Ο Τιτάνας της Boca. O ”Él Loco” όπως ήταν το άλλο προσωνύμιό του. Μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της ομάδας της περιοχής La Boca του Buenos Aires. Φυσικά μιλάμε για τον Martín Titán Palermo. Γεννημένος στις 7 Νοεμβρίου 1973 στη La Plata και μεγαλωμένος φτωχικά (μάλιστα ο πατέρας του υπήρξε πρωτοστάτης με τους συνδικαλιστές κατά των ιδιωτικοποιήσεων που εφάρμοζε το ΔΝΤ στην Αργεντινή τη δεκαετία του ‘90) κληρονόμησε το ποδοσφαιρικό του ταλέντο από τον παππού του, Enrique. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στις παιδικές κατηγορίες της Estudiantes de La Plata. Όχι σαν επιθετικός που όλοι φαντάζονται λόγω της καριέρας του, αλλά ως τερματοφύλακας. Λίγο αργότερα όταν και ‘’μετακόμισε” στην ομάδα Club For Ever, ο προπονητής του τότε Alfredo Garcia, είχε την έμπνευση να τον τοποθετήσει στην κορυφή της επίθεσης. Ο Martín τον δικαίωσε ”ξετινάζοντας” τα αντίπαλα δίχτυα. Στο πρώτο του τουρνουά μάλιστα τo 1984 πέτυχε 54 (!) γκολ!
Οι άνθρωποί της Estudiantes δεν άφησαν απαρατήρητα τα επιτεύγματά του κι έτσι το 1985 επιστρέφει. Αυτή τη φορά ως επιθετικός. Ωστόσο στην αρχή παρέμεινε στον πάγκο ως αλλαγή. Με την ομάδα παίδων σαρώνει τη μία διάκριση μετά την άλλη κατακτώντας όλους τους τίτλους στις παιδικές κατηγορίες και παρέα με τον Leonardo Serfaty γίνονται οι ”γκολεαδόρ” της ομάδας. Τότε το παρατσούκλι του ήταν ”La Gata” (Η γάτα). Αποκορύφωμα από τους τίτλους που κατέκτησε τότε ήταν οι τελικοί του ντέρμπι της La Plata εναντίον της Gimnasia de La Plata το 1990. Ο Martín πέτυχε ένα από τα δύο γκολ στον πρώτο αγώνα (2-0) ενώ πέτυχε και το γκολ στο εκτός έδρας παιχνίδι όπου έστειλε το παιχνίδι στα πέναλτι λίγο πριν η Gimnasia στεφθεί πρωταθλήτρια (3-1). Εκεί η Estudiantes βγήκε νικήτρια και κατέκτησε το τρόπαιο.
Το ντεμπούτο του με την αντρική ομάδα ήρθε το 1992 (18 ετών τότε) ενάντια στη San Lorenzo (0-0) κι ήταν το μοναδικό που έπαιξε μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Στο Apertura της ίδιας χρονιάς θα παίξει σε 12 παιχνίδια χωρίς όμως να σκοράρει. Το 1994 η Estudiantes υποβιβάστηκε κι αυτό στάθηκε εμπόδιο στην εξέλιξη του. Η Estudiantes πήρε την άνοδο με τους Miguel Ángel Russo και Eduardo Luján Manera στον πάγκο αλλά ο Martín παρέμεινε αναπληρωματικός παίζοντας μόλις σε 2 παιχνίδια. Την σεζόν 1995-1996 ο Russo δεν τον υπολόγιζε στα πλάνα της πρώτης ομάδας κι αποφασίζει να τον στείλει στην San Martín de Tucumán ως δανεικό. Μια μεταγραφή που δεν έγινε καθώς η San Martín προβληματιζόταν για το ποσό πληρωμής των 20.000 δολαρίων που ζητούσε η Estudiantes. Παρόλα αυτά βρέθηκε στην αποστολή της San Martín για τον αγώνα ενάντια στην Deportivo Morón χωρίς όμως να παίξει αφού δεν είχε υπογραφεί το συμβόλαιο. Η μεταγραφή ματαιώθηκε κι επέστρεψε στην Estudiantes.
Η Estudiantes έκανε πολύ κακή πορεία στο Apertura κι η ομάδα κινδύνευε ξανά με υποβιβασμό. Αυτό οδήγησε στην παραίτηση κι αλλαγή προπονητή. Τότε αναλαμβάνει ο Daniel Córdoba κι αποφασίζει να του δώσει ευκαιρίες (μαζί με άλλους τότε νεαρούς όπως ο Juan Sebastián Verón). Στους 8 εναπομείναντες αγώνες κέρδισαν τους 6 ενώ στο Clausura του 1996 τερμάτισαν 4οι με πολύ καλές εμφανίσεις κι ο Martín βρέθηκε στη θέση νούμερο 2 του πίνακα των σκόρερς με 11 γκολ. Την επόμενη χρονιά η πορεία της ομάδας δεν ήταν ανάλογη ωστώσο ο ίδιος ορίστηκε ως αρχηγός και πέτυχε 17 γκολ σε 38 αγώνες.
Αργότερα λόγω οικονομικών προβλημάτων η Estudiantes αναγκάστηκε να τον πουλήσει (όπως και άλλα τότε αστέρια) κι η Boca Juniors με προτροπή του Diego Armando Maradona τον εντάσει στο δυναμικό της. Με τον ”ποδοσφαιρικό πατέρα” του (όπως τον αποκαλεί ο ίδιος), Carlos Bianchi, στον πάγκο και μαζί και με το υπόλοιπο σύνολο εκτινάσσουν τη Boca στην καλύτερη ομάδα του κόσμου! Ο Carlos Bianchi την τότε περίοδο που ήταν στη Boca (1998-2001 και 2003-2004) κατόρθωσε το ακατόρθωτο (!), 4 πρωταθλήματα, 3 Copa Libertadores και 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα κάνοντας την Boca την περισσότερο νικηφόρα ομάδα στον κόσμο! Στις 13/11/1999 η Boca φιλοξενείται από την Colón de Santa Fe και δυστυχώς για τον πολλάκις άτυχο Martín, παθαίνει ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου και μένει εκτός αγωνιστικών χώρων για 6 μήνες. Τότε ήταν που χάλασε κι η μεταγραφή του στην Lazio με την Boca να τον αποζημιώνει με 2.250.000 δολάρια, ποσό αντιστοιχίας του 15% από αυτό που είχε προσφέρει η ιταλική ομάδα. Η επανεμφάνιση του γίνεται στα μέσα Μαΐου του 2000 και στα προημιτελικά στην ρεβάνς του Copa Libertadores εναντίον της μισητής River Plate. Η Boca προηγείται 1-0 κι ήθελε ακόμα ένα γκολ για να περάσει στα ημιτελικά. Ο Carlos Bianchi ρισκάρει και βάζει τον Martín στον αγώνα κυνηγώντας το γκολ και θα το πετύχει εις διπλούν, μία με εκτέλεση πέναλτι του Juan Román Riquelme και μία με τον Martín (3-0), με τον ίδιο να το χαρακτηρίζει ως ”το πιο συναισθηματικό γκολ” της καριέρας του.
Το 2001 έρχεται η μεταγραφή του στην Ευρώπη με τη Villareal να μπαίνει σφήνα σε άλλες μεγαλύτερες ομάδες και να τον κάνει δικό της. Δυστυχώς όμως στο Ευρωπαϊκό πέρασμα του δεν είχε τις αποδόσεις που είχε και στην Αργεντινή και παράλληλα στέκεται ξανά άτυχος και τραυματίζεται σε αγώνα με τη Levante. Ο τραυματισμός αυτός (διπλό σπάσιμο στο δεξί του πόδι) τον καθιστά άτυχο για μία ακόμη φορά. Το απίστευτο ήταν ότι δεν το παθαίνει λόγω κάποιου τάκλιν αλλά αφότου σκόραρε κι έτρεξε να πανηγυρίσει μπροστά στην εξέδρα, το τοιχάκι που ανέβηκε, κατέρρευσε πάνω του! Από τις φορές που το πάθος σε προδίδει με το χειρότερο τρόπο. Ο Martin μπορεί να ήταν “Τιτάνας” αλλά μόνο άτρωτος δεν ήταν από τραυματισμούς κι ατυχίες στη ζωή του.
Αργότερα, το 2004, επιστρέφει στην Αργεντινή και τη Boca όπου και πάλι θα κάνει πράματα και θάματα κατακτώντας 3 πρωταθλήματα, 1 Copa Libertadores, 2 Copa Sudamericana και 2 Recopa Sudamericana! Στις 13 Δεκεμβρίου 2010 φτάνει τα 300 γκολ στην καριέρα του εναντίον της Gimnasia ενώ με δύο γκολ εναντίον της Arsenal de Sarandí φτάνει τα 222 γκολ μόνο με το σύλλογο της Boca ξεπερνώντας τον θρυλικό Roberto Cherro. Μέσα σε όλα αυτά τα γκολ είναι και η αξέχαστη κεφαλιά σχεδόν από τα 40 μέτρα (!!!) δίνοντας τη νίκη στη Boca ενάντια στη Vélez με σκορ 3-2. Το κοντέρ θα σταματήσει στα 236 και στις 18 Ιουνίου 2011 σε αγώνα εναντίον της Gimnasia στη La Plata κρεμάει τα παπούτσια του με τον κόσμο να τον αποθεώνει. To τελικό σκορ ήταν 2-2 και χωρίς δυστυχώς ο Palermo να πετύχει κάποιο γκολ. Στον τελευταίο του αγώνα στο La Bombonera o Martín αγωνίστηκε με τυπωμένο το όνομα και το νούμερο του στη φανέλα με χρυσά γράμματα, φανέλα που τυπώθηκε προς τιμήν του. Αργότερα, η Boca τον τίμησε και με φιλικό αγώνα – testimonial match, βραβεύσεις και όλα τα σχετικά. Προς τιμήν του φτιάχτηκε μέχρι κι άγαλμα!
Το Κεφάλαιο Εθνική
Η ποδοσφαιρική του καριέρα με την εθνική δεν ήταν ανάλογη με την συλλογική, με χαρακτηριστική την άσχημη στιγμή των 3 χαμένων πέναλτι στον ίδιο αγώνα, μια ανάμνηση που θα τον στοίχειωνε πάντοτε! Το παιχνίδι αυτό έγινε στις 4 Ιουλίου 1999 όταν κι η Κολομβία κέρδισε με 3-0 την Αργεντινή για την δεύτερη αγωνιστική του Γ’ ομίλου για το Copa América που πραγματοποιήθηκε στην Παραγουάη. Παρόλα αυτά ο Martín είχε και καλύτερες στιγμές στην Albiceleste με αποκορύφωμα την πρόκριση στο Μουντιάλ 2010. Χάρις σε δικό του γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα (92′) με το Περού, κι ενώ το σκορ ήταν 1-1 που σήμαινε τον αποκλεισμό της Αργεντινής, έδωσε την νίκη και την πρόκριση στην ομάδα του. Στον πάγκο τότε βρισκόταν ο μεγάλος Diego. Ο Martín ήταν στην αποστολή της εθνικής στο Μουντιάλ 2010 και στη μία και μοναδική εμφάνιση του (μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα ομίλων με την εθνική μας ομάδα) σκόραρε το δεύτερο γκολ της Albiceleste.
Ο Προπονητής Martín Palermo
Πλέον ο Martín Palermo ακολουθεί καριέρα προπονητή έχοντας περάσει από τους πάγκους των Godoy Cruz (2012-2013), Arsenal de Sarandí (2014-2015), Unión Española (2016-2018) και Pachuca (2019). Αυτή τη στιγμή βρίσκεται χωρίς ομάδα, ενώ βρέθηκε ανάμεσα στους υποψήφιους για να αναλάβει την Boca Juniors στην μετά Gustavo Alfaro εποχή. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του ως προπονητής είναι η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα Χιλής το 2017 με την ομάδα της Unión Española.
Αναλυτικά οι τίτλοι του ως ποδοσφαιριστής
Με συλλόγους
Estudiantes
- Primera B Nacional: 1994–95
Boca Juniors
- Primera División (6): 1998 Apertura, 1999 Clausura, 2000 Apertura, 2005 Apertura, 2006 Clausura, 2008 Apertura
- Copa Libertadores (2): 2000, 2007
- Intercontinental Cup: 2000
- Copa Sudamericana (2): 2004, 2005
- Recopa Sudamericana (2): 2006, 2008
Ατομικές Διακρίσεις
- Πρώτος σκόρερ της Primera División (2): 1998 Apertura (20 γκολ, ρεκόρ σύντομου πρωταθλήματος), 2007 Clausura
- Πρώτος σκόρερ της Boca Juniors (16): 1998 Clausura, 1998 Apertura, 1999 Clausura, 1999 Apertura, 2000 Apertura, 2004 Apertura, 2005 Clausura, 2006 Clausura, 2007 Clausura, 2007 Apertura, 2008 Clausura, 2009 Clausura, 2009 Apertura, 2010 Clausura, 2010 Apertura, 2011 Clausura
- Ποδοσφαιριστής της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής: 1998
- Ομάδα της χρονιάς της Νοτίου Αμερικής (2): 1998, 2000
- Βραβείο πολυτιμότερου παίχτη Intercontinental Cup: 2000
- Χρυσό παπούτσι Αμερικής: 2007 (Μοιρασμένη θέση με τον Giancarlo Maldonado)
