Ben Wilson : O παίκτης που σημάδεψε το Σικάγο

Ben Wilson : O παίκτης που σημάδεψε το Σικάγο

Όταν μιλάμε για το μπάσκετ στην πόλη του Σικάγο, τότε όπως είναι πολύ φυσικό, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι ο Michael Jordan, η δυναστεία των Bulls, ο Scottie, o Rodman, για τους νεότερους ο Derrick Rose. Aν ξεφύγουμε από τους Bulls, τότε παίκτες όπως ο Isiah Thomas και ο Anthony Davis, ή ο Dwyane Wade. Αν ρωτήσεις όμως έναν ντόπιο, ιδιώς έναν κάτοικο των πιο φτωχών γειτονιών της πολύπαθης μεγαλούπολης των ΗΠΑ ποιο όνομα του έρχεται στο μυαλό όταν μιλάει για το μπάσκετ στο Σικάγο, τότε η απάντηση είναι άλλη : Ben Wilson, ή πιο απλά, ο”Benji”.

Η ιστορία του μικρού Benjamin ξεκινάει σε ένα σπίτι της γειτονιάς Chatham του Σικάγο. Εκεί, έρχεται στη ζωή στις 18 Μαρτίου του 1967, το ένα από τα τρία αγόρια της οικογένειας Wilson και το παιδί που όπως φάνηκε, είχε όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει στο άθλημα που αν και δεν ήταν το επικρατέστερο στην “Πόλη των Ανέμων”, ήταν και είναι αυτό που ταιριάζει πραγματικά στον χαρακτήρα της.

Ο Benjamin έδειξε από μικρός την κλίση του για τον αθλητισμό και γρήγορα το μπάσκετ φάνηκε πως είναι το πεπρωμένο του. Η ιστορία του πως έγινε από ένας πραγματικά καλός παίκτης στο καλύτερο prospect της χώρας, δεν διεκδικεί κάποιο βραβείο σεναριογραφίας: Ένα παιδί που είχε ταλέντο, που δούλεψε το ταλέντο του σκληρά και που ένα καλοκαίρι, σαν να το ευλόγησε μία αόρατη δύναμη, πήρε απότομα ύψος, φτάνοντας από το 1.80 στα 2 μέτρα μέσα σε λίγους μήνες. Ο Wilson μετατοπίστηκε (προσωρινά) στην ρακέτα, όμως παρέμενε δεινός χειριστής της μπάλας, και στα 15 του συστήθηκε για τα καλά στον μπασκετικό κόσμο, ως μαθητής του Neal F. Simeon Vocational High School, ανεβαίνοντας γρήγoρα από την Junior Varsity στην Varsity (ας πούμε από τη δεύτερη στην πρώτη) ομάδα του σχολείου και πρωταγωνιστώντας σε αυτήν, οδηγώντας την στο να κατακτήσει τον τίτλο της πρώτης κατηγορίας της περιφέρειας του Ιλινόι, τη σεζόν 1983-84.

Σίγουρα το να ηγηθείς μιας πρωταθλήτριας ομάδας είναι ενδεικτικό του ταλέντου σου, αλλά το πόσο καλός ήταν πραγματικά ο Wilson αρκεί αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι έγινε ο πρώτος αθλητής μπάσκετ γεννημένος και μεγαλωμένος στο Σικάγο που μπαίνει στην κορυφή των High School prospect rankings. Μετά το καλοκαιρινό καμπ “Athletes For Better Education” στο οποίο προσκλήθηκε ο Wilson μαζί με τους καλύτερους αθλητές λυκείου στην χώρα, τα rankings ήταν ξεκάθαρα, και μία τόσο μεγάλη σε πληθυσμό πόλη έβγαζε για πρώτη φορά τον – δυνητικά – καλύτερο αθλητή της γενιάς του. Και γι’αυτόν τον λόγο και τον αγκάλιασε.

“Ήμουν συμπαίκτης με έναν τύπο που εύκολα θα ήταν 10-12 φορές All Star στην καριέρα του” έχει να λέει για τον Wilson o Nick Anderson, ο οποίος ήταν ένα χρόνο μικρότερος του Ben. “Και αυτό που λέω ίσως να είναι και understatement, γιατί αυτό που ήταν, και τον αποκαλούσαμε έτσι, ήταν ένας Magic Johnson με καλό σουτ!”. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδόθηκε στον προπονητή του στο Simeon, Bob Hambric, και όχι άδικα.

 

 

Με την κατάσταση στην Αμερική να ξεφεύγει, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της επιδημίας του κρακ που μάστιζε την χώρα από την αρχή της δεκαετίας, οι γονείς του Benji, αλλά και το άμεσο περιβάλλον του, έκαναν τα πάντα για να τον προστατεύσουν, ώστε να αφοσιωθεί με το μπάσκετ και να ξεφύγει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μπορεί από τον μεγάλο κίνδυνο της γεμάτης εγκληματικότητα Νότιας Περιοχής του Σικάγο. Η εκτός γηπέδων του ζωή ήταν βασισμένη στο μπάσκετ και το σχολείο, με βασικό εξωαγωνιστικό ζήτημά του η έγκυος κοπέλα του, Jetun Rush, η οποία το καλοκαίρι του 1984 έφερε στη ζωή ένα μικρό αγόρι, τον Brandon.

Θέλω να πετύχω, άρα θα κάνω ό,τι χρειάζεται. Πάω σπίτι, διαβάζω, κάνω τις δουλειές μου και πηγαίνω στα μαθήματά μου. Και απ’ό,τι φαίνεται λειτουργεί” θα δηλώσει ο ίδιος σε τηλεοπτική του συνέντευξη το 1984, αισιοδοξώντας για το μέλλον του. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς όμως, ήρθε το μοιραίο γεγονός. Στο μεσημεριανό διάλειμμα της 20ης Νοεμβρίου, ενω ο Benji και η κοπέλα του έβγαιναν από ένα μικρό εστιατόριο απέναντι από το σχολείο, έπεσαν πάνω στους Omar Dixon και William Moore. Οι δύο έφηβοι δεν ήταν μαθητές του σχολείου, αλλά είχαν έρθει εκεί με δύο όπλα, ώστε να τραμπουκίσουν έναν μαθητή του Simeon που είχε κλέψει 10$ από τον ξάδερφο του Moore. O Benji, ο οποίος βρισκόταν σε έντονη λογομαχία με την κοπέλα του σχετικά με το μέλλον τους, καθώς ο ερχομός του παιδιού ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός για δύο 17χρονα παιδιά, έπεσε πάνω τους και τους έσπρωξε, γεγονός που οδήγησε σε παρεξήγηση με τους δύο νεαρούς. Ο ίδιος ο Moore λέει ότι ο Wilson νευριασμένος ήταν αυτός που επιδίωξε την φασαρία. Aν και τον απείλησαν με το όπλο ώστε να φύγει, εκείνος τους προκαλούσε ακόμα περισσότερο, και γι’αυτό, επειδή φοβήθηκε τον θηριώδη Benji, τον πυροβόλησε. Άλλες μαρτυρίες λένε πως ο Moore και ο Dixon απείλησαν και προσπάθησαν να ληστέψουν τον Wilson μετά την αντιδικιά και παρά την προσπάθεια του Benji να απομακρυνθεί, κάτι που κατέληξε στον πυροβολισμό του 17χρονου σταρ του Simeon. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα τραύματα από τις σφαίρες αποδείχτηκαν μοιραία, και ο Benji κατέληξε την επόμενη ημέρα, την ημέρα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπαιζε το πρώτο παιχνίδι της senior χρονιάς του, της τελευταίας πριν το άλμα για το NCAA.

Η επόμενη μέρα και μία πόλη στην εντατική

Η επόμενη μέρα βρήκε τον Wilson νεκρό, το Σικάγο σοκαρισμένο, και τους Dixon και Moore στη φυλακή για 30 και 40 χρόνια αντίστοιχα. Το Σικάγο, όπως αγκάλιασε τον Wilson στο παρκέ σε αυτό το πολύ σύντομο διάστημα, έτσι το έκανε και μετά το τέλος της ζωής του. Η αγρυπνία του μάζεψε 8.000 άτομα, η κηδεία του 10.000 και μάλιστα είχε ομιλία από τον αιδεσιμότατο Τζέσε Τζάκσον, ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην ιστορία του κινήματος για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών, δείχνοντας ότι η σημασία του θανάτου ενός 17χρονου παιδιού, ή μάλλον αυτού του 17χρονου παιδιού, ήταν ακόμα μεγαλύτερη από το ήδη τεράστιο τίμημα μίας ανθρώπινης ζωής.

Η περίπτωση του Benji, ενός παιδιού που έρχεται με όνειρα, έτοιμο να κατακτήσει τον κόσμο, μέχρι μία σφαίρα, ένα μαχαίρι, ένας άλλος άνθρωπος, να του κόψει αυτά τα όνειρα και πολλές φορές και το νήμα της ζωής, δεν ήταν άλλωστε η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στην πολύπαθη “Πόλη των Ανέμων”. H Nότια Πλευρά του Σικάγο, η πλευρά η οποία έβγαλε τον Benji, τον φίλο του, Nick Anderson, και παίκτες όπως ο Derrick Rose, o Anthony Davis και ο Jabari Parker έχει παραδοσιακά τα μεγαλύτερα ποσοστά εγκληματικότητας σε μία πόλη που έτσι κι αλλιώς κινείται για πολύ πάνω από τον μέσο όρο δολοφονιών των ΗΠΑ.

Ben Wilson : O παίκτης που σημάδεψε το Σικάγο

Αν και βελτιωμένη κατάσταση σε σχέση με το παρελθόν, η Νότια πλευρά του Σικάγο ακόμα συγκεντρώνει τα πιο πολλά περιστατικά ανθρωποκτονιών

Zώντας στην σχετική ασφάλεια που προσφέρει μία Ελληνική πόλη, ακόμα και η Αθήνα, συγκριτικά με μία Αμερικανική μεγαλούπολη, πιθανολογείς ότι είναι πολύ εύκολο για ένα παιδί να «ξεχαστεί», να ρίξει τις άμυνές του ή αυτές να αναγκαστούν να πέσουν, και να υποκύψει στους ρυθμούς των φτωχογειτονιών της Νότιας και Δυτικής Πλευράς του Σικάγο. Σίγουρα ο Benji δεν ήταν το μοναδικό άτομο που η παθογένεια της ίδιας του της γειτονιάς τον “έπνιξε” ή μάλλον ακόμα χειρότερα, που η παθογένεια της ίδιας του της γειτονιάς τον έκανε παράπλευρη απώλεια. Ένας καυγάς που μπορεί να συμβεί σε πολλές περιπτώσεις, σε συνδυασμό με την έλλειψη καθαρού μυαλού ενός εφήβου, του Bill Moore, οδήγησαν στην σπασμωδική κίνηση που τελικά στέρησε στον Wilson τη ζωή του. Όμως ο Wilson, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο θάνατός του, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν μπλέχτηκε στους μπελάδες, αλλά… σκόνταψε σε αυτούς, και κυρίως εξαιτίας του status του, έγινε κατευθείαν είδηση σε όλη τη χώρα, και αποτέλεσε το έναυσμα για σύσσωμη δράση απέναντι σε μία κατάσταση που είχε χάσει τον έλεγχο. Μέχρι και οι συμμορίες της πόλης αποφάσισαν να αφήσουν στην άκρη τα όπλα και να ρίξουν τους τόνους, κάτι που για μία πόλη με πάνω από 100.000 ενεργά μέλη συμμοριών και 60 συμμορίες, σημαίνει μία μεγάλη ανακούφιση. Όλα αυτά για να μην υπάρξουν κι άλλοι Benji.

Η βαριά κληρονομία του #25

Ο Benji Wilson λοιπόν δεν ήταν το μόνο άδικο θύμα της πόλης. Ήταν όμως εκείνο το οποίο έκανε τον περισσότερο θόρυβο. Γιατί ο Benji έτυχε να κάνει και τον περισσότερο θόρυβο στον παρκέ. Και αφού τόσο άδικα η πόλη στερήθηκε τον νέο μεγάλο της αθλητικό ήρωα, οι “Benji” του μέλλοντος έπρεπε να προσέχουν διπλά και τριπλά, ώστε να μην έχουν την τύχη του Wilson. Και εφόσον κατάφερναν αυτό, «έπρεπε» να τιμήσουν τον αδικοχαμένο Wilson όσο περισσότερο μπορούσαν, ώστε να μην ξεχαστεί ο θάνατός του.

Το “25” του Benji ζει και βασιλεύει ακόμα και σήμερα. H αρχή έγινε λίγο καιρό μετά τον άδικο θάνατό του από τον Nick Anderson, τον άνθρωπο που μαζί με τον Benji θα έκαναν περήφανο το Simeon με την μετέπειτα πορεία τους στη λίγκα. Εκείνος, έφερνε ένα κομμάτι του Ben πάντα μαζί του, διαλέγοντας να φορέσει το #25 στην καριέρα του. Ο Jabari Parker, το τελευταίο #1 ταλέντο που έβγαλε το Λύκειο του Simeon, έχει το #25 του Wilson αρκετές φορές στα παπούτσια του (καθώς το σχολείο εντωμεταξύ είχε αποσύρει τη φανέλα με το #25), ενώ ο Kendrick Nunn συστήθηκε στη λίγκα με αυτόν τον αριθμό στην πλάτη. Πέρα από τη φοίτηση του ίδιου στο Simeon μαζί με τον Jabari Parker, ο πατέρας του, Melvin Nunn, υπήρξε συμπαίκτης τoυ Wilson στην ομάδα του 1983-84, και επομένως θεώρησε ευθύνη του να μεταφέρει ένα κομμάτι αυτής της κληρονομιάς στον γιό του, ούτως ώστε εκείνος να την τιμήσει ανάλογα.

Φυσικά το ίδιο κάνει και ο Derrick Rose. O νεότερος MVP της ιστορίας φορούσε το #25 στο Simeon, και πλέον το έχει καθιερώσει στην εκτός Bulls καριέρα του, φορώντας το στη Νέα Υόρκη, τη Μινεσότα και εσχάτως το γειτονικό Ντιτρόιτ. Ο Rose, κατά μία έννοια ήταν ό,τι πιο κοντινό έχει ζήσει η πόλη στον Wilson. Το δικό της παιδί, το δικό της αστέρι, το οποίο όμως κατάφερε να ξεφύγει από όλες τις τρικλοποδιές του έβαζε το ίδιο του το σπίτι. Όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος πολλές φορές “Δεν θα έπρεπε να είναι εκεί που είναι“, δεδομένου ότι μεγάλωσε και αυτός σε μία από τις πιο επικίνδυνες γειτονιές της Νότιας πλευράς, το Englewood. Ως παιδί, ο Rose μεγάλωσε με τα ίδια ακριβώς ερεθίσματα για το μπάσκετ με τον Wilson, και τελικά η πορεία του ήταν παρόμοια. Έφτασε και εκείνος να θεωρείται το #1 ταλέντο της γενιάς του στο λυκειακό επίπεδο, ενώ οδήγησε το Simeon σε δύο Πρωταθλήματα Πολιτείας, με το μοναδικό άλλο τίτλο φυσικά να είναι αυτός της σεζόν 1983-84, που κατέκτησε το σχολείο με αστέρι τον Benji.

Ο θάνατος του Wilson αποτέλεσε και αποτελεί ένα διαρκές κάλεσμα για αφύπνιση σε κάθε παιδί που μεγαλώνει στις πιο φτωχές και επικίνδυνες γειτονιές της πρωτεύουσας του Ιλινόι. Πολλά από τα παιδιά που “δεν θα έπρεπε να είναι εκεί που είναι”, όπως είχε δηλώσει ο Rose, έχουν σωθεί γιατί πρόσεχαν πολύ ώστε να μην γίνουν “ακόμα ένας Benji”. Όσο για τον Benji, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, μερικές δεκαετίες μετά τον θάνατό του, είναι να τον σκεφτόμαστε σαν έναν άλλο Len Bias. Ένα τεράστιο ταλέντο που δεν μάθαμε ποτέ τι ακριβώς μπορεί να κάνει και πόσο μακριά μπορεί να φτάσει. Σε αντίθεση όμως με τον Bias, οι “δαίμονες” που τον έφαγαν δεν οπλίστηκαν από το δικό του χέρι.

Πηγές:

https://newrepublic.com/article/118003/maps-crime-chicago-crime-different-neighborhoods

25 : The Ben Wilson Story – Youtube

Basketball Network : The Story of Benji Wilson

https://bleacherreport.com/articles/1381007-ben-wilson-espns-30-for-30-benji-a-tale-that-transcends-basketball

https://en.wikipedia.org/wiki/Ben_Wilson_(basketball)