Ψηφοφορία Rabona: Καλύτερος Έλληνας κεντρικός αμυντικός 2010-20

Έλληνας κεντρικός αμυντικός

Σωκράτης Παπασταθόπουλος

Ο Σωκράτης μπορεί να ξεκίνησε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 2000 (για την ακρίβεια το 2005) όμως σαν παίκτης απογειώθηκε την επόμενη δεκαετία γι’ αυτό και τοποθετείται σε αυτήν. Ο Καλαματιανός αμυντικός ήδη από το ξεκίνημα του στην ΑΕΚ είχε χαρακτηριστεί ως ένα πολύ μεγάλο ταλέντο το οποίο θα εξελισσόταν σε κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο όπως κι έγινε. Μόλις στα 19 του είχε καταφέρει να είναι βασικός στην Ένωση και να φορέσει μέχρι και το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε ένα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Η πρόοδος του δεν πέρασε απαρατήρητη και οι σειρήνες από την Ιταλία άρχισαν να ηχούν. Αρχικά πήρε μεταγραφή στη Τζένοα όπου λατρεύτηκε από τον κόσμο της πριν η μεγάλη Μίλαν του κάνει πρόταση για την απόκτηση του. Στα 22 του ο “Πάπα” όπως τον αποκαλούσε ο Μπερλουσκόνι, δεν ήταν ακόμα έτοιμος για την πρόκληση. Την δεύτερη σεζόν του δόθηκε δανεικός στην Βέρντερ Βρέμης και στην Γερμανία “άνθισε”. Στην Βέρντερ έπαιξε αρκετά και ως δεξιός μπακ καθώς είχε την δυνατότητα να κουβαλάει την μπάλα και να προωθείται. Η καταξίωση ήρθε το 2013 με την Ντόρτμουντ να ξοδεύει περίπου 10 εκ. € για να τον κάνει δικό της. Ακολούθησαν πέντε χρόνια στη Βεστφαλία όπου ο Σωκράτης κατέκτησε δύο Σουπερ Καπ κι ένα Κύπελλο Γερμανίας. Το 2018 πήρε μια τεράστια μεταγραφή σχεδόν 16 εκατομμυρίων στην Άρσεναλ, μία από τις πιο σπουδαίες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.Στις δύο πρώτες σεζόν του ο Σωκράτης αγωνιζόταν σταθερά όμως φέτος έπεσε στη δυσμένεια του κόουτς Αρτέτα κι έχει μείνει εκτός πλάνων.
Με την εθνική ομάδα ο Σωκράτης ξεκίνησε την καριέρα του το 2008. Ήταν ο τελευταίος παίκτης που κόπηκε από την τελική 23άδα του Euro 2008 αλλά αυτή ήταν κι η τελευταία φορά που θα έμενε εκτός κάποιας σημαντικής διοργάνωσης. Το 2010 έδωσε κανονικά το παρών στο Μουντιάλ όπου ο Ρεχάγκελ τον επιφορτισε με τον ρόλο του προσωπικού φρουρού του Μέσι στον αγώνα με την Αργεντινή κι ο Παπασταθόπουλος τα πήγε εξαιρετικά! Στο Euro 2012 ήταν άτυχος στην πρεμιέρα καθώς έπεσε θύμα ενός ανεκδιήγητου διαιτητή που του έδωσε δύο κίτρινες κάρτες αποβάλλοντας τον. Επανήλθε κανονικά στην ενδεκάδα των παιχνιδιών με Ρωσία και Γερμανία. Στο Μουντιάλ του 2014 ήταν βασικός σε όλα τα ματς πετυχαίνοντας και το παρθενικό του γκολ στο ματς της φάσης των 16 με την Κόστα Ρίκα. Ακολούθησαν άσχημα χρόνια για την εθνική μας αλλά και τον Παπασταθόπουλο, ο οποίος ναι μεν πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού αλλά δεν μπόρεσε να το χαρεί καθώς βρισκόταν να απολογείται στις κάμερες με την λήξη σχεδόν κάθε αγώνα για τα χάλια της ομάδας. Αυτή τη στιγμή ο κόουτς Φαν Σχιπ τον έχει αποκλείσει από τις εθνικές κλήσεις χωρίς να έχει ειπωθεί επίσημα ο λόγος. Ο Σωκράτης είναι ένας δυναμικός αμυντικός που ηγείται της άμυνας και της ομάδας συνολικά παίζοντας πάντα με αυταπάρνηση.

Κώστας Μανωλάς

O Κώστας Μανωλάς ξεκίνησε την καριέρα του στην ΑΕΚ το 2009 μετά από εισήγηση της σημαίας της ομάδας και θείου του, Στέλιου Μανωλά. Γρήγορα το ταλέντο του έγινε εμφανές και λόγω της οικονομικής δυσπραγίας της ΑΕΚ εκείνη την περίοδο βρέθηκε βασικός μόλις στα 19 του. Μετά από τρεις σεζόν στην Ένωση πήρε μεταγραφή έκπληξη στον μεγάλο αντίπαλο των κιτρινόμαυρων, Ολυμπιακό. Στον Πειραιά ο Μανωλάς θα έκανε ξεκάθαρο ότι είναι ανάμεσα στους κορυφαίους της θέσης στην Ελλάδα, συμμετέχοντας στο Champions League όπου σκόραρε και 2 γκολ κόντρα σε Μπενφίκα και Παρί Σεν Ζερμέν. Μετά και τις εξαιρετικές επιδόσεις του στο Μουντιάλ του 2014, ο Μανωλάς έκανε το μεγάλο βήμα για το εξωτερικό και την Ρόμα με μία από τις πιο ακριβές (15 εκ. €) μεταγραφές Έλληνα στην ιστορία! Ο ίδιος έχει αποκαλύψει πως τον είχαν πλησιάσει αρκετά σπουδαία κλαμπ, ανάμεσα τους και η Γιουβέντους, αλλά ο ίδιος προτίμησε τη Ρόμα για να έχει εξασφαλισμένο χρόνο συμμετοχής. Ο Μανωλάς όσο ήταν υγιής δεν έβγαινε ποτέ από την ενδεκάδα της Ρόμα. Στα πέντε χρόνια του στο Ολίμπικο η κορυφαία στιγμή του ήταν το γκολ κόντρα στην Μπαρτσελόνα για τα προημιτελικά του Champions League το 2018, που ολοκλήρωσε μια μυθική ανατροπή για την Ρόμα και της έδωσε την πρόκριση στα ημιτελικά της διοργάνωσης. To 2019 ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του από την Ρόμα όχι όμως και από την Ιταλία καθώς συνεχίζει στη Ρόμα. Η μεταγραφή του ήταν μακράν η ακριβότερη μετακίνηση Έλληνα ποδοσφαιριστή στην ιστορία καθώς κόστισε 36 εκ. € (περίπου 20 εκατομμύρια περισσότερα από το προηγούμενο ρεκόρ του Ρέτσου)! Πέρυσι ο Μανωλάς κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο εξωτερικό, το Κύπελλο Ιταλίας. Με την εθνική ομάδα ο Μανωλάς μετράει 43 συμμετοχές έχοντας πάρει μέρος στο Μουντιάλ του 2014. Στην περίοδο που ακολούθησε το όνομα του συνδέθηκε με τις αποτυχίες της εθνική ομάδας, έπεσε σε δυσμένεια και μαζί με τον παρτενέρ του στην άμυνα, Παπασταθόπουλο βρίσκονται για την ώρα εκτός των ομοσπονδιακών κλήσεων. Ο Μανωλάς είναι ένας αμυντικός με τρομερά φυσικά προσόντα συνδυάζοντας την ταχύτητα με την δύναμη και είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις στον αέρα, ενώ αποτελεί απειλή και για τις αντίπαλες άμυνες όταν προωθείται στα στημένα.

Αβραάμ Παπαδόπουλος

Ίσως φανεί περίεργη η επιλογή της τοποθέτησης του Αβραάμ σε αυτή την χρονική περίοδο μιας και ξεκίνησε την καριέρα του το 2003 και σε υψηλό επίπεδο βρισκόταν μόνο μέχρι το 2012. Ωστόσο, μας φάνηκε άδικο να συγκριθεί με παίκτες που ήταν στο… κουρμπέτι από τα 90s και την εποχή που ξεκινούσε ο Παπαδόπουλος στον Άρη, αυτοί ήταν ήδη σε πολύ υψηλό επίπεδο. Έτσι αποφασίσαμε να τον τοποθετήσουμε στην επόμενη δεκαετία. Ο Αβραάμ λοιπόν γεννήθηκε στην Μελβούρνη αλλά γρήγορα η οικογένεια του επέστρεψε στην Ελλάδα και την Χαλκιδική. Στον Άρη έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα και γρήγορα ξεχώρισε παίζοντας μάλιστα σε διάφορες θέσεις (δεξιός μπακ, αμυντικός χαφ) πριν οι προπονητές του αποφασίσουν ότι είναι ένας δυναμικός σέντερ μπακ. Ο Αβραάμ ακολούθησε τον Άρη στην Β’ εθνική το 2005 μένοντας πιστός στον σύλλογο και μόλις στα 23 του βρέθηκε να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το 2008 αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του κατηφορίζοντας στην Αθήνα. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός τον διεκδίκησαν εξίσου όμως ο ίδιος επέλεξε τους ερυθρόλευκους. Στον Ολυμπιακό ο Παπαδόπουλος ανέβηκε επίπεδο παίζοντας δίπλα στον σπουδαίο Μέλμπεργκ με τον οποίο σύνθεσαν ένα από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα στην ιστορία της ομάδας. Η καριέρα του παίκτη πήρε την κατιούσα ακριβώς όταν βρέθηκε στο ζενίθ της. Ξεκινώντας βασικός στο Euro 2012 ο Αβραάμ έπαθε ρήξη χιαστού στην πρεμιέρα με την Πολωνία κι έκτοτε δεν μπόρεσε να επανέλθει ποτέ στο 100%. Μετά από δύο αναιμικά χρόνια στον Ολυμπιακό που συνοδεύτηκαν από συνεχείς τραυματισμούς αλλά και από την ρήξη των σχέσεων του με τον κόουτς Μίτσελ, ο Παπαδόπουλος αποχώρησε για άλλες πολιτείες. Αφού περιηγήθηκε σε Τουρκία, Κίνα, Ιαπωνία και την χώρα της γέννησης του, Αυστραλία, το 2019 επέστρεψε στον Πειραιά περισσότερο για να αποτελέσει μια ισχυρή φιγούρα στα αποδυτήρια. Με την εθνική σημείωσε 37 συμμετοχές, που θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες εάν δεν παθαινε την ρήξη, η οποία μάλλον του στέρησε και μια καλή πορεία στο εξωτερικό. Ο Αβραάμ είναι ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, που υπήρξε εξαιρετικά ταχύς για το ύψος του ενώ “μύριζε” το γκολ στις στημένες φάσεις.

Επιλογές που έμειναν εκτός τριάδας:

Δημήτρης Σιόβας: Είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στην καριέρα του χωρίς να είναι ποτέ ξεκάθαρα η πρώτη επιλογή σε Ολυμπιακό και εθνική ομάδα. Η καριέρα του στο εξωτερικό συνοδεύτηκε από την παρουσία του σε “μικρές” ομάδες (Λεγκανές, Ουέσκα).
Βαγγέλης Μόρας: Αξιόλογη καριέρα με μεγάλη διάρκεια, δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε αρχηγός σε δύο ιταλικούς συλλόγους (Μπολόνια, Ελλάς Βερόνα). Ποιοτικά όμως είναι ένα σκαλί πιο κάτω από την τελική τριάδα.
Στέλιος Μαλεζάς: Τίμιος κεντρικός αμυντικός, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε σε δύο τουρνουά (2010-2012) με την εθνική ομάδα. Δεν υπήρξε όμως ποτέ σταθερά βασικός στον ΠΑΟΚ στις δύο θητείες του στον Δικέφαλο του Βορρά.
Κυριάκος Παπαδόπουλος: Τρομερό ταλέντο που χάθηκε στην πορεία λόγω τραυματισμών. Έκανε σπουδαία ρεκόρ σαν νέος στον Ολυμπιακό και μετακινήθηκε στην Bundesliga (Σάλκε, Λεβερκούζεν, Λειψία, Αμβούργο) όπου με εξαίρεση την πρώιμη περίοδο του στη Σάλκε, οι τρομακτικοί τραυματισμοί του δεν τον άφησαν να φτάσει στο επίπεδο που θα μπορούσε. Στα 28 του θα προσπαθήσει να επανεκκινήσει την καριέρα του στην Κροατία (!) και την Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ.