Eurobasket 2015: Προημιτελικοί… Part Deux!

Eurobasket 2015: Προημιτελικοί... Part Deux!

quarter2

Μετά την Ισπανία (δυστυχώς για την Ελλάδα) και την οικοδεσπότρια Γαλλία, ήρθε η ώρα και για τα άλλα δύο εισιτήρια των μεγάλων ημιτελικών να κλείσουν! Στο παρκέ του Λιλ πέφτουν απόψε τα ζευγάρια της Σερβίας με τη Τσεχία και της Ιταλίας με τη Λιθουανία!

Σερβία – Τσεχία

Άλλη μία περίπτωση μεγάλου φαβορί και μεγάλης έκπληξης, παρόμοια με το Γαλλία – Λετονία. Οι Σέρβοι είναι ίσως οι καλύτεροι της διοργάνωσης από θέμα απόδοσης, και αν εξαιρέσει κανείς την δυναμική που δίνει η έδρα στους Γάλλους, είναι το μεγαλύτερο φαβορί για την πρώτη θέση. Κερδίζοντας τους αντιπάλους τους με έναν μέσο όρο 20 πόντων διαφοράς, οι Σέρβοι δείχνουν ότι δεν αστειεύονται, με την ομάδα του Τζόρτζεβιτς να παίζει ένα εξαιρετικό επιθετικό μπάσκετ, διαθέτοντας την δεύτερη καλύτερη επίθεση του τουρνουά (87.8. π.), την πρώτη θέση στον τομέα των ποσοστών (51,9%), την πρώτη θέση στις ασίστ (25.2 α. ) και ακόμα την τρίτη θέση στα ριμπάουντ (38.7 ρ.).  Εντυπωσιακά στατιστικά που αν συνδυαστούν με την επιβλητική παρουσία του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα στην ρακέτα, και το εξαιρετικό τουρνουά των Μπιέλιτσα και Τεόντοσιτς, παρουσιάζουν όλη την εικόνα του πόσο καλή ομάδα είναι η Σερβία και πόσο καλό τουρνουά κάνει.

Αυτό που ίσως προβληματίζει είναι ο ίδιος τους εαυτός. Το ταλέντο των Σέρβων μέχρι στιγμής έχουμε δει ότι επισκιάζεται μόνο απ’τη απερισκεψία τους. Δεν ξέρει κανείς πότε θα γυρίσουν αυτόν τον διακόπτη και θα αρχίσουν το ένα κακό σουτ μετά το άλλο, την μία νευρική επιλογή μετά την άλλη. Στον αγώνα με τη Φινλανδία επί κάτι παραπάνω από 25 λεπτά οι Σέρβοι ήταν πολύ κακοί κυρίως λόγω έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης. Όταν αυτός ο διακόπτης ξαναγύρισε στο κανονικό (με τη βοήθεια και κάποιων “σκοτωμένων” τριπόντων που είναι δείγμα της υψηλής κλάσης και του ταλέντου αυτής της ομάδας), το παιχνίδι ξέφυγε για τα καλά.

Αυτό είναι που πρέπει να εκμεταλευτεί η μεγάλη έκπληξη που ακούει στο όνομα Τσεχία. Η ομάδα των Βέσελι και Σατοράνσκι, πρέπει να καταφέρει να “παίξει” με το μυαλό των Σέρβων, να τους εκνευρίσει και να τους απορυθμίσει. Σίγουρα αυτό κατάφερε στον αγώνα με την Κροατία, την οποία απέκλεισε σε ένα “μπαμ” που ακούστηκε μέχρι το Ζάγκρεμπ, με τον Περάσοβιτς να υποβάλλει την παραίτησή του και τον Ντίνο Ράτζα, την επόμενη του αγώνα, να προβαίνει σε άκρως καταδικαστικές δηλώσεις για μία Κροατία που πήγαινε για πολλά και κατέληξε με ένα μεγάλο τίποτα.

Σε αυτό τον σκοπό έχει ως εφόδιο την 3η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης, με μόλις 66.8 πόντους παθητικό, κάτι που την… σώζει σε ό,τι έχει να κάνει σχέση με την σχετικά φτωχή επιθετική παραγωγή (10η ομάδα με 75 π. μέσο όρο). Κλειδί της ομάδας θα είναι το δίδυμο Βέσελι – Σατοράνσκι φυσικά, με τον Βέσελι να έχει 16.8 πόντους και 9 ριμπάουντ ανά αγώνα, ενώ ο Σατοράνσκι να προσθέτει 13.2 και 6 συν τις 8.8 ασίστ, κάνοντας ένα τουρνουά – αποκάλυψη. Αυτή τη φορά ο Βέσελι όμως θα χει διπλό ρόλο, θα πρέπει να κερδίσει και στις 2 άκρες του γηπέδου τον παίκτη κλειδί των Σέρβων, τον Ραντούλιτσα, μιας και αυτός αποτελεί την σταθερά των Σέρβων σε όλο το μέχρι τώρα Ευρωμπάσκετ. Όπως και με τη Φινλανδία, όσο η υπόλοιπη ομάδα τα… έσπαγε, ο Ραντούλιτσα φόρτωνε με πόντους το αντίπαλο καλάθι εκμεταλλευόμενος την ικανότητά του να παίρνει απίστευτα καλές θέσεις στη ρακέτα πρωτού υποδεχτεί την μπάλα, ιδίως μετά τα πικ εν ρολ.

Ιταλία – Λιθουανία

Το δεύτερο παιχνίδι του μενού της ημέρας είναι και το δεύτερο θεωρητικά ντέρμπι της φάσης, το Ιταλία – Λιθουανία. Η “Σκουάντρα Ατζούρα” εκμεταλλευόμενη ένα τρομερό επιθετικό κρεσέντο από το 3ο παιχνίδι της φάσης των ομίλων και μετά, δείχνει να έχει αρχίσει να ρολάρει, αλλά και να φοβίζει κόσμο, έχοντας την πίστη ότι διαθέτει πια το υλικό για να διακριθεί, και ότι αυτό το υλικό έχει αρχίσει να κουμπώνει και να δουλεύει σωστά. Η θέληση για είσοδο στην τετράδα και γιατί όχι και για ένα μετάλλιο για πρώτη φορά μετά το 2004 και τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, σίγουρα είναι κινητήριος μοχλός της ομάδας του Πιανιτζιάνι.

Σημαντικό εφόδιο των Ιταλών είναι φυσικά η επιθετική υπεροπλία τους, καθώς διαθέτουν την 2η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης, με 86 πόντους ανά αγώνα, πράγμα λογικό αν σκεφτεί κανείς πως δεν υπάρχει άλλη ομάδα που διαθέτει τόσους πολλούς χαρισματικούς σκόρερ όπως είναι ο Γκαλινάρι, ο Μπελινέλι, ο Μπαρνιάνι, ο Ντατόμε (που μάλλον όμως χάνει όλο το υπόλοιπο τουρνουά λόγω τραυματισμού) και ο Τζεντίλε, με την εξαίρεση ίσως μόνο της Σερβίας. Οι Ιταλοί βέβαια δείχνουν ομάδα που δεν έχει αρχή και τέλος και αυτό φταίει και η μέτρια διαχείριση που χει κάνει ο Πιανιτζιάνι στο υλικό, όμως αυτό το γεγονός είναι εκτός από κατάρα και ευχή, καθώς το ελεύθερο μπάσκετ που παίζουν ενθουσιάζει, ενώ αν ξεκινήσουν να σκοράρουν δεν ξεχνάνε να σταματήσουν! Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αν τα πρώτα τρίποντα δεν μπουν, υπάρχει σοβαρό θέμα στη συνέχεια, κάτι που φάνηκε στα παιχνίδια με Τουρκία, Σερβία και Ισλανδία.

Οι Λιθουανοί από την άλλη είναι η επιτομή της ομάδας. Ένα σύνολο που δεν θυμίζει την αρμάδα του Σάρας, του Κλέιζα και τνω άλλων παιδιών των τελών της περασμένης δεκαετίας, που μπορεί να πέρασε δια πυρός και σιδήρου τόσο από την φάση των ομίλων όσο και απ’το παιχνίδι με τους Γεωργιανούς (να ναι καλά το σόου του Ματσιούλις), αλλά που λειτουργεί με συγκεκριμένους ρόλους και προτεραιότητες. Ο Γιόνας Βαλανσιούνας είναι μακράν ό,τι καλύτερο διαθέτουν οι Λιθουανοί, κάτι που φαίνεται στα τεράστια προβλήματα που έχουν όταν αυτός φεύγει απ’το παρκέ, ενώ σαν δεύτερο βιολί έχει εμφανίστει ο Γιόνας Ματσιούλις, με τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού και νυν της Ρεάλ να ξελασπώνει τους Λιθουανούς πολλαπλές φορές ως τώρα με τα μεγάλα σουτ του και την δουλειά του στην άμυνα. Η άμυνα είναι αυτό που στηρίζει τους Λιθουανούς, καθώς οι 69.5 πόντοι που δέχονται είναι η 4η καλύτερη επίδοση του Ευρωμπάσκετ, όπως και τα ριμπάουντ, με τα 37.5 ανά αγώνα να τους κατατάσουν 5ους.Από την άλλη τα επιθετικά κατορθώματα των Λιθουανών είναι σχετικά “φτωχά”, καθώς διαθέτουν την 11η καλύτερη επιθετική παραγωγή και την 9η θέση στις ασίστ.

Ένα παιχνίδι που κοντράρονται δύο εκ διαμέτρου αντίθετες νοοτροπίες, και που κανείς απ’τους δύο δεν θέλει “να τα βρουν στη μέση”. Όλα στην επίθεση για τους Ιταλούς και όλα στην άμυνα για τους Λιθουανούς, οι οποίοι θα ήθελαν όχι μόνο να πάει χαμηλά το παιχνίδι, αλλά να μπορέσει να πάει σε έναν τέτοιο ρυθμό που θα καταφέρουν να ελέγχουν και μία μικρή διαφορά που θα τους δίνει την σχετική ασφάλεια στην περίπτωση που ξεσπάσει το τρομερό δίδυμο Γκαλινάρι – Μπελινέλι.