Καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Ολυμπιακού

καλύτερος ξένος παίκτης του ολυμπιακού

Όταν μιλάμε για Ολυμπιακό και σπουδαίους ξένους ποδοσφαιριστές τότε δεδομένα η διαλογή είναι πολύ δύσκολη. Τεράστια ονόματα ξένων έχουν παρελάσει από το σύλλογο του Πειραιά με αποτέλεσμα να ζοριστούμε αρκετά για την κατάρτιση της κορυφαίας επτάδας. Μετά από συσκέψεις επί συσκέψεων καταλήξαμε στους εξής:

Λάγιος Ντέταρι

Ίσως από άποψη προσφοράς να μπορούσαν να μπουν άλλοι στην θέση του. Από τη στιγμή όμως που αποτέλεσε την δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή στον κόσμο -πίσω μόνο από τον Μαραντόνα (!) – την εποχή που ήρθε στον Ολυμπιακό (1988) τελειώνει η οποιαδήποτε συζήτηση. Ο Ούγγρος παικταράς κόστισε περίπου 3 δις δραχμές στον Ολυμπιακό που τον έφερε από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης και γνώρισε μια από τις πιο αποθεωτικές υποδοχές όλων των εποχών στην Ελλάδα με περίπου 50.000 φίλους του Ολυμπιακού να τον περιμένουν στον Πειραιά. Έμεινε στο Μεγάλο Λιμάνι για 2 σεζόν κάνοντας πλάκα στους εγχώριους αμυντικούς και κατακτώντας το Κύπελλο του 1990. Μπορεί να μην κατάφερε να βγάλει τον Ολυμπιακό από τα “πέτρινα χρόνια” χωρίς πρωτάθλημα αλλά οι επιδόσεις του ήταν εντυπωσιακές (37 γκολ σε 67 ματς, μην ξεχνάμε ότι ήταν μέσος κι όχι επιθετικός).

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς

Όλοι θυμούνται τον Τζόρτζεβιτς μια ζωή με την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά ο Σέρβος όταν ήρθε στην Ελλάδα το 1993 φόρεσε πρώτα τα ερυθρόλευκα του Πανηλειακού ξεκινώντας από την Γ΄ εθνική! Μετά από τρία χρόνια μετακόμισε ‘πακέτο’ με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο στον Πειραιά σε μια μεταγραφή που πέρασε από 40 κύματα με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ να προσπαθούν να μπουν σφήνα. Η μετακίνηση του Τζόλε στο Λιμάνι σήμανε και το τέλος των πέτρινων χρόνων του Ολυμπιακού καθώς ακολούθησαν 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Ο Τζόρτζεβιτς ξεχώρισε αμέσως καπαρώνοντας τη θέση στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής χάρη στην ταχύτητα, την έκρηξη και την ικανότητα του στο σκοράρισμα. Επίσης ήταν σπεσιαλίστας στα χτυπήματα στημένων φάσεων και ιδίως στα πέναλτι. Ο Σέρβος έκανε πραγματικά τα πάντα σε αυτά τα 13 του χρόνια με τους ερυθρόλευκους. Κατέκτησε 12 πρωταθλήματα (ρεκόρ Ελλάδας), 5 Κύπελλα, διετέλεσε επί σειρά ετών τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό και ηγέτης της ομάδας, έπαιξε σε ένα Μουντιάλ ως μέλος της εθνικής Σερβίας-Μαυροβουνίου και κατέγραψε μια σειρά ρεκόρ με τον Ολυμπιακό. Είναι ο πρώτος ξένος σε συμμετοχές αλλά και γκολ, ο πρώτος σκόρερ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για τον Ολυμπιακό με 15 τέρματα μαζί με τον Κώστα Μήτρογλου και ο μόνος παίκτης που έχει αναδειχθεί τρεις σερί χρονιές (2000-02) ως ο καλύτερος ξένος του πρωταθλήματος! Ο Τζόλε είναι ζωντανή ιστορία του Ολυμπιακού κι οπωσδήποτε ένας από τους πρώτους παίκτες που έρχονται στο μυαλό όταν μιλάμε για τον κορυφαίο ξένο των ερυθρόλευκων.

Τζιοβάνι

Το 1999 ο Ολυμπιακός πέτυχε κάτι που σήμερα φαντάζει αδιανόητο. Έφερε ποδοσφαιριστή απευθείας από την Μπαρτσελόνα με το ασύλληπτο για την εποχή και κυρίως για τα ελληνικά δεδομένα ποσό των 12 εκατομμυρίων ευρώ. Και τι ποδοσφαιριστή! Ο Τζιοβάνι (ή Ζιοβάνι, ούτε οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι δεν είναι σίγουροι) Σίλβα ντε Ολιβέιρα έμελλε να γράψει ξεχωριστή ιστορία στην Ελλάδα κι έγινε ο πιο αγαπητός ξένος παίκτης στην ιστορία του Ολυμπιακού! Από ειρωνεία της τύχης ο “Ζίο” έκανε το ντεμπούτο του σε αγώνα Champions League κόντρα στην αιώνια αντίπαλο της πρώην ομάδας του, την Ρεάλ Μαδρίτης! Ο Τζιοβάνι σκόραρε δύο φορές με τον Ολυμπιακό να αγγίζει τη νίκη αλλά τελικά να έρχεται ισόπαλος με 3-3 με τη ΄΄Βασίλισσα΄΄. Τα επόμενα χρόνια ήταν γεμάτα από ανεπανάληπτες ποδοσφαιρικές στιγμές και γκολάρες που του χάρισαν το προσωνύμιο “Μάγος”. Κάποια από τα καλύτερα γκολ που έχουμε δει στην Ελλάδα σημειώθηκαν από τον Τζιοβάνι: χαρακτηριστικά αυτά κόντρα σε ΑΕΚ και Ηρακλή αλλά και η μυθική λόμπα απέναντι στον Μοντραγκόν για το Champions League κόντρα στη Γαλατασαράι. Ο Ζίο ασφαλώς αναδείχθηκε κορυφαίος ξένος του πρωταθλήματος την παρθενική του χρονιά αλλά και τη σεζόν 2003-04, τη μοναδική που ήταν και ο πρώτος σκόρερ της Α΄ Εθνικής. Η συνύπαρξη του με τον πρώην συμπαίκτη του στην Μπάρτσα, Ριβάλντο δυστυχώς διήρκησε για μόλις μια σεζόν καθώς το καλοκαίρι του 2005 αποχώρησε από τον Ολυμπιακό. Το 2006 έκανε μια επιστροφη-έκπληξη στη χώρα μας και τον Πειραιά αλλά αυτή τη φορά με τη φανέλα του Εθνικού! Η συνύπαρξη του με τους κυανόλευκους κράτησε όμως μόλις 8 ματς πριν αποχωρήσει για την πατρίδα του. Ολοκλήρωσε την καριέρα του σε ηλικία 38 ετών και στη συνέχεια διετέλεσε για κάποια χρόνια σκάουτερ του Ολυμπιακού στη Βραζιλία!

Κριστιάν Καρεμπέ

Από τα σπουδαιότερα ονόματα που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα, ο Καρεμπέ ήρθε στον Πειραιά έχοντας κατακτήσει μεταξύ άλλων Μουντιάλ και Euro με την εθνική Γαλλίας και 2 Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης! Ο Καρεμπέ ήξερε τη θέση του αμυντικού χαφ όσο λίγοι και αγαπήθηκε από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού πολύ γρήγορα. Συνήθως ευγενικός και πρόσχαρος, όμως ενίοτε και ευέξαπτος (ποιος μπορεί να ξεχάσει την κλωτσοπατινάδα με τον Οκκά σε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ;) ο Καρεμπέ δεν είχε σκοπό απλά να κολλήσει τα τελευταία ένσημα αλλά ζούσε έντονα τους αγώνες και ειδικότερα τα ελληνικά ντέρμπι. Στους ερυθρόλευκους αγωνίστηκε 3 σεζόν κατακτώντας 2 πρωταθλήματα και αποχώρησε το καλοκαίρι του 2004 καθώς δεν αποδέχθηκε την πρόταση μονοετούς ανανέωσης της διοίκησης Κόκκαλη. Χάσαμε έτσι την ευκαιρία να τον δούμε να συνυπάρχει στην ίδια ενδεκάδα με τον Ριβάλντο. Η τεράστια αγάπη του για τον Ολυμπιακό τον έφερε πίσω στο Λιμάνι το 2013 όταν και ανέλαβε το πόστο του αθλητικού διευθυντή του συλλόγου, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στις σημαντικότερες αποφάσεις που αφορούν τα αγωνιστικά του Ολυμπιακού.

Ριβάλντο

Πέρα από κάθε αμφισβήτηση είναι το μεγαλύτερο όνομα που έχει αγωνιστεί ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα κι όχι μόνο στον 21ο αιώνα. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που αναδείχθηκε ο καλύτερος στον κόσμο παίρνοντας την Χρυσή Μπάλα του 2001. Μιλάμε για ένα ποδοσφαιριστή που ήταν πρωταγωνιστής στην εθνική Βραζιλίας στην πορεία της προς την κατάκτηση του Μουντιάλ του 2002. Μιλάμε για ένα ποδοσφαιριστή που στη συλλογική του καριέρα αγωνίστηκε σε κλαμπ όπως η Μπαρτσελόνα και η Μίλαν. Όταν ο “Ρίμπο” έφτασε στη χώρα μας το καλοκαίρι του 2004 για λογαριασμό του Ολυμπιακού ήταν πραγματικά ο ορισμός της μεταγραφής που “ρίχνει τα τσιμέντα”. Ο Ριβάλντο μπορεί να μην έτρεχε όπως στο παρελθόν αλλά η απίστευτη ποιότητα του σε κάθε χτύπημα της μπάλας ήταν αρκετό για να είναι ο απόλυτος σούπερσταρ του ελληνικού πρωταθλήματος. Για 3 χρόνια όταν ο Ολυμπιακός κέρδιζε κάποιο φάουλ κοντά στην περιοχή του αντιπάλου ήταν σαν να είχε καταλογιστεί πέναλτι! Οι σπουδαίες στιγμές του έρχονταν η μία πίσω από την άλλη: από το φάουλ κόντρα στον Παναθηναϊκό στο πρώτο του ντέρμπι αιωνίων, το γκολ σχεδόν από το κόρνερ κόντρα στον Άρη στον τελικό Κυπέλλου του 2005, οι ευρωπαϊκές του γκολάρες με Λίβερπουλ και Ρόζενμποργκ. Μετά από τρία χρόνια στο Λιμάνι και ισάριθμα πρωταθλήματα ο Ριβάλντο έφυγε από τον Πειραιά μετά από διαφωνία με το Σωκράτη Κόκκαλη σχετικά με την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού θεωρούσε πως ήταν πια μεγάλος σε ηλικία και δεν μπορούσε να στηριχτεί πανω του για την επόμενη μέρα. Έτσι, ο Ριβάλντο κατέληξε στην ΑΕΚ για μια σεζόν αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν αγαπήθηκε το ίδιο εκεί όσο στο Λιμάνι του Πειραιά.

Όλοφ Μέλμπεργκ

Ο Μέλμπεργκ ήρθε στην Ελλάδα το 2009, όντας ένα τεράστιο όνομα με επτά χρόνια στην Premier League όπου υπήρξε αρχηγός της Άστον Βίλα και μια χρονιά στη Γιουβέντους από την οποία τον απέκτησε απευθείας ο Ολυμπιακός! Ο Σουηδός σέντερ μπακ ήταν επίσης ο αρχηγός της εθνικής ομάδας της πατρίδας του έχοντας παίξει σε 4 Euro και 2 Μουντιάλ! Οπότε η προσαρμογή του στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν παιχνιδάκι και σύντομα αποδείχθηκε πόσο ποιοτικός ήταν. Μάλιστα η πρώτη του χρονιά με τα ερυθρόλευκα τον βρήκε σε έναν προβληματικό Ολυμπιακό που άλλαζε συνέχεια προπονητές κι εν τέλει τερμάτισε 5ος στην Ελλάδα. Ο Σουηδός αμυντικός όμως, ήταν ο μόνος παίκτης που ο κόσμος των Πειραιωτών δεν γιουχαρε στα τελευταία παιχνίδια των playoffs εκείνης της σεζόν! Στα πολύ καλύτερα χρόνια Βαλβέρδε που ακολούθησαν ο Μέλμπεργκ δεν έβγαινε από την ενδεκάδα παίζοντας δίπλα είτε στον Αβραάμ Παπαδόπουλο είτε στον Ιβάν Μαρκάνο. Το καλοκαίρι του 2012 πήρε μια περίεργη απόφαση κι αντί να ανανεώσει με τον Ολυμπιακό αποχώρησε για την Βιγιαρεάλ η οποία όμως τότε έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας! Μετά από μια ακόμη χρονιά στην Κοπεγχάγη ο Μέλμπεργκ κρέμασε τα παπούτσια του και ακολούθησε προπονητική καριέρα. Σήμερα κάθεται στον πάγκο της Χέλσινγκμποργκ.

Αριέλ Ιμπαγάσα

Μικρός το δέμας, αλλά θαυματουργός! Ο «κάνιο», ήρθε το 2010 με λαμπρές περγαμηνές από τα γήπεδα της Ισπανίας, ύστερα από μια μεγάλη καριέρα σε Μαγιόρκα, Ατλέτικο Μαδρίτης και Βιγιαρεάλ στην… συνταξιμη ηλικία των 34, αλλά ακόμα και σε αυτήν την ηλικία, μπόρεσε να γίνει αγαπημένος της κερκίδας και να κάνει άπαντες να λένε “Αχ και να ερχόταν μερικά χρόνια νωρίτερα!”. Στην ομαδα του Πειραιά ο Ιμπαγάσα έκατσε 4 ολόκληρες σεζόν, στις οποίες δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι έγινε η φυσική επέκταση του προπονητή του στο χορτάρι, αποτέλεσμα της τεράστιας ποιότητας του, της ευστροφίας του και φυσικά της τεράστιας εμπειρίας του. Με την φανέλα του Ολυμπιακού ο Ιμπαγάσα θα γράψει 97 εμφανίσεις κατακτώντας 4 πρωταθλήματα Ελλάδας, θα ψηφιστεί από τον κόσμο ως ένας από τους καλύτερους 11 παίκτες στην ιστορία των Ερυθρόλευκων, ενώ από την στιγμή που κρέμασε τα παπούτσια του βρίσκεται ως προπονητής στις Ακαδημίες της ομάδας, κλείνοντας έτσι μία ολόκληρη δεκαετία στα “ερυθρόλευκα”.

Τα υπόλοιπα ονόματα μεγάλων παικτών που “κόπηκαν” από την τελική επιλογή: Χούλιο Λοσάντα, Μίλτον Βιέρα, Μαρτίν Νοβοσέλατς, Όλεγκ Προτάσοφ, Γκενάντι Λιτοφτσένκο, Ίλια Ίβιτς, Σίνισα Γκόγκιτς, Γιάγια Τουρέ, Ντάρκο Κοβάσεβιτς, Λουτσιάνο Γκαλέτι, Τσόρι Ντομίνγκεζ, Εστεμπάν Καμπιάσο, Κέβιν Μιραλάς, Γιουσέφ Ελ Αραμπί.