NBA Preview 2017-18: Central Division

NBA Preview 2017-18: Central Division

NBA Preview 2017-18: Central Division

Η περιήγηση μας στο “μαγικό κόσμο” μας φέρνει αυτή τη φορά στα βόρεια της χώρας και στα… πέριξ της Λίμνης Μίσιγκαν. Εκεί θα συναντήσουμε την division αυτή του πρωταθλήματος που διαθέτει το μόνιμο φαβορί της Ανατολής τα τελευταία χρόνια, τους Cleveland Cavaliers. Μαζί τους, οι “πληγωμένοι γίγαντες” των Chicago Bulls και Detroit Pistons, οι Indiana Pacers και τέλος ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και οι “ολόδικοί του” πλέον, Milaukee Bucks. Ώρα για την Central Division!

Cleveland Cavaliers

NBA Preview 2017-18: Central Division

Για άλλη μία χρονιά μετά την επιστροφή του στο Οχάιο,την τρίτη σερί, ο LeBron James βρέθηκε με τους Cleveland Cavaliers στους τελικούς του NBA. Εκεί ηττήθηκε εύκολα με 4-1 από την “superteam” των Golden State Warriors, κάτι που σήμανε καμπανάκι κινδύνου για την ομάδα του Cleveland. Oι Cavs, με τον LeBron στα 31 του να κάνει τα πάντα, δεν μπορούσαν να κερδίσουν τους αρκετά νεότερους και με τεράστιο επιθετικό οπλοστάσιο, Warriors. To σχήμα των “Big 3” των Irving, James, Love είχε προσφέρει όσα είχε να προσφέρει και, μαζί με τις τάσεις φυγής του Kyrie, έδινε το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα αλλαγών.

Αυτή ήρθε με μία “βροντερή” ανταλλαγή με τους Boston Celtics, η οποία έφερε τους Isaiah Thomas, Jae Crowder, Ante Zizic και το πικ των Nets στο επόμενο ντραφτ (πιθανώς ακόμα και #1) στο Cleveland, με τον Kyrie να ταξιδεύει για τη Βοστόνη. Έτσι καλύφθηκε η θέση του βασικού PG της ομάδας αλλά και ήρθε και ένα τριάρι πίσω απ’τον LeBron για να αναλάβει “ειδικές αποστολές” στην άμυνα. Η ενίσχυση όμως δεν σταμάτησε εκεί. Η φαρέτρα της ομάδας του Tyronne Lue, ειδικά στην περιφέρεια γέμισε ασφυκτικά. Ο Kyle Korver έμεινε, ο Jose Calderon, ο Cedi Osman και ο Jeff Green υπέγραψαν για να προσθέσουν απαραίτητο βάθος στον πάγκο και το αποκορύφωμα ήρθε με τα δύο τελευταία αποκτήματα. Τον Derrick Rose και τον Dwyane Wade. O νεότερος MVP της ιστορίας ήρθε για να αναλάβει τα χρέη του βασικού άσου όσο ο Thomas είναι τραυματίας (η επιστροφή του αναμένεται τον Γενάρη) και γιατί όχι να τα κρατήσει και ακόμα περισσότερο, αν θυμηθεί κάτι απ’τον παλιό καλό του εαυτό, ενώ ο Wade θα προσθέσει ποιοτικά λεπτά ενός παίκτη που ακόμα και στην περσινή (μέτρια για τα δεδομένα του) χρονιά του, ήταν φανταστικός στο θέμα της επιθετικής παραγωγής.

Το ζήτημα των Cavaliers παραμένει η θέση του Center. Εκεί, με τον Kendrick Perkins και τον Willy Tavares  ως καθαρά πεντάρια (γελάει ο κόσμος), ο Lue θα κληθεί να βρει μεσοβέζικες λύσεις, όπως ο Kevin Love ή να παίξει τους “διπλοθεσίτες” Tristan Thompson και Ante Zizic, εκτεταμένα λεπτά στο 5, ποντάροντας έτσι στα κοντύτερα και πιο ευέλικτα σχήματα που ίσως βρίσκουν τον LeBron στο 4. Όπως και να χει, οι Cavs φέτος θα έχουν μετά από 2 χρόνια σοβαρό ανταγωνισμό στην Ανατολή, στο πρόσωπο των Celtics, παραμένοντας βέβαια το πρώτο φαβορί για την επίσκεψη (για 4η σερί χρονιά) στους τελικούς.

Milwaukee Bucks

NBA Preview 2017-18: Central Division

Σπίτι δίχως Γιάννη προκοπή δεν κάνει. Οι Bucks είναι μία από τις ομάδες “on the rise”, όχι μόνο στην Ανατολή αλλά και γενικότερα σε όλο το πρωτάθλημα και ο λόγος έχει προφανώς ονοματεπώνυμο: Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ο Έλληνας σούπερσταρ κάνει το ένα άλμα μετά το άλλο στο αγωνιστικό κομμάτι της καριέρας του και φέτος δείχνει έτοιμος για την πρόκληση του να μπει στην πραγματική ελίτ, δίπλα σε ονόματα όπως ο James, o Durant και o Leonard.

Οι Bucks με τη σειρά τους κάνουν το απλό. Χτίζουν στον Γιάννη το μονοπάτι για τη δόξα και μαζί με αυτόν διαμορφώνουν ταυτότητα και χαρακτήρα. Το Milwaukee είναι μία ομάδα που, όπως ακριβώς ο αστέρας της, έχει χτιστεί με το μήκος, την αθλητικότητα και την φρεσκάδα στο μυαλό της. Ένα ρόστερ νεανικό, αθλητικό και “άγουρο”, με μπόλικο ταλέντο και έτοιμο να κάνει το επόμενο βήμα. Οι προσθήκες ήταν ελάχιστες (D.J. Wilson και Sterling Brown, μέσω ντραφτ, Gerald Green, Brandon Rush και James Young μέσω Free Agency) και παρατηρούμε ότι κατά κύριο λόγο κάλυψαν “τρύπες”. Η πρώτη ήταν αυτή στην περιφέρεια, όπου η ομάδα πέρυσι βασιζόταν αρκετά στον βετεράνο Terry και τους Vaughn, Middleton, ενώ έφτανε η ομάδα να δίνει μπόλικα λεπτά στον Tony Snell (ο οποίος βέβαια δεν τα πήγε και άσχημα ως 3&D παίκτης, αλλά γενικά δεν είναι για πολλά λεπτά). Η δεύτερη στο 4, λόγω του τραυματισμού του Jabari Parker, που θα καλυφθεί με τον ερχομό του Wilson, ενός ευέλικτου PF που ταιριάζει εξαιρετικά στην ομάδα των Bucks.

Ο στόχος για τους Bucks φέτος είναι να κάνουν “φασαρία”. Με μία καλή πρόκριση στον δεύτερο γύρο των playoffs και μία προσπάθεια να πάρουν ό,τι μπορούν από τα ημιτελικά της Ανατολής, θα αφήσουν το στίγμα τους ότι το “μέλλον είναι επιτέλους εδώ”. Ο Γιάννης έχει άλλωστε μπροστά του και το δικό του establishment season φέτος (μετά το περσινό statement year του), ο Khris Middleton πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να δείξει λίγη σταθερότητα γιατί μιλάμε για ένα αρκετά χαρισματικό δυάρι και ο Greg Monroe απλά να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι. Ο Jason Kidd από την άλλη ίσως πιεστεί λιγάκι φέτος, καθώς καλή η ελπίδα για το μέλλον, αλλά οι Bucks πρέπει να κάνουν όλοι μαζί το βήμα προς τα πάνω αργά ή γρήγορα. Το αν θα είναι μαζί τους ο Kidd, όταν και εφόσον αυτό γίνει, θα φανεί φέτος.

Indiana Pacers

NBA Preview 2017-18: Central Division

Long story short: Αρκετά μέτριοι αλλά όχι τόσο μέτριοι όσο ο κόσμος νομίζει. H ομάδα της Indiana θα μπει σε μία νέα εποχή, μετά και την ανταλλαγή του Paul George στους Oklahoma City Thunder για τον Victor Oladipo και τον Donatas Sabonis. Ένας πραγματικά μέτριος προπονητής, ο Nate McMillan καλείται να διαχειριστεί το μέτριο ρόστερ των Pacers με στόχο μία μέτρια σεζόν η οποία ίσως τους βρει στην μετριότατη 9η θέση της Ανατολής, τη θέση που δεν σου δίνει ούτε την είσοδο στα playoffs αλλά ούτε και καλές πιθανότητες στη λοταρία του draft. Ο Larry Bird κατάλαβε ότι μέλλον δεν υπάρχει και παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου της ομάδας, αφήνοντας τα κλειδιά στον Kevin Pritchard για την επόμενη ημέρα.

Βέβαια, από τη γενικότερη μετριότητα δεν μπορούμε παρά να ξεχωρίσουμε ατομικά κάποια πρότζεκτ τα οποία στην Indiana πρέπει να προσέξουν, γιατί λογικά θα σηματοδοτήσουν το οποιοδήποτε μέλλον έχει η ομάδα για κάτι καλό.Και κυρίως μιλάμε για το δίδυμο Oladipo – Turner. Δύο εξαιρετικοί νεαροί παίκτες με όλο το μέλλον δικό τους και πολλά καλά στοιχεία. Ο Myles Turner άφησε φοβερές εντυπώσεις την σεζόν που τελείωσε (και αναμένεται να είναι και fun to own στα Fantasy Leagues), ενώ ο Victor Oladipo, ο οποίος πέρυσι έμεινε στάσιμος, φέτος θέλει να αποδείξει ότι έχει το υψηλό ταβάνι που έδειξε στην αρχή της καριέρας του με τους Magic. Οι Pacers γενικά δεν έκαναν κάποιο μεγάλο λάθος αποφασίζοντας να γεμίσουν το ρόστερ με καλούς παίκτες, βετεράνους (Collison, Stephenson, Jefferson, Young) και αρκετά νέα ταλέντα και στοιχήματα, όμως κινδυνεύουν να βρεθούν σε έναν φαύλο κύκλο μετριότητας όπως πολλές ομάδες στο παρελθόν έχουν βρεθεί, καθώς δεν έχουν αυτό το κάτι για να περιμένουν το μπαμ. Δεν έχουν Porzingis, Embiid, Markkanen για να φέρουμε τρία παραδείγματα ομάδων της Ανατολής. Αν δεν τους βγουν όλα – μα ΟΛΑ – σωστά τα επόμενα ένα-δυο χρόνια (ο Turner, o Oladipo, o Sabonis και κυρίως τα picks του draft, είτε τα φετινά είτε του χρόνου), oι Pacers κινδυνεύουν να μείνουν για πολύ καιρό στην μέση της βαθμολογίας ή να αναγκαστούν να τα διαλύσουν όλα και να το πάνε απ’την αρχή.

Chicago Bulls

NBA Preview 2017-18: Central Division

Αυτό το κομμάτι είναι καταδικασμένο να εξελιχθεί κάποια στιγμή σε κείμενο ξεχωριστό ( “Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου” παίζει δυνατά ως τίτλος) αλλά δεν είναι της παρούσης. Για την ώρα, ας μείνουμε στα βασικά. Οι Bulls κατάφεραν να τα κάνουν μαντάρα. Με κάθε πιθανό τρόπο. Είχαν ένα εξαιρετικό ρόστερ και έναν φοβερό προπονητή, ο οποίος ήταν μία-δύο προσθήκες μακριά απ’τους τελικούς. Τελικά στο τέλος για όλα έφταιξε ο Thibodeau, τον οποίο και διώξανε για χάρη του “δημάρχου της Iowa”, Fred Hoiberg. O Hoiberg, ένας προπονητής που αρέσκεται στο pace and space παιχνίδι, βρέθηκε σε μία κατάσταση καταδικασμένη να αποτύχει, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο καλός προπονητής όσο ο Thibs. Οι παίκτες που είχε δεν έπαιζαν αυτό το παιχνίδι (κυρίως ο Rose). Γι΄αυτό και η αποδέσμευση απ’τον Rose πέρυσι ήταν μία ευκαιρία ο Jimmy Butler να στελεχωθεί με σουτέρ και να κάνει το αγαπημένο του παιχνίδι πραγματικότητα, σε έναν ρόλο που θα θύμιζε Harden στους περσινούς Rockets. Τελικά στην ομάδα ήρθαν ο 33χρονος Dwyane Wade και ο Rajon Rondo, ενώ στην πορεία της χρονιάς, ο Taj Gibson και ο μόνος σουτέρ του ρόστερ, ο Doug McDermott, πήγαν στους Thunder για τον Cameron Payne και κάτι ψιλά.  ¯\_(ツ)_/¯

NBA Preview 2017-18: Central Division

“Do you want to play a game?”

Όπως και να χει, η ομάδα αυτή απέτυχε, διαλύθηκε και τώρα το Chicago με ένα ρόστερ που θυμίζει ομάδα NCAA (για να νιώσει άνετα και ο Hoiberg) είναι έτοιμο να πλεύσει ολοταχώς για τις πρώτες θέσεις της λοταρίας του επόμενου draft και να αποκτήσει άλλη μία μεγάλη ευκαιρία να χτίσει κάτι καλό, μόνο και μόνο για να την πάρουν και να την πετάξουν στα σκουπίδια ο Gar Forman και ο John Paxson, με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν. Όπως και να χει, οφείλουμε να μείνουμε στα δεδομένα μας και την ευκαιρία που έχει μπροστά το Chicago. Το πως αυτή θα χαραμιστεί δεν είναι της παρούσης.

Ο Hoiberg έχει στα χέρια του ένα ρόστερ όπως το θέλει. Μέτριας ποιότητας βετεράνοι, πολύ καλά πρότζεκτ για το μέλλον και ένας παίκτης που όταν μπει (o Zach LaVine) μετουσιώνεται σε περίπου δεδομένους 20 πόντους ανά αγώνα. Σημαντικά πρότζεκτ για φέτος; Φυσικά ο Kris Dunn, ο οποίος ήταν διακαής πόθος των Bulls στο περσινό draft και φέτος βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που τον πιστεύουν. Εξαιρετικός defensive point guard, αμφιβόλου επιθετικής ικανότητας όμως. Εν συνεχεία, οι Denzel Valentine, Paul Zipser και Bobby Portis, πρέπει να σταθεροποιηθούν να βρουν λεπτά και να εξελίξουν το παιχνίδι τους για να κάνουν το βήμα παραπάνω και να διαμορφώσουν έναν ισχυρό bench unit σε ένα δύο χρόνια από τώρα. Προφανώς και ο Lauri Markkanen, για τον οποίο έχουν ειπωθεί τόσα ώστε να μην χρειάζεται να πούμε κάτι πέρα από το ότι έχει όλα τα στοιχεία να αφήσει εποχή και μακάρι να το κάνει. Τέλος, ο Nikola Mirotic. Ο Μαυροβούνιος έβαλε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μυικό όγκο και τώρα πρέπει να σταματήσει τις ατελείωτες προσποιήσεις που θυμίζουν 2k18 με χαλασμένο χειριστήριο και να παίξει το μπάσκετ που έχει δείξει ότι ξέρει. Don’t fail us again, Niko.

Το Chicago φέτος θα πάει να χάσει όσο περισσότερα παιχνίδια μπορεί, ώστε στο επόμενο draft να βρεθεί στην πρώτη τριάδα και να πάρει κάποιον εκ των Luka Doncic (PG), Michael Porter Jr. (SF) και Marvin Bagley (PF). Mε τον LaVine τραυματία και τον μοναδικό άλλο βετεράνο της ομάδας, τον Robin Lopez να φαίνεται πως κάποια στιγμή θα αποχωρήσει με ανταλλαγή, οι Bulls απλά έχουν ό,τι χρειάζεται για να χάνουν συνεχώς, παίζοντας τουλάχιστον συμπαθητικό μπάσκετ στην πορεία. Σε περίπτωση που καταλήξουν με το #1, ο Porter είναι ο παίκτης που “κουμπώνει” με τη μία (ως τριάρι) στο υπάρχον ρόστερ, ενώ ο Doncic είναι απλά το κάτι άλλο (ονειρικό ζευγάρωμα το Doncic-Markkanen). Η επόμενη ημέρα θα έχει ενδιαφέρον. Για την ώρα, οι φίλοι των Bulls θα δουν τη φετινή σεζόν με μηδενικό άγχος και μοναδική απαίτηση την απόλυση του Gar Forman.

Detroit Pistons

NBA Preview 2017-18: Central Division

Αυτή η ζώνη μετριότητας που η Indiana κινδυνεύει να μπει για τα επόμενα χρόνια είναι η κατάσταση η οποία επικρατεί στο Detroit εδώ και καιρό. Μία ομάδα καλή, με ταλέντο, με προοπτικές, όμως χωρίς αυτές να είναι τόσο καλές για να την πάνε κάπου. Ο Drummond είναι φοβερός παίκτης (φήμες λένε ότι το καλοκαίρι αδυνάτισε και πήρε ακόμα περισσότερο σε αθλητικότητα και ταχύτητα), όμως γύρω του απλά δεν υπήρχε το απαιτούμενο ταλέντο για να δούμε κάτι καλό. Ο Stan Van Gundy δεδομένα είναι ένας καλός προπονητής. Ο Reggie Jackson απογοήτευσε, με βάση τα όσα είχε δείξει στην Oklahoma και τους Thunder τα 4 πρώτα χρόνια του στο ΝΒΑ. Ενώ τόσο ο Kentavious Caldwell-Pope (χαιρέτησε για άλλες πολιτείες) όσο και ο Stanley Johnson έκαναν χρονιές με πολλά πάνω και πολλά κάτω. H ομάδα των Pistons ήταν υπερβολικά “εμπροσθοβαρής”, βασίζοντας πολλά στην ρακέτα (έχοντας και τον γίγαντα Boban Marjanovic στο 5 πως να μην τραβάς όλα τα βλέμματα εκεί), που βρισκόταν η κύρια πηγή κινδύνου ελέω Drummond και την περιφέρεια να μην προσφέρει το απαραίτητο σκορ ώστε να ανοίγονται οι αντίπαλες άμυνες για να γίνεται πιο εύκολη η δουλειά του “Dre”.

Οπότε τι χρειαζόταν το Detroit; Κυρίως ενίσχυση στην περιφέρεια με καλούς σουτέρ και δημιουργούς. Ο Stan πέτυχε διάνα, στο κομμάτι του εφικτού. Για αρχή, έκανε draft ίσως τον καλύτερο σκόρερ του φετινού draft, τον Luke Kennard του Duke. Στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκε την υπογραφή του Gordon Hayward στους Celtics για να αποκτήσει, δίνοντας τον Marcus Morris, τον Avery Bradley, ίσως τον καλύτερο αμυντικό στη θέση του SG και έναν παίκτη που στην καλή του μέρα είναι ευχάριστη έκπληξη και στο επιθετικό κομμάτι. Τέλος, πρόσθεσε τον Langston Gallοway για μία εξαιρετική λύση από τον πάγκο στο 1/2 και τον παλιό του γνώριμο (ήταν στους Pistons από το 2014 ως το 2016), Anthony Tolliver. Pretty solid.

NBA Preview 2017-18: Central Division

Αν δουλέψει το όλο retooling που έγινε στο ρόστερ των Pistons μπορούμε να έχουμε άλλη μία ομάδα που θα παλέψει για την είσοδό της στα playoffs και το κυριότερο, που θα πηγαίνει με σοβαρό πλάνο και μία κάποια προοπτική προς το μέλλον της. Ο Drummond δεν μπορεί να χαραμίζεται μια ζωή και ο Van Gundy το ξέρει, προσπαθώντας, με αυτά που διαθέτει η ομάδα (μέτριo cap flexibilty και απλώς συμπαθητική βάση ρόστερ) να χτίσει ό,τι καλύτερο μπορεί για να μπει η ομάδα σε μία σειρά. Οι Pistons πάντως από φέτος μπαίνουν σε μία νέα εποχή και σαν οργανισμός, καθώς επιστρέφουν στην downtown του Detroit και τη νεόδμητη Little Ceasars Arena. Μακάρι να συνοδευτεί και από αγωνιστική ανάκαμψη.