Τα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι το πεδίο για κάθε λογής άτομο και χαρακτήρα. Κάποια ιδιαίτερα, κάποια όχι τόσο. Όλα όμως διαφορετικά, από τον παιχνίδι τους μέχρι και το λουκ τους. Γι’αυτόν τον λόγο, το Rabona μετατρέπεται σε… μπαρμπέρικο, αφήνει λίγο την μπάλα για να μιλήσει για “τρίχες” και θυμάται κάποια από τα πλέον ιδιαίτερα κουρέματα που έχουμε δει σε Παγκόσμια Κύπελλα ανά τα χρόνια!
Ρονάλντο (Βραζιλία, Παγκόσμιο Κύπελλο 2002).
Το “τριγωνικό” κούρεμα του “φαινομένου” έκλεψε πραγματικά την παράσταση, σε ένα μουντιάλ που τα περίεργα μαλλιά δεν σπάνιζαν, όπως θα δείτε και στη συνέχεια. Ο Ρονάλντο βέβαια πολύ που νοιάστηκε για το τι θα πει (και με το δίκιο του) ο κόσμος για το μαλλί του, το οποίο με το κενό στα δόντια του Βραζιλιάνου δημιουργούσε ένα εξαιρετικά απολαυστικό αποτέλεσμα. Ή μάλλον για να το πούμε καλύτερα, ο Ronaldo ήθελε ο κόσμος να νοιαστεί για το μαλλί του. Όπως δήλωσε ο ίδιος πριν από λίγους μήνες σε εκδήλωση της Ρεάλ Μαδρίτης στην Μελβούρνη, το τριγωνικό αυτό κομμάτι τριχών που κοσμούσε το κεφάλι του ήταν… αντιπερισπασμός! Προερχόμενος από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό (ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος στην καριέρα του δυστυχώς), ο Βραζιλιάνος απλά ήθελε να σταματήσουν να μιλάνε για τον τραυματισμό και να τον αφήσουν να συγκεντρωθεί σε αυτό που έκανε καλύτερα: Στο να σκοράρει. Το κούρεμά του τελικά έκανε ακριβώς αυτό. “Δεν ήθελα άλλο να ασχολείται ο κόσμος με τον τραυματισμό μου. Δεν είμαι περήφανος για το αποτέλεσμα, αλλά ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για να αλλάξει το θέμα της συζήτησης και να συγκεντρωθώ εγώ στην προετοιμασία μου για το Μουντιάλ” εξήγησε χαρακτηριστικά εκείνος.
Το “Φαινόμενο” τελικά όχι απλώς συγκεντρώθηκε, αλλά έκανε ένα τουρνουά που άφησε σε δεύτερη μοίρα το περίεργο κούρεμά του και σε τρίτη μοίρα τον τραυματισμό του, παίρνοντας τον τίτλο με την Βραζιλία αλλά και το χρυσό παπούτσι με 8 γκολ, 2 εκ των οποίων στον μεγάλο τελικό με τη Γερμανία
Ρομπέρτο Μπάτζιο (Ιταλία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1994)
Ή αλλιώς, ο “Il Divin’ Codino”, δηλαδή η “Θεϊκή Αλογοουρά”! Το περίφημο κούρεμα φορέθηκε σε ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του μεγάλου Μπάτζιο, και φυσικά στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994, που έγινε στα γήπεδα των ΗΠΑ. Ο Μπάτζιο αποτέλεσε έναν ακόμα παίκτη, όπως ο Ρονάλντο, που κατάφερε να επισκιάσει το κούρεμά του, κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, για τον λάθος λόγο όμως, καθώς έχασε το περίφημο κρίσιμο πέναλτι στον τελικό με τους Βραζιλιάνους. Μολαταύτα, η παραλλαγή της αλογοουράς με το τελείωμα σε ράστα, που “φόρεσε” ο Μπάτζιο στο Μουντιάλ του 1994 είναι ένα απ’τα εμβληματικότερα κουρέματα όχι μόνο των Μουντιάλ, αλλά του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Ταρίμπο Γουέστ (Νιγηρία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1998 & 2002)
Τι να πει κανείς για τον Νιγηριανό; Τα πράσινα κοτσιδάκια του στα γήπεδα της Γαλλία το 1998 και της Ιαπωνίας & Νότιας Κορέας το 2002 ήταν όχι απλώς ένα κούρεμα, αλλά το σύμβολο ενός ολόκληρου έθνους. Ο 40χρονος (Ίσως και 50χρονος, αν ισχύουν οι κατηγορίες οτι έκρυβε 10 χρόνια κατα τη διάρκεια της καριέρας του) σήμερα Ταρίμπο Γουέστ ήταν ένας απ’τους καλύτερους Αφρικανούς ποδοσφαιριστές στη θέση του, σε τρομερή φόρμα τότε, και πέρα απ’το περίεργο μαλλί του, έμεινε και για τις παθιασμένες εμφανίσεις του στο γήπεδο με τη φανέλα των Νιγηριανών. Η Νιγηρία πέρασε αέρα στην φάση των 16, όπου ηττήθηκε με το βαρύ 4-1 απ’τους Δανούς.
Κάρλος Βαλντεράμα (Κολομβία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1994)
Ο “Εl Pibe” (To Παιδί) είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική μορφή που έχει περάσει απ’τα παγκόσμια γήπεδα. Η τεράστια ξανθιά αφάνα του και το μουστάκι του έκαναν τέτοιο πάταγο που αδικούν ίσως σε ένα βαθμό το τεράστιο ταλέντο του, την καταπληκτική τεχνική του κατάρτιση και την απίστευτη ικανότητα του ως playmaker, στη θέση του κλασικού 10αριού, που τον έφερε ως έναν απ’τους 100 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος, σύμφωνα με τον Πελέ. Η αφάνα του Βαλντεράμα κόσμησε τα γήπεδα των ΗΠΑ όχι μόνο το 1994 στο Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο ήταν κιόλας ο αρχηγός των Κολομβιανών, άλλα κι απ’το 1996 ως το 2002, όταν ο Βαλντεράμα αγωνίστηκε στο MLS.
Κρις Γουόντλ (Αγγλία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1990)
Ο Κρις Γουόντλ ήταν ο μοιραίος παίκτης για τους Άγγλους στον ημιτελικού του τουρνουά του 1990, μιας και έχασε την τελευταία εκτέλεση στην διαδικασία των πέναλτι (τι πρωτότυπο για Άγγλους) απέναντι στην Γερμανία, με την Αγγλία να αποκλείεται απ’τον τελικό στην. Ο Γουόντλ βέβαια εκτός απ’αυτό είχε ίσως και το χειρότερο μαλλί της διοργάνωσης, μιας και μοιάζει λες και έχει βγει από βίντεο κλιπ ποπ τραγουδιού της δεκαετίας του ’80. Και μιλώντας για βίντεο κλιπ των 80s, πάμε στον επόμενο της λίστας μας…
Ρούντι Φέλερ (Γερμανία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1986-1990-1994)
Ένας απ’τους μεγαλύτερους επιθετικούς που έχει βγάλει το Γερμανικό ποδόσφαιρο, αλλά και ένα μαλλί που φέρνει σε Πουντλ. Ο Ρούντι Φέλερ έζησε τα νιάτα του σε μία εποχή που τα περίεργα χτενίσματα γενικά δεν μπορείς να πεις οτι σπάνιζαν, οπότε δεν έκανε και μεγάλη εντύπωση τότε. Βέβαια 25 χρόνια μετά, μπορείς να πει κανείς οτι δεν είναι και το πιο κολακευτικό κούρεμα που θα μπορούσε να είχε. Αξιομνημόνευτο το γεγονός οτι στο Μουντιάλ του 1990, το μαλλί του Φέλερ αποτέλεσε στόχο επαναλαμβανόμενων φτυσιμάτων απ’τον Ολλανδό Φρανκ Ράικαρντ. Ίσως και να φαινόταν καλύτερα έτσι.
Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1970)
Κάποιες φορές ο χρόνος είναι αδυσώπητος σε πολλά πράγματα. Το ίδιο ισχύει και με το μαλλί. Ο μεγάλος Μπόμπι Τσάρλτον, όντας 33 μεν αλλά με την τριχόπτωση να μην είναι με το μέρος του, αποφάσισε πως ο καλύτερος τρόπος να καλύψει την καράφλα του ήταν με το παραπάνω μαλλί που είχε στα πλάγια. Αποτέλεσμα, όχι μόνο να μην καλύψει επαρκώς το κενό στο πάνω μέρος του κεφαλιού, αλλά πάνω στην ένταση του αγώνα και το τρέξιμο, το υπόλοιπο μαλλί του απ’τα πλάγια του κεφαλίου να “πετάει” ανεξέλεγκτο δεξιά και αριστερά, όπως φαίνεται και στην εικόνα.
Τρίφον Ιβάνοφ (Βουλγαρία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1994 – 1998)
Ο… “Λύκος από την Βουλγαρία” όπως ήταν το παρατσούκλι του, έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα εμβληματικότερα λουκ των Μουντιάλ. Μακριά χαίτη, μούσι και ένα βαριεστημένο βλέμμα που θυμίζει δημόσιο υπάλληλο την Δευτέρα το πρωί στον δρόμο για το γραφείο, άφησαν τον εξαιρετικό Βούλγαρο αμυντικό με καριέρα σε ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Μπέτις αλλά και Ραπίντ Βιέννης ανεξίτηλα γραμμένο στις αναμνήσεις. Δυστυχώς ο Ιβάνοφ απεβίωσε πριν από 2 χρόνια, μόλις στα 50 του.
Ρενέ Χιγκίτα (Κολομβία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1990)
Άλλη μια εμβληματική μορφή που βγάζει το ποδόσφαιρο της Κολομβίας. Το λουκ του Ρενέ Χιγκίτα στο Μουντιάλ του 1990 στην Ιταλία ξεχείλιζε στυλ, “Class” όπως το λένε. Ένα λουκ που θα έκανε τον Χιγκίτα ιδανικό αντικαταστάτη του Λάιονελ Ρίτσι που εκείνη την εποχή έκανε θραύση με το παρόμοιο “άφρο και μουστάκι”, αν τότε ο δεύτερος ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα απ’τις δημόσιες εμφανίσεις. Κατα τ’άλλα ο Χιγκίτα υποστήριξε αυτό το “class” και στο γήπεδο, παίζοντας με έναν αέρα που όμοιό του δύσκολα έβρισκες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Έξοδοι δίχως αύριο, ντριμπλίτσες, αρκετά γκολ που πετύχαινε απο εκτελέσεις στημένων αλλά και η περίφημη απόκρουση του “Σκορπιού” θα τον έκαναν γνωστό στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα ως κάτι παραπάνω από έναν παίκτη με ιδιαίτερη κόμη.
Λόκο (Αγκόλα, Παγκόσμιο Κύπελλο 2006)
Έχει το όνομα (Λόκο σημαίνει τρελός στα Ισπανικά), έχει και την χάρη. Ο απίθανος αυτός τύπος απ’την Αγκόλα, που ακούει στο πλήρες όνομα Μανουέλ Αρμίντο Μοράις Κανγκέ, αποφάσισε το 2006 να πάρει το κούρεμα του Ρονάλντο απ’το προηγούμενο Μουντιάλ, και να το πάει ένα βήμα πιο πέρα, βάζοντας μια ακόμα καλλιτεχνική πινελιά, καθώς το τσουλούφι μπροστά δεν ήταν απλό τσουλούφι, αλλά είχε κρόσια! O κατά τα λοιπά άγνωστος δεξιός μπακ των Αγκολέζων, κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα λίγα του λεπτά στην μεγαλύτερη παγκόσμια αθλητική σκηνή, και έμεινε στην ιστορία ως ένα απ’τα χειρότερα κουρέματα σε όλα τα παγκόσμια κύπελλα, αν όχι το χειρότερο.
Καζουγιούκι Τόντα (Ιαπωνία, Παγκόσμιο Κύπελλο 2002)
Mπορεί να έχει μείνει στην ιστορία ως μία από τις χειρότερες μεταγραφές της ιστορίας της Tottenham, όμως ο Τόντα κατάφερε να αφήσει το όνομά του χαραγμένο και στην λίστα με τα χειρότερα κουρέματα που έχουμε δει σε τελική φάση Μουντιάλ. Βγαλμένος από κάποιο Ιαπωνικό sci-fi ή ίσως εμπνευσμένος από το μαλλί του Τσέστερ Μπένινγκτον (ακόμα και τώρα μούδιασμα για τον Τσέστερ), τραγουδιστή των Linkin Park, εκείνη την περίοδο, ο Τόντα αποφάσισε το 2002 να βάψει το μαλλί του κατακόκκινο και να το συνδυάσει με μία εξαιρετική μοϊκάνα, η οποία σίγουρα τον έκανε να ξεχωρίσει.
Εθνική ομάδα Ρουμανίας (Παγκόσμιο Κύπελλο 1998)
Η τελευταία θέση της λίστας ανήκει δικαιωματικά στους Ρουμάνους, οι οποίοι το 1998 είχαν την φαεινή ιδέα να βάψουν ομαδικά τα μαλλιά τους με ξανθό πλατινέ χρώμα πριν το τελευταίο και καθοριστικό παιχνίδι του ομίλου, απέναντι στην Τυνησία! Η Ρουμανία τελικά πήρε την ισοπαλία που χρειαζόταν για να κερδίσει την πρώτη θέση του ομίλου, αποφεύγοντας το μεγαθήριο της Αργεντινής, όμως έπεσε πάνω στην Κροατία του Νταβόρ Σούκερ, με του οποίου το γκολ αποκλείστηκαν στην φάση των 16. Πολύς κόπος για το τίποτα, το όλο σκηνικό με τις βαφές.
Bonus: Σόκρατες (Βραζιλία, Παγκόσμιο Κύπελλο 1986)
Τι να πει κανείς για τον απίστευτο “Σωκράτη” ; Ο Βραζιλιάνος μύθος με το μαγικό άγγιγμα, την πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τους απίστευτους κοινωνικούς προβληματισμούς έμεινε στην ιστορία για την πλούσια κόμη του, συνοδευόμενη από ένα εξίσου πλούσιο μούσι. Εδώ όμως δεν μπαίνει για αυτό. Αλλά για την μπαντάνα η οποία τον συνόδευσε στο πρώτο παιχνίδι του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικο, το 1986, απέναντι στην Ισπανία. Η μπαντάνα αυτή έγραφε πάνω της “Mexico sigue en pie”, δηλαδή “Mεξικό συνέχισε να μένεις όρθιο”, ως μήνυμα στήριξης στην δοκιμαζόμενη από τον καταστροφικό σεισμό του 1985 Πόλη του Μεξικό. Το ιδιαίτερο με αυτήν την μπαντάνα ήταν πως ήταν φτιαγμένη από μία από τις κάλτσες που είχε μαζί της η Βραζιλιάνικη αποστολή! Ο Σόκρατες συνέχισε τα μηνύματα και στα επόμενα παιχνίδια.
