Ψηφοφορία Rabona: Καλύτερος Έλληνας κεντρικός αμυντικός 2000-10

Έλληνας κεντρικός αμυντικός

Τραϊανός Δέλλας

Ο Δέλλας ξεκίνησε την καριέρα του στα 90s απόν Άρη και το 1997 έκανε την πρώτη απόπειρα του στο εξωτερικό όταν μεταγράφηκε στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Στα 21 του δεν ήταν ακόμη έτοιμος κι έτσι γύρισε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Εκεί άρχισε η εκτόξευση του. Τα δύο πολύ καλά του χρόνια στην Ενωση προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ιταλικών συλλόγων με τον Δέλλα να μετακομίζει στην Περούτζια και στη συνέχεια στη Ρόμα που θα περάσει μια τριετία. Το 2005 επιστρέφει στην ΑΕΚ, αυτή τη φορά για να ηγηθεί της άμυνας. Στο τέλος της σεζόν 2007-08 δεν θα τα βρει με την διοίκηση της ομάδας για την ανανέωση του συμβολαίου του και αποχωρεί για την κυπριακή Ανόρθωση με την οποία θα αγωνιστεί στους ομίλους του Champions League! Το 2010 επιστρέφει για τρίτη φορά στην Ελλάδα για την αγαπημένη του ΑΕΚ όπου θα κλείσει την καριέρα του δύο χρόνια αργότερα! Με την εθνική ομάδα ο “Τράι” θα αγωνιστεί 53 φορές πετυχαίνοντας μόνο ένα γκολ αλλά τι γκολ! Το μοναδικό “ασημένιο” τέρμα στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έδωσε την πρόκριση στον τελικό του Euro 2004 κόντρα στην Τσεχία! Το ύψος του (1.96) σε συνδυασμό με τις σπουδαίες αμυντικές του ικανότητες του προσέδωσε τον χαρακτηρισμό “Κολοσσός” από τον ίδιο τον Ότο Ρεχάγκελ.

Σωτήρης Κυργιάκος

Μια καριέρα σε πολύ υψηλό επίπεδο που ελάχιστοι Έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν κάνει ή ούτε καν έχουν ονειρευτεί. Ο Κυργιάκος ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό μαζί με μια εξαιρετική φουρνιά Ελλήνων ποδοσφαιριστών κι ήταν παρών στις μεγάλες πορείες της διετίας 2001-2003 στην Ευρώπη. Οι εμφανίσεις του τράβηξαν το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών κλαμπ και το καλοκαίρι του 2004 μετακινήθηκε στους Ρέιντζερς. Τα δύο χρόνια στη Σκωτία ακολούθησαν ακόμα δύο στην Γερμανία για την Άιντραχτ Φρανκφούρτης πριν αποφασίσει να κάνει μια επιστροφή – έκπληξη στην Ελλάδα για να παίξει στην ΑΕΚ το 2008. Ακόμα μεγαλύτερο ήταν το σοκ της μεταγραφής του στην Λίβερπουλ ένα χρόνο αργότερα! Ο “Sotis” έγινε ο αγαπημένος της κερκίδας και έκανε κάποιες σπουδαίες εμφανίσεις κερδίζοντας τον σεβασμό των Άγγλων. Στο τέλος της σεζόν 2010-11 και παρά τις φήμες περί ανανέωσης του συμβολαίου του αποχώρησε τελικά για την Βόλφσμπουργκ. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους με τον ίδιο να μην μπορεί να βρει λεπτά συμμετοχής ούτε στους Λύκους, ούτε και στη Σάντερλαντ που πήγε δανεικός. Το 2014 θα κάνει συμβόλαιο 2 (!) αγώνων με την Σίντνεϊ Ολίμπικ κλείνοντας οριστικά το κεφάλαιο ποδόσφαιρο στην Αυστραλία! Ο Σωτήρης Κυργιάκος τα έκανε όλα λοιπόν αλλά ο μοναδικός πολύ σοβαρός τραυματισμός του στο γόνατο το 2004 του κόστισε την δυνατότητα να κάνει τον γύρο του θριάμβου μαζί με τους συμπαίκτες του στην εθνική ομάδα. Τουλάχιστον έδωσε το παρών στο επόμενο Euro αλλά και στο Μουντιάλ του 2010. Ο Κυργιάκος ήταν ένας πολύ δυναμικός αμυντικός, εκπληκτικός στο ψηλό παιχνίδι ενώ είχε έφεση και στο γκολ από στημένες φάσεις στις οποίες πάντα προωθούνταν.

Νίκος Νταμπίζας

Η αλήθεια είναι ότι η τρίτη επιλογή μας ζόρισε. Πολλοί οι αξιόλογοι αμυντικοί της δεκαετίας αυτής: Νταμπίζας, Άντζας, Καψής, Ταυλαρίδης ή Γκούμας; Ήταν από τις φορές που θέλαμε να βάλουμε παραπάνω παίκτες στην προεπιλογή. Εν τέλει βάρυνε στο μυαλό μας η παρουσία του Νταμπίζα στην Premier League. Ο κεντρικός αμυντικός από το Αμύνταιο είχε ξεκινήσει την καριέρα του στους Πόντιους Βέροιας πριν πάρει την μεγάλη μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Στους ερυθρόλευκους αγωνίστηκε για 4 χρόνια πριν προκαλέσει το ενδιαφέρον της Νιουκάσλ το 1998, που εκείνη την εποχή ήταν ανάμεσα στους μεγάλους του αγγλικού ποδοσφαίρου. Πέντε χρόνια στους ανθρακωρύχους κι άλλα δύο στην Λέστερ σηματοδότησαν ασφαλώς μια αξιόλογη καριέρα στα βρετανικά γήπεδα ασχέτως αν οι περισσότεροι θυμούνται μόνο την ντρίμπλα από τον Ντένις Μπέργκαμπ. Στην επιστροφή του στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΛ, ο Νταμπίζας μόνο κομπάρσος δεν υπήρξε κατακτώντας το Κύπελλο Ελλάδας του 2007 με τους βυσσινί όντας ο MVP του τελικού κόντρα στον Παναθηναϊκό. Με την ΑΕΛ θα έπαιζε και στην Ευρώπη (όμιλοι Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 2007-08). Διετέλεσε αρχηγός της και αποσύρθηκε το 2011 μετά από 6 γεμάτα χρόνια στον Θεσσαλικό κάμπο. Με την εθνική ομάδα σημείωσε 70 συμμετοχές όντας στις πρώτες επιλογές περισσότερο την δεκαετία του 90’. Ήταν παρών στο Euro 2004 χωρίς όμως να αγωνιστεί ούτε λεπτό.

Επιλογές που έμειναν εκτός τριάδας:

Παρασκευάς Άντζας: Έκανε πισωγύρισμα στην καριέρα του μετά το πρώτο πέρασμα από τον Ολυμπιακό πηγαίνοντας σε Δόξα Δράμας και Ξάνθη.

Μιχάλης Καψής: Δύσκολο “κόψιμο” ήταν αυτό. Ο Καψής άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ρεχάγκελ αλλά όταν το έκανε μας πρόσφερε μαγικές εμφανίσεις στο Euro 2004. Μας επηρέασε το γεγονός πως μετά το τουρνουά η πορεία του πήρε την κατιούσα καθώς δεν “έπιασε” ποτέ στον Ολυμπιακό.

Γιάννης Γκούμας: Ο σπουδαίος πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού ήταν one-club man παίζοντας όλα τα χρόνια της καριέρας του (1994-2009) με μία φανέλα. Σταθερός αμυντικός που είχε και το γκολ. Έχασε την θέση στην τριάδα λόγω… Premier League.

Στάθης Ταυλαρίδης: Κάποτε ανερχόμενο ταλέντο στην Άρσεναλ, έκανε καλή καριέρα στα γαλλικά γήπεδα ενώ πέρασε τη δεύτερη νιότη του σε Ατρόμητο και Παναθηναϊκό όταν γύρισε στην Ελλάδα. Όμως δεν θεωρήθηκε ποτέ επιλογή για την εθνική ομάδα έχοντας μόλις 3 συμμετοχές.

Αβραάμ Παπαδόπουλος: Αποφασίσαμε να τον τοποθετήσουμε στην επόμενη δεκαετία

Σωκράτης Παπασταθόπουλος: Αποφασίσαμε να τον τοποθετήσουμε στην επόμενη δεκαετία

Βαγγέλης Μόρας:Αποφασίσαμε να τον τοποθετήσουμε στην επόμενη δεκαετία