Dani Osvaldo, ένας αιρετικός ροκάς

osvaldo

Αταλάντα, Λέτσε, Φιορεντίνα, Μπολόνια, Εσπανιόλ, Σαουθαμπτόν, Stop!

Αλκοόλη, ναρκωτικά, τσιγάρο, Stop!

Juventus, Inter, Boca Juniors, Porto, Stop!

Ατέλειωτη μουσική, νους απύθμενος, ένα μικρόφωνο στο χέρι.

Μια μπάλα πλέον στο πόδι υπάρχει σπάνια όμως.

Κουράζεται βέβαια και πιο συχνά και οι φίλοι του, κάνουν χάζι μαζί του, αλλά ο Osvaldo δεν ντρεπόταν ποτέ να εκθέσει τον εαυτό του και να δείξει τι στ΄αλήθεια είναι.  Τους φίλους του θα ντραπεί; Οι φίλοι του στα 5χ5 θα έχουν κι αυτοί σίγουρα να ασχοληθούν με τόσα άλλα ζητήματα στην προσωπική τους ζωή, εν αντιθέσει με τους επαγγελματίες συμπαίχτες του όσα χρόνια μεσουράνησε στην Ευρώπη που όλο το ενδιαφέρον τους στρεφόταν, όπως είναι φυσικό, στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

osvaldo

Η σημερινή ιστορία, ίσως μοιάσει με ένα παραμυθάκι…κι όμως είναι πραγματικότητα! Είναι η μετουσίωση εκείνου του «πώς θα ήταν αν…» που πλάθει ο ανθρώπινος νους κάθε που κλείνει τα μάτια και παλεύει να χωρέσει τον κόσμο ολόκληρο στη μια χούφτα. Κι όταν τον πιάνει, σφίγγει τα βλέφαρα τόσο σφιχτά, γιατί αν τα ανοίξει και χαμογελάσει, αναγκαστικά θα είανι βαθύς ο αναστεναγμός. Ο Αργεντίνος άσσος όμως, όταν τον έπιασε, άρχισε να ζει τα όνειρά του και όπως δείχνει… «είχε πρόγραμμα»  στα αλήθεια!

Η άστατη ζωή που συνήθιζε να κάνει όσο τον ξέραμε ως ποδοσφαιριστή δεν το φανέρωνε σωστά προφανώς, η ρωγμή του χρόνου όμως τον ανάγκασε να κληθεί σε αποδείξεις! Όχι για το κοινό, για τον εαυτό του τον ίδιο. Και ούτε τότε ντράπηκε. Ήταν εκείνο το θέρος του 2016, που αρνούμενος τη σανίδα σωτηρίας  που θα αποκαθιστούσε την…επιεικώς πεσμένη του φόρμα, απέρριψε προτάσεις συλλόγων όπως η Βερόνα και η Νάπολι (μεταξύ άλλων), καθώς τον καλούσε η συνείδησή του.

Έχοντας ήδη ετοιμάσει πιθανώς την δική του μπάντα, ο Αργεντινός πρώην striker, δεν αρνήθηκε τη δόξα της Ευρώπης για τα ευκολότερα ίσως εκατομμύρια της Ασίας, όπως μας συνηθίζουν πλέον μεγάλα ονόματα του χώρου, αλλά για τη μουσική!

Ο Pablito, είχε βάλει στοίχημα να πείσει τον απανταχού ποδοσαιροφίλαθλο ότι μπάλα και ευαισθησίες δεν πάνε πάντα χώρια. Ποδόσφαιρο και καλλιτεχνικές ανησυχίες, εντός του ίδιου «εγώ» δεν είναι μια παράφορα ουτοπία στον υλισμό του 21ου αιώνα!

Όπως τότε λοιπόν λούστηκε από τα φλας εξαιτίας της απόφασης του να ασχοληθεί με την 2η μεγάλη αγάπη του και να γίνει τραγουδιστής, το ίδιο συνέβη και τις προηγούμενες ώρες, ύστερα απ’ο τη συνέντευξη που παραχώρησε. Έκανε λόγο για «χρυσή φυλακή» εντός της οποίας εγκλωβίζονται Ronaldo και Messi. Το ζήτημα όμως είναι τι στ’ αλήθεια προκάλεσε αυτό το δήθεν έκπληκτο βλέμμα στα διεθνή media;

Στο φίλαθλο κοινό, βλέπεις, το σύνολο της ,έως τώρα πορείας του, είχε σαφή δείγματα της ουσιαστικής ταυτότητας του Osvaldo. Αυτό που λέμε πολίτης του κόσμου; Είναι ένας πολιτογραφημένος Ιταλός, που τίμησε τα χρώματα της Squadra Azzurra , στο πλάι των αστέρων της εποχής του, από το βασικό της σχήμα κιόλας ,λάτρεψε την παράδοση και την τρέλα που κουβαλούν οι Μεσόγειοι. Άντεξε λίγο και στους Ίβηρες, περνώντας τόσο απ’ την Espanyol ανατολικά, όσο και από την Porto, δυτικότερα.

Ο Osvaldo, είναι ένας αιρετικός τύπος που κατατάσσεται στη μαύρη λίστα όσων άναβαν τσιγάρο στα ντους και ξενυχτούσαν αγκαλιά με μια…βότκα, ας πούμε. Ο Osvaldo είναι εκείνος ο ονειροπόλος που πάντα ήθελε να ζήσει τόσο αληθινά που μοιάζει αδύνατο να ζηλέψει τη φήμη και τη ρουτίνα αστέρων όπως ο συμπατριώτης του μάγος και ο Πορτογάλος σούπερ σταρ. Ο Osvaldo λοιπόν, έπαιζε μπάλα γιατί είχε πάθος με το ποδόσφαιρο, όχι με το lifestyle αυτού! Κλότσαγε τη μπάλα και ανυπομονούσε να τρυπώσει στα Ευρωπαϊκά σαλόνια για να δώσει στο όραμα του σάρκα και οστά. Για να στέλνει χρήματα στην οικογένεια του, για να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο, για να «ανοίξει» τον κόσμο του και να ταξιδεύει διαρκώς!

Άλλωστε, ακόμα και το πλέον «ιδεατό», πριν αποχωρήσει οριστικά το κατόρθωσε. Αιρετικά φυσικά κι αυτό, ανάποδα σε χρονική σειρά, αλλά το είχε ονειρευτεί και μέσα του ένιωσε ολοκληρωμένος, όταν μετά από τόσα χρόνια στα γήπεδα της Γηραιάς Ηπείρου, γύρισε στην Αργεντινή για να παίξει με τα χρώματα της Boca. 2 φορές! Ε, πού αλλού να έκλεινε την καριέρα του; Τι κι αν ήταν μόλις 30…