“We talkin’ bout practice?!”

iverson practice

7 Μαΐου 2002. Ήταν εκείνη η ημέρα, που η γεμάτη αγανάκτηση απάντηση του Allen Iverson σε ερώτηση ενός δημοσιογράφου έμελλε να μείνει γραμμένη στα βιβλία της ποπ κουλτούρας του αθλήματος – και όχι μόνο – με χρυσά γράμματα. Φυσικά και μιλάμε για τον μονόλογο του για την προπόνηση:

22 φορές. 22 φορές η λέξη “practice” σε κάτι παραπάνω από 2 λεπτά. Όπως είναι λογικό, ο μονόλογος αυτός – σε μία συνέντευξη τύπου που ο Iverson έπιασε πολλά θέματα αλλά τελικά κανένα από αυτά δεν αποδείχθηκε σημαντικότερο από το 2λεπτο αυτό – όχι μόνο σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τα Αμερικάνικα (και όχι μόνο) μέσα, αλλά 15 χρόνια μετά, συνεχίζει να μένει και να επανέρχεται με την παραμικρή ευκαιρία, να μπαίνει σε τραγούδια, να αναφέρεται σε άλλες συνεντεύξεις τύπου και να γίνεται ακόμα και παπούτσι από τη Reebok. Πως φτάσαμε όμως σε αυτό το θρυλικό στιγμιότυπο;

Οι Philadelphia 76ers, 6η ομάδα της Ανατολής και φιναλίστ της περασμένης χρονιάς αποκλείεται στον πρώτο γύρο των playoffs από τους Boston Celtics με 3-2, με το τελευταίο παιχνίδι μάλιστα να λήγει με το ντροπιαστικό 120-87 υπέρ των Celtics. Οι Sixers αποκλείονται και ο Allen Iverson βρίσκεται στο στόχαστρο, λόγω της έλλειψης διάθεσης στο να προπονηθεί και να δουλέψει σκληρά, σε μία σεζόν στην οποία το όνομα του είχε εμπλακεί σε πολλές φήμες για ανταλλαγή. Τα μέσα και ο κόσμος έβλεπαν αδιαφορία από τον σούπερ σταρ της ομάδας τους, καταλαβαίνοντας έτσι ότι ούτε αυτός νιώθει πια το ίδιο καλά με τους Sixers και αργά ή γρήγορα θα φύγει από την ομάδα, ενώ οι δηλώσεις του προπονητή του, Larry Brown για τον ζήλο του παίκτη να δουλέψει, είχαν επιβαρύνει ακόμα πιο πολύ το κλίμα.

Αν και οι δύο άντρες τα βρήκαν στη συνάντηση που προηγήθηκε πριν την επίμαχη συνέντευξη τύπου, το κλίμα ήταν βαρύ και ο Iverson “φορτωμένος”. Ο λόγος δεν ήταν τόσο αγωνιστικός, όσο ο θάνατος ενός πολύ καλού του φίλου από πυροβολισμό, ο οποίος είχε γίνει επτά μήνες πριν, όμως η δίκη για την υπόθεση είχε ξεκινήσει μόλις πριν λίγες ημέρες. Ο Iverson είχε παραδεχθεί ότι είχε μεγάλη δυσκολία να αποδεχτεί το γεγονός και προφανώς η έναρξη της δίκης δεν τον βοηθούσε να ξεπεράσει την απώλεια, ειδικά όταν τα πράγματα στην ομάδα του δεν ήταν “ρόδινα”.

Είμαι ενοχλημένος για ένα μόνο λόγο” είπε ο Iverson. “Και αυτό είναι γιατί είμαι εδώ. Έχασα. Έχασα τον καλύτερο μου φίλο. Έχασα αυτόν και έχασα και αυτή τη χρονιά. Όλα πάνε κατά διαόλου για μένα, όσον αφορά αυτό και τη ζωή μου. Και τώρα πρέπει να ασχοληθώ και με αυτό. Ο καλύτερος μου φίλος είναι νεκρός. Νεκρός. Και χάσαμε. Και αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπίσω για όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι, μέχρι να τελειώσει ξανά η σεζόν.”

O ίδιος ο Iverson, πέρυσι, πριν την εισαγωγή του στο Hall Of Fame μίλησε για αυτό το συμβάν και ξεκαθάρισε την άθλια ψυχολογική κατάσταση που βρισκόταν. Μετάνιωσε για το ξέσπασμά του και τόνισε ότι αν ήξερε ότι μετά από μία τέτοια καριέρα θα τον στιγμάτιζε τόσο, θα έκανε τα πάντα για να το αποτρέψει.

“Αν έλεγες κάτι για λαζάνια, εγώ θα συνέχιζα να λέω όλη την ώρα τη λέξη “λαζάνια”. Ήμουν ήδη στα όρια μου. Το μόνο που νόμιζα ότι έκανα ήταν να τονίσω ότι δεν φεύγω από τη Φιλαδέλφεια. Μακάρι να το έπαιρνα πίσω. Τα παιδιά μου ακόμα και τώρα με δουλεύουν γι’αυτό. Με τρελαίνει. Πάω σε ένα εστιατόριο και έρχονται με βρίσκουν και μου λένε “PRACTICE? We talkin bout practice?” Φίλε, είμαι Hall Of Famer και το μόνο που σκέφτεσαι να μου πεις είναι αυτό;”

Καλώς ή κακώς, αυτό το συμβάν τον σημάδεψε. Ο Iverson έφυγε από τη Φιλαδέλφεια 4μιση χρόνια μετά, όταν έγινε ανταλλαγή στους Denver Nuggets. Όμως αυτές οι σκηνές που όλη η αβεβαιότητα και το κλίμα της άνοιξης του 2002 έφεραν, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους σε οποιαδήποτε έκφανση της αμερικάνικης καθημερινότητας μπορείτε να φανταστείτε. Η αρχή έγινε από την μουσική. Πρώτος ο DJ Jazzy Jeff πήρε την συνέντευξη του Allen Iverson και μαζί με τον J-Live έφτιαξαν το “Practice” . To μπαμ βέβαια έγινε από έναν άλλον DJ, τον Steve Porter, ο οποίος το καλοκαίρι του 2009 πήρε το μονόλογο για την προπόνηση, μαζί με άλλες παρόμοιες εκρήξεις σε συνεντεύξεις τύπου και δημιούργησε το “Press Hop”, το mashup που έγινε viral και μάλιστα έδωσε στον Porter και την ευκαιρία να εργαστεί σε δίκτυα όπως το ESPN, φτιάχνοντας ανάλογα τραγούδια:

 

References για τον Iverson είχαμε και σε άλλα τραγούδια, όπως το “C’mon Let Me Ride” του Eminem , το “Elevate” του Chamillionaire και το Foolin Around” του Mac Miller . Η χιπ-χοπ πάντα εκτιμάει μία ευκαιρία για ένα καλό reference και ο Allen Iverson της έδωσε μία ιδανική ασίστ, όπως ήξερε να κάνει και στο γήπεδο.

Το πόσο καλτ στιγμή του Αμερικάνικου αθλητισμού έχει γίνει το “Practice” παραλήρημα του A.I. φαίνεται και από τους διάφορους άλλους αθλητές που δεν δίστασαν να αστειευτούν με την εν λόγω ατάκα. Ο LeBron James, ανήμερα των γενεθλίων του Iverson, το 2014, ρωτήθηκε σε μία συνέντευξη τύπου στα πλαίσια των Τελικών από τον συμπαίκτη του στους Miami Heat, Dwyane Wade, αν είναι έτοιμος να σταματήσει να απαντάει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και να έρθει επιτέλους για προπόνηση, με τον LeBron να δίνει πληρωμένη απάντηση:

Και υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα: o Aaron Rodgers των Green Bay Packers του NFL, o Ryan Kesler των Vancuver Canucks του NHL, o Yao Ming στην ομιλία του για την ένταξή του στο Hall of Fame,  και φυσικά ο ίδιος ο Allen Iverson, που όσο κι αν δεν του αρέσει, δεν δίστασε να αυτοσαρκαστεί, όταν στην παρουσίασή του από τους Detroit Pistons, δήλωσε ότι θα δώσει τα πάντα στην ομάδα, με τον τότε GM των Pistons και πρώην “bad boy”, Joe Dumars, να μην χάνει την ευκαιρία για λίγο αγνό “γλέντι” και να τον ρωτάει αν εννοεί και την προπόνηση:

 

Δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε ότι ακόμα και αν στην ένταση της στιγμής και των συναισθημάτων βγήκε ένα αποτέλεσμα που έγινε αντικείμενο γέλιου, όλο αυτό το γεγονός πάρθηκε εντελώς εκτός ευρύτερου πλαισίου. Αργότερα στην συνέντευξη τύπου ειπώθηκαν ατάκες όπως “Ματώνεις όπως ματώνω, κλαις όπως κλαίω, πονάς όπως πονώ. Όμως εγώ είμαι ο Allen Iverson. Και πληρώνομαι για να παίξω μπάσκετ. Όμως είμαι το ίδιο άνθρωπος όπως εσύ” που δείχνουν την κατάσταση που είχε κληθεί να διαχειριστεί ψυχολογικά ο A.I. Δείχνοντας πάντως ότι έχει χιούμορ, ο Iverson το αντιμετώπισε αργότερα τόσο καλά που ο αυτοσαρκασμός και η χαλαρότητα που έδειξε στην διαχείριση της στιγμής αυτής, σημαίνουν ακόμα περισσότερα πράγματα για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου που η ζωή του και η καριέρα του είχε πολλά πάνω και εξίσου πολλά κάτω. Όπως σκαμπανεβάσματα είχε και εκείνη η θρυλική συνέντευξη, της οποία το “παραλήρημα” για την προπόνηση ήταν το μόνο που θέλησαν να κρατήσουν και να αναπαράγουν τα μέσα, χωρίς να νοιαστούν για τα όσα υπόλοιπα ειπώθηκαν εκεί ή συνέβαιναν στη ζωή του “Answer”.

Τόσα χρόνια μετά, ακόμα θα καθόμαστε να μιλάμε για την προπόνηση;