Klopp και Pochettino στο πιο δίκαιο bras de fer

Klopp και Pochettino στο πιο δίκαιο bras de fer

Η ώρα του ονείρου και της απογοήτευσης για μια και μια από τις Liverpool και Tottenham πλησιάζει. Ένας τελικός  που διέψευσε πολλές προβλέψεις καθώς πολύ λίγοι από όλους εμάς που που παρακολουθούμε και αγαπάμε κάθε χρόνο  το UEFA Champions League θα κάναμε πρόβλεψη για το ζευγάρι που τελικά μας προέκυψε. Αγγλικός εμφύλιος για δεύτερη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης με την υπάρχουσα μορφή της μετά τον τελικό της Μόσχας το 2008. Δύο ομάδες που μοιάζουν σε πολλά, διεκδικούν ένα τρόπαιο που θα κάνει τη φετινή τους χρόνια ονειρεμένη. Πάμε να δούμε πρώτα όμως μια και μια τις ομάδες πριν μιλήσουμε για την αναμέτρηση του Wanda Metropolitano.

Liverpool

Klopp και Pochettino στο πιο δίκαιο bras de fer

Τι σεζόν είναι αυτή που ολοκληρώνεται για την ομάδα του Jurgen Klopp! Μέχρι το τέλος διεκδίκηση και της Premier League αλλά και του Champions League, τις δύο δηλαδή διοργανώσεις που έστρεψε περισσότερο την προσοχή της η ομάδα του Merseyside. Η Liverpool πέτυχε το αδιανόητο. Ηττήθηκε μια φορά σε 38 παιχνίδια στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου, πήρε 97 βαθμούς αλλά δεν κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα. Το ασταμάτητο catch up με την πρωταθλήτρια City είδε τους παίκτες του Pep Guardiola να επικρατούν στο νήμα. Ωστόσο, κάθε άλλο παρά αποτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η χρονιά. Η Liverpool έκανε το step up που χρειαζόταν και έχτιζε επί έτη. Ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016, με την πρώτη προετοιμασία του Klopp  έχει φθάσει στο τελικό στάδιο και το μόνο που μένει είναι να ληφθούν και μετάλλια νικητή. Οι Reds έστησαν σταδιακά αυτό ακριβώς που ήθελε ο Γερμανός αγοράζοντας τους παίκτες που πίστευε πως θα κάνουν τη διαφορά, κλείνοντας τρύπες που επί έτη ήταν πληγές ανοικτές, παίρνοντας παίκτες νέους, φιλόδοξους και ταλαντούχους ώστε να χτίσουν έναν κορμό για έτη. Παράλληλα αποφάσισαν πως πρέπει να στηρίξουν έναν προπονητή που κάθε χρόνο επιδείκνυε σημασία προόδου ασχέτως αν δεν μετουσιώθηκαν σε τίτλους. Η Liverpool κεφαλαιοποιεί τη σπουδαία της αγωνιστική άνοδο και εξέλιξη με το να κατακτά κάτι που της έλειπε πάρα πολλά χρόνια. Να είναι δηλαδή ώριμη ομάδα. Και το πέτυχε χωρίς παίκτες που ξέρουν από κορυφαία πίεση ή έχουν κερδίσει πολλούς τίτλους.

Και τι σημαίνει ώριμη; Σημαίνει να κάνει όλα όσα χρειάζονται σε ένα παιχνίδι τη σωστή στιγμή και με τη σωστή ένταση. Το gegenpressing χρειάζεται πλέον μόνο όταν ο αντίπαλος δείχνει ζορισμένος πνευματικά και ψυχικά, η ομάδα κυκλοφορεί υπομονετικά τη μπάλα και δημιουργεί υπό συνθήκες μαζικής άμυνας του αντιπάλου, αμύνεται καλά και όταν παίρνει πολλά μέτρα στο γήπεδο, ακόμη και οι γκλαμουράτοι σκόρερ και δημιουργοί όπως ο Mo Salah ή ο Sadio Mane μαρκάρουν συνεχώς, αξιοποιεί πλήρως στις στημένες φάσεις, κρατάει και κυκλοφορεί όσο πρέπει και όταν πρέπει τη μπάλα για να προστατεύσει ένα προβάδισμα, ανεβάζει ή κατεβάζει το ρυθμό ανάλογα με το παιχνίδι. Η Liverpool του Klopp πλέον τα κάνει όλα. Και αυτό φάνηκε και στην ανατροπή με την Barcelona όταν οι Reds κράτησαν την ψυχραιμία τους μετά το 3-0 και δεν έσπευσαν να πάρουν σκορ πρόκρισης. Περίμεναν, πήραν κάποια μέτρα και ήξεραν πως με τις φανταστικές φετινές τους σωματικές αντοχές και επιδώσεις μπορούσαν στο τελευταίο κομμάτι του ματς να πληγώσουν μια ομάδα που δυσκολευόταν εκείνη τη στιγμή να δημιουργήσει και αδυνατούσε να ματσάρει την ενέργεια τους στο γήπεδο. H Liverpool μπορεί να δυσκολεύτηκε να περάσει τον όμιλο αλλά εν αντιθέσει με ό,τι πάθαιναν οι ομάδες του Pep Guardiola μετά την Barcelona, στο σημείο της σεζόν που στο Champions League χρειάζεται αντοχή, λύσεις και συγκέντρωση είχε και τα τρία και μάλιστα σε περίσσιο βαθμό.

Tottenham

Klopp και Pochettino στο πιο δίκαιο bras de fer

Η Tottenham μπήκε πριν από μήνες σε μια σεζόν που ξεκίνησε με προβληματισμό κυρίως επειδή τα εγκαίνια του νέου της γηπέδου καθυστερούσαν συνεχώς και δευτερευόντως γιατί κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους υπόλοιπους συναγωνιστές της χωρίς ιδιαίτερη ενίσχυση το καλοκαίρι. Δυσκολεύτηκε πάρα πολύ και εκείνη να περάσει τον όμιλο και τα κατάφερε με ένα απίστευτο ντεμαράζ. Στο πρωτάθλημα της κόστισαν πολύ οι τραυματισμοί των παικτών της μεσοεπιθετικής της γραμμής σε διάφορα διαστήματα μέσα στη χρονιά, η καθυστέρηση εισαγωγής στο νέο της στάδιο αλλά και το γεγονός πως καθαρά αγωνιστικά βρέθηκε ξανά αρκετά κάτω από τη Manchester City αλλά φέτος και  από τη Liverpool. Ο βαθμολογικός πίνακας άλλωστε δεν ψεύδεται. Προς το κλείσιμο του πρωταθλήματος βέβαια, η προσήλωση στον αστερισμό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης έφερε και κόπωση στο πρωτάθλημα. Απολύτως λογικό. Το έπαθε και η Liverpool πέρυσι αυτό. Η συμμετοχή σε αυτό τον τελικό συνιστά δικαίωση για την εμμονή της ομάδα στο πρόσωπο του Mauricio Pochettino. Ενός προπονητή που δεν έχει  κερδίσει τίτλους έως τώρα με την Tottenham αλλά κερδίζει συνεχώς θαυμαστές και εκτίμηση για το γεγονός πως κάθε χρόνο παρουσιάζει επίσης μια ομάδα βελτιωμένη, για το ότι μπορεί και βελτιώνει παίκτες που ήδη έχουν κερδίσει καταξίωση και για το ότι η ομάδα του βασίζεται σε στοιχεία που κάνουν τη διαφορά στο ποδόσφαιρο του 2019, όπως η ταχύτητα, η τακτική παιδεία και ποικιλότητα αλλά και η ύπαρξη ομοιογένειας. Η φετινή Tottenham έδειξε πως μια ομάδα με πυρήνα ποιοτικό και δεμένο μπορεί και να μην καταστραφεί χωρίς μεταγραφές εν αντιθέσει με μια ομάδα που μπορεί να διαθέσει άπειρα χρήματα για να πάρει όποιον θέλει αλλά δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα. Οι Spurs πήραν δύο διαδοχικές  προκρίσεις  στις καθυστερήσεις ενώ κοινός παρανομαστής σε αυτές είναι πως και στις δύο τους στράβωσαν παιχνίδια εκτός έδρας αλλά και στα δύο βρήκαν λύσεις. Δείγμα ποιότητας, χαρακτήρα αλλά και ασφαλώς τύχης που χρειάζεται οποιαδήποτε ομάδα για να φθάσει σε έναν τελικό είτε λέγεται Tottenham είτε Liverpool είτε Barcelona και Real Madrid.

Ο τελικός της Μαδρίτης : παιχνίδι μετά από τρεις εβδομάδες κενού είναι σίγουρα δύσκολο για το ανυπόμονο κοινό αλλά σίγουρα θετικό για δύο καταπονημένες ομάδες. Και με βάση  την εικόνα τους στο κλείσιμο της χρονιάς, μάλλον οι Λονδρέζοι χρειάζονταν περισσότερο αυτή τη μίνι διακοπή. Δύο ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά και σίγουρα ικανές να αλληλοεξουδετερωθούν. Και οι δύο μάλλον θα αντέξουν αυτό το παιχνίδι και αυτό χρήζει εξέτασης, αν δούμε παραδείγματα ομάδων που έμειναν από ενέργεια και ιδέες σε ευρωπαϊκούς τελικούς τα τελευταία χρόνια( Liverpool πέρυσι, Juventus το 2016, Atlético το 2014 κ. ο. κ). Και οι δύο θα τρέξουν πολύ και οι δύο θα δημιουργήσουν. Με διαφορετικό τρόπο. Οι μεν Reds με το πως δημιουργούν πλέον ακόμη και σε κλειστούς χώρους αλλά και στο παιχνίδι του counter press που παραμένουν η κορυφαία ομάδα στον πλανήτη, οι δε Spurs ψάχνοντας το σημείο αναφοράς Harry Kane και την ταχύτητα παικτών όπως ο Son και ο Moura. Και οι δύο ομάδες γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα δούμε κάτι καινούριο. O Klopp έχει ηττηθεί μόλις μία φορά από τον Pochettino αλλά έχει δει πολλές φορές στις μεταξύ τους αναμετρήσεις πως το σταυρόλεξο που του θέτει συχνά ο Αργεντινός είναι δυσεπίλυτο. Η Liverpool έχει στα υπέρ της την απώλεια του περσινού τροπαίου που τη γεμίζει κίνητρο αλλά και προσοχή καθώς κάθε λάθος θα κοστίσει. Η Tottenham έχει την άγνοια κινδύνου που είναι δίκοπο μαχαίρι ανάλογα την εξέλιξη του αγώνα και τη δική της προσέγγιση. Κατά τη γνώμη μου κανένας τελικός δεν είναι ποτέ 50-50 καθώς σε αυτό το επίπεδο πάντα θα υπάρχουν παράγοντες κυρίως ποιοτικοί και εμπειρικοί που γέρνουν την πλάστιγγα. Το στοιχείο του εμφυλίου μπερδεύει σίγουρα το παιχνίδι αλλά στα μάτια μου η Liverpool παραμένει η ομάδα που θα κατευθύνει τον αγώνα και μπορεί να καταθέσει την ανωτερότητα της στο γήπεδο. Ωστόσο, θα πρέπει να κάνει ξανά αυτό που την έφθασε ως εδώ φέτος. Σχεδόν όλα τα πράγματα σωστά και τη σωστή στιγμή. Η Tottenham παραμένει ένα ιδανικό outsider για να χτυπήσει όπως έκανε ήδη έως τώρα στη διοργάνωση.

Το συμπέρασμα είναι ένα. Οποία ομάδα και να κερδίσει, αξίζει το τρόπαιο. Μιλάμε για δύο ομάδες με δύο από τους τρεις/τέσσερις  καλύτερους προπονητές στον κόσμο που πίστεψαν στο δικό τους σχέδιο και υπέμειναν πολλά για να ζουν τέτοιες στιγμές. Liverpool και Tottenham πήγαν κόντρα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο της βιασύνης, τους άγχους, του άμεσου αποτελέσματος. Και οι δύο έχουν δικαιωθεί. Ωστόσο μια από τις δύο θα δικαιωθεί περισσότερο. Γιατί, δυστυχώς για τέτοια εγχειρήματα, το ποδόσφαιρο θα έχει πάντα έναν νικητή.

Καλή απόλαυση σε όλους.