Oλυμπιακός – Παναθηναϊκός: Οι Εμφύλιοι των Final 4

Oλυμπιακός - Παναθηναϊκός: Οι Εμφύλιοι των Final 4

Oι δύο Ελληνικές ομάδες, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, αποτελούν δυο κολοσσούς των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Με 20 συμμετοχές στο ενεργητικό τους στα Final 4 (10 παρουσίες  έκαστος) και 9 κατακτήσεις, είναι δεδομένο πως η τελική φάση της κορυφαίας διοργάνωσης του Ευρωπαϊκού μπάσκετ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εγχώρια αθλητική πραγματικότητα. Όπως είναι λογικό, οι πιθανότητες λένε ότι σε κάποιες περιπτώσεις, οι δυο ομάδες συνυπήρξαν. Σε 4 σεζόν, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βρέθηκαν στην ίδια πόλη για μία θέση στο όνειρο. Στις 2 σεζόν εξ αυτών, μία φορά για τον Παναθηναϊκό (2009) και μία για τον Ολυμπιακό (2012), η μία πλευρά έφυγε απογοητευμένη και η άλλη θριαμβεύτρια. Όμως, σε αυτό εδώ το κείμενο θα σταθούμε στις 3 φορές που η κοινή τους παρουσία κατέληξε σε εμφύλιο. Πάμε να δούμε λοιπόν τις τρεις αναμετρήσεις μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στα Final 4:

1994: Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 77-72

Η πρώτη φορά που οι δυο ομάδες βρέθηκαν μαζί σε Final 4 ήταν στο Τελ Αβίβ.  Το “πρώτο αίμα” συνοδεύτηκε από μία εκστρατεία κόκκινων και πράσινων οπαδών με καράβια και αεροπλάνα να καταλήγουν στη Ισραηλινή πόλη. Κοινός παρονομαστής και των δυο πλευρών ήταν οι υψηλές προσδοκίες. Οι δύο ομάδες είχαν κλέψει τις εντυπώσεις μέσα στη χρονιά, και πήγαιναν και οι δύο για τη νίκη, όχι απλώς στο παιχνίδι, αλλά και τη διοργάνωση. Τελικά, αυτός που χάρηκε στο τέλος ήταν ο Ολυμπιακός, σε ένα παιχνίδι στο οποίο για την πλευρά του Παναθηναϊκού ο Σάσα Βολκόφ ήταν απελπιστικά μόνος, ενώ για τους ερυθρόλευκους οι πρωταγωνιστές ήταν ουκ ολίγοι.

Ο πρωταγωνιστής: Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε έναν, αυτός είναι σίγουρα ο Γιώργος Σιγάλας. Αν και ο Ζάρκο Πάσπαλι ήταν ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού, με 22 πόντους, ο “Ράμπο” ήταν αυτός που κέρδισε τα περισσότερα εγκωμιαστικά σχόλια στον ημιτελικό. Ο Έλληνας περιφερειακός πέτυχε 15 πόντους, πήρε 7 ριμπάουντ και – το σημαντικότερο – ξεχώρισε για την απίστευτη άμυνά του στον “πολύ” Νίκο Γκάλη. Το επιθετικό υπερόπλο των πρασίνων έμεινε μόλις στους 8 πόντους σε 40 λεπτά συμμετοχής, καμια… 30αριά κάτω από αυτό που θα περιμέναμε να έγραφε το κοντέρ του Γκάνγκστερ.

Η φάση: Όχι μία, αλλά το σερί 15-0 του Ολυμπιακού με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, το οποίο έκανε το -1 (41-40) σε +15 ( 41-55) και έβαλε τον Ολυμπιακό για τα καλά στο τιμόνι της αναμέτρησης.

Το αποτέλεσμα: Η τεράστια αυτή νίκη του Ολυμπιακού του έδωσε το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό όπου πήγαινε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί απέναντι στην Ισπανική Μπανταλόνα. Τελικά, ο Ιωαννίδης θα έβλεπε για άλλη μια φορά την τύχη να του γυρίζει την πλάτη, καθώς οι Ισπανοί θα έκλεβαν τη νίκη με το καλάθι του Κορνίλιους Τόμπσον 15 δεύτερα πριν τη λήξη.

1995: Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 58-52

Η δεύτερη αναμέτρηση ήρθε μόλις ένα χρόνο αργότερα, στο Παμπεγιόν Πρίνσιπε Φελίπε της Σαραγόσα. Διαφορετικές οι συνθήκες, με ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Ο Παναθηναϊκός είχε τον ρόλο του φαβορί, είχε το μομέντουμ και είχε ενισχυθεί κιόλας με την παρουσία του άλλοτε αγαπημένου της κόκκινης κερκίδας, Ζάρκο Πάσπαλι. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός είχε χάσει τον Ζάρκο και τον Τάρπλει, είχε φέρει τον Σάσα Βολκόφ, ο οποίος όμως στην αναμέτρηση αγωνιζόταν τραυματίας, αλλά το μεγάλο του όπλο ήταν ο Έντι Τζόνσον. Ο Ολυμπιακός ήταν λαβωμένος και με το χειρότερο ρεκόρ από τις 4 ομάδες, αλλά τελικά αυτό δεν είχε σημασία.

Παρά το προβάδισμα του Παναθηναϊκού στο πρώτο μέρος, ο Ολυμπιακός πίσω από ένα κρεσέντο του “Γρήγορου Έντι” στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, όπως ακριβώς και μια χρονιά νωρίτερα, γύρισε αναπάντεχα την αναμέτρηση και πήρε όλη τη ψυχολογία με το μέρος του. Τα τρίποντα έσωσαν τους ερυθρόλευκους και σκότωσαν τους πράσινους και κάπως έτσι για δεύτερο σερί ημιτελικό, είχαμε επανάληψη του ίδιου έργου.

Ο πρωταγωνιστής: Ο Έντι Τζόνσον. Με 27 πόντους και 4 συνεχόμενα τρίποντα στο δεύτερο ημίχρονο (σε μία εποχή που ακόμα και 2 μαζεμένα τρίποντα έκαναν τεράστια διαφορά ψυχολογικά αλλά και ουσιαστικά) ο Τζόνσον σκότωσε την ψυχολογία του Παναθηναϊκού και έθεσε τις βάσεις για τον δεύτερο συνεχόμενο κόκκινο θρίαμβο. Δεν είναι παράλογο να πούμε ότι μόνο αυτό το παιχνίδι αρκούσε για τον παίκτη ώστε να γραφτεί για πάντα στις καρδιές των φίλων της ομάδας του Πειραιά.

Η φάση: Με το σκορ στο 52 – 53, ένα λεπτό πριν το τέλος της αναμέτρησης, ο Μίλαν Τόμιτς σηκώνεται από την κορυφή για 3 πόντους και γράφει το 52 – 56 υπέρ του Ολυμπιακού. Μία διαφορά που όπως φάνηκε ήταν καταλυτική και κλείδωσε το εισιτήριο του Τελικού για την ομάδα του Ιωαννίδη.

Το αποτέλεσμα: Άλλο ένα Final 4 άλλη μία πίκρα για τον Γιάννη Ιωαννίδη. Αυτή τη φορά ο “δήμιος” της φιλοδοξίας του ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης, και για δεύτερη σερί χρονιά ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς! Η ομάδα του Ζοτς, με τον Άρβιντας Σαμπόνις σε μεγάλη μέρα (23 πόντοι και 7 ριμπάουντ) χάρισε το πέμπτο άκαρπο ταξίδι του Ιωαννίδη και το δεύτερο σερί του Ολυμπιακού, κρατώντας το τρόπαιο σε Ισπανικό έδαφος.

2009 : Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 84 – 82

Ήταν ίσως η καλύτερη αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων στα 00s, και φυσικά έγινε στα πλαίσια της Ευρωλίγκας, μακριά από εντάσεις, επεισόδια και εκατέρωθεν αντεγκλίσεις. Στο Final 4 του 2009, τόσο ο κραταιός Παναθηναϊκός όσο και ο αναγεννημένος Ολυμπιακός, των παχυλών μπάτζετ και των μαζεμένων αστέρων, αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά μετα από 12 ολόκληρα χρόνια σε ημιτελικό της διοργάνωσης. Ο Παναθηναϊκός είχε παρατάξει ίσως το καλύτερο ρόστερ της εποχής Ομπράντοβιτς, με Διαμαντίδη στα ντουζένια του, Σπανούλη και Πέκοβιτς να ανεβαίνουν χρόνο με το χρόνο και μήνα με τον μήνα και φυσικά παίκτες – καταλύτες όπως οι Σάρας, Μπατιστ και Φώτσης να ξεχωρίζουν σε ένα πολύ γεμάτο ρόστερ. Από την άλλη, ο Γιαννάκης είχε τον NBAer Τζος Τσίλντρες, τους πολύπειρους διεθνείς Παπαλουκά, Μπουρούση, Βούισιτς, τον σκόρερ ολκής Λιν Γκριρ και τους νεαρούς ανερχόμενους Πρίντεζη και Τεόντοσιτς.

Με την… ασφάλεια της Γερμανικής αστυνομίας εκτός γηπέδων, στο παρκέ είδαμε ανενόχλητοι ένα πραγματικό “χιτσκοκικό” παιχνίδι. Neck n’ necκ μέχρι την τελευταία στιγμή, ο αγώνας κρίθηκε στην ουσία από δύο pick and roll. Το ένα επιτυχημένο και το άλλο αποτυχημένο. Ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε μία επεισοδιακή πρόκριση, στον δρόμο για άλλο ένα Ευρωπαϊκό.

Ο πρωταγωνιστής: O Nίκολα Πέκοβιτς ήταν ο πρώτος σκόρερ των “Πράσινων” με 20 πόντους και το καλάθι που τελικά έκρινε και την αναμέτρηση, ύστερα από ένα τέλεια εκτελεσμένο pick and roll με έτερο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Η φάση: Η τελευταία φάση του αγώνα. Με τον Ολυμπιακό να έχει την τελευταία επίθεση της αναμέτρησης, ο “ζεστός” – για τον Ολυμπιακό – Λιν Γκρίρ έχει την μπάλα στα χέρια του. Ο Μπουρούσης του κάνει το πικ και κόβει ολομόναχος στην ρακέτα, όμως ο Γκριρ κρατάει την μπάλα. Ο Αμερικανός “κολλάει” ανεξήγητα στην τελευταία επίθεση, δεν δίνει σε πρώτο χρόνο την μπάλα, δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του να εκτελέσει, και εν τέλει δίνει στον Μπουρούση στο ύψος των 6 μέτρων με μπάλα στο καλάθι, με 5 δευτερόλεπτα. Ο καρδιτσιώτης σέντερ έβγαλε ένα τελευταίο σουτ για την ισοφάριση, αλλά η επίθεση ήταν ίσως η χειρότερη δυνατή επιλογή για τους ερυθρόλευκους.

To αποτέλεσμα: Σε αντίθεση με τις δυο νίκες του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός έφυγε από το Βερολίνο νικητής. Οι πράσινοι, με τον Βασίλη Σπανούλη να ανακυρήσσεται MVP του Final 4 επικράτησαν σε έναν επίσης εξαιρετικό, αλλά σε καμία περίπτωση χωρίς την ένταση και το ενδιαφέρον του ημιτελικού, τελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και έτσι έραψαν το πέμπτο από τα έξι αστέρια της ιστορίας τους.