Ντοναρούμα, Χακίμι, Σέρχιο Ράμος, Μαρκίνιος, Μπερνάτ, Βεράτι, Βαινάλντουμ, Ντι Μαρία Μέσι, Νεϊμάρ, Εμπαπε. Όχι δεν είναι η ενδεκάδα μιας all-star ομάδας για ματς φιλανθρωπικού σκοπού. Έτσι θα μπορεί να παρατάσσεται χάρη στις μεταγραφές η Παρί Σεν Ζερμέν φέτος στους αγώνες της έχοντας επίσης τους Κέιλορ Νάβας, Κιμπεμπέ, Νούνο Μέντες, Κέρερ, Ντανίλο Περέιρα, Παρέδες,Γκουεγιέ, Άντερ Ερέρα, Ντράξλερ και Ικάρντι μεταξύ άλλων στον πάγκο της. Μπορεί η παράθεση των ονομάτων να κουράζει αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση χρειάζεται να τα δεις και γραπτώς για να το συνειδητοποιήσεις: η Παρί Σεν Ζερμέν συνέθεσε την μικτή κόσμου πραγματοποιώντας το καλύτερο μεταγραφικό καλοκαίρι στην ιστορία του ποδοσφαίρου!
Στο παρελθόν έχουν υπάρξει ανάλογα μεταγραφικά καλοκαίρια όταν elite clubs έκαναν ντεμαράζ μεταγραφών παικτών με μεγαλη ποιότητα. Για παράδειγμα η Τσέλσι έχει να επιδείξει πολλές τέτοιες μεταγραφικές περιόδους, ειδικά στα πρώτα χρόνια του Αμπράμοβιτς χωρίς όμως ποτέ το star power των παικτών που αποκτούσε να φτάνει το αντίστοιχο φετινό της Παρί. Ίσως να το πλησίασε το πρώτο μεταγραφικό καλοκαίρι του Ρώσου μεγιστάνα με τους Βερόν, Κρέσπο, Μακελελέ, Νταφ, Μούτου, Πάρκερ, Γκέρεμι, Τζο Κόουλ, Μπριτζ, Γκλεν Τζόνσον και Σμέρτιν να γίνονται κάτοικοι Λονδίνου. Δεν βρίσκεται όμως κανένας επιπέδου “Μέσι” στα ονόματα αυτά.
Η σύγκριση με τη Ρεάλ Μαδρίτης των Galacticos είναι επίσης αναπόφευκτη, ωστόσο ο Φλορεντίνο Πέρεθ συγκέντρωνε τις δυνάμεις του και προσέθετε έναν superstar κάθε καλοκαίρι. Αυτό που πέτυχε η Παρί Σεν Ζερμέν με την αρωγή των κεφαλαίων από το Κατάρ δεν έχει προηγούμενο. Μια σχεδόν 30δα all-star παικτών στο ρόστερ της!
Ποιο είναι ακριβώς το μεγάλο επίτευγμα με τις μεταγραφές της Παρί;
Ότι έφερε όλους αυτούς τους παικταράδες χωρίς να πληρώσει ευρώ στις ομάδες τους!
Ας δούμε το market value των ελεύθερων παικτών που απέκτησε όπως αναγράφεται στο transfermarkt τη στιγμή που γραφόταν το άρθρο:
Σέρχιο Ράμος: 10.000.000€ (άποψη συντάκτη ότι αξίζει πολλά παραπάνω αλλά είναι 35 ετών)
Λιονέλ Μέσι: 80.000.000€
Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα: 60.000.000€
Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ: 30.000.000€
Μιλάμε δηλαδή για τουλάχιστον 180.000.000€, τα οποία η Παρί δεν χρειάστηκε ποτέ να βγάλει από τα ταμεία της! Τα χρήματα βέβαια θα ήταν πολύ περισσότερα σε ρεαλιστικές συνθήκες, για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα δεν θα άφηνε ποτέ τον Μέσι να φύγει μόνο με 80 εκ.€ ακόμα και με την τωρινή της οικονομική κατάσταση.
Στην ουσία οι Παριζιάνοι δαπάνησαν ένα μεγάλο για τα δεδομένα τους ποσό (60.000.000€) μόνο για τον Χακίμι από την Ίντερ, η οποία καιγόταν για να βάλει χρήματα στο ταμείο της. Κάτι ψιλά (για το “βαλάντιο” των Καταριανών) χρειάστηκε να εκταμιευθούν για τον Ντανίλο Περέιρα (16.000.000€) και τον δανεισμό του Νούνο Μέντες (7.000.000€).
Με ποιον τρόπο τα κατάφεραν τόσο εξαιρετικά στο Παρίσι;
Είναι εμφανές πως η Παρί έβαλε τα μεγάλα μέσα αυτό το καλοκαίρι για να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Η διοίκηση της ήθελε να διασφαλίσει πως τον Μάιο του 2022 πάνω στο τρόπαιο του Champions League θα χαραχθεί το όνομα του συλλόγου μετά τις αποτυχίες των δύο τελευταίων ετών κι άρπαξε ΚΑΘΕ ευκαιρία που παρουσιάστηκε στο μεταγραφικό παζάρι. Είχε την μεγάλη τύχη να βρεθούν ταυτόχρονα σε δυσχερή οικονομική θέση πολλά από τα elite clubs της Ευρώπης και να εξωθήσουν εκτός ομάδας τα αστέρια τους ώστε να επιβιώσουν. Πέρα από την τύχη ομως χρειάζεται και δράση. Οι Γάλλοι βρίσκονταν “τριγύρω” κάθε φορά, έτοιμοι να χτυπήσουν σαν κυνηγοί που περιμένουν υπομονετικά το θύμα τους! Με όπλο τα πετροδόλλαρα του Κατάρ, η Παρί εξόρμησε σε ένα καλοκαιρινό σαφάρι που όμοιο του δεν είχαμε δεί!
Η “στρατολόγηση” των… απογοητευμένων superstars
Η αρχή έγινε με τον αρχηγό της εθνικής Ολλανδίας, Τζίνι Βαινάλντουμ. Ο Ολλανδός φαινόταν κλεισμένος καιρό από την Μπαρτσελόνα μετά την αποτυχία να ανανεώσει το συμβόλαιο του με την Λιβερπουλ. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως ένιωθε ότι δεν τον εκτιμούσαν αρκετά στο Λίβερπουλ καθώς ήταν συνεχώς ο στόχος αρνητικής κριτικής στα social media όταν η ομάδα δεν πήγαινε καλά ενώ το γεγονός πως η διοίκηση αρνήθηκε να αυξήσει σημαντικά τις αποδοχές του με νέο συμβόλαιο έβαλε ταφόπλακα στις όποιες σκέψεις ανανέωσης. Η Βαρκελώνη φάνταζε ως ο επόμενος σταθμός για τον Βαινάλντουμ που θα βρισκόταν υπό τις οδηγίες του συμπατριώτη του, Ρόναλντ Κούμαν, όμως, οι διαπραγματεύσεις για το συμβόλαιο του διήρκησαν σχεδόν ένα μήνα. Ο Τζίνι άρχισε να νιώθει ανασφάλεια για το project που πρότεινε η Μπάρτσα και εκεί ήταν που μυρίστηκε την ευκαιρία η Παρί και τον έκανε δικό της με συνοπτικές διαδικασίες αντιπαρατάσσοντας ασφάλεια και φυσικά τον μισθό που επιθυμούσε ο Ολλανδός.
Ο Σέρχιο Ράμος ήταν ο επόμενος στη λίστα. Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια στη Ρεάλ Μαδρίτης ο εμβληματικός αρχηγός της Βασίλισσας πίστευε πως στα 35 του δικαιούταν τουλάχιστον ακόμη 2 χρόνια συμβολαίου. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ όμως είχε διαφορετική γνώμη και του πρόσφερε μονοετές συμβόλαιο, με περικοπή μισθού και χωρίς εγγυήσεις για το μετά (θέση στο προπονητικό team). Όταν ο Ανδαλουσιάνος προσέγγισε την ομάδα για να απαντήσει, ενημερώθηκε ότι η προσφορά ανανέωσης “είχε λήξει”. Η Παρί έκανε την εμφάνιση της και πρόσφερε μεθοδικά ακριβώς αυτό που ζητούσε ο Ισπανός: ένα διετές συμβόλαιο με τον ίδιο μισθό που έπαιρνε στη Ρεάλ.
Μια εβδομάδα αργότερα ήταν η σειρά του Τζίτζι Ντοναρούμα. Ο καλύτερος παίκτης του Euro 2020 είχε πάντα προβληματικές σχέσεις με την Μίλαν και σε μεγάλο βαθμό ευθυνόταν ο ατζέντης του, Μίνο Ραϊόλα. Ο Ντοναρούμα μέσω του Ραϊόλα ζήτησε εξωφρενικά ποσά από τους ροσονέρι για να ανανεώσει, δηλαδή διπλασιασμό του μισθού του από τα 6 στα 12 εκατομμύρια € και 20 εκ. € προμήθεια για τον ατζέντη του. Ασφαλώς αυτά τα ποσά ακούστηκαν σαν ανέκδοτα στους ιθύνοντες της Μίλαν που έδειξαν την πόρτα στο Τζίτζιο. Στο τέλος της ημέρας πάντως η ευθύνη ήταν δική του: “Εγώ κι η Μίλαν έχουμε διαφορετικές φιλοδοξίες και γι’ αυτό θα πρέπει να φύγω ώστε να ωριμάσω και να γίνω ο καλύτερος”. Η Παρί κινήθηκε για ακόμη μια φορά ταχύτατα και τρεις μέρες μετά τον τελικό του Euro ανακοίνωσε τον 22χρονο MVP της διοργάνωσης δίνοντας του 5ετές συμβόλαιο και 1 εκ.€ παραπάνω τον χρόνο από την Μίλαν!
Τελευταιος και καλύτερος από τις μεταγραφές Παρί ασφαλώς ο Λιονέλ Μέσι! Πέρυσι το καλοκαίρι, ο Αργεντίνος GOAT του αθλήματος είχε εκφράσει τη δυσαρέσκεια του για το πλάνο και τον τρόπο διοίκησης της Μπαρτσελόνα με το περίφημο φαξ που ζητούσε την αποχώρηση του. Εν τέλει πείστηκε να μείνει για ακόμη μια χρονιά, τα πράγματα έφτιαξαν κι αυτό το καλοκαίρι ένιωθε θετικός για να συνεχίσει στο σύλλογο. Ήταν όμως η Μπαρτσελόνα αυτή η οποία “έχυσε την καρδάρα”. Ο κακός οικονομικός σχεδιασμός της διοίκησης σήμανε πως οι Καταλανοί δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τις μισές αποδοχές του ηγέτη τους. Όταν γίνεται ανανέωση εργασιακής σύμβασης στην Ισπανία, ο νόμος λέει ότι δεν επιτρέπεται μείωση μεγαλύτερη του 50% των αποδοχών του προηγούμενου συμβολαίου. Συνεπώς ο Μέσι τέθηκε εκτός ομάδας για πρώτη φορά από την ηλικία των 13 ετών όταν είχε καταφθάσει στη “Μασία”! Με την Μάντσεστερ Σίτι να έχει ήδη κινηθεί για τον Τζακ Γκρίλις και να είχε στο ραντάρ της και τον Χάρι Κέιν, έγινε φανερό πως μόνο μια επιλογή υπήρχε για το Νο 10 στην Ευρώπη: η Παρί Σεν Ζερμέν. O ιδιοκτήτης της Παρί, Νασέρ Αλ-Κελαϊφί δεν υπήρχε περίπτωση να χάσει την ευκαιρία να εντάξει στο ρόστερ τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο ακόμα κι αν η Παρί στην πραγματικότητα δεν τον χρειαζόταν. Οι Γάλλοι κινήθηκαν ταχύτατα και ο Μέσι έγινε κάτοικος Παρισιού με το Νο 30 στην πλάτη του για 2+1 έτη. Η κίνηση αυτή ασφαλώς κι αλλάζει το status του συλλόγου, φέρνει τα φώτα της δημοσιότητας στο γαλλικό πρωτάθλημα και ενισχύει το εμπορικό brand της Παρί σε αδιανόητο βαθμό. Με τον Μέσι να ηγείται ενός διαστημικού ρόστερ δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την απώλεια του Champions League.
Η παρ’ ολίγον παραφωνία του Εμπαπέ
Η Παρί είχε κινηθεί με εξαιρετική ακρίβεια σε όλα τα μέτωπα όμως ήξερε εδώ και χρόνια πως στα αποδυτήρια της υπήρχε μια κινούμενη βόμβα, ο Κιλιάν Εμπαπέ και οι σχέσεις λατρείας με την Ρεάλ Μαδρίτης. Το project Mbappe ήταν μια προσωπική υπόθεση του Πέρεθ, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως είχε εμμονή με την απόκτηση του νεαρού Γάλλου από το 2017. Η Ρεάλ έκανε την κίνηση της στα τέλη Αυγούστου παρά το γεγονός ότι μπορούσε να περιμένει να τελειώσει το συμβόλαιο του και να τον αποκτήσει ελέυθερο στο τέλος της σεζόν.
Ποιος μπορεί να πει όχι σε μια πρόταση 180 ή 200 εκατομμυρίων ευρώ; Μα ασφαλώς η Παρί Σεν Ζερμέν. Η διοίκηση της ομάδας απέδειξε πως τα χρήματα δεν αποτελούν πρόβλημα για το σύλλογο του Παρισίου ενώ ούτε η συμμόρφωση του με το Financial Fair Play θα περνούσε από την πώληση του Εμπαπέ. Η Παρί κράτησε τον Εμπαπέ στο σύλλογο για να αποδείξει πως είναι ο ισχυρότερος παίκτης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και μπορεί μέχρι και να ρισκάρει να χάσει τσάμπα έναν superstar που κοστίζει 200 εκατομμύρια ευρώ. Ο στόχος φυσικά θα είναι να τον ανανεώσει μέσα στη χρονιά αλλάζοντας του τη γνώμη με την κατακτηση του Champions League του χρόνου τον Μάιο και τη δυνατότητα να παίξει διαστημικό ποδόσφαιρο για μια σεζόν με μια all-star ομάδα.
Το αντιπαράδειγμα της Ρεάλ κι οι πονοκέφαλοι του Ποτσετίνο
Ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο, “Το φαινόμενο”, στον απόηχο των μεταγραφών της Παρί έκανε την εξής δήλωση: “Κι εγώ έπαιξα στην Ρεάλ των Galacticos για 5 χρόνια έχοντας τους καλύτερους παίκτες δίπλα μου αλλά δεν πήραμε το Champions League”! Για την ακρίβεια η Ρεάλ δεν πλησίασε καν στον τελικό από το 2002 μέχρι και την αποχώρηση του Βραζιλιάνου το 2007.
Η Ρεάλ αποφάσισε να βάλει το εμπορικό κομμάτι πάνω από το αγωνιστικό ενισχύοντας σχεδόν κατ’αποκλειστικότητα την μεσοεπιθετική γραμμή και ξεχνώντας πως κάποιος πρέπει να κάνει και τη “βρώμικη δουλειά” στα μετόπισθεν. Αποτέλεσμα ήταν να παίζει για αρκετά χρόνια στη λογική του “όσα φάμε και όσα βάλουμε” (βλέπε ισοπαλίες με ΑΕΚ, αποκλεισμούς με μεγαλα σκορ στα νοκ-άουτ του Champions League όπως το 2004 με Μονακό).
Η Παρί δεν έχει κάνει αυτό το λάθος καθώς υπάρχουν παίκτες μεγάλης κλάσης σε όλες τις θέσεις της και δεν ξεφορτώθηκε κανένα γρανάζι (όπως η Ρεάλ με τον Μακελελέ) προκειμένου να δημιουργήσει την superteam της. Ωστόσο, έγκειται στον Μαουρίσιο Ποτσετίνο και τους συνεργάτες του να διαχειριστούν ένα απίστευτα ποιοτικό σύνολο που για να κρατηθουν οι ισορροπίες θα χρειαστεί παροιμοιώδες man management από τον 49χρονο κόουτς. Οι πονοκέφαλοι του Ποτσετίνο δεν έχουν να κάνουν μόνο με πρόσωπα αλλά και με τον σχηματισμό ενώ το γεγονός πως παίκτες που είναι συνηθισμένοι να πρωταγωνιστούν θα περιοριστούν σε ρόλους κομπάρσου θα έχει τη σημασία του. Μοιάζει σίγουρο να δούμε αποχωρήσεις τον Ιανουάριο ενώ είναι ακόμα πιο προφανές ότι όλο αυτό το ρόστερ μαζί θα είναι one and done. Το επόμενο καλοκαίρι δεδομένα η διοίκηση της Παρί θα έχει να κάνει με πικραμενους και παραγκωνισμένους ποδοσφαιριστές που θα ψάχνουν δίοδο διαφυγής από την Πόλη του Φωτός ενώ το ζήτημα Εμπαπέ θα συνεχίσει να “καίει” όλη τη χρονιά. Επίσης, η πίεση για τίτλους και κυρίως για την κατάκτηση του Champions League αναμένεται να είναι τεράστια προς τον Αργεντίνο προπονητή και τους παίκτες του. Είναι όμως όλα αυτά ικανά να αποτρέψουν την καλύτερη σεζόν στην ιστορία του συλλόγου που ονειρεύονται στο Παρίσι; Η απάντηση θα δοθεί στο γήπεδο αλλά στα χαρτιά το μέλλον μοιάζει εξαιρετικά ευοίωνο για τους Παριζιάνους.
