Ολυμπιακός και Άρσεναλ ήταν ένα συνηθισμένο ζευγάρι των ομίλων του Champions League έχοντας συναντηθεί 4 φορές την τελευταία δεκαετία, με τα αποτελέσματα να είναι μοιρασμένα ακριβώς στη μέση ( 4 νίκες έκαστος, από 3 εντός και 1 εκτός). Η κλήρωση τους έφερε αντιμέτωπους και στους 32 του Europa League. Η Άρσεναλ με την αλλαγή προπονητή έχει αναζωογονηθεί τον τελευταίο καιρό όντας αήττητη το 2020. Ο Αρτέτα είπε ότι η Άρσεναλ έρχεται για να κερδίσει στον Πειραιά και το κατάφερε ακόμα κι αν δεν έθελξε με την απόδοση της. Από την άλλη οι αντίστοιχες εξαγγελίες του Πέδρο Μαρτίνς για καλό απότελεσμα που θα δώσει σημαντικές ελπίδες εν όψει της ρεβάνς έμειναν στα λόγια.
Ο Πορτογάλος προπονητής πήγε στη γνωστή συνταγή του: 4-3-3 με τα τρία κεντρικά χαφ και τον Βαλμπουενά στα άκρα. Παρτενέρ του Σεμέντο στο κέντρο της άμυνας ήταν ο άπειρος αλλά ψυχωμένος Μπα. Οι “κανονιέρηδες” αγωνίστηκαν με βασικούς παίκτες παρατάσσοντας μια ενδεκάδα που δείχνει ότι η διοργάνωση τους ενδιαφέρει πολύ. Ο Αρτέτα έχασε τελευταία στιγμή τους Μπεγερίν και Τορέιρα ενώ ο Οζίλ έμεινε στο Λονδίνο για να προλάβει τα γεννητούρια του πρώτου του παιδιού. Η Άρσεναλ παρέταξε μια από τις πιο άτεχνες τριπλέτες που έχει δει ο σύλλογος με τους Τσάκα, Γκεντουζί και Γουίλοκ απλά να μην το “έχουν” ειδικά δημιουργικά. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος είχε να αγωνιστεί στη θέση του δεξιού μπακ από τις μέρες του στη Βέρντερ Βρέμης όμως η επιλογή του αντί του Μαίτλαντ-Νάιλς αποδείχθηκε ολόσωστη από τον Αρτέτα καθώς ο έμπειρος αμυντικός αντιμετώπισε αποτελεσματικά τις επελάσεις του Τσιμίκα από αυτή την πλευρά.
Το ματς ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να μπαίνει όπως πρέπει για να πάρει τον αέρα της αγγλικής ομάδας. Μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο οι ερυθρόλευκοι είχαν ήδη απωλέσει δύο πολύ σημαντικές ευκαιρίες με τους Βαλμπουενά και Μασούρα. Η Άρσεναλ όμως απάντησε γρήγορα με τον Λακαζέτ να αστοχεί εξ επαφής σε μια άχαστη για τα δεδομένα του ευκαιρία. Από το 20′ και μετά η Άρσεναλ πήρε ξεκάθαρα τον έλεγχο του αγώνα καθώς οι Μπουχαλάκης και Καμαρά μπορεί να είναι τρεχαλατζήδες και να δίνουν το 100% όμως σε αυτό το επίπεδο χρειάζεται και ποιότητα και το ερυθρόλευκο κέντρο δεν την είχε. Ούτε για να κρατήσει την μπάλα και να παγώσει το ρυθμό, ούτε για να δημιουργήσει επιθετικά. Ό,τι καλό γινόταν για τους ερυθρόλευκους προερχόταν από τα άκρα και σχεδόν πάντα η μπάλα έπρεπε να περάσει από τα πόδια του Βαλμπουενά. Το πρώτο ημίχρονο κύλισε “αναίμακτα” για τις δύο ομάδες, με την εξαίρεση της ανόητης κίτρινης κάρτας του Σεμέντο στο κέντρο του γηπέδου που θα του στερήσει την παρουσία στη ρεβάνς του Λονδίνου.
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε εξίσου νωθρά με τον Ολυμπιακό να “φωνάζει” πως χρειαζόταν ενίσχυση στο δημιουργικό κομμάτι. Ο Μαρτίνς το διέγνωσε και στο 65′ πέρασε στον αγωνιστικό χώρο τον αρχηγό του, Κώστα Φορτούνη κι ο ταλαντούχος μέσος έκανε άμεσα τη διαφορά και μας θύμισε τον προ τραυματισμού παίκτη που όλη η Ελλάδα είχε θαυμάσει. Με τους Φορτούνη και Βαλμπουενά να μοιράζουν καλύτερα την μπάλα, ο Ολυμπιακός ανέκτησε τον έλεγχο και ξεκίνησε να πιέζει την Άρσεναλ κερδίζοντας συνεχόμενα κόρνερ και φάουλ κοντά στην περιοχή της.
Όλα αυτά μέχρι που το ματς μπήκε στην τελική του ευθεία. Στο τελευταίο δεκάλεπτο οι “κανονιέρηδες” ήταν πιο αποφασιστικοί και βρήκαν το πολυπόθητο γκολ. Μια καλή προσπάθεια από αριστερά του εξαιρετικού Σάκα βρήκε τον Λακαζέτ στην περιοχή κι ο Γάλλος απλά έσπωξε την μπάλα προ της τελικής γραμμής. Στη συνέχεια ο Σωκράτης είχε και δοκάρι σε κεφαλιά ενώ η Άρσεναλ έγινε πολύ απειλητική ξανά με τον Λακαζέτ αλλά ο Σα απέκρουσε το τετ α τετ και κράτησε τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Συνολικά δεν ήταν κακός ο Ολυμπιακός, από την άποψη ότι μπόρεσε και κοίταξε στα μάτια την Άρσεναλ της Πρέμιερ Λιγκ αλλά αυτή η Άρσεναλ είναι μια ομάδα που ακόμα δεν πατάει καλά και θέλει χρόνο με τον Αρτέτα για να στρώσει. Εν ολίγοις χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία απέναντι σε μια ομάδα που “ψάχνεται”. Το κέντρο του Ολυμπιακού στερείται ποιότητας γι’ αυτό το επίπεδο. Ο Βαλμπουενά πάλευε μόνος του δημιουργικά καθώς οι συνεργασίες από τα πλάγια είχαν περιοριστεί από τα μπακ της Άρσεναλ. Ο Αρτέτα περίμενε τόσο τις συνεργασίες του Τσιμίκα με τον Μασούρα όσο και τις αντίστοιχες του Ομάρ με τον Βαλμπουενά, με τον Ολυμπιακό να καταφέρνει ελάχιστες φορές να γίνει απειλητικός από τον “ασβέστη”. Η είσοδος του Φορτούνη αφύπνησε την ομάδα όμως ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν είναι ακόμα έτοιμος στον απόλυτο βαθμό ώστε να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα.
Αυτό που έλειψε στον Ολυμπιακό περισσότερο ήταν η ένταση στο παιχνίδι του κι οι “εμπνεύσεις” που είχε βγάλει στα εντός έδρας παιχνίδια με Τότεναμ και Μπάγερν. Σε εκείνα τα ματς η ομάδα του Μαρτίνς δημιουργούσε απειλητικές καταστάσεις κι είχε βάλει δύσκολα στους αντιπάλους του. Απόψε δεν μπόρεσε σχεδόν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να κάνει την Άρσεναλ να υποφέρει, με εξαίρεση τις δύο φάσεις του πρώτου πεντάλεπτου. Οι παίκτες του Αρτέρα εκτελούσαν το πλάνο τους και ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να τους κάνει να αμφιβάλλουν για το θετικό αποτέλεσμα. Εφόσον το ματς παρέμενε στο 0-0 απλά θα περιμέναν υπομονετικά τη στιγμή τους όπως κι έγινε στο 81′. Ο αγώνας θύμισε σε μεγάλο βαθμό το (ψιλοβαρετό) ματς με τον Ερυθρό Αστέρα. Μόνο που τότε είχε χαμογελάσει ο Ολυμπιακός στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Στα θετικά ο Ολυμπιακός κρατάει την δυναμική εμφάνιση του νεαρού Ουσεϊνού Μπα που είχε καίριες επεμβάσεις στα μετόπισθεν ενώ “έμπαινε” δυνατά και σε όλες τις στημένες φάσεις. Η εμφάνιση του Φορτούνη ήταν επίσης ενθαρρυντική καθώς το Νο7 του Ολυμπιακού έδειξε ότι μπορεί να επανέλθει σιγά σιγά στις υψηλές πτήσεις.
Η υπόθεση πρόκριση δυσκόλεψε πολύ και χωρίς το Σεμέντο στην άμυνα τους οι Πειραιώτες θα πάνε στο Λονδίνο για να διεκδικήσουν δύσκολα πράγματα. Αρκεί βέβαια, μόλις ένα γκολ για να αγχωθεί (αυτή) η Άρσεναλ…
