Με κάτι λιγότερο από έναν μήνα για το πρώτο jumpball, το NBA μπαίνει ξανά στις ζωές μας σιγά σιγά. Ωραίο το Eurobasket, συγκινητικά τα “αντίο” στον Duda, όμως τώρα η γενέτειρα του μπάσκετ μας καλεί και ήρθε η ώρα να ανταποκριθούμε. Με μία σειρά από άρθρα τον επόμενο μήνα θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε όσο το δυνατόν καλύτερα την σεζόν που ξεκινάει στις 17 Οκτωβρίου στο Οχάιο και την Quicken Loans Arena, με το ντέρμπι κορυφής της Ανατολής μεταξύ Cleveland Cavaliers και Boston Celtics.
Ως Ελληνική ιστοσελίδα που σέβεται τον εαυτό της όμως, ήρθε η ώρα να ανεβούν τα “τσολιαδόμετρα” και να ξεκινήσουμε προφανώς με αυτό που άφορα περισσότερο ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού ΝΒΑικού κοινού. Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Γιατί φέτος ήρθε η ώρα να γίνει το “Ante Up”.
Ξέρω τι (δεν) έκανες φέτος το καλοκαίρι
Ο Γιάννης ήταν ο πρωταγωνιστής ενός σίριαλ που τα είχε όλα. Σασπένς, δολοπλοκίες, οργανωμένα σχέδια εξόντωσης της Εθνικής Ομάδας και μπόλικο παρασκήνιο. Τελικά το μόνο που δεν είχε ήταν τον Γιάννη στα “Γαλανόλευκα”. Ο παίκτης των Bucks κατέβηκε κανονικά στην προετοιμασία, έπαιξε ένα φιλικό αγώνα και τελικά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Κίνα, εξετάστηκε από γιατρούς των Bucks, και, σε μία απόφαση που εξόργισε την ΕΟΚ και μία μερίδα του κόσμου, η οποία πιστεύει ότι οι Εθνικές ομάδες έχουν μεγαλύτερη ισχύ από το ΝΒΑ και τους συλλόγους τους (αχακαλόε), ο Αντετοκούνμπο έμεινε στα πιτς.
Δεν εξετάζουμε το πως επηρέασε την εθνική αυτή η απουσία, όμως για τον Γιάννη ήταν μία εξαιρετική συγκυρία για να πάρει το καλοκαίρι για την ξεκούρασή του και να γυρίσει στο Μιλγουόκι σε ακόμα καλύτερη κατάσταση απ’ αυτήν στην οποία τελείωσε την περασμένη σεζόν. Το γόνατό του λογικά θα είναι καλά (δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό, αλλά οι Bucks εξάσκησαν το δικαίωμά τους στο να φυλάξουν τα ρούχα τους για να έχουν τα μισά) και ο Γιάννης ελπίζουμε όλοι ότι θα χει καθίσει αρχικά να προετοιμαστεί ψυχολογικά για τη νέα σεζόν και τη νέα πρόκληση που τον περιμένει (Ante Up είπαμε) και κατά δεύτερον να δουλέψει τα στοιχεία αυτά που χρήζουν βελτίωσης.
Επομένως η απουσία του από την Εθνική ομάδα και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του καλοκαιριού, ίσως να είναι νευραλγική, μιας και μιλάμε για το καλοκαίρι στο οποίο ο Γιάννης καλείται να περάσει τη στρατόσφαιρα και να βρεθεί στον γαλαξία των Superstars του πρώτου επιπέδου.
Sneaker Race
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Γιάννης παραμένει ακόμα soon-to-be Sneaker Free Agent. H συμφωνία του με την Nike λήγει στο τέλος του μήνα και καλείται πλέον να αποφασίσει τι θα γίνει με το που μπει με το καλό ο Οκτώβρης. H βδομάδα αυτή τον φέρνει μπροστά στους “μνηστήρες”, τις εταιρίες οι οποίες θα κληθούν να παλέψουν για την υπογραφή του και το δικαίωμα να φέρουν τα παπούτσια τους το λογότυπο και το πρόσωπο του “Greek Freak”, της νέας μεγάλης προσωπικότητας του μεγαλύτερου πρωταθλήματος μπάσκετ στον πλανήτη. Nike, Adidas και (η έκπληξη εκ Κίνας) Li-Ning είναι στην μάχη για την πολυπόθητη αυτή υπογραφή.
Η Αdidas ήδη έκανε την κίνησή της, δίνοντας στον Γιάννη ένα ολόκληρο mini-van γεμάτο κάθε είδους προϊόντος της εταιρίας. Σύμφωνα με το ESPN, o γερμανικός κολοσσός, πέρα από το “γλύκισμα” του φορτηγού, προσφέρει και στον Γιάννη την ευκαιρία να γίνει μόλις ο 22ος παίκτης που αποκτάει signature σειρά από την εταιρία αυτή, κάτι που θα αποτελούσε ιδιαίτερο selling point της εταιρίας που ανέβηκε στο #2 των ΗΠΑ στον ρουχισμό μπάσκετ, ξεπερνώντας την Jordan. Όμως παράλληλα η Nike, το αδιαφιλονίκητο #1 της αγοράς, έχει το δικαίωμα να ισοφαρίσει κάθε πρόταση, επομένως θα έχει κατά έναν μεγάλο βαθμό τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στον Έλληνα σούπερσταρ.
Ο game changer; Μα φυσικά η Li-Ning. Η εταιρία η οποία μπήκε δυναμικά στην αγορά των ΗΠΑ με τον Dwyane Wade (με την σειρά του “Way of Wade” να κάνει θραύση στην Ασιατική αγορά) προσπαθεί να συνεχίσει τα βήματα ανόδου και βλέποντας την ευκαιρία που της προσφέρει ο Γιάννης, είναι έτοιμη να τον κάνει “χρυσό”, ακόμα προσφέροντας του και ποσοστό μετοχών στην εταιρία! Ο Αντετοκούνμπο ξέρει από την Ασιατική αγορά (ποιος ξεχνάει την επίσκεψή του στην Κίνα αυτό το καλοκαίρι; Σίγουρα όχι η ΕΟΚ. ) και η Li-Ning του δίνει την ευκαιρία να γίνει το αδιαμφισβήτητο #1 της επόμενης ημέρας της εταιρίας και να έχει σε αυτήν επίδραση ανάλογη με εκείνη του Steph Curry στην Under Armour.
Όπως και να χει, μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα κατατεθούν οι προτάσεις και η Nike θα έχει περίπου ένα 20ημερο για να αποφασίσει, σε περίπτωση που ο Γιάννης υπογράψει αλλού, αν θα ματσάρει τους όρους και την προσφορά την οποία ο 22χρονος άσος επέλεξε.
Road to the MVP?
Το shoe deal που θα υπογράψει ο Γιάννης θα παίξει αρκετά σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του brand name “Giannis Antetokounmpo” και αφορά την εκτός παρκέ άνοδο του παίκτη ως το πρόσωπο τόσο της εταιρίας της οποίας θα εκπροσωπήσει όσο και των Milwaukee Bucks. Tο μεγάλο ερώτημα της σεζόν πάντως είναι το μέχρι που θα καταφέρει να φτάσει ο Γιάννης αγωνιστικά.
Η περσινή σεζόν ήταν το μεγαλύτερο άλμα στην ως τώρα καριέρα του. Από τους 16.9 πόντους της σεζόν 2015-16 πήγε στους 22.9, από τα 7.7 ριμπάουντ στα 8.8, από τις 4.3 ασίστ στις 5.4 και σε όλα αυτά πρόσθεσε και 1.6 κλεψίματα και 1.9 τάπες ανά αγώνα, όντας ο πρώτος κάθε μιας εκ των βασικών στατιστικών κατηγοριών στους Bucks, κάτι που έχει συμβεί μόνο άλλες 4 φορές στην ιστορία (κάτι ονόματα Dave Cowens, Scottie Pippens, Kevin Garnett και LeBron James σας λένε τίποτα; ). Τα στατιστικά του είναι πρωτόγνωρα για παίκτη 22 ετών και όπως ήταν λογικό, ο Γιάννης έφυγε με το βραβείο του Most Improved Player της σεζόν το οποίο και κουβαλάει ως παρακαταθήκη για τη συνέχεια.
Επίσης από φέτος θα κουβαλάει και 22 εκατομμύρια δολάρια στις τσέπες του, μιας και το νέο του συμβόλαιο μπαίνει σε ισχύ. Οι υψηλές προσδοκίες και τα πολλά μηδενικά της επιταγής που θα του δώσουν οι Bucks την φετινή σεζόν, αναγκαστικά τον κάνουν να στοχεύει μόνο στην κορυφή.
Και φυσικά ποια είναι η (ατομική) κορυφή αν όχι το βραβείο του MVP και μία θέση στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος; Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, ειδικά αν ο Γιάννης κληθεί να συνεχίσει να λογίζεται ως τριάρι και δεν καθιερωθεί ως άσος, καθώς θα πρέπει να ξεπεράσει μεταξύ άλλων τους Lebron James, Kevin Durant και Kawhi Leonard. Αυτό που τον χωρίζει πάντως από την κορυφή είναι ένα σταθερά αξιόπιστο σουτ από μακρινή απόσταση.
Βλέποντας τα στατιστικά του Γιάννη, παρατηρούμε ότι στα 4 του χρόνια στο NBA είναι σταθερά ασταθής στο πόσο επικίνδυνος είναι από τα 6 μέτρα και πίσω. Ο Point Forward των Bucks σουτάρει με 27% στα τρίποντα και 33% από μέση απόσταση και πίσω, γεγονός που σημαίνει ότι όταν έχει την μπάλα οι αντίπαλες ομάδες μπορούν κάλλιστα να συγκλίνουν αμυντικά προς την ρακέτα, φράζοντας τους διαδρόμους προς το καλάθι, το οποίο αποτελεί προφανώς και το αγαπημένο παιχνίδι του Γιάννη.
Το χειρότερο πάντως είναι ότι αυτά τα ποσοστά γίνονται και με σχετικά χαμηλό νούμερο προσπαθειών εκ μέρους του Γιάννη, μιας και εκτός από την ικανότητα λείπει και η αποφασιστικότητα να δοκιμάσει το χέρι του από μακρινή απόσταση. Τη σεζόν 2016-17, πήρε το 50% των προσπαθειών του μέσα από το ζωγραφιστό, περίπου 35% από μέση απόσταση μέχρι τρίποντο και μόλις το 15% από το τρίποντο. Βέβαια, στα σουτ από μέση απόσταση, σχεδόν το 6% είναι από την περιοχή μπροστά στο τρίποντο.
Επομένως μόλις ένα 20% περίπου είναι το ποσοστό των σουτ που ο Γιάννης πήρε από σχετικά μακρινή απόσταση, έξω δηλαδή από το comfort zone του. Και όλα αυτά την ίδια εποχή που το παιχνίδι έχει “ανοίξει” επικίνδυνα πολύ προς το τρίποντο, χάρη στην εισαγωγή της λογικής του “Moneyball” (ή “Moreyball”, μιας και ο GM των Houston Rockets, Daryl Morey έκανε την αρχή σε όλο αυτό), το οποίο αποθέωσαν οι Golden State Warriors δημιουργόντας μια ομάδα χτισμένη με τα κατάλληλα υλικά για να ζει και να πεθαίνει από το τρίποντο και (κυρίως) από τα “σωστά”, με βάση τα advanced stats, σουτ. Όσο ο Αντετοκούνμπο δεν βγαίνει από αυτό το comfort zone, αναγκάζοντας και τις άμυνες να έρθουν μαζί του και να προσφέρουν, τόσο σε αυτόν όσο και την ομάδα του, ζωτικής σημασίας χώρο στη ρακέτα για να εκμεταλλευθούν το δυνατό τους σημείο, το μέγεθος, τόσο αυτός (αλλά και οι Bucks) θα κινδυνεύουν να μην κάνουν ποτέ το επόμενο βήμα.
Δεν σημαίνει προφανώς ότι ο Γιάννης θα πρέπει να γίνει Durant. Τα χαρίσματα του KD όσον αφορά την ποικιλία των τρόπων που μπορεί να “σκοτώσει” τον αντίπαλό του είναι κάτι που δεν είχε πολύς κόσμος στην ιστορία του αθλήματος και δεν χρειάζεται να προσπαθήσει να τα αποκτήσει και ο Γιάννης, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί (Αν μπορούσε να το κάνει αυτό όντας ήδη 22, τότε μάλλον θα μιλάγαμε για παίκτη δημιουργημένο στο 2k18 και όχι πραγματικό άνθρωπο). Αυτό που πρέπει να κάνει ο Γιάννης είναι να βελτιώσει αισθητά το σουτ του, όσο ακριβώς χρειάζεται για να εμπνέει τον “σεβασμό” της αντίπαλης άμυνας.
Να μην βλέπουμε ξανά τον αντίπαλο αμυντικό να του δίνει χώρο στο τρίποντο λες και είναι ο Zaza Pachulia. Γιατί προφανώς και όσο ο Γιάννης δεν σουτάρει και δεν σκοράρει από μακριά, τόσο οι αντίπαλοι δεν θα κολλάνε πάνω του, φοβούμενοι ότι με το που ακουμπήσει η μπάλα παρκέ αυτός θα τους περάσει στην τρίπλα λες και δεν υπάρχουν. Αν ο Γιάννης έχει δουλέψει όσο πρέπει το σουτ του θα μιλάμε για ένα game changing στοιχείο. Και με το όσο πρέπει δεν εννοούμε τίποτα φοβερό, αλλά αυτό το 27% ευστοχίας από το τρίποντο να αρχίσει επιτέλους να πλησιάζει το 35%.
Ήδη συζητιέται δειλά δειλά στα μέσα των ΗΠΑ το ενδεχόμενο φέτος να μπει για τα καλά στη συζήτηση για τον MVP. Σε συνέντευξή του το καλοκαίρι μάλιστα, για λογαριασμό του επίσημου σάιτ των Bucks, o Γιάννης αναρωτήθηκε “Γιατί να μην κερδίσω ξανά το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη; Μπορεί να βγω MVP αυτή τη χρονιά, άρα θα είμαι ο πιο βελτιωμένος!“. Μπορεί να ήταν μεταξύ σοβαρού και αστείου, όμως ακόμα κι αν οι Bucks δεν τρελάνουν κόσμο, ξεπερνώντας τους Celtics ή τους Cavaliers στην κατάταξη της ανατολής, μιλάμε για μία λίγκα που ξεπέρασε τις “ηθικές αναστολές” που έφερνε στο προσκήνιο το μέτριο ρεκόρ των Oklahoma City Thunder για να ανακηρύξει MVP τον Russell Westbrook, εξαιτίας της “μυθικής” ατομικά σεζόν του. Επομένως γιατί όχι και ο Γιάννης;
Ο Kobe Bryant πάντως δείχνει να το πιστεύει και να θέτει τον πήχη ψηλά.
Καμία πίεση Γιάννη. Απλώς η μπάλα είναι στη δικιά σου πλευρά του γηπέδου και ο κόσμος περιμένει.
