Ρεάλ Μαδρίτης – Νταρουσάφακα: Ο δρόμος για την Final 4 περνάει από την… Κωνσταντινούπολη!

Ρεάλ Μαδρίτης - Νταρουσάφακα: Ο δρόμος για την Final 4 περνάει από την... Κωνσταντινούπολη!

Γράφει ο Αντώνης Καραμαλέγκος

Η αυλαία για την Ρεάλ Μαδρίτης και την Ντόγκους Νταρουσάφακα στα playoffs της euroleague ανοίγει απόψε. Μία σειρά που αναμένεται πολύ θεαματική και με αρκετό ενδιαφέρον.

Οι Ισπανοί ξεκινάνε στην κούρσα για το final four, σίγουρα πιο μπροστά από την ομάδα του David Blatt. Αυτό οφείλεται αφενός στο πλεονέκτημα έδρας, αλλά και στην πληρέστερη ομάδα που κατέχουν. Οι Μαδριλένοι διαθέτουν ένα από τα πιο ακριβά και γεμάτα ρόστερ στην διοργάνωση, έχοντας τουλάχιστον δύο παίκτες πρώτης γραμμής σε κάθε θέση.

Με μπροστάρη τον φοβερό Sergio Llull, η Ρεάλ πραγματοποίησε μία εξαιρετική regular season τερματίζοντας στην πρώτη θέση της κατάταξης. Ο Ισπανός guard αποτελεί τον νούμερο ένα κίνδυνο για την άμυνα της Νταρουσάφακα. Εκτός του ότι πετυχαίνει κάτι περισσότερο από 16 πόντους και μοιράζει περίπου 6 ασσίστ ανά παιχνίδι, αποτελεί τον κινητήριο μοχλό στην επιθετική λειτουργία της Ρεάλ. Είναι ο παίκτης που θα αποφασίσει πότε πρέπει να ανοίξει τον ρυθμό ή να πάει σε σετ παιχνίδι. Μπορεί να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα με μακρινά σουτ, αλλά και να απειλήσει πηγαίνοντας σε δυναμικά ντράιβ, ψάχνοντας το τελείωμα ή τον ελεύθερο συμπαίκτη του. Επιπλέον, είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει το μαρκάρισμα του καλύτερου περιφερειακού της αντίπαλης ομάδας. Αυτοί είναι και οι βασικότεροι λόγοι, που αποτελεί το βαρόμετρο της ομάδας του Πάμπλο Λάσο.

Σταθερά για την φετινή Ρεάλ αποτελεί και ο δυναμικός Anthony Randolph, όντας το σημείο αναφοράς στην πολύ ισχυρή front line της βασίλισσας, αλλά και κυρίαρχος στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη. Γενικότερα την φετινή χρονιά, οι πρωταθλητές Ισπανίας διατηρούν μία πολύ καλή ισορροπία στο inside παιχνίδι σε σχέση με το παιχνίδι από την περιφέρεια, δεν εμφανίζουν κάποια αδυναμία στο transition παιχνίδι, ενώ μπορούν να παίξουν αποτελεσματικά και στο σετ παιχνίδι.

Luka Doncic και Jaycee Carroll μπορούν να αποτελέσουν τους x-factors της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Σλοβένος με την ενέργεια, το πηγαίο ταλέντο του και το αγωνιστικό του θράσος μπορεί να δημιουργήσει τρομερά προβλήματα στους Τούρκους. Ο Carroll, στηριζόμενος κυρίως στο φονικό του σουτ, ειναι ικανός να αποσυντονίσει κάθε άμυνα και να δώσει instant score, αλλάζοντας την ροή του αγώνα.

Η Νταρουσάφακα θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η πιο πολυπρόσωπη ομάδα της φετινής χρονιάς. Ο Blatt έχει δημιουργήσει μία ομάδα που έχει την δυνατότητα να παίξει με πολλά διαφορετικά σχήματα, αλλάζοντας τον τρόπο παιχνιδιού του και μπερδεύοντας τον αντίπαλο. Αυτό έχει κοστίσει στους Τούρκους, αφού ακόμα και μέσα στο ίδιο ματς, η απόδοση τους παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα.

Η Νταρουσάφακα θα θελήσει να πάει σε γρήγορο ρυθμό τα παιχνίδια, θέλοντας να αποκτήσει ψυχολογία και εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Πρωτεύοντα ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια θα έχει ο Brad Wanamaker. Με περίπου 16 πόντους και 5 ασίστ ανά αγώνα αποτελεί τον καλύτερο παίκτη της τουρκικής ομάδας και σίγουρα είναι ο – go to guy – παίκτης, όταν τα πράγματα ζορίζουν. Μπορεί να βάλει μεγάλα σουτ, αλλά υπάρχουν φορές που η επιπολαιότητά του έχει στοιχίσει στην τουρκική ομάδα.

Σημαντικό ρόλο στην σειρά μπορεί να παίξει και ο Will Clyburn. Έχοντας την δυνατότητα να αγωνιστεί από την θέση 2 μέχρι και την θέση 5 γίνεται υπερπολύτιμος για τον Blatt και μπορεί να δώσει επιπλέον ώθηση στην ομάδα του μέσα από την ενέργεια που βγάζει στο παρκέ. Παράγοντας για το παιχνίδι της Νταρουσάφακα μπορεί να αποτελέσει και ο Scottie Wilbekin. Με την ικανότητα του στο σκοράρισμα, αλλά και την προσφορά του στην δημιουργία, έχει την δυνατότητα να δώσει το κάτι παραπάνω στην επίθεση της ομάδας του. Έχει την ικανότητα να ξεκολλήσει επιθετικά την Νταρουσάφακα σε σημεία που το παιχνίδι “κολλήσει”.

Το πρώτο jump ball αναμένεται να γίνει σε λίγότερο από δύο ώρες στην Μαδρίτη. Η Νταρουσάφακα θα προσπαθήσει να εκπλήξει την μπασκετική Ευρώπη, αφήνοντας ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου εκτός final four. Μια αποστολή πάντως, που εκ πρώτης όψεως φαντάζει “mission impossible”.