To Σάββατο το βράδυ, μετά από πολλά επεισόδια, η φετινή μεγάλη σαπουνόπερα της σεζόν, η συνύπαρξη Jimmy Butler και Minnesota Timberwolves, έλαβε τέλος. Ο 29χρονος παίκτης από το Marquette, μετά από έναν περίπου μήνα που έκανε τα πάντα για καταντήσει η ομάδα του Tom Thibodeau ως ο μεγαλύτερος περιοδεύων θίασος σε ολόκληρο το ΝΒΑ (δυστυχώς για αυτόν, υπάρχουν πάντα οι Wizards), κατάφερε να βρει τον δρόμο της ελευθερίας. Εκείνος, τον οδήγησε στην “πόλη της αδερφικής αγάπης”, στο σπίτι του Βενιαμίν Φρανκλίνου, του Rocky και του μαλακού τυριού. Την Φιλαδέλφεια.
Minnesota has agreed to a deal to send Jimmy Butler to Philadelphia for a package that includes Robert Covington and Dario Saric, league sources tell @ZachLowe_NBA and me.
— Adrian Wojnarowski (@wojespn) November 10, 2018
H κίνηση αυτή σίγουρα, ειδικά από τη στιγμή που ο Butler μετακινείται σε μία ομάδα της αδύναμης Ανατολικής περιφέρειας και όχι σε κάποια δυτική ομάδα, έχει όλα τα φόντα να αλλάξει τις ισορροπίες σε μεγάλο βαθμό. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά το τι επιφυλάσσει για κάθε μία από τις δυο εμπλεκόμενες πλευρές.
So, about that Process…
Η Philly είδε την ευκαιρία και την άδραξε. Και πολύ καλά έκανε. Με τον ερχομό του Jimmy Butler κερδίζει σε αρκετά διαφορετικά σημεία που χώλαινε.
Σημείο πρώτο: Star power. Καλός και χρυσός Joel Embiid, φανταστικός ο “πρίγκπας” (όχι “εμένα λέτε;” με Ντούσαν Μπάγιεβιτς στα σχόλια) Ben Simmons, αλλά ακόμα δεν είναι σουπερσταρ. Ναι, αγωνιστικά, τα νούμερά τους είναι all-star material. Πρακτικά όμως, πρέπει να ψηθούν, να κάνουν το step up σε πνευματικό και όχι μόνο σε μπασκετικό τομέα. Πρέπει να βρουν το ένστικτο του δολοφόνου όταν η μπάλα καίει. Πρέπει να μάθουν να παίρνουν το μεγάλο σουτ, να τρέχουν το έξτρα χιλιόμετρο, να κάνουν το hustle play παραπάνω, να τσακωθούν, να μπουν στο πρόσωπο, το μυαλό και την comfort zone του “απέναντι”. Δεν υπάρχει κανένας, ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ, καλύτερος σε αυτόν τον τομέα από τον Jimmy Butler. O Buckets ίσως να το κάνει και σε υπερβολικό βαθμό ώρες ώρες, και αυτό να είναι και το κομμάτι που αποτελεί μεγαλύτερο κακό παρά καλό για την εκάστοτε ομάδα του κάποιες φορές. Όμως, θα σου φωνάξει, θα σε ενοχλήσει, θα σε πιέσει σε βαθμό που δεν θα το αντέχεις. Ακόμα κι αν είσαι συμπαίκτης του. Ειδικά μάλλον αν είσαι συμπαίκτης του. Τα humble beginnings και οι δυσκολίες του Jimmy τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα και θα σε κάνει να το καταλάβεις καλά. Την πρώτη φορά λοιπόν που θα πιάσει τον Simmons να χαζεύει το ίνστα της αγαπητικιάς του, της Kendall Jenner, ή τον Joel να ξοδεύει παραπάνω ώρα απ’ όσο πρέπει στο trash talking μέσω Twitter, να ξέρετε ότι θα τους το πει.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι Sixers κερδίζουν έναν απίστευτο αμυντικό εξολοθρευτή και έναν παίκτη που αποδεδειγμένα μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ, κάτι που σίγουρα έλειψε στην ομάδα του Brett Brown κατά τη διάρκεια της περσινής σειράς απέναντι στους Celtics. Όλα αυτά γίνανε χωρίς να δοθεί ο Markelle Fultz, ένα από τα μεγάλα μελλοντικά κεφάλαια των Sixers (όσο άσχημα κι αν έχει ξεκινήσει την καριέρα του), και χωρίς να δοθεί κάποιο μελλοντικό πικ πρώτου γύρου. Ο Butler, σύμφωνα με τα πρώτα ρεπορτάζ, χωρίς να μπορούμε να πούμε κάτι επίσημο καθώς προφανώς και απαγορεύεται, προτίθεται να ανανεώσει στην Φιλαδέλφεια το καλοκαίρι και οι Sixers προτίθενται να του δώσουν ένα πολύ, πολύ καλό συμβόλαιο. “Ξεγνοιάζοντας” από την υπόθεση των “Big 3”, οι Sixers μπορούν μετά να επικεντρώσουν τις δυνάμεις τους στο να θωρακίσουν τον πάγκο τους όσο το δυνατόν καλύτερα, για να πλαισιώσουν την νέα τους τριάδα και να διεκδικήσουν με αξιώσεις έναν τίτλο έπειτα από σχεδόν 20 χρόνια.
Φυσικά υπάρχουν και αρνητικά. Μπορεί στα playoffs τα rotation να στενεύουν, όμως με την ανταλλαγή του Covington και του Saric, φεύγουν δύο πολύ σημαντικά εργαλεία, ειδικά όταν μιλάμε για τον RoCo, o oποίος πρόσφερε πολυδιάστατα στο παιχνίδι των Sixers και ήταν από τους λίγους που μπορούσαν να βοηθήσουν στο outside παιχνίδι. Όταν ο Embiid είναι καλύτερος σουτέρ 3 πόντων από τους περιφερειακούς σου (Fultz, Butler και – προφανώς – Simmons, ο οποίος με την φυγή Saric γράφεται ότι μπορεί να ξεκινάει ακόμα και ως 4!), τότε μάλλον έχουμε θέμα. O Redick προφανώς αποτελεί εξαίρεση. Βέβαια, τα πρώτα ρεπορτάζ μιλάνε για προσπάθεια των Sixers να βρουν βετεράνο σκόρερ και συγκεκριμένα τον Kyle Korver, επομένως αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι μέλλει γενέσθαι σε αυτό το μέτωπο. Και προφανώς πρέπει να λυθεί και ο γρίφος στο 4. Με καλύτερο PF τον Mike Muscala, πλέον η λύση αυτή θα πρέπει να καλυφθεί με μονταρίσματα. Αν ο Wilson Chandler είναι καλά, τότε κάτι γίνεται. Αλλιώς, δεν αποκλείεται να δούμε αρκετά παραπάνω Ben Simmons στο 4 προχωρώντας στη σεζόν.
Φυσικά, περιμένουμε και το τι θα γίνει με την περιβόητη συμπεριφορά του Jimmy. O Butler δημιούργησε πρόβλημα στο Chicago, δημιούργησε πρόβλημα στην Minnesota. Ποιος δεν εγγυάται ότι δεν θα δημιουργήσει θέμα και στην Phila; Αν αυτό μάλιστα γίνει και αφού τον έχεις “κλειδώσει” με ένα συμβόλαιο της τάξης των 180 εκατομμυρίων για 5 χρόνια (το super-max που μπορούν να δώσουν οι Sixers) τότε μιλάμε για σοβαρό πρόβλημα που δύσκολα θα μπορέσεις να ξεφορτωθείς. Γιατί πόσες ομάδες θα θελήσουν να ποντάρουν σε έναν 30χρονο με βεβαρημένο ιστορικό μη ομαδικότητας και πολύ βαρύ συμβόλαιο;
Πως επηρεάζονται οι Wolves όμως;
Η φυγή του Jimmy Butler είναι κάτι που δεν θα ήθελε κανείς στην χώρα των 10.000 λιμνών, αν τους ρωτούσες πριν από ένα τρίμηνο και κυρίως ο Tom Thibodeau. Σίγουρα βέβαια, δεν θα προέβλεπαν ότι όλα αυτά που εξελίχθηκαν το τελευταίο τρίμηνο περίπου θα λάμβαναν χώρα. Σαν οργανισμός, οι Wolves έδωσαν στον Jimmy κάποια πατήματα για να κάνει όλο το οικοδόμημα έναν πύργο από τραπουλόχαρτα έτοιμο να κατεδαφιστεί με το πρώτο φύσημα. Το πιο σημαντικό; Μα φυσικά η υπογραφή του max rookie extension από τον Andrew Wiggins, καθώς τα 150 εκατομμύρια δολάρια που έχει λαμβάνειν για πέντε χρόνια τα λες προφανώς σημεία των καιρών, αλλά τα λες και υπερβολή για έναν παίκτη που δεν έχει δείξει ότι τα αξίζει. Άρα με το που είδε o Βutler την πρόταση των Wolves για 110 εκατομμύρια για 4 χρόνια (δηλαδή 2,5 εκατομμύρια λιγότερα ετησίως από τον Wiggins) ήταν αναμενόμενο να νιώσει αδικημένος, χωρίς να δικαιολογείται το όλο σόου που ακολούθησε. Η μαλθακότητα των δύο νεαρών αστέρων των Λύκων ήταν απλώς το πάτημα που ήθελε ο Butler για να “πιάσει φωτιά”.
Με την ανταλλαγή του oι Wolves άργησαν μεν (και για αυτό φταίει ο Thibs που σύμφωνα με τα ρεπορτάζ πίεζε τον Glen Taylor να μην ανταλλάξει τον Butler, παρά το trade request) αλλά ξεφορτώθηκαν ένα νεκρό βάρος. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο θετικό τους. Κάθε μέρα που ο Butler περνούσε στην Μινεάπολη ήταν και ένα έξτρα πρόβλημα. Διώχνοντας τον δίνεις ξανά την μπαγκέτα στον Towns και στον Wiggins για να παίξουν απελευθερωμένοι και να αποδείξουν ότι μπορούν να ηγηθούν. Ο Derrick Rose από την άλλη (#UnleashDRose) , δείχνει διατεθειμένος να καλύψει το κενό σε veteran leadership που αφήνει ο Butler και ίσως, ως παρουσία, προσωπικότητα και “ιστορία”, να μπορεί να το κάνει και καλύτερα.
Αγωνιστικά, σίγουρα θα λείψει η ικανότητα του Jimmy στο 1vs1, στο να τραβάει τις άμυνες πάνω του αλλά και το defensive tenacity του. Όμως, σε αντάλλαγμα ήρθε ένας επιθετικό upgrade για τον Taj Gibson στο 4 (λέγε με Dario Saric) και ένα φανταστικό 3&D τριάρι ως συμπλήρωμα στον Andrew Wiggins. Αν -ειδικά – ο Tom Thibodeau δεν μπορέσει να καλύψει πιθανά θέματα στην άμυνα, τότε ίσως να μην έχει καν θέση στην άκρη του πάγκου των Wolves.
Verdict:
Όπως πήγαν τα πράγματα, οι Timberwolves πρέπει να είναι ευχαριστημένοι. Το πόσο ευχαριστημένοι θα είναι θα κριθεί προφανώς και από την προσφορά των έμψυχων ανταλλαγμάτων, αλλά κυρίως από αυτήν των Wiggins – KAT. Ναι, προφανώς και όλα γίνονται από αυτούς τους δύο. Όσο για τους Sixers; Θα φανεί στο τέλος της σεζόν (σε πρώτη φάση). Ο πρώτος γύρος πάει στους Wolves και στην απαραίτητη ηρεμία που κέρδισαν και αναμένουμε με ιδιαίτερη προσμονή από την άλλη πλευρά, για μια ομάδα που μπορεί να χτυπήσει στα ίσα την κορυφή της Ανατολής. Kαι μακάρι να το κάνει.
Bonus: Μεγάλη νίκη των Bulls αυτό το trade. Την ίδια ώρα που η Minnesota θυμίζει επεισόδιο σειράς του Φώσκολου, το Chicago βλέπει τον Zach LaVine να ανθίζει, τον Lauri Markkanen να δίνει σιγουριά για το μέλλον της θέσης 4 στο ρόστερ των Bulls και περιμένει και τον Kris Dunn για να καταλήξουμε στο αν κέρδισε απλώς την ανταλλαγή του 2017 ή την κέρδισε συντριπτικά. Έτσι για αλλαγή μια φορά.
