Θοδωρής Ζαγοράκης
Ο Καβαλιώτης άσος ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της περιοχής του, τον ΑΟΚ, κάνοντας ντεμπούτο μόλις στα 17 του χρόνια το 1988! Τη σεζόν 1992-93 θα μετακινηθεί στον ΠΑΟΚ, την ομάδα που έμελλε να του σημαδέψει τη ζωή. Σε αυτή την πρώτη του θητεία ο Ζαγοράκης αγωνίστηκε για 4,5 χρόνια πριν εμφανιστεί το ενδιαφέρον της Λέστερ. Το δέλεαρ της Premier League ήταν πολύ ελκυστικό για να το αρνηθεί και έτσι στα 25 του βρέθηκε στην Αγγλία. Ο Ζαγοράκης έφτασε δύο συνεχόμενες χρονιές στον τελικό του League Cup με τη Λέστερ κατακτώντας το τη δεύτερη φορά. Την πρώτη σεζόν του ο “Τεο” ήταν συχνά στην ενδεκάδα του Μάρτιν Ο’Νιλ όμως τη δεύτερη χρονιά παραγκωνίστηκε από τον Ιρλανδό προπονητή. Δυσαρεστημένος από τον μικρό χρόνο συμμετοχής έψαξε την επιστροφή του στην Ελλάδα γυρνώντας για τον Δικέφαλο όχι όμως του Βορρά αλλά αυτόν της Αθήνας. Στην ΑΕΚ ο “Ζαγόρ” βρέθηκε με μια φουρνιά παικτών (Κατσουράνης, Λάκης, Τσιάρτας, Νικολαΐδης, Καψής, Δέλλας), οι οποίοι μαζί με τους παίκτες του Παναθηναϊκού συνέθεσαν την ραχοκοκαλιά της εθνικής ομάδας που κατέκτησε το Euro 2004. Ο Ζαγοράκης ήταν σαρωτικός στο συγκεκριμένο τουρνουά όντας ο αρχηγός της Ελλάδας κι ανακηρύχθηκε ο καλύτερος παίκτης τόσο του τελικού όσο και ολόκληρου του τουρνουά. Μάλιστα, ήταν πέμπτος στην ψηφοφορία για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας, την υψηλότερη θέση που έχει λάβει ποτέ Έλληνας ποδοσφαιριστής. Οι τρομερές του εμφανίσεις οδήγησαν στην επιστροφή του στο εξωτερικό για λογαριασμό της ιταλικής Μπολόνια, όπου χρίστηκε άμεσα αρχηγός της ομάδας! Το τέλος της μοναδικής σεζόν του στην Ιταλία υπήρξε όμως πικρό καθώς η Μπολόνια υποβιβάστηκε και τον άφησε ελεύθερο καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα κάλυψης του συμβολαίου του. Έτσι άνοιξε ο δρόμος της επιστροφής του στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ με τον οποίο αγωνίστηκε για 2 ακόμη χρόνια πριν αποσυρθεί και συνεχίσει να τον υπηρετεί από το πόστο του προέδρου! Αργότερα ακολούθησε πολιτική καριέρα και εξελέγη μάλιστα Ευρωβουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, στις Ευρωεκλογές του 2014. Με την εθνική ομάδα, αγωνίστηκε για 13 ολόκληρα χρόνια (1994-2007) και έγινε προσωρινά ο recordman συμμετοχών με 120 (57 εκ των οποίων συνεχόμενες!) πριν τον προσπεράσει ο Γιώργος Καραγκούνης. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης ήταν ένα “μηχανάκι” στο χώρο του κέντρου κάνοντας όλες τις δουλειές (μάρκαρε, έφτιαχνε παιχνίδι, σούταρε, έβγαζε σέντρες). Αν κάποιος θα ήθελε να δει πόσο ταλαντούχος ήταν σαν παίκτης πρέπει να δει την ασίστ που έβγαλε στον Χαριστέα κόντρα στην Γαλλία. Ηγέτης από τους λίγους, δεν είναι τυχαίο πως φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού από όποια ομάδα κι αν πέρασε.
Άγγελος Μπασινάς
Ο Άγγελος Μπασινάς υπήρξε προϊόν των ακαδημιών του Παναθηναϊκού στον οποίο ξεκίνησε την καριέρα του το 1995. Ο Βασίλης Δανιήλ ήταν ο πρώτος που του εμπιστεύτηκε μια θέση στην βασική ενδεκάδα την τέταρτη σεζόν του στο “τριφύλλι” κι έκτοτε δεν ξαναβγήκε από αυτήν. Έδωσε το παρόν σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες του ΠΑΟ από το 2000 μέχρι το 2003 πετυχαίνοντας μερικά πολύ καθοριστικά γκολ όπως αυτά κόντρα σε Σάλκε, Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα! Το 2005 η δεκαετής του πορεία με τους πράσινους ολοκληρώθηκε με άσχημο τρόπο καθώς οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν στις οικονομικές απολαβές του συμβολαίου του κι έτσι η συνεργασία τους λύθηκε το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Ο 28χρονος τότε ποδοσφαιριστή πέρασε μια άσχημη περίοδο όπου βρέθηκε χωρίς ομάδα. Ευτυχώς η κατάσταση αυτή δεν κράτησε για πολύ καθώς τον Ιανουάριο του 2006 υπέγραψε συμβόλαιο με την ισπανική Μαγιόρκα μένοντας στο νησί για 3 χρόνια. Το 2008 ο Μπασινάς γύρισε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ, όμως αυτή η συνύπαρξη δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ με τον παίκτη να φεύγει μόλις μετά από 6 μήνες για την αγγλική Πόρτσμουθ. Εκεί είχε την ατυχία ο προπονητής που τον επέλεξε να απολυθεί την ίδια μέρα που ο Μπασινάς έφτασε στην Αγγλία! Ο επόμενος κόουτς δεν τον προτιμούσε κι έτσι σε 1,5 χρόνο κατέγραψε ελάχιστες συμμετοχές. Στις αρχές της σεζόν 2010-11 έκανε μια τελευταία προσπάθεια μαζί με τον φίλο του Άγγελο Χαριστέα να επανεκκινήσει την καριέρα του στην γαλλική Αρλ όμως λόγω οικονομικών διαφορών τα συμβόλαια των δύο παικτών διακόπηκαν μόλις μετά από δύο μήνες. Με την εθνική ομάδα ο Μπασινάς μέτρησε ακριβώς 100 συμμετοχές σε μια δεκαετία (1999-2009) ενώ πέτυχε και 7 γκολ. Η συνεισφορά του στην κατάκτηση του Euro 2004 ήταν καθοριστική έχοντας τις μεγάλες στιγμές του όπως το γκολ από πέναλτι στην πρεμιέρα με την Πορτογαλία αλλά και η ασίστ του από κόρνερ στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Άγγελος Μπασινάς ήταν ένας εξαιρετικός οργανωτής στο χώρο του κέντρου με τρομερές δημιουργικές ικανότητες ενώ είχε έφεση στα χτυπήματα στημένων φάσεων όντας σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις πέναλτι.
Ιεροκλής Στολτίδης
Ο Ιεροκλής (Άκης) Στολτίδης γεννήθηκε στο Μαυροδένδρι Κοζάνης κάνοντας τα πρώτα βήματα του με την ομάδα του χωριού του, Οδυσσέα. Μετά από δύο χρόνια στην Δ’ Εθνική με τους Πόντιους Κοζάνης, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης ενδιαφέρθηκε να τον εντάξει στο δυναμικό του. Ο Στολτίδης έμεινε στη Θεσσαλονίκη για 11 ολόκληρα χρόνια (1992-2003) κάνοντας εν τέλει το βήμα για το υψηλότερο επίπεδο και τον Ολυμπιακό σε σχετικά μεγάλη ηλικία (28 ετών). Ο “Ιέρο” όμως προσαρμόστηκε άμεσα στις νέες απαιτήσεις ερχόμενος σαν αντικαταστάτης του Ζε Ελίας και πήρε τη φανέλα του βασικού σπίτι του. Ο Στολτίδης πάντα ανέβαζε στροφές στα λεγόμενα μεγάλα παιχνίδια πετυχαίνοντας κρίσιμα γκολ. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που τον λάτρευαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού αλλά και τον σέβονταν οι αντίπαλοι. Είχε πετύχει γκολ κόντρα σε Γιουβέντους, Λίβερπουλ και σε ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Τη σεζόν 2007-08 ο Στολτίδης πραγματοποίησε ίσως τις κορυφαίες εμφανίσεις του με την φανέλα του Ολυμπιακού στα δύο ματς του Champions League με την Βέρντερ Βρέμης. Στη Βρέμη πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης δίνοντας το έναυσμα για την πρώτη εκτός έδρας νίκη στην ιστορία του Ολυμπιακού ενώ την τελευταία αγωνιστική στο Καραϊσκάκης διέλυσε μόνος του τους Γερμανούς. Στα τελευταία χρόνια του στους ερυθρόλευκους ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς όμως ακόμη και τότε έβρισκε τον τρόπο να πετυχαίνει καθοριστικά γκολ όπως αυτό κόντρα στην Σταντάρ Λιέγης στην τελευταία φάση ενός αγώνα για τους ομίλους του Champions League. Το καλοκαίρι του 2010 είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό με τον Στολτίδη να παίζει ακόμα μια σεζόν με τα χρώματα της Κέρκυρας προτού κρεμάσει τα παπούτσια του. Ο Στολτίδης ήταν αδιαμφισβήτητα στους καλύτερους χαφ της γενιάς του όμως δεν αυτό δεν μπόρεσε να μεταφραστεί και σε μια σπουδαία πορεία με την εθνική ομάδα. Ο Ότο Ρεχάγκελ προτιμούσε άλλους παίκτες στην θέση του και δεν τον συμπεριελάμβανε στις κλήσεις του ακόμα κι όταν ολόκληρη η Ελλάδα αναρωτιόταν το γιατί. Όταν τελικά το έκανε το Φεβρουάριο του 2008 για δύο φιλικούς αγώνες ο γνωστός για το ήθος του Στολτίδης αρνήθηκε την κλήση διότι θεωρούσε ότι στα 33 του δεν μπορούσε πια να αγωνιστεί στο επίπεδο που απαιτούσε η εθνική Ελλάδας! Μπορεί να μην έπαιξε σε περισσότερο από πέντε φιλικά, πήρε όμως κάποιες εμπειρίες με τα εθνικά χρώματα όντας μέλος της εθνικής Ελπίδων που έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1998. Επίσης, αγωνίστηκε και με την εθνική ολυμπιακή ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ως ένας από τους τρεις παίκτες άνω των 23 ετών που κλήθηκε από τον Στράτο Αποστολάκη, ένα ακόμη δείγμα της αξία του. Ο Στολτίδης ήταν ένας στιβαρός αμυντικός μέσος που έκανε όλες τις δουλειές στο γήπεδο, όντας ηγέτης αλλά και ένας παίκτης που σεβόταν το fair play.
Επιλογές που έμειναν εκτός τριάδας:
Παντελής Καφές: Οριακό κόψιμο από την τελική τριάδα, αν είχαμε την δυνατότητα για τέταρτη επιλογή θα τον προσθέταμε.
Ανδρέας Σάμαρης: Επίσης δύσκολο κόψιμο, πληρώνει ότι είναι μέλος μιας αποτυχημένης γενιάς από το 2015 και μετά. Έχει χάσει εδώ και 2 χρόνια την θέση του Μπενφίκα, δεν καλείται στην εθνική ομάδα τον τελευταίο χρόνο. Περισσότερο 6ρι παρά 8ρι.
