Άγγελος Χαριστέας
Ο άνθρωπος του Euro 2004 γεννήθηκε στο Στρυμωνικό Σερρών και ξεκίνησε να παίζει από μικρή ηλικία στην τοπική ομάδα. Ο Άρης τον ανακάλυψε φέρνοντας τον στη Θεσσαλονίκη με τον Χαριστέα να κάνει ντεμπούτο του στα 17 του με τους κιτρινόμαυρους που τότε αγωνίζονταν στη Β’ εθνική. Στα 4,5 χρόνια του στην Θεσσαλονίκη θα έμενε στην μνήμη των φιλάθλων του περισσότερο για εκείνα τα δύο γκολ στην τεσσάρα του Άρη μέσα στην Τούμπα. Το 2002 θα έκανε το μεγάλο βήμα για το εξωτερικό και τη γερμανική Βέρντερ Βρέμης όπου θα είχε την τύχη να πάιξει δίπλα στον μεγάλο Μίροσλαβ Κλόζε και να κατακτήσει το γερμανικό πρωτάθλημα και Κύπελλο τη σεζόν 2003-04. Ακολούθησε η Ολλανδία και το μεγάλο σχολείο του Άγιαξ. Την πρώτη σεζόν τα πήγε αρκετά καλά όμως η έλευση του Χενκ Τεν Κάτε τον πάρκαρε μόνιμα στον πάγκο. Μετά από 2 τίτλους με τα χρώματα του Άγιαξ ο Χαριστέας πήρε μια γενναία απόφαση να μετακινηθεί απευθείας στον “αιώνιο εχθρό” την Φέγενορντ. Αν και αγωνιστηκε αρκετά (28 παιχνίδια/9 τέρματα) η σχέση του με τους οπαδούς δεν μπόρεσε να δημιουργηθεί ποτέ καθώς δεν του συγχώρεσαν το γεγονός ότι προερχόταν από τον Άγιαξ. Η επιστροφή στη Γερμανία σήμανε την αρχή της πτώσης του καθώς τόσο στη Νυρεμβέργη όσο και στη λεβερκούζεν τα νούμερα του έπεσαν σημαντικά. Μετά από δύο αποτυχημένα περάσματα στη γαλλική Αρλ και τη Σάλκε πήρε το δρόμο της επιστροφής στην Ελλάδα με τον Παναιτωλικό να κάνει την έκπληξη κερδίζοντας την υπογραφή του. Τελευταίος του σταθμός η Αλ Νασρ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπου κόλλησε τα τελευταία ένσημα.
Με την εθνική ο Χαριστέας έγραψε ιστορία. Έπαιξε επί μια δεκαετία (2001-2011), έγινε ο δεύτερος σκόρερ (25 γκολ σε 88 ματς) στην ιστορία της πίσω μόνο από τον Νίκο Αναστόπουλο, σκόραρε σε 2 μεγάλες διοργανώσεις και έπαιξε συνολικά σε 4! Τα γκολ από χρυσάφι κόντρα σε Ισπανία, Γαλλία και Πορτογαλία θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις μνήμες όλων των Ελλήνων.
Υπήρξε ένας οξυδερκής επιθετικός που παρά το ύψος του είχε καλή τεχνική και μπορούσε να αγωνιστεί και στα άκρα. Όμως δεν σκόραρε τόσο συχνά, δεν είχε διάρκεια στο παιχνίδι του και σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες που δημιούργησε μετά το Euro 2004.
Φάνης Γκέκας
O Λαρισαίος επιθετικός δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει αλλού την καριέρα του από την ΑΕΛ. Μετά από τρία χρόνια στην γεννέτειρα του κατηφόρισε για την Αθήνα και την Καλλιθέα με την οποία φόρτωνε τα αντίπαλα δίχτυα ασταμάτητα. Μετά το τρομερό του πρώτο εξάμηνο τη σεζόν 2004-05 έπεισε τον Παναθηναϊκό πως θα έδινε λύση στο πρόβλημα που είχε στο γκολ. Μέσα σε 1,5 χρόνο ο Γκέκας σκόραρε 23 φορές με τους πράσινους σε 49 ματς αλλά η διοίκηση του ΠΑΟ επιθυμούσε τότε να φέρει στην ομάδα τον Σαλπιγγίδη χρησιμοποιώντας τον Γκέκα σαν αντάλλαγμα προς τον ΠΑΟΚ. Ο Γκέκας αρνήθηκε να μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη και το καλοκαίρι του 2006 φεύγει για τη γερμανική Μπόχουμ, πιθανώς στην πιο σωστή απόφαση της καριέρας του. Θα πραγματοποιήσει μια μυθική πρώτη σεζόν με την ομάδα σκοράροντας 20 γκολ και θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της Bundesliga! Όπως ήταν φυσιολογικό δεν γινόταν να παραμείνει για πολύ σε μια ομάδα που πάλευε για την παραμονή κι έτσι μετακινείται στη Λεβερκούζεν. Εκεί είχε την ατυχία να συναντήσει τον Φέλιξ Μάγκατ έναν προπονητή που δεν τα πήγαινε καλά με τους ξένους. Ο Γκέκας παρκάρεται στον πάγκο “γιατί δεν ήξερε γερμανικά” και χάνει τρία χρόνια από την καριέρα του να πηγαινοέρχεται δανεικός. Το μαρτύριο τελειώνει το 2010 όπου θα αναγεννηθεί στην ελληνική παροικία της Άιντραχτ με 23 γκολ σε 48 ματς. Από το 2012 θα ξεκινήσει την περιπλάνηση του στη γειτονική Τουρκία αλλάζοντας συνέχεια ομάδες (τα πήγε έξοχα στις δύο θητείες του στην Ακισάρ) ενώ θα κάνει κι ένα καλό πέρασμα από την Ελβετία και την Σιόν. Το 2017 κρεμάει τα παπούτσια του με τελευταίο σταθμό τη Σίβασπορ.
Ο Γκέκας έγραψε ιστορία με την εθνική όντας ο τρίτος σκόρερ όλων των εποχών. Ήταν ο πρώτος σκόρερ των προκριματικών του Μουντιάλ του 2010 σε όλη την Ευρώπη. Έπαιξε σε όλα τα μεγάλα τουρνουά από το 2005 μέχρι το 2014, του πιστώνεται όμως ότι δεν μπόρεσε ποτέ (πέρα από ένα τυχερό γκολ με την Τσεχία στο Euro 2012) να είναι καθοριστικός για την Ελλάδα. Αντιθέτως υπήρξε μοιραίος χάνοντας το κρίσιμο πέναλτι κόντρα στην Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ του 2014.
Ο Γκέκας ήταν μέγιστος γκολτζής στα καλά του. Έξυπνος, δυνατός, ταχύς στα νιάτα του και με τη δυνατότητα να εκτελεί το ίδιο καλά με τα πόδια και το κεφάλι ήταν ένας επιθετικός που ήθελες να έχεις στην ομάδα σου. Κάποιες λάθος επιλογές καριέρας, τραυματισμοί και ακατάλληλα περιβάλλοντα που βρέθηκε του κόστισαν μια σπουδαιότερη σε διάρκεια καριέρα.
Κώστας Μήτρογλου
Ο Μήτρογλου ήταν παιδί Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία και μέχρι το Euro 2007 για τους Κ19, παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα. Βρισκόταν στις ακαδημίες της Γκλάντμπαχ προτού οι εξαιρετικές εμφανίσεις του στο Euro προκαλέσουν το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού. Ο Μήτρογλου φάνηκε από την αρχή ότι ήταν ένας παίκτης με ταλέντος αλλά και ποδοσφαιρικό θράσος. Από την πρώτη του σεζόν κιόλας θα γινόταν σημαντικός για τον Ολυμπιακό σκοράροντας ένα γκολ στο 90’ κόντρα στη Λάρισα που στην ουσία έδωσε το πρωτάθλημα στους Πειραιώτες. Η έλευση Βαλβέρδε σήμανε κακά μαντάτα για τον Κώστα, ο οποίος εκτέλεσε κι αστόχησε σε πέναλτι κόντρα στην Ανόρθωση χωρίς να έχει λάβει εντολή από το Βάσκο τεχνικό με αποτέλεσμα να δει τα περισσότερα ματς της χρονιάς από τον παγκο. Όταν ο Ερνέστο επέστρεψε το 2010 αποφασίστηκε να δοθεί διαδοχικά δανεικός σε Πανιώνιο και Ατρόμητο, “λάμποντας” με τις επιδόσεις του και στις δύο ομάδες. Η αποχώρηση Βαλβέρδε σήμανε και την επιστροφή του στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Με Ζαρντίμ κέρδισε το σεβασμό πίσω όμως με Μίτσελ απογειώθηκε. Το πρώτο τετράμηνο του 2013 είναι μια περίοδος που δύσκολα θα ξαναδούμε από Έλληνα επιθετικό (14 γκολ σε 12 ματς). Λίγο πριν τα μεγάλα ματς με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όμως η Φούλαμ χτύπησε την πόρτα του Ολυμπιακού προσφέροντας 15 εκ. € τα περισσότερα που είχαν λάβει ποτέ οι ερυθρόλευκοι ως τότε για ποδοσφαιριστή τους! Η καριέρα του στην Αγγλία δεν ξεκίνησε ποτέ καθώς με το καλημέρα τραυματίστηκε σοβαρά και δεν αγωνίστηκε παρά ελάχιστα. Γύρισε στο αγαπημένο του Ολυμπιακό δανεικός και κατάφερε να αναγεννηθεί. Το 2015 πήρε πάλι το δρόμο για το εξωτερικό και την Μπενφίκα. Στην Πορτογαλία απέδειξε πως μόνο ξοφλημένος δεν ήταν κάνοντας 2 σούπερ χρονιές. Η Μαρσέιγ δαπάνησε 15 εκ. € για να τον φέρει στην Γαλλία και τα προβλήματα άρχισαν ξανά από την δεύτερη σεζόν και μετά. Το μόνο που κρατάει είναι ότι μπόρεσε να γίνει ο δεύτερος Έλληνας που αγωνίζεται σε τελικό Europa League. Οι δανεισμοί του σε Γαλατάσαραϊ και Αϊντχόφεν αυτή τη φορά δεν έφεραν την επανεκκίνηση και αυτή τη στιγμή έχει μείνει εκτός πλάνων των Μασσαλών.
Ο Μήτρογλου είναι ο 7ος σκόρερ στην ιστορία της εθνική με 17 γκολ σε 65 ματς. Ήταν ο άνθρωπος των μπαράζ κόντρα στη Ρουμανία το 2014 όταν και σημείωσε 3 γκολ σε 2 ματς. Δυστυχώς το καλοκαίρι του Παγκοσμίου Κυπέλλου προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό και δεν βοήθησε όσο θα ήθελε. Τον τελευταίο καιρό έχει αποκλειστεί από τις κλήσεις του Φαν Σχιπ καθώς βρίσκεται στην ουσία χωρίς ομάδα.
Ο Μήτρογλου όταν είναι υγιής είναι ένας επιθετικός-φόβητρο. Ψηλός, δυνατός, με τρομακτική τεχνική κατάρτιση για το ύψος του είναι μια μόνιμη απειλή στο κουτί. Η παρορμητικότητα του και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να έχει μια πιο σταθερή καριέρα.
Ντέμης Νικολαΐδης
Για τον Ντέμη αποφασίσαμε να παραβούμε δύο κανόνες τη ψηφοφορίας μας: 1) ότι θα καταλήγουμε σε τρεις μόνο επιλογές, 2) οι παίκτες που έπαιξαν ελάχιστα στα 2000s θα αποκλείονται. Αντιληφθήκαμε όμως ότι θα υπήρχε πολλή γκρίνια από εσάς οπότε θα τον προσθέσουμε στην ψηφοφορία. Ο Θεμιστοκλής (Ντέμης) Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Γερμανία, όμως η οικογένεια του επέστρεψε σύντομα στην Ελλάδα και την Αλεξανδρούπολη. Ο Ντέμης έκανε τα πρώτα του βήματα στον τοπικό Εθνικό εντυπωσιάζοντας τα κλαμπ της Α’ Εθνικής με αποτέλεσμα να καταλήξει στον Απόλλωνα Αθηνών. Με τον Απόλλωνα ο Ντέμης πέτυχε τρομερά πράγματα όπως να τερματίσει τρίτος σκόρερ (17 γκολ) του πρωταθλήματος 1994-95 με την ομάδα να φτάνει στην εξωπραγματική για τα δεδομένα της 4η θέση ενώ την επόμενη χρονιά πέτυχε και πάλι ένα τσουβάλι γκολ (16) βοηθώντας τον Απόλλωνα στην πορεία του μέχρι τον τελικό Κυπέλλου! ΑΕΚ και Ολυμπιακός μονομάχησαν για την υπογραφή του ο ίδιος όμως επέλεξε την ομάδα της καρδιάς του, ΑΕΚ. Στην Ένωση ο Ντέμης είχε σκοπό να μείνει για πάντα καθώς το εξωτερικό δεν τον συγκινούσε (είχε απορρίψει καλή πρόταση της Άντερλεχτ το 2000). Στα χρόνια του με το Δικέφαλο στο στήθος βγήκε μία φορά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος κατέκτησε 3 Κύπελλα και 1 Σούπερ Καπ, αγωνίστηκε στο Champions League ενώ φυσικά φόρεσε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ο ερχομός της διοίκησης Ψωμιάδη το 2001 σήμανε προβλήματα για τη “σημαία” της ΑΕΚ καθώς ήρθε σε ρήξη με τον Μάκη Ψωμιαδή για οφειλές. Η συγκεκριμένη διοίκηση άφησε “καμένη γη” πίσω της με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανανεωθεί το συμβόλαιο του το καλοκαίρι του 2003. Τότε ήταν που έγινε επιτέλους το βήμα για το εξωτερικό και μάλιστα για την Ατλέτικο Μαδρίτης. Αν και ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και το χρόνιο πρόβλημα του στη μέση μπόρεσε να αγωνιστεί σε 22 ματς σκοράροντας 6 γκολ στο πλευρό του νεανία τότε, Φερνάντο Τόρες. Το καλοκαίρι του 2004 παρά την πρόταση ανανέωσης της Ατλέτικο είχε αποφασίσει ήδη πως θα εμπλεκόταν στα διοικητικά της ΑΕΚ!
Με την εθνική ο Ντέμης έκανε ντεμπούτο το 1995 και συνολικά έμεινε ενεργός διεθνής μέχρι τον τελικό του Euro 2004. Έκανε αποχή 1,5 χρόνου (1999-2001) διαμαρτυρόμενος με αυτόν τρόπο για τις διαιτησίες του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά πείστηκε από τον Ρεχάγκελ να επιστρέψει το 2001. Σκόραρε καθοριστικά τέρματα στο δρόμο για το Euro 2004 όμως δεν μπόρεσε να είναι το ίδιο σημαντικός στο τελικό τουρνουά καθώς προερχόταν από μια χρονιά γεμάτη τραυματισμούς.
Ο Ντέμης ήταν ένας δαιμόνιος επιθετικός, γρήγορος, εκρηκτικός, με στοιχεία ηγέτη. Όμως τα τελειώματα του δεν ήταν πάντοτε ψύχραιμα με αποτέλεσμα να σπαταλάει συχνά κλασικές ευκαιρίες όπως κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης στη ματσάρα της Νέας Φιλαδέλφειας.
Νίκος Λυμπερόπουλος
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος είδε το πρώτο φως της ζωής στα Φιλιατρά Μεσσηνίας όπου έκανε και την αρχή με το ποδόσφαιρο στην τοπική Ε΅ράνη. Γρήγορα η μεγάλη ομάδα του νομού, η Καλαμάτα τον ζήτησε και ο Λυμπερόπουλος είχε την ευκαιρία να παίξει για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική, όπου εντυπωσίασε από την πρώτη του σεζόν κιόλας σκοράροντας 11 γκολ. Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού είχαν εντυπωσιαστεί κι έτσι το καλοκαίρι του 1996 περνούσε τις πύλες της Παιανίας. Στους πράσινους τα έζησε όλα σε υπερθετικό βαθμό εκτός από έναν τίτλο. Επτά χρόνια στο τριφύλλι, 265 ματς, 101 γκολ και βασικότατος συντελεστής σε όλες τις σπουδαίες ευρωπαϊκές πορείες των πράσινων. Το καλοκαίρι του 2003 θα γίνει ακόμα ένας παίκτης του Παναθηναϊκού που θα τα “σπάσει” άσχημα με την διοίκηση της ομάδας και θα αποχωρήσει για να συνεχίσει την καριέρα του στην ΑΕΚ. Ο “Λύμπε” θα γίνει “σημαία” των Αεκτζήδων για 5 χρόνια παίρνοντας την σκυτάλη από τον Ντέμη παίζοντας ξανά μεγάλα παιχνίδια στο Champions League. Το 2008 αποχωρεί για το εξωτερικό ξενερωμένος από τον τρόπο που χάθηκε το πρωτάθλημα του 2008 για την ΑΕΚ, μετακομίζοντας στην ελληνική παροικία που είχε φτιαχτεί στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Το πέρασμα του από την Γερμανία κρίνεται επίσης επιτυχημένο καθώς θα σημειώσει 55 συμμετοχές και 13 γκολ σε δύο χρόνια. Το 2010 έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για την επιστροφή του στην Ελλάδα όπου θα αγωνιστεί ακόμα 2 χρόνια στην Ένωση. Ο Λύμπε θα πάρει επιτελους τον πρώτο τίτλο (Κύπελλο Ελλάδας 2011) της καριέρας του στα 36 του σκοράροντας μάλιστα στον τελικό!
Η μοίρα θα τα φέρει έτσι που θα τελειώσει την πορεία του σε ένα ματς με τον Παναθηναϊκό μοιράζοντας την καριέρα του στη μέση με ακρίβεια χιλιοστού ( 7 χρόνια, 265 ματς και 101 γκολ με κάθε μια από τις δύο ομάδες)!
Με την εθνική ομάδα ο Λυμπερόπουλος είχε μία από τις μακροβιότερες καριέρες (1996-2012) Έλληνα ποδοσφαιριστή όμως ερχόταν κυρίως από τον πάγκο ενώ υπήρχαν μεγάλα διαλείμματα μεταξύ των κλήσεων. Η έλευση του Ρεχάγκελ μείωσε δραματικά το χρόνο συμμετοχής του κι εν τέλει έμεινε εκτός του Euro 2004. Επανήλθε δριμύτερος στα προκριματικά του επόμενου Euro όπου σκόραρε κάποια πολύ σημαντικά νικητήρια γκολ με Μολδαβία (δύο φορές) και Βοσνία. Τελευταίο του τουρνουά αυτό του 2012 που μάλλον κλήθηκε τιμής ένεκεν στα 36 του από τον Σάντος.
Ο Λυμπερόπουλος δεν είχε σταθερή θέση καθώς δοκιμάστηκε πάντού στην επιθετική γραμμή: κορυφή, άκρα, δεύτερος επιθετικός ακόμα και 10ρι. Περισσότερο από τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες ο Λύμπε είχε κερδίσει το σεβασμό για το ήθος του, καθώς υπήρξε ένας αληθινός gentleman του ελληνικού ποδοσφαίρου που δεν φοβόταν ποτέ να βγει μπροστά στα δύσκολα.
Επιλογές που έμειναν εκτός τριάδας:
Ζήσης Βρύζας: Επιθετικός που έκανε πολλές δουλειές στο γήπεδο αλλά δεν είχε υψηλά νούμερα στο σκοράρισμα, κόπηκε οριακά
Δημήτρης Παπαδόπουλος: Έπαιξε σε πολλές ομάδες στο κορυφαίο επίπεδο αλλά δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη φόρμα που είχε στα χρόνια του στον Παναθηναϊκό
Δημήτρης Σαλπιγγίδης: Προτιμήθηκε στην ψηφοφορία για τον δεξιό εξτρέμ
Γιώργος Σαμαράς: Προτιμήθηκε στην ψηφοφορία για τον αριστερό εξτρέμ
