Μόνο δικαίωση και απόλαυση πρέπει να αισθάνθηκε ο περισσότερος κόσμος που επέλεξε να παρακολουθήσει τα παιχνίδια του UEFA Champions League αυτή την εβδομάδα. Και όχι μόνο επειδή υπήρξαν πολλά γκολ και ανατροπές αλλά επειδή όλα αυτά που πολλοί αγαπήσαμε στο σπορ είναι – ακόμη – ολοζώντανα.
Ο Ajax που πριν δύο χρόνια ηττήθηκε από την Manchester United στον τελικό του Europa League είναι στα ημιτελικά του UEFA Champions League με τον ίδιο κορμό και την ίδια συνταγή που έφθασε στον τελικό του 2017, ενώ η United μέτρα τα κομμάτια της μετά την αδυναμία να φανεί ανταγωνιστική απέναντι στη Barcelona. H Tottenham των μηδέν μεταγραφών το περασμένο καλοκαίρι, κατάφερε χωρίς και τον αρχηγό της να σκοράρει τρεις φορές εκτός έδρας σε εμφύλιο απέναντι στη City και να προκριθεί παρότι από το 4′ είχε ισοφαριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα. Ο Guardiola το 2017 είχε χαρακτηρίσει την ομάδα του Pochettino ως την ομάδα του Harry Kane και σε απόλυτη ειρωνεία αποκλείστηκε από εκείνη χωρίς τον Άγγλο επιθετικό.
Και οι Ολλανδοί και οι Λονδρέζοι ανέδειξαν σε ένα 48ωρο όλα όσα μπορεί κάποιος να βρει και να αγαπήσει στο ποδόσφαιρο. Άπλετη ποιότητα ποδοσφαιρική, εξέλιξη ενός συνόλου που παίζει μαζί στο κορυφαίο επίπεδο επί χρόνια, πίστη σε έναν προπονητή που δεν κρίνεται στείρα από τον “ελλειμματικό ισολογισμό τίτλων”, τσαμπουκά και πάθος για το βήμα παραπέρα. Αυτό που ένωσε πιο πολύ τις δύο ομάδες ήταν η δίψα τους για το βήμα παρακάτω. Καμία από τις δύο δεν είχε την εμπειρία ή την τεχνοτροπία να το κάνει. Ωστόσο επικράτησε ο ενθουσιασμός και όχι ο φόβος για την κατάκτηση αχαρτογράφητων υδάτων.
Οι πιτσιρικάδες του Ajax και ο επί έτη διαμορφωμένος κορμός της Tottenham είναι η ένδειξη ότι με σταθερά και σωστά βήματα μπορούν να προκύψουν θαύματα. Το ποδόσφαιρο ήταν και θα είναι το πιο λαοφιλές άθλημα επειδή ο αδύναμος μπορεί να καταφέρει πολλά πλήγματα στο δυνατό. Και για αυτό το λόγο δεν υπάρχει κανένας λόγος να δημιουργηθούν κλειστές λίγκες με παχυλά τηλεοπτικά δικαιώματα και συγκεκριμένες ομάδες στους δέκτες. Η ίδια η διοργάνωση με τον πλέον ποδοσφαιρικό τρόπο απέδειξε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να πνίξουμε το αουτσάιντερ. Γιατί τότε είναι που το απολαμβάνουμε και περισσότερο. Όταν του δίνουμε χώρο να δημιουργήσει και να πρωταγωνιστήσει. (Και) Για κάθε Ajax, Tottenham, Monaco, Dortmund κ. ο. κ αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο. Και ό,τι μας έχουν δείξει τέτοιες ομάδες ανά τα χρόνια είναι απλά το ποδόσφαιρο.
