Eπόμενος Βραζιλιάνος που επιλέγει να μας χαιρετήσει οριστικά φέτος είναι ο Julio Cesar. Κάπως έτσι σφραγίζει το τέλος μίας καριέρας σπουδαίας, που χώρεσε 3 Κύπελλα Ιταλίας, 4 Σούπερ Καπ Ιταλίας και φυσικά το αξέχαστο εκείνο Champions League του 2010 και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του ίδιου έτους.
Η ιστορία του ξεκινάει το μακρινό 1998 και μας μεταφέρει στις εγκαταστάσεις της Φλαμένγκο. Εκεί ο 19 χρονος τότε Julio Cesar Soares de Espinola, θα υπογράψει το πρώτο του Επαγγελματικό Συμβόλαιο και με τον καιρό θα καθιερωθεί κάτω από τα δοκάρια της “Φλα”, κάνοντας τις γειτονιές του Ρίο και τους παράγοντες της Σελεσάο να τον αγαπήσουν. Το ντεμπούτο του το είχε ήδη κάνει από τα 17 του με την πρώτη ομάδα, αλλά ποιος να τολμούσε τόσο νωρίς να φανταστεί τον διάδοχο του τεράστιου Dida στην επόμενη φουρνιά;
O Julio Cesar με τα χρώματα της “Φλα”
Τα σενάρια επιβεβαιώνονται όταν με το πέρας του Κόπα Αμέρικα το 2004, καταφτάνει η πρώτη σπουδαία απόπειρα.. εξευρωπαϊσμού για τον λευκό από το Ντούκι ντε Κασίας και έρχεται το κάλεσμα της Ιταλίας και της Βερόνας. Πρωτού προλάβει να βρει τους ρυθμούς του στην Chievo Verona, τον πρώτο μισό χρόνο, η πανίσχυρη τότε Inter τον κάνει δικό της, εμπιστευόμενη με κλειστά μάτια τα γάντια του βασικού τερματοφύλακα και ο γεννηθείς το 1979 κίπερ, γίνεται κάτοικος Μιλάνου. Εκεί στεριώνει, αρπάζει με τις σταθερές του παρουσίες την ευκαιρία από τα μαλλιά και ξεκινά να ζει το όνειρο που ξετυλίγεται στην καθημερινότητά του στο Σαν Σίρο. Οι πρώτοι τίτλοι δεν θα αργήσουν.
Ο Βραζιλιάνος πορτιέρε θα αποκομίσει σπουδαίες παραστάσεις δίπλα σε σημαντικά ονόματα της εποχής όπως οι Toldo, Zanetti, Figo, Ibrahimovic, Maicon και ο γνωστός μας Esteban Cambiasso μεταξύ αρκετών άλλων και θα ανεβάσει τις χρηματιστηριακές του μετοχές κοιτώντας στο πρόσωπο αντίπαλους ποδοσφαιριστές της κλάσης των Seedorf, Del Piero, Vieira, Sevchenko. Κάπως έτσι θα κατακτήσει τον πρώτο τίτλο του στην πρώτη του κιόλας χρονιά, το 2005, και ένα χρόνο αρχότερα θα συνδράμει στην κατάκτηση του νταμπλ από την Inter, μετά και την τιμωρία των Juventus και Milan. Θα ακολουθήσουν επιτυχίες που σημαδεύτηκαν από 3 ακόμα πρωταθλήματα (2007 – 2010), άλλα 2 Σούπερ Καπ Ιταλίας (2008,10) εκτός του 2005-06 κια άλλα 2 κύπελλα Ιταλίας, το 2010 και 2011. Η ενδοξότερη όμως στιγμή της καριέρας του Julio Cesar de Espinola, γράφεται στις 22 Μαΐου του 2010, στο κατάμεστο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Ημέρα Σάββατο, μάλιστα, πρωτοφανές τότε για τελικό Champions League, η Inter στέφεται Πρωταθλήτρια Ευρώπης για 3η φορά στην ιστορία της, δυσαρεστώντας τη Bayern του Luis Van Gaal. Στον πάγκο των Νερατζούρι ο “Special One” Mourinho και στο πυροβολικό των Μιλανέζων ο πιο φορμαρισμένος από ποτέ, Diego Milito. Με σκορ 2-0 σημειώνονται ένδοξες εποχές για το σύλλογο που κάνουν μεταξύ άλλων και το όνομα του Cesar να ανεβαίνει στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Η φθίνουσα πορεία ξεκινάει να καταγράφεται τόσο για την Inter όσο και για τον ίδιο τον Cesar, όταν το καλοκαίρι του 2012 η διοίκηση της ομάδας θα προβεί σε μειώσεις αποδοχών για ανανεώσεις, με τον διεθνή Βραζιλιάνο πορτιέρε να αρνείται την δικιά του. Η Inter θα χάσει κι άλλα ονόματα και αφού πρώτα αγοράσει από την Udineze τον Samir Handanovic, θα διακόψει την συνεργασία της με τον Julio Cesar στις 29 Αυγούστου του ίδιου έτους, κοινεί συνεναίσει. Ο ύψους 1,88 μ. Βραζιλιάνος θα κίπερ θα εγκαταλείψει το Μιλάνο και την Ιταλία, παίρνοντας στις αποσκευές του την επταετή εμπειρία των Ευρωπαϊκών γηπέδων, την αγάπη του κόσμου και φυσικά το… Ιταλικό του διαβατήριο.
Ο επόμενος σταθμός φάνηκε από την επόμενο κιόλας ημέρας πως ήταν η Q.P.R. για τον Λατινοαμερικάνο ποδοσφαιριστή. Ο υποβοβιβασμός της βασιλικής ομάδας ωστόσο θα τον οδηγήσει στην πόρτα της εξόδου πολύ νωρίτερα από όσο προέβλεπε το τετραετές του συμβόλαιο. Έτσι το ημερολόγιο του 2014 σταματά στον μήνα Φεβρουάριο και το χιονισμένο Τορόντο υποδέχεται έναν σταρ του ποδοσφαίρου για λογαριασμό της ομώνυμης ομάδας. Υπό μορφή δανεισμού, θα προλάβει μονάχα 7 ματς ποδοσφαίρου με την Toronto F.C. τα οποία ίσως και να ήταν λιγότερα από τα ματς NBA που… αρρώσταινε να παρακολουθεί. Όμως οι υποχρεώσεις του με την Σελεσάο τον καλούσαν για προετοιμασία!
Έκτοτε, ο Cesar θα βρει τον επόμενο σταθμό της καρδιάς του και θα στεριώσει στην Benfica για 3 χρόνια. Επί Πορτογαλικού εδάφους θα εισπράξει σεβασμό και θα προσφέρει έντονα συναισθήματα. Οι Αετοί της Λισαβόνας θα του χαρίσουν 3 πρωταθλήματα και το περσινό Κύπελλο Πορτογαλίας, οι συμμετοχές του όμως θα ελαχιστοποιηθούν σταδιακά πιο πολύ (λόγω και της αποκάλυψης του συμπατριώτη του Ederson), ώσπου στα μέσα της φετινής σεζόν, με δάκρυα στα μάτια, θα παραδεχτεί ότι το σώμα του δεν ανταποκρίνεται πια, μέσα από μία ομιλία που για άλλους ήταν αδερφική και για άλλους… πατρική:
