Είναι κοινά αποδεκτό στο μεγαλύτερο μέρος του κοινού ότι το μπάσκετ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι εντελώς διαφορετικό από τον Οκτώβρη ως την αρχή του Απρίλη και από τα μέσα Απρίλη ως το καλοκαίρι. Tα Playoffs του NBA ξεκινάνε και τα πάντα πλέον έχουν άλλη εντελώς βαρύτητα. Οι άμυνες σφίγγουν, το πάθος αυξάνει και όλα όσα ξέραμε ως τότε σε πολλές περιπτώσεις παύουν να ισχύουν. Με το πρώτο τζάμπολ να έρχεται σε λίγη ώρα, ήρθε η ώρα να δούμε κάποια βασικά ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν – αν όχι στον επόμενο μήνα – τουλάχιστον στην πρώτη αυτή φάση της post season!
1. Θα σπάσει ο “Δικομματισμός”;
Αν όχι φέτος πότε; Οι Warriors είναι μόνιμα τραυματίες και οι Cavaliers δείχνουν σκια της ομάδας των παρελθόντων ετών. Υπάρχουν δύο-τρια στοιχεία που συνηγορούν ως προς το “Ναι” και αντίστοιχα κάποια ως προς το “Όχι”. Οι Raptors και οι Sixers έρχονται με άγριες διαθέσεις για να κατακτήσουν την Ανατολή και να εκθρονίσουν τον Βασιλιά από την Κυριαρχία της Ανατολικής ακτής. Ο Tyronne Lue επέστρεψε στις επάλξεις μετά την απουσία του λόγω ασθένειας, αλλά είναι σίγουρο ότι τα rotation του θα παραμείνουν προβληματικά και η ομάδα δεν ήταν ουσιαστικά υγιής ποτέ από την trade deadline ως τώρα. Από την άλλη, οι Warriors δεν έχουν καταφέρει να βρουν ρυθμό, έχουν ένα δυνητικά πολύ δύσκολο match up πρώτου γύρου με τους Spurs και οι Rockets με τους Thunder μοιάζουν πανέτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία από τα μαλλιά και να τους πετάξουν έξω. Από την άλλη, ποιος εμπιστεύεται πραγματικά τους Raptors και τους Sixers να τα βάλουν επετυχημένα σε μία σειρά 7 αγώνων με τον LeBron. Ποιος δεν περιμένει τους Warriors να ρολάρουν με το που ξεκινήσουν τα playoffs γιατί το έργο το έχουμε ξαναδεί τόσες φορές στο παρελθόν; Το gut feeling λέει ότι φέτος τουλάχιστον το ένα από τα δύο μέρη του διπόλου θα σπάσει. Η λογική λέει ότι και πάλι, έστω και οριακά οι πιθανότητες είναι με το μέρος των δύο.
2.Άλλαξε επιτέλους το τσιπάκι στους Raptors;
Οι Raptors είναι μία φανταστική ομάδα, don’t get me wrong. Είναι fun to watch, έχουν μία κουλτούρα που όμοια της δεν έχουν πολλές ομάδες στο NBA και αυτό εξιτάρει πολλούς (και εμένα προσωπικά). Θέλω να τους δω να πετυχαίνουν, να φτάνουν μακριά για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Αλλά κάπου εκεί έγκειται το πρόβλημα με τους Raptors όλα αυτά τα χρόνια. Η άνοιξη δεν είναι φίλη τους. Κάθε φορά απογοητεύουν, κάθε φορά οι σταρ τους, ο DeMar DeRozan και ο Kyle Lowry φαίνονται πιο μικροί από την περίσταση που υψώνεται μπροστά τους. Φέτος αυτό δείχνει να αλλάζει, τουλάχιστον κρίνοντας από τον τρόπο που παίζει ο πιο ώριμος από ποτέ DeRozan. H ομάδα του Dwayne Casey στηρίζεται αυτή τη φορά σε ένα ρόστερ που επιτέλους έχει κάποιο βάθος, το οποίο συνάμα μπορεί να αποδειχθεί η καταδίκη τους. Νεαροί παίκτες, όχι άλλοι game changer πλην των δύο (ίσως και του Ibaka) και σε περίπτωση που ο Lowry αρχίσει πάλι να εξαφανίζεται, το πρόβλημα θα εμφανιστεί εκ νέου, ανεξάρτητα από τα heroics του DeRozan. Οι Wizards (παρά τα πολλά προβλήματά τους) δεν τους “πάνε” και ο κίνδυνος upset είναι εκεί και παραμονεύει. Όμως, αυτή η ομάδα πιστεύει πως απέχει μία υπέρβαση από την καθιέρωση. Μία χρονιά άμα κάνει το βήμα παραπάνω θα έχει αλλάξει ολοκληρωτικά το τσιπάκι. Η αρχή πρέπει να γίνει με τους Wizards, γιατί αν όχι τώρα, πότε; Μάλλον ποτέ.
3. Πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει το Cavs – Pacers;
Από τη μία οι Cavaliers των πολλών αλλαγών, των τραυματισμών και της προπονητικής αβεβαιότητας. Από την άλλη οι Pacers του μετριότερου προπονητή στο NBA, του Nate McMillan. Δεν είναι κακό να είσαι μέτριος, πάει να πει ότι τουλάχιστον δεν είσαι κακός, αλλά παράλληλα σημαίνει ότι μάλλον είσαι αδιάφορος. Ωραίο το hero ball του Oladipo, υπερβατική η χρονιά των Pacers, αλλά κάποιες δάφνες ποιότητας προφανώς δεν διεκδικεί το μπάσκετ της Indiana. Από την άλλη, ο Lue δήλωσε ότι θα πάει σε ροτέισον 9-10 παικτών, λογικά heavy usage rate του LeBron (προφανώς) και το ίδιο μπάσκετ που έστω και αγκομαχώντας φέτος μπορεί να φτάσει τους Cavs ξανά στους τελικούς. Πιο πολύ ενδιαφέρον θα έχει μάλλον το τι θα κάνει ο τρελοLance για να σπάσει τα νεύρα του LeBron παρά η σειρά.
4. Trust the (Embiid-less) Process?
Έχοντας ως ηγέτη στο παρκέ έναν ρούκι που μόνο ρούκι δεν είναι (ρωτήστε τον Donovan Mitchell να σας πει την άποψή του), τον εκπληκτικό Ben Simmons, και ως αστέρα εντός και εκτός παρκέ τον Joel Embiid, οι Sixers επέστρεψαν στην ελίτ της Ανατολής, εκμεταλλευόμενοι της συγκυρίες αλλά και την πρώτη χρονιά που το Process δείχνει να δουλεύει. Απόψε ξεκινάει η πρώτη πρόκληση της νέας εποχής για εκείνους, καθώς υποδέχονται τους Miami Heat στο πρώτο παιχνίδι της σειράς και μένει να δούμε πως τα φανταστικά αυτά ταλέντα θα ανταπεξέλθουν στην μεγάλη σκηνή. Ο Embiid θα είναι απών και κάπως έτσι όλο το βάρος πέφτει στον νεαρό Αυστραλό. Ο Simmons, ένας παίκτης με πολλά χαρίσματα (αλλά με μεγάλο αρνητικό την έλλειψη σουτ) θα πρέπει να ανταπεξέλθει σε άμυνες…. playoff. Δηλαδή αυξημένη ένταση, μεγαλύτερη προσήλωση από τον αμυντικό του και προφανώς “έξυπνες” αμυντικές προσαρμογές πάνω του. Ο Spoelstra θα του κλείσει λογικά την ρακέτα, και χωρίς τον Embiid για τα πρώτα παιχνίδια της σειράς, ο Simmons θα χρειαστεί να δημιουργήσει αλλιώς τους χώρους του για να κάνει όσα μπορεί. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως ο Brett Brown θα ανταπεξέλθει σε αυτό το πρόβλημα (που σίγουρα θα εμφανιστεί) και αν εντέλει, αυτά τα πρώτα (1 ή 2 μάλλον) παιχνίδια δίχως τον Embiid “χαντακώσουν” μια χρονιά που παρουσιάζει μια φοβερή ευκαιρία στον διάβα των Sixers. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους Heat, βλέποντας το δίδυμο αντιπάλων του επόμενου γύρου, στο οποίο πάμε ευθύς αμέσως.
5. Έχει το golden touch o Stevens; / Μπορεί να κάνει ο Γιάννης takeover αλά LeBron;
Το ερώτημα με τους Celtics είναι ένα: “Πόσους άσους θα βγάλει πάλι ο Brad;” Είναι φανταστικός προπονητής, έχει κάνει πράγματα και θαύματα τόσα χρόνια και φέτος φαινόταν πως ήρθε η ώρα του για να οδηγήσει την ομάδα στους τελικούς. Έξω ο Hayward. Έξω ο Kyrie. Και πάλι όμως οι Celtics έμειναν στην δεύτερη θέση της Ανατολής. Αλλά πόσο μπορεί να προχωρήσει στα playoffs μία ομάδα με καλύτερο παίκτη της τον Al Horford και δεύτερα βιολιά την (φοβερή μεν, νεαρή δε) τριάδα των Brown, Rozier, Tatum. Τυχόν πρόκρισή τους στους τελικούς της Ανατολής – πόσο μάλλον του NBA – θα είναι όχι απλώς κατόρθωμα, αλλά μία εποποιία.
Από την άλλη, αυτό που βλέπουμε την φετινή σεζόν των Bucks είναι μια ομάδα που για άλλη μια χρονιά, δεύτερη στη σειρά, αδυνατεί να εκμεταλλευτεί το πυρηνικό όπλο που έχει στα χέρια της. Ο Γιάννης είναι ένα πραγματικό πυρηνικό μπασκετικό όπλο. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ξανά (περισσότερα εδώ) τους λόγους για τους οποίους ανεβαίνει τα επίπεδα λες και ανεβαίνει 2-2 τα σκαλιά του σπιτιού, αλλά να δούμε ότι το πρόβλημα είναι το τι συμβαίνει γύρω του. Η κατάσταση θυμίζει κάτι από τις πρώτες χρονιές του LeBron James στους Cleveland Cavaliers. Μία ομάδα με ελάχιστο πραγματικό ταλέντο γύρω από τον James για να τον πλαισιώσει και να τον οδηγήσει στην γη της επαγγελίας. Μέχρι που μία σεζόν, την 2006-07 ο LBJ αποφάσισε ότι τέρμα τα παιχνίδια. Το τσιπάκι άλλαξε και είδαμε ίσως το πιο σοκαριστικά κυριαρχικό takeover παίκτη στα playoffs από τις αρχές της χιλιετίας μέχρι και εκείνο το σημείο. Όχι τόσο από πλευρά στατιστικών, έκανε και καλύτερα. Αλλά από την άποψη ότι δεν φαινόταν ανθρώπινο αυτό που έκανε. Ειδικά στους τελικούς Ανατολής με τους Pistons, o James έμοιαζε ώρες ώρες σαν ενήλικας απέναντι σε παιδιά. Έχει πήξει το μυαλό του Γιάννη ώστε να το κάνει αυτό; Έχει σίγουρα ταλέντο γύρω του. Δεν έχει προπονητή. Έχει απίστευτα προσόντα και μια αποφασιστικότητα που έχει δείξει ότι λυγίζει και σίδερα αν θέλει. Και μία φανταστική ευκαιρία απέναντι στους αποδεκατισμένους Celtics. Σε καμία περίπτωση δεν είναι το φαβορί. Αλλά την ευκαιρία του θα την ζήλευαν όλες οι άλλες ομάδες της Ανατολής από το 5 ως το 8.
6. Θα αναστηθεί ο Kawhi από τις στάχτες του;
Με το πρώτο παιχνίδι των Spurs με τους Warriors να είναι σε λίγες ώρες, το status του Leonard παραμένει άγνωστο. Ο Superstar των Spurs δεν θα παίξει στο πρώτο παιχνίδι και κανείς δεν ξέρει αν θα μπορέσει να το κάνει κάποια στιγμή στη συνέχεια. Αν το κάνει, οι Spurs θα είναι οι γνωστοί Spurs, ανταγωνιστικοί, πλήρεις και ακόμα και με έναν Kawhi χωρίς παιχνίδια στα πόδια του, θα έχουν ένα μπασκετικό ρομπότ από αυτά που λατρεύει να χρησιμοποιεί ο Pop. Αν όχι, θα τεθεί για άλλη μια φορά το ερώτημα “πόσο μακριά μπορεί να πάει μία ομάδα με τον LaMarcus Aldridge ως τον καλύτερο της παίκτη;”. Οι Spurs πήραν πολλά και κρίσιμα παιχνίδια στη σεζόν χάρη στους ηρωισμούς του αιώνια έφηβου Manu Ginobilli (μην σταματήσεις ποτέ ρε) και όσα clutch plays κι αν βγάλει, μία ομάδα που βασίζεται στον Aldridge, τον Rudy Gay και τον 37χρονο Pau Gasol δεν μπορεί να κοντράρει τους Warriors. Από την άλλη, Popovic είσαι, τίποτα δεν θα μου κάνει εντύπωση.
Τι αλλάζει όμως αν ο Leonard επιστρέψει μέσα στον πρώτο γύρο; Αυτόματα ο Kevin Durant σταματάει να δρα ανενόχλητος. Ο “KLaw” θα έχει το μεγαλύτερο impact του στην σειρά, αν επιστρέψει, στον αμυντικό και όχι στον επιθετικό τομέα. Άλλωστε αυτό ήταν και το στοιχείο που του έδωσε το βραβείο του MVP των τελικών προ πενταετίας. Σταματάς (ή τουλάχιστον περιορίζεις) τον Durant και αυτόματα, με τον Curry εκτός μάλλον μέχρι τα ημιτελικά, οι Warriors θα έχουν θέμα. Μπορεί να μην αρκεί αυτό για να περάσουν, αλλά η φύση της σειράς αλλάζει άρδην. Και στο τέλος της ημέρας, μία από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις που γίνεται στο ΝΒΑ φέτος είναι αυτή του πόσο σημαντικός είναι ο Curry για τους Warriors. Είναι πολύ πιο σημαντικός απ’ό,τι πιστεύουν όλοι.
7. Ποιο one man show θα προχωρήσει περισσότερο;
Αν εξαιρέσει κανείς τους James Harden και LeBron James, τότε οι Damian Lillard και Anthony Davis είναι οι πιο εντυπωσιακοί ατομικά performers της φετινής χρονιάς και μέσα στους διεκδικητές του βραβείου του MVP. Ο Damian Lillard κάνει φέτος την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και προφανώς δεν είναι μόνος, ο τίτλος one man show ίσως αδικεί την φανταστική χρονιά του CJ McCollum και την συνολικά υποδειγματική λειτουργία ως μία γροθιά της ομάδας του Terry Stotts, που φέτος, όσο ποτέ άλλοτε έχει δείξει ότι έχει κάνει την ενδοσκόπηση που της χρειάζεται ώστε να διορθώσει τις κακογραφίες του παρελθόντος. Από την άλλη στη Νέα Ορλεάνη είχαν την ατυχία, πάνω που το δίδυμο των Cousins και Davis έδειχνε να στρώνει να χάσουν μέχρι το καλοκαίρι τον πρώτο. Ο “Brow” είδε την ομάδα του να κατρακυλάει, η κίνηση όμως να ανταλλάξουν για τον Nikola Mirotic έδειξε να αποδίδει καρπους και έτσι οι Pelicans βρέθηκαν στην 6η θέση της Δύσης. Η βοήθεια είναι αισθητά λιγότερη για εκείνον σε σχέση με αυτήν που έχει ο Lillard, όμως η συνολική απόσταση των δύο ομάδων είναι πολύ πολύ μικρή. Ένα παιχνίδι παραπάνω οι Blazers στις κατατάξεις της Regular season, 2-2 τα μεταξύ τους παιχνίδια μέσα στη χρονιά. Στην πραγματικότητα όλα θα κριθούν από λεπτές ισορροπίες. Ποιος μπορεί να μαρκάρει τον Anthony Davis από το Portland; Κανείς είναι η απάντηση. Ο καυτός Lillard επίσης είναι άπιαστος. Και κάπως έτσι οι προβολείς πάνε στο supporting cast. O Rondo μπορεί να ανταπεξέλθει ή θα εμφανιστεί ξανά η τοξική του εκδοχή; Ο Jrue Holiday ή CJ McCollum θα είναι τα καλύτερα δεύτερα βιολιά; Οι ισορροπίες σε μία ομάδα όπως το Portland, που έχει ως καλύτερους παίκτες το ασόδυο της και που φέτος (μετά από χρόνια) παρουσιάζει επιτέλους σωστή άμυνα, ίσως είναι πιο επικίνδυνες από την Νέα Ορλεάνη, που είναι… ρακετοβαρής, αν μπορεί να οριστεί κάπως έτσι ότι ο AD είναι το απόλυτο centerpiece και day in day out βρίσκει (περισσότερη ή λιγότερη) παραγωγή από εκείνον. Το μόνο που ξέρω είναι ότι πάμε ίσως για την πιο ενδιαφέρουσα σειρά του πρώτου γύρου.
8. Είναι οι Rockets η ομάδα που πληγώθηκε περισσότερο από τον τραυματισμό του Butler;
Kαι εξηγώ. Πριν τον τραυματισμό του Butler, οι Timberwolves όδευαν ολοταχώς προς το πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο των Playoffs και προφανώς με ένα match με τους Jazz ή τους Thunder. Πραγματικός χαμός και σίγουρα ένα ζευγάρι πρώτου γύρου χωρίς κάποιο μεγάλο φαβορί. Ο τραυματισμός στον μηνίσκο του Jimmy – που παρεμπτιπτόντως ήταν απέναντι στους Rockets – έφερε την ομάδα του Tom Thibodeau να παίζει την υπόθεση πρόκριση σε ένα παιχνίδι. Στο τελευταίο με τους Nuggets. Αυτή η πρόκριση ήρθε, οι Wolves τερμάτισαν 8οι στην Δύση και επομένως έλαχαν πάνω στην ομάδα που (άθελα της) οφείλεται για όλη αυτήν την ανακατάταξη δυνάμεων στην ουρά της Δύσης. Οι Rockets προφανώς και είναι η καλύτερη ομάδα της φετινής κανονικής σεζόν και στόχος τους είναι ΜΟΝΟ οι τελικοί. Αλλά αντί να έχουν έναν πρώτο γύρο με αντίπαλο μία ομάδα όπως οι δίχως τον Boogie Pelicans ή οι δίχως τον Kawhi (μακάρι όχι για πολύ ακόμα) Spurs έτυχαν τους Timberwolves, οι οποίοι εδώ και λίγες ημέρες έχουν τον Butler στην διάθεσή τους και – αν και χωρίς παιχνίδια στο πόδια του – έρχονται με πλήρες δυναμικό για την πρώτη είσοδο της ομάδας σε postseason μετά από 14 ολόκληρα χρόνια! Η αναμονή ήταν τεράστια, η προσμονή ακόμα μεγαλύτερη και μία ομάδα με τεράστιο νεανικό ταλέντο ( φανταστικός ΚΑΤ), εξαιρετικό προπονητή και μερικούς μπαρουτοκαπνισμένους βετεράνους, αναμένεται να πουλήσει πολύ πολύ ακριβά το τομάρι της στους Rockets. Ίσως το χειρότερο ζευγάρι πρώτου γύρου για το Houston, και όλα αυτά αλλάξανε από έναν τραυματισμό.
9.Τελικά οι Thunder είναι ικανοί για το καλύτερο ή για το χειρότερο;
Αυτό θα μάθουμε ίσως και από την πρώτη σειρά των φετινών playoffs. H Utah μπορεί να κατηγορήθηκε πως παίζει μπάσκετ… Σφαιρόπουλου, αλλά παραμένει ίσως πιο καλά δουλεμένη ομάδα του πρωταθλήματος. Απέναντί της βρίσκει μία ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο και μένει να δούμε τι ακριβώς θα εμφανιστεί στα φετινά playoff. Ίσως ο Melo θυμίσει σε κάτι τον καλό παλιό Melo, ίσως ο Westbrook (αφού κατάφερε το ιστορικό κατόρθωμα των 2 σερί σεζόν με μ.ο. ένα triple double) γίνει πιο ομαδικός μπροστά στην πρόκληση του δαχτυλιδιού και ίσως όλα αυτά γίνουν με έναν ορθολογικότερο τρόπο από αυτά που έχουμε δει φέτος. Από την άλλη βέβαια πιο πιθανό φαίνεται το ενδεχόμενο να μην γίνουν.
Οι Jazz έχουν συνεχώς ανοδική πορεία και πραγματικά, το μόνο που δίνει στους Thunder τον τίτλο του φαβορί είναι η έδρα και ο Westbrook. Κατα τα άλλα, στην ουσία η Utah υπερισχύει και θα ήταν και ίσως το πιο αξιολογικό να περάσει. Αλλά ο αθλητισμός δεν είναι πάντα δίκαιος και οι αξίες δεν παίζουν μπάσκετ όταν η μπάλα αρχίσει να καίει. Η προσωπικότητα μπαίνει στην ευρύτερη εικόνα και οι Thunder την έχουν. Από μόνη της βέβαια δεν κατακτάει πρωταθλήματα.
