You reach, I Miro-Teach!

You reach, I Miro-Teach!

nikola_mirotic

Μετά από πολλές δυσκολίες και τραυματισμούς (για άλλη μια χρονιά), οι Bulls κατάφεραν με τη νίκη τους επί των Charlotte Hornets να κλειδώσουν την είσοδό τους στα play off για 7η συνεχόμενη σεζόν. Για άλλο ένα παιχνίδι, πρωταγωνιστής ήταν ο Μαυροβούνιος με Ισπανικό διαβατήριο, ο Νίκολα Μίροτιτς. Ο Μίροτιτς συνεχίζει τις μεγάλες εμφανίσεις του Μαρτίου και βάζει τις βάσεις για την διεκδίκηση του βραβείου του ρούκι της χρονιάς!

Μπροστά από Τζέιμς και Ουέστμπρουκ!

Ο Μάρτιος του Μίροτιτς είναι πάρα πολύ καλός. Και όταν λέμε πάρα πολύ καλός το εννοούμε. Ο Μίροτιτς βρίσκεται στους 21 πόντους και 8.5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι στον μήνα Μάρτιο, επίδοση διπλάσια από το συνηθισμένα στάνταρ του την φετινή του χρονιά (9.7 πόντοι και 5 ριμπάουντ). Το εντυπωσιακό στατιστικό για τον Μαυροβούνιο φόργουορντ όμως δεν είναι μόνο η μεγάλη αγωνιστική άνοδος, από τη στιγμή που πήρε τη μπάλα στα χέρια του, λόγω των τραυματισμών, αλλά το πόσο συνεπής είναι στην παραγωγή του όταν η μπάλα “καίει”, δηλαδή στην 4η περίοδο.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά, είναι ο καλύτερος παίκτης όλου του πρωταθλήματος σε ό,τι έχει να κάνει με το σκοράρισμα κατα τη διάρκεια της τέταρτης περιόδου. Η πρώτη τριάδα αρχίζει με τον Μίροτιτς, ο οποίος σκοράρει 9.5 πόντους μ.ο. στα τεταρτα δωδεκάλεπτα. Δεύτερος είναι ο Λεμπρόν Τζέιμς με 8.5 και τρίτος ο – υπερηχητικός εσχάτως – Ράσελ Ουέστμπρουκ με 8.3 πόντους.

All-Star Material

Και δεν είναι μόνο οι επιδόσεις του που έχουν εντυπωσιάσει κόσμο, αλλά κυρίως το στυλ παιχνιδιού του. Ο Μίροτιτς είναι η επιτομή του stretch-four, του Power Forward δηλαδή που θα μπορέσει να πάρει την μπάλα έξω από την γραμμή των 7,25 και να κάνει εύκολα παιχνίδι, τόσο με το μακρινό σούτ, όσο και βάζοντας την μπάλα κάτω και ντριμπλάροντας. Αυτή του η ικανότητα ανοίγει (εξ ου και το “stretch”) τις αντίπαλες άμυνες, οι οποίες έχουν την υποχρέωση να παίξουν άμυνα στην περιφέρεια έναν παίκτη που (συνήθως) δεν μπορεί να κάνει τόσο καλά το παιχνίδι του μακρύτερα από μία μέση απόσταση από το καλάθι. Το γεγονός αυτό, αφήνει μεγάλα κενά στην καρδιά της άμυνας, την ρακέτα, τα οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν έτσι τα πεντάρια και οι  περιφερειακοί με τυχόν κοψίματα στα κενά που δημιουργούνται.

Λίγοι παίκτες του 4 στο ΝΒΑ έχουν τόσο μεγάλη ευχέρεια στο να χειρίζονται την μπάλα σαν τριάρια, να προσποιούνται, να ντριμπλάρουν και να δημιουργούν εξαιρετικές προϋποθέσεις για αυτούς από την γραμμή του τριπόντου, ακόμα κι αν το ύψος τους δεν προϊδεάζει κάτι τέτοιο, όσο έχει ο Νίκολα Μίροτιτς. Ένα τέτοιο ταλέντο είναι που αυτή τη στιγμή θεωρείται ο κορυφαίος Ευρωπαίος που έχει περάσει από το ΝΒΑ και ένας εκ των καλύτερων παικτών στην ιστορία στη θέση του: Ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Δεν είναι επομένως παράλογο να πούμε ότι με τέτοια όπλα στην φαρέτρα του, και μόλις 23 χρόνια ζωής στην πλάτη του, ο Μίροτιτς δεν μπορεί να βαδίσει στα βήματα (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) του Γερμανού φοργουορντ και να γίνει ένας παίκτης all star επιπέδου. Άλλωστε λίγοι στη θέση του κατέχουν τόσο καλά την προσποίηση και το μακρινό σουτ όσο ο “Niko Suave” .

Σαν έτοιμος από καιρό

Οι ικανότητες του Μαυροβούνιου στα χρόνια του με την Ρεάλ Μαδρίτης αναπτύχθηκαν πολύ, σε έναν τέτοιο βαθμό που να δείχνει απίστευτη ωριμότητα στο παιχνίδι του ακόμα κι αν θεωρείται πρωτάρης στο ΝΒΑ. Αν και στα 23 του, δεν είναι λίγες οι φορές που στη Ρεάλ είχε κληθεί να βγάλει τα κάστανα απ’τη φωτιά και να πάρει τον ρόλο του ηγέτη. Αυτό είναι ένα τεράστιο εφόδιο στα πρώτα του βήματα στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, η χρησιμότητα του οποίου αποδεικνύεται παιχνίδι με το παιχνίδι.

Ο ίδιος φαίνεται να συμφωνεί: “Έπαιρνα πολλά σουτ στην Ευρώπη, πολύ σημαντικά σουτ. Φυσικά και είναι μεγάλη διαφορά σε σχέση με εδώ, τώρα είμαι ο καινούριος, αλλά οι συμπαίκτες μου περιμένουν από μένα να τα πάρω αυτά τα σουτ. Έχουν και αυτοί και ο κόουτς πίστη σε μένα, επομένως αν βγει κάποιο σύστημα για μένα, εγώ απλώς πρέπει να σκεφτώ ότι τα σουτ θα μπουν” .

Πράγματι, μετά από τους πρώτους μήνες προσαρμογής, στους οποίους ο Μίροτιτς μάθαινε τις ιδιαιτερότητες του ΝΒΑ έναντι του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο ίδιος φαίνεται πια έτοιμος για την μεγάλη πρόκριση του να πρωταγωνιστήσει στη νέα πρόκληση της καριέρας του. Εγγυητής του άλλωστε είναι ένα όνομα που μπορεί σε πολλούς να μην λέει πολλά, όμως στο Chicago και τους Bulls είναι άξιο εμπιστοσύνης: Ο Ίβιτσα Ντούκαν. O Ντούκαν, πρώτα σκάουτ των Bulls στην Ευρώπη και από το 1992 και μέχρι σήμερα υπεύθυνος όλου του Ευρωπαϊκού τμήματος σκάουτινγκ της ομάδας, είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για την ομάδα της “Πόλης των Ανέμων”. Φίλος και μέντορας του Τόνι Κούκοτς, ο Ντούκαν ήταν αυτός που ανέλαβε να φέρει τον Κροάτη σταρ στο Σικάγο στα μέσα της δεκαετίας του 90, μία κίνηση που έδωσε άλλο ένα εξαιρετικό γρανάζι στην μηχανή παραγωγής τίτλων, στην δυναστεία των Bulls με τα 6 πρωταθλήματα σε 8 χρόνια.

Τώρα είναι η σειρά ενός άλλου αστεριού ερχόμενου από την “μπασκετομάνα” περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας να δείξει τι αξίζει. O Μίροτιτς έχει ήδη αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων στην ομάδα του αλλά και σε ολόκληρο το ΝΒΑ. Πια δείχνει να έχει αποκτήσει την σταθερότητα που του έλειπε στις πρώτες του εμφανίσεις με τους “Ταύρους”, ενώ δεν είναι υπερβολή να τον χαρακτηρίσουμε ως την πολυτιμότερη μονάδα των Bulls τις τελευταίες εβδομάδες, την περίοδο δηλαδή που τόσο ο Τζίμι Μπάτλερ (επέστρεψε στις 23 του μήνα), όσο και ο Ντέρικ Ρόουζ (επιστρέφει μάλλον μέσα στις επόμενες 2 εβδομάδες) ήταν εκτός με τραυματισμούς.

Ενδεικτικά, οι αριθμοί του από την 1η Μαρτίου (όταν μπήκε στα πιτ και ο Μπάτλερ) κυμαίνονται ως εξής: 29, 23, 26, 10, 19, 18, 16, 15, 27, 29, 29, 8, 28. 7 στα 13 παιχνίδια πάνω απο 20 πόντους, 4 στα 5 τελευταία παιχνίδια πάνω από τους 25 πόντους. Και όλα αυτά ερχόμενος από τον πάγκο, ως ο έκτος παίχτης της ομάδας του Τομ Θιμποντό.

https://www.youtube.com/watch?v=1JveP8yCak0

 

O Μίροτιτς, ή εναλλακτικά “Threekola”, “Herotic”, “Niko Suave”  (τρία απ’τα πολλά nicknames που του χουν δώσει οι Αμερικανοί μέσα σε αυτήν την πρώτη σεζόν), έχει ένα πακέτο που θα ναι κρίμα αν δεν το εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Εξαιρετική εκτελεστική δεινότητα πίσω απ’τη γραμμή των 7,25, αρκετά καλές ικανότητες με την μπάλα, μάτι που βλέπει τους συμπαίκτες του στο γήπεδο, και εξαιρετικό και συνεχώς αναπτυσσόμενο παιχνίδι στο low post, γιατί άλλωστε είναι ένας παίκτης με ύψος 2,08 μ. Η επιστροφή των “πρώτων βιολιών” της ομάδας σίγουρα θα του στερήσει κάποια λεπτά συμμετοχής και πάρα πολλές απ’τις επαφές μου με την μπάλα, όμως δεν τον νοιάζει. “Ο ρόλος μου; Δεν με νοιάζει. Θέλω να γυρίσουν οι άλλοι, ο Ταζ (Γκίμπσον). Τους χρειαζόμαστε. Εγώ για όσο είμαι στο παιχνίδι προσπαθώ να παίζω καλή άμυνα, καλή επίθεση, να βοηθάω την ομάδα. Δεν με νοιάζουν τα λεπτά.” Δήλωσε μετά το παιχνίδι με τους Pacers στις 18 Μαρτίου. ” Περνάω ένα πολύ καλό διάστημα. Και αυτό είναι ένα πολύ μικρό δείγμα του πως μπορώ να παίξω. Προσπαθώ να παίξω διαφορετικά. Να μην σουτάρω απλώς. Να μοιράζομαι την μπάλα, να κάνω πικ εν ρολ. Παίζουν συστήματα πάνω μου” .

Το τελευταίο είναι και αυτό που ο ίδιος θεωρεί πολύ σημαντικό: “Πρέπει να πιστεύεις. Από τη στιγμή που κάνουν συστήματα για σένα σε εμπιστεύονται. Αφού λοιπόν με εμπιστεύονται πρέπει να εμπιστεύομαι και γω τον εαυτό μου. Αυτή τη στιγμή βάζω τα σουτ μου στο τελευταίο δωδεκάλεπτο. Και είμαι πολύ, πολύ χαρούμενος” .

“Eίμαι χαρούμενος γιατί είναι σημαντικό. Και γιατί είναι κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει πάντα με τους rookies” .