Η Brentford δεν είναι απλά μια ομάδα και σίγουρα δεν είναι η ομάδα της championship που έχεις συνηθίσει. Για να καταλάβεις περί τίνος, πρόκειται, θα αναφέρουμε ενδεικτικά ότι σε κάθε γωνία έξω από το γήπεδο υπάρχει και μια pub. Οι «μέλισσες» αντιτίθενται στην εμπορευματοποίηση του μοντέρνου ποδοσφαίρου και σε ό,τι προκύπτει από αυτήν. Στηρίζουν ενεργά την LGBT(lesbians,gays,bisexuals,trans) κοινότητα, πραγματοποιούν καμπάνιες για την συμπερίληψη ατόμων με ειδικές ανάγκες στο ποδόσφαιρο. Και έχουν «βαλθεί» να μας αποδείξουν ότι μπάλα που κυλά…. δεν έχει ανάγκη πακτωλό χρημάτων.
Το 2012, ο Mathew Benham, επαγγελματίας του στοιχήματος, έγινε ο νέος ιδιοκτήτης του κλαμπ του Δυτικού Λονδίνου. Όχι μόνο πλήρωσε τα χρέη της Brentford, και προχωρά στην ανέγερση νέου γηπέδου – 17.250 θέσεων – αλλά και άλλαξε εντελώς την νοοτροπία της. Στηριζόμενος σε «σφικτό» budget μεν, με ανταγωνιστικές προοπτικές δε. Για παράδειγμα, πριν ενταχθεί κάποιος παίκτης στο δυναμικό της, χρησιμοποιούν advanced data για να κατανοήσουν την γενικότερη συμπεριφορά του στα ματς αλλά και την συνολικότερη “αξία” του ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας και όχι μόνο τα βασικά χαρακτηριστικά και στατιστικά του.
Μια ριζοσπαστική και αμφιλεγόμενη κίνηση του Benham, αποτελεί η κατάργηση της ακαδημίας και η αντικατάσταση της με την ομάδα β’. Ο στόχος του; Να προσφέρει κίνητρο σε νέα ταλέντα να βελτιωθούν, προκειμένου να κατακτήσουν μια θέση στην 1η ομάδα. Μπορεί οι παλαιότεροι οπαδοί της να μην μπορούν να ξεχάσουν ότι η ομάδα τους βρισκόταν σε πιο χαμηλό επίπεδο και από την League One, ωστόσο τίποτα πλέον δεν τους θυμίζει τα «πέτρινα» χρόνια. Το 2015, η Brentford για πρώτη φορά στην ιστορία της έφθασε έως την 5η θέση της Championship.
Κι όμως δεν συνιστά αυτό το μεγαλύτερο της επίτευγμα. Το πιο σπουδαίο της κατόρθωμα είναι πως επένδυσε στο «εμείς» και κέρδισε. Έγιναν όλοι ένα από τον ιδιοκτήτη, τον προπονητή, μέχρι τον φροντιστή του συλλόγου. Χαρακτηριστικά είναι τα λεγόμενα του κηπουρού του Griffin Park, ο οποίος μιλά σε α’ πληθυντικό: «Δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τις μεγάλες ομάδες, τις ομάδες που ξοδεύουν πολλά, έπρεπε να βρούμε έναν διαφορετικό τρόπο..»
Παράλληλα, το συνεργατικό κλίμα ένωσε και μια ολόκληρη τοπική κοινωνία. Γέμισε το γήπεδο στις εντός έδρας αναμετρήσεις και τις pub της πόλης στις έκτος. Τα ήθη, τα έθιμα και τα ιδανικά των κατοίκων του μικρού προαστίου του Λονδίνου, εκφράζονται στο «πρόσωπο» μιας και μόνο ομάδας.
Τελικά, τι είναι και τι θέλει η Brentford; Την απάντηση στο ερώτημα έδωσε ένας πιστός οπαδός της: «Είναι η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, οι παραδόσεις μας. Μπορούμε να είμαστε 1οι στην Premier League και πιο κάτω από την Division–two, δεν έχει σημασία. Εμείς και πάλι θα ερχόμαστε στο γήπεδο».
