πάει μακριά. Με τις δικές του ιδέες και τη δική του σφραγίδα σε οτιδήποτε και αν καταπιάνεται ως προπονητής. Η Sevilla μοιάζει να βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια. Ο Καστιγιάνος μαέστρος της φαίνεται να έχει προορισμό τη μεγάλη σκηνή.
