31 χρόνια. Τόσα έχουν περάσει από τον τελευταίο τίτλο της Αθλέτικ Μπιλμπάο, την αγωνιστική σεζόν 1983-1984. Τότε η Μπιλμπάο του Θουμπιθαρέτα, του Γκοϊκοετσέα αλλά και του γνωστού μας από το πέρασμά του στον Ολυμπιακό ως βοηθός του Βαλβέρδε, Γιον Ασπιάθου, είχε κατακτήσει το νταμπλ, ολοκληρώνοντας το κατόρθωμα με την κατάκτηση και του Copa Del Rey, απέναντι (όπως και φέτος) στην Μπαρτσελόνα, την οποία κέρδισε με 1-0 στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. O συγκεκριμένος αγώνας μάλιστα έμεινε στην ιστορία για τα τεραστίων διαστάσεων επεισόδια που συνέβησαν αμέσως μετά το τελευταίο σφύριγμα, σε “καυγά” που ξεκίνησε ο παίκτης της Μπαρτσελόνα τότε, Ντιέγκο Μαραντόνα, και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρες τις αποστολές των δύο ομάδων. Παίκτες, προπονητές και γενικά οποιοσδήποτε βρισκόταν στο χορτάρι εκείνη τη στιγμή είχε εμπλακεί στα επεισόδια. Αποτέλεσμα ήταν η τρίμηνη τιμωρία του Μαραντόνα, απόφαση που ουσιαστικά ήταν και το γεγονός που έφερε το τέλος του Ντιεγκίτο από την Μπαρτσελόνα και την μεταγραφή του στην Νάπολι, με την φανέλα της οποίας θα έγραφε τη δικιά του ιστορία στα Ιταλικά γήπεδα.
Ας κάνουμε όμως ένα fast forward στο σήμερα. 31 χρόνια μετά, οι Βάσκοι δεν θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα με τις τεράστιες επιτυχίες. Το ταλέντο που βγαίνει απ’τη χώρα των Βάσκων δείχνει να στερεύει, ενώ όποιος παίκτης έχει τα φόντα για μεγάλη καριέρα, πολύ σύντομα παίρνει μεταγραφή σε κάποια άλλη μεγάλη ομάδα του εξωτερικού ή της Ισπανίας. Η γεύση ενός τίτλου αγνοείται από εκείνον τον τελικό ως σήμερα, κι ας έχει φτάσει 3 φορές στην πηγή, στον τελικό του Copa Del Rey, μια φορά απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, το 1985, και δύο φορές απέναντι στην Μπάρτσα, το 2009 και το 2012. Όλοι θέλουν η τρίτη αναμέτρηση με τους Μπλαουγκράνα να ναι και η φαρμακερή.
Από την άλλη, η Μπαρτσελόνα έχει δημιουργήσει την δικιά της δυναστεία. Τίτλοι, τίτλοι, τίτλοι. Για άλλη μια χρονιά κοιτάζει τον στόχο του τρεμπλ, κάτι που δεν είναι και τόσο ακατόρθωτο να πραγματοποιήσει, μιας και είναι το απόλυτο φαβορί και στην αποψινό τελικό αλλά και σε αυτόν του άλλου Σαββάτου, απέναντι στην Γιουβέντους για το Τσάμπιονς Λιγκ. Συν τοις άλλοις, ο τελικός σήμερα γίνεται μέσα στο σπίτι της, καθώς το Καμπ Νου επιλέχθηκε να φιλοξενήσει τον τελικό μετά την άρνηση της Ρεάλ να παραχωρήσει το Μπερναμπέου (Μιλάμε άλλωστε για δύο ομάδες-σύμβολα για Βάσκους και Καταλανούς, δυο λαούς με αποσχιστικές τάσεις . Ένας τελικός στο γήπεδο της ομάδας-σύμβολο της καθεστηκυίας Ισπανικής τάξης θα χε πολύ παραπάνω σημασία ακόμα κι απ’το αποτέλεσμα του αγώνα)
Αυτός ο τελικός μπορεί να σημαίνει πολλά για τους Καταλανούς, όμως μάλλον σημαίνει ακόμα περισσότερα για τους πάλαι ποτέ “κραταιούς” Βάσκους. Από τον Μάρτιο που βγήκε το ζευγάρι του τελικού, στο Μπιλμπάο το παιχνίδι έχει πάρει την σημασία ενός παιχνιδιού-εθνικής υπόθεσης. Εδώ και δύο μήνες η Αθλέτικ κινείται στους ρυθμούς αυτού του αγώνα. Οι ρομαντικοί του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού επίσης κινούνται στους ρυθμούς του αποψινού παιχνιδιού. Ο τελικός αυτός είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι για όλους στο Μπιλμπάο. Μετά από 31 χρόνια ξηρασίας, η Αθλέτικ έχει άλλη μία ευκαιρία να φέρει ένα τρόπαιο στη Χώρα των Βάσκων, απέναντι στην ομάδα την οποία κέρδισε στον τελευταίο νικηφόρο τελικό της ιστορίας της. Χωρίς να σπάσει την παράδοση που θέλει να παίζουν μόνο Βάσκοι (ή έστω Βασκοαναθρεμένοι, όπως ο Γάλλος Λαπόρτ) στο ρόστερ και παρά τους πάρα πολλούς περιορισμούς που αυτό συνεπάγεται.
Παρά την έλλειψη ταλέντου (συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες του τοπ επιπέδου πάντα), εξαιτίας της στήριξης ενός ολόκληρου λαού αλλά και της ύπαρξης ενός ξεκάθαρου διοικητικού αλλά και αγωνιστικού πλάνου, η Αθλέτικ τα τελευταία χρόνια παλεύει να επανέρθει στα υψηλά στρώματα του Ισπανικού ποδοσφαίρου. Νέο γήπεδο-στολίδι, προπονητής που ζηλεύουν ακόμα και η Ρεάλ με την Μπαρτσελόνα (Ο Βαλβέρδε άλλωστε έχει αρνηθεί τρεις κρούσεις των δύο μεγάλων,δύο της Μπαρτσελόνα και μία – η πιό πρόσφατη – της Ρεάλ, για να παραμείνει στο τιμόνι των “Λιονταριών” ), επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ την σεζόν που μας πέρασε και τώρα ευκαιρία για έναν τίτλο. Στο Νέο Σαν Μαμές οι γιγαντοοθόνες έχουν στηθεί και περιμένουν τον κόσμο για να παρακολουθήσει το παιχνίδι. Στην Βαρκελώνη 50,000 κόσμος έχει κάνει το ταξίδι για να στηρίξει τις προσπάθειες της Αθλέτικ από κοντά. Ο σημερινός τελικός έχει φτάσει να χαρακτηριστεί και ως το “Όνειρο ενός λαού” από τους Βάσκους. Είναι δεν είναι λιγάκι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός (στα όρια πάντα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα), το τεράστιο της σημασίας του αποψινού παιχνιδιού για αυτούς είναι δεδομένο, και φρόντισαν να το δείξουν και με το promo του αγώνα, στο επίσημο κανάλι της ομάδας στο YouTube. Σε αυτόν τον τελικό, θα αγωνιστούν όλοι μαζί.
*”Το όνειρο ενός λαού”
