Γράφει ο Στάθης Συριόπουλος
21 Δεκεμβρίου 2011. Η Albacete, ομάδα 3ης κατηγορίας, υποχρεώνει σε εντός έδρας ήττα την Atlético με 1-0. Την επόμενη ημέρα, ο Gregorio Manzano πληρώνει τα σπασμένα του αποκλεισμού από τον 4ο γύρο του Copa del Rey και αποχαιρετάει τη Μαδρίτη, αφήνοντας την ομάδα στη μέση του βαθμολογικού πίνακα και στους «32» του Europa League. Στις 23 Δεκεμβρίου πλέον, τη θέση του παίρνει ένας παλιός γνώριμος και συνάμα αγαπητός στο κοινό του «Vicente Calderón», ο Diego Pablo Simeone González όπως είναι το πλήρες όνομα του. Το τι θ’ ακολουθήσει τα επόμενα 10 χρόνια, θα τα μνημονεύσουμε χρονιά με χρονιά.
2011/12: Το πρώτο αίμα στο Βουκουρέστι
Ο Τσόλο λοιπόν, όπως είναι το ψευδώνυμο που τον συνοδεύει, επιστρέφει μετά από 7 χρόνια στην ομάδα που αγαπήθηκε όσο λίγοι, αυτήν τη φορά από το πόστο του προπονητή, με στόχο να δώσει χαρακτήρα στην ομάδα και να μπει σφήνα στους 2 μεγάλους του ισπανικού ποδοσφαίρου, κάτι που εξάλλου είχε καταφέρει και ως παίχτης. Στα πρώτα 6 παιχνίδια η Atlético έχει 3 νίκες και 3 ισοπαλίες κρατώντας μάλιστα ανέπαφη την εστία της, δείγμα του τι ήθελε να πετύχει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του συλλόγου. Στο πρωτάθλημα, oι ροχιμπλάνκος τερματίζουν εντέλει στην 5η θέση, ενώ στην Ευρώπη, Lazio, Beşiktaş, Hannover 96 και Valencia υποτάσσονται κατά σειρά στην ανωτερότητα της.
Στον τελικό που πραγματοποιείται στο Βουκουρέστι, Falcao και Diego οδηγούν σε θρίαμβο την Atlético με το άνετο 3-0 επί της Athletic Bilbao στον ισπανικό εμφύλιο. Η Atlético φτάνει σε 2η κατάκτηση του τροπαίου μέσα σε 3 χρόνια, μιας και είχε προηγηθεί αυτό στο Αμβούργο προ διετίας, αλλά ο Τσόλο φαίνεται πως δεν συμβιβάζεται με τη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της UEFA.
2012/13: Η χρονιά του «Τίγρη»
Η επόμενη χρονιά ξεκινάει ιδανικά, μιας και στο πριγκιπάτο του Μονακό η Atlético διασύρει την πρωταθλήτρια Ευρώπης Chelsea με 4-1 για το Super Cup, έχοντας ως μεγάλο πρωταγωνιστή τον Falcao που πετυχαίνει 3 τέρματα. Η τρίτη θέση στον βαθμολογικό πίνακα εκείνης της χρονιάς, είναι η καλύτερη που επιτυγχάνει μετά από 17 ολόκληρα χρόνια και το τελευταίο της πρωτάθλημα, αλλά και πάλι ο Τσόλο κοιτάζει ακόμη πιο ψηλά. Στα της Ευρώπης, η Rubin Kazan βάζει φρένο στις ορέξεις των «colchoneros», αποκλείοντας τους μόλις στη φάση των «32». Και οδηγούμαστε αισίως στις 17 Μάιου 2013, όπου Real και Atlético τίθενται αντιμέτωπες στον τελικό του Copa del Rey.
Ο Ronaldo δίνει το προβάδισμα στους… γηπεδούχους, μιας και ο αγώνας διεξάγεται στη φυσική έδρα των «merengues», το «Santiago Bernabéu». Η Atlético όμως δεν έχει πει την τελευταία της λέξη. Ο Costa ισοφαρίζει και το παιχνίδι οδηγείται στην παράταση. Στο 98’ ο Koke κάνει τη σέντρα από τα δεξιά, ο Miranda προλαβαίνει την έξοδο του López και με κεφαλιά κάνει το 2-1, σκορ που μένει μέχρι το τέλος. Έτσι, η Atlético κατακτά το 10ο και τελευταίο Κύπελλο στην ιστορία της, μετά από 17 χρόνια αναμονής. Μία νίκη κόντρα στη συμπολίτισσα μετά από 13μιση σχεδόν χρόνια και 25 παιχνίδια χωρίς νίκη. Ο Falcao ολοκληρώνει την χρονιά με 34 τέρματα σε 41 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά στο Πριγκιπάτο του Μονακό περιμένουν…
2013/14: Μια ονειρεμένη, σχεδόν, χρονιά
Ο Falcao λοιπόν, μετά από 2 χρόνια παραμονής στη Μαδρίτη και 70 τέρματα συνολικά, παραχωρείται έναντι 43 εκ. € στη Monaco, όντας η πιο ακριβή πώληση παίχτη τότε για τον σύλλογο. Τη θέση του έρχεται να καλύψει στα 32 του ο πολύπειρος David Villa, με τα 172 τέρματα στη La Liga σε 10 χρονιές με τις φανέλες των Real Zaragoza, Valencia και Barcelona. Στο ντεμπούτο του μάλιστα σκοράρει κόντρα στη Barcelona για λογαριασμό του Supercopa de España. Η Barcelona τελικά ισοφαρίζει στο πρώτο παιχνίδι και σε συνδυασμό με τη λευκή ισοπαλία στο δεύτερο παιχνίδι αυτήν τη φορά στη Βαρκελώνη, κατακτά τον πρώτο τίτλο της σεζόν.
Η διεκδίκηση του πρωταθλήματος εξελίσσεται σε θρίλερ και με αυτόν τον τίτλο να κρίνεται στην τελευταία αγωνιστική, στη Βαρκελώνη. Στις 17 Μαίου 2014 και με τη διαφορά στους 3 βαθμούς, η Barcelona υποδέχεται την Atlético και θέλει μόνο νίκη. Αντιθέτως, η ομάδα του Τσόλο βολεύεται και με την ισοπαλία. Στο 33’ o Sánchez μ’ ένα φοβερό σουτ κάνει το 1-0. Κόρνερ του αρχηγού Gabi στο 49’, σκαστή κεφαλιά του Godín και 1-1. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των «blaugrana», το σκορ δεν αλλάζει και το πρωτάθλημα θα πάει ύστερα από 18 χρόνια στη Μαδρίτη. Ή μάλλον για να είμαστε πιο ακριβείς, στη διαχρονικά πονεμένη πλευρά της Μαδρίτης.
Μια εβδομάδα αργότερα, η Atlético ετοιμάζεται να φορέσει ξανά τα γιορτινά της. Τελικός Champions League, μετά από 40 χρόνια, στη Λισσαβόνα για πρώτη φορά με ομάδες από την ίδια πόλη, μιας και απέναντι της θα βρει τη… Real. Ο Godín βάζει μπροστά την Atlético στο σκορ και ενώ όλοι ετοιμάζονται για δεύτερη φιέστα σε μια εβδομάδα, ο Ramos στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων ισοφαρίζει και στέλνει το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί η Real πετυχαίνει άλλα 3 τέρματα για το τελικό 4-1, προσθέτοντας το 10ο πετράδι στο στέμμα της. Η Atlético πρέπει να περιμένει. Α και για να μην ξεχαστούμε, η ομάδα σταματά στα ημιτελικά του Copa del Rey. Απο τη… Real.
2014/15: Η επιστροφή του «El Niño»
Με νωπές ακόμη τις μνήμες από τον αλησμόνητο τελικό στη Λισσαβόνα, Real και Atlético βρίσκονται αντιμέτωπες για λογαριασμό του Supercopa de España. Το 1-1 στο «Santiago Bernabéu» αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς για τον 2ο αγώνα. Ο νεοαποκτηθείς Mandžukić μόλις στο 2’ σκοράρει και το τρόπαιο καταλήγει στους «colchoneros». Το λες και μίνι ρεβάνς. Στο πρωτάθλημα η Atlético δεν μπορεί να κοντράρει τους 2 μεγάλους, μένοντας τελικά στην 3η θέση της βαθμολογίας. Ενδιάμεσα στη σεζόν είχε προηγηθεί ένα εκκωφαντικό 4-0 επί των άσπονδων συμπολιτών, αλλά τον μεγαλύτερο θόρυβο την κάνει η επιστροφή ενός δικού της παιδιού.
Ο Fernando Torres μετά από 7μιση χρόνια ξαναφορά την φανέλα της αγαπημένης του ομάδας και μάλιστα έχει σημαντική συμβολή στην πρόκριση επί της Real στη φάση των «16» του Κυπέλλου, πετυχαίνοντας 2 τέρματα. Στα προημιτελικά, η Barcelona αποδεικνύεται ακατάβλητο εμπόδιο, ολοκληρώνοντας μάλιστα την χρονιά με το treble. Και περνάμε στα της Ευρώπης. Η Atlético προκρίνεται ως πρώτη στον όμιλο, πάνω από την μετέπειτα φιναλίστ, Juventus. Χρειάζεται τη διαδικασία των πέναλτι για ν’ αποκλείσει τη Bayer Leverkusen στους «16» και στα προημιτελικά πέφτει πάνω, σε ποια άλλη, τη Real. Το 0-0 στο «Vicente Calderón» σημαίνει και το 7ο σερί αήττητο παιχνίδι στα μεταξύ τους μέσα στη σεζόν. 8 νύχτες αργότερα, ο Chicharito 2’ πριν τη λήξη δίνει τη νίκη και κατ’ επέκταση την πρόκριση στους «merengues». Μια νίκη υπεραρκετή για να θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο στην Ευρώπη.
2015/16: Στο ίδιο έργο θεατές στο Μιλάνο
Όταν στις 27 Αυγούστου 2015 στο Μονακό, η κλήρωση των ομίλων του Champions League φέρνει στο δρόμο της Atlético την Benfica, άπαντες στο σύλλογο νιώθουν ένα μούδιασμα για την επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος, το «da Luz», σχεδόν ένα χρόνο και λίγους μήνες από εκείνη τη σκληρή νύχτα. Το τελικό 2-1 υπέρ της ισπανικής ομάδας στη Λισσαβόνα 3 μήνες σχεδόν αργότερα, σφραγίζει τελικά την πρωτιά στον όμιλο. Ενάμιση σχεδόν μήνα αργότερα, γνωρίζει απρόσμενο αποκλεισμό από τη Celta Vigo στα προημιτελικά του Copa del Rey, μετά την ήττα με 3-2 μέσα στο «Vicente Calderón». Στο πρωτάθλημα η ομάδα πηγαίνει χέρι-χέρι με τους άλλους 2, όπου και φτάνουμε αισίως στην 37η στροφή του πρωταθλήματος. Η Atlético, ισόβαθμη με τη Barcelona στην κορυφή του πίνακα, φιλοξενείται από τη ήδη υποβιβασμένη Levante. Η ήττα με 2-1 δεν της κοστίζει μόνο την απώλεια της δεύτερης θέσης από τη Real, αλλά και τη δυνατότητα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική.
Τα πολύ σπουδαία όμως έρχονται ακριβώς 20 μέρες μετά. Η Atlético έχοντας υποτάξει κατά σειρά PSV Eindhoven, Barcelona και Bayern Munich, βρίσκεται για 3η φορά σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών και 2η μέσα σε 3 σεζόν. Αντίπαλος της… δεν θέλει και πολλή φαντασία. Real και Atlético ξανά αντιμέτωπες, μια ολόκληρη πόλη είναι χωρισμένη εκ νέου στα 2 και έτοιμη για απόβαση στο Μιλάνο. Η Real παίρνει σχετικά νωρίς προβάδισμα στο σκορ με τον Ramos. Ο Griezmann αστοχεί σε πέναλτι, τη λύση όμως δίνει ο Carrasco στο 79’ ύστερα από σέντρα του Juanfran. Ξανά παράταση, το παιχνίδι παραμένει στο 1-1 και όλα κρίνονται στη ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι. Ο Juanfran, οποίος προέρχεται από τις ακαδημίες της Real, είναι έτοιμος ν’ αναλάβει το 4ο πέναλτι των «colchoneros». Δύο μήνες νωρίτερα ήταν αυτός που είχε στείλει την Atlético στα προημιτελικά με δικό του πέναλτι. Αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι αλλιώς. O Juanfran σημαδεύει το δοκάρι, ο Ronaldo στη συνέχεια θα βρει στόχο, στέλνοντας τη Real στα ουράνια και την Atlético στην ποδοσφαιρική κόλαση. Ο κόσμος της ομάδας έχει να τραβήξει τον δικό της Γολγοθά για το ταξίδι της επιστροφής. Και μόλις γυρίσει, κάνει αυτό που ουδείς μπορεί να φανταστεί. Αγοράζει σωρηδόν φανέλες με το όνομα του Juanfran στην πλάτη.
2016/17: Adiós Calderón, adiós..
Παρά τις σκέψεις περί πιθανής αποχώρησης μετά τον δεύτερο χαμένο τελικό Champions League και τον οδυνηρό τρόπο με τον όποιον τελικά κρίθηκε το τρόπαιο, ο Τσόλο αποφασίζει να παρατείνει τον κύκλο του στο σύλλογο. Η χρονιά κινείται σε μάλλον ανάμικτα επίπεδα, μιας και το φινάλε της σεζόν την βρίσκει ξανά εντός τριάδας στο πρωτάθλημα, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να απειλήσει τους 2 μεγάλους. Και ενώ εκτός έδρας τους αποσπά ισοπαλία με 1-1, εντός έδρας δέχεται 2 ήττες, η μια μάλιστα αρκετά βαριά με 3-0 από τη Real χάρη σε 3 τέρματα του Ronaldo, εκεί γύρω στα μέσα Νοεμβρίου.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται 5μιση μήνες αργότερα, αυτή τη φορά για λογαριασμό της ημιτελικής φάσης του Champions League, με τον Πορτογάλο να σημειώνει όλα τα τέρματα στο 3-0 των «merengues». 8 μέρες αργότερα, στις 10 Μαίου 2017, το «Vicente Calderón» φοράει τα καλά του για μια ακόμη φορά, την τελευταία σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Η Atlético μπαίνει αποφασισμένη για το θαύμα. Saúl και Griezmann σκοράρουν πριν καν ολοκληρωθεί το πρώτο 20λεπτο και το γήπεδο σείεται. Λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, ο Benzema κάνει φοβερή ενέργεια από τα πλάγια, στρώνει στον Kroos, εκείνος θα νικηθεί από τον Oblak, ο Isco όμως παίρνει το ριμπάουντ σημειώνοντας το 2-1. Οι ροχιμπλάνκος δεν θα μπορέσουν να ξαναμπούν στη διεκδίκηση της πρόκρισης και έτσι για 4η σερί χρονιά βλέπουν την πλάτη της άσπονδης συμπολίτισσας της. Στα του Κυπέλλου, η ομάδα φτάνει μέχρι τα ημιτελικά, όπου και γνωρίζει τον αποκλεισμό από την Barcelona. Οι «colchoneros» μαζί με τη μετακόμιση στο καινούργιο γήπεδο, θα κουβαλάνε μια ζωή μαζί τους αναμνήσεις μισού αιώνα, από το ένδοξο «Estadio Vicente Calderón».
2017/18: Ευρωπαϊκό ξανά με μπροστάρη Griezmann
Μετά από 51 χρόνια λοιπόν, η Atlético αφήνει τον ποταμό Μανθανάρες και το θρυλικό πλέον «Vicente Calderón» για χάρη του νεοσύστατου «Estadio Wanda Metropolitano». Οι 6 ισοπαλίες στις 12 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, την αναγκάζει εξ’ αρχής να κυνηγάει τους ανταγωνιστές της. Το τέλος της 16ης αγωνιστικής τη φέρνει στη 2η θέση, που τελικά διατηρεί μέχρι και το τέλος, μια ανάσα πάνω από τη Real, αρκετούς βαθμούς πίσω όμως από την Barcelona. Στο Κύπελλο η ομάδα σταματά στα προημιτελικά από την μετέπειτα φιναλίστ Sevilla, χάνοντας και στα 2 παιχνίδια. Για μια ακόμη χρονιά όμως, το ευρωπαϊκό ταξίδι των «colchoneros» κρατάει αρκετά. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Η Atlético αποτυγχάνει για πρώτη φορά επί Simeone στον πάγκο της να προκριθεί από τους ομίλους του Champions League. Οι 2 ισοπαλίες με την Qarabağ είναι αυτές που της κοστίζουν εν τέλει την πρόκριση, με την ομάδα να υποβιβάζεται στο Europa League. Αφού αποκλείει μάλλον άνετα Copenhagen και Lokomotiv Moscow και με το ζόρι την Sporting CP στη… Λισσαβόνα, βρίσκεται στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Επόμενος αντίπαλος η Arsenal, με το πρώτο παιχνίδι στο Λονδίνο να λήγει 1-1 και την Atlético να παίζει από το 10’ με παίχτη λιγότερο. Μια εβδομάδα αργότερα, στο τελευταίο όπως αποδεικνύεται ευρωπαϊκό παιχνίδι του Arsene Wenger στον πάγκο των «gunners», το γκολ του Costa στέλνει την Atlético σ’ έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό. Στις 16 Μαίου 2018, 65 χιλιόμετρα από τη γενέτειρα του Griezmann, στη Λυών, η Atlético βρίσκει το τελευταίο εμπόδιο μπροστά της, τη Marseille. Ο Γάλλος σκοράρει δις και ο Gabi βάζει το κερασάκι στην τούρτα στο 89’ για το τελικό 3-0. Η πιο ωραία στιγμή όμως συμβαίνει μετά το 90λεπτο, την ώρα της απονομής. Ο εμβληματικός αρχηγός Gabi καλεί τον Torres να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο. Λίγο καιρό αργότερα, αμφότεροι αποχαιρετούν τη Μαδρίτη για άλλες πολιτείες…
2018/19: Σούπερ Κυπελλούχοι και φαντάσματα από το παρελθόν
Μετά από 6 χρόνια, η Atlético διεκδικεί ξανά το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Αυτή τη φορά όμως, πρέπει να ταξιδέψει μέχρι την πρωτεύουσα της Εσθονίας, το Ταλίν. Στις 15 Αυγούστου 2018, διεξάγεται ο πρώτος τελικός Σούπερ Καπ με τη συμμετοχή ομάδων από την ίδια πόλη. Real και Atlético, ξανά αντιμέτωπες για 7η φορά τα τελευταία χρόνια σε διεθνείς διοργανώσεις. Στα του αγώνα τώρα, ακόμη μια φορά που το 90λεπτο δεν βρίσκει νικητή και έτσι οι 2 ομάδες με το σκορ 2-2 οδηγούνται στην παράταση. Saúl και Koke στο 98’ και 104’ αντίστοιχα του πρώτου μέρους της παράτασης κάνουν το 4-2 για τους «colchoneros», κατακτώντας έτσι το τρόπαιο.
Η χρονιά στο πρωτάθλημα θυμίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την προηγούμενη, με την ομάδα να έχει αρκετές ισοπαλίες και να κυνηγάει τη Real στη δεύτερη θέση. Εν τέλει, η 24η αγωνιστική τη βρίσκει στη 2η θέση και να στρογγυλοκάθεται σε αυτήν μέχρι το τέλος. Αυτή ήταν η δεύτερη διετία μετά το 1972/73-1973/74, όπου καταφέρνει να τερματίσει πάνω από τη συμπολίτισσα της για 2 σερί χρονιές. Ενδιάμεσα, έχει προηγηθεί ο πρόωρος και μάλλον απροσδόκητος αποκλεισμός από τη Girona στη φάση των «16» του Κυπέλλου και έτσι όλο το βάρος πέφτει μοιραία στην Ευρώπη. Η κλήρωση της φάσης των «16» του Champions League, τη φέρνει αντιμέτωπη μ’ έναν παλιό γνώριμο… Ο Ronaldo μετά από 9 χρόνια παραμονής στη Real και με 22 τέρματα κόντρα στην Atlético, έχει μετακομίσει στο Τορίνο για χάρη της Juventus. Το 1ο παιχνίδι στη Μαδρίτη φέρει τη σφραγίδα των 2 κεντρικών αμυντικών Giménez και Godín, που δίνουν σαφές προβάδισμα στην ομάδα του Τσόλο. Στο 2ο παιχνίδι, 3 εβδομάδες αργότερα, είναι η σειρά του Πορτογάλου ν’ αναλάβει δράση και με δικά του 3 τέρματα πετάει εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας την Atlético,που σ’ εκείνο το παιχνίδι δεν καταφέρνει να μπει στο πνεύμα του αγώνα.
2019/20: Αέρας ανανέωσης και η βραδιά του Llorente
Το καλοκαίρι του 2019 είναι αρκετά μεταβατικό για την ομάδα του Τσόλο, μιας και οι Godín, Filipe Luís, Juanfran και Griezmann, 4 δηλαδή εκ των πρωταγωνιστών της Atlético, αποχωρούν από το «Wanda Metropolitano». Μάλιστα, η μεταγραφή του τελευταίου στη Barcelona κοστίζει 120 εκ. ευρώ, όντας η πιο ακριβή πώληση του συλλόγου. Αγοράζει όμως με λεφτά ρεκόρ, το golden boy João Félix από τη Benfica έναντι 127,20 εκ. ευρώ.
Όσον αφορά τα του εντός 4 γραμμών, τα σημαντικά διεξάγονται με το νέο έτος, αρχής γενομένης από το «Final 4» στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, στα πλαίσια του Σούπερ Καπ Ισπανίας. Σ’ ένα συναρπαστικό ημιτελικό, η Atlético με ανατροπή στο τελευταίο 10λεπτο αφήνει εκτός τελικού την Barcelona, βρίσκοντας εκεί τη Real. Αμφότερες οι ομάδες δεν βρίσκουν δίχτυα σε 120’ αγώνα, με το τρόπαιο να κρίνεται στα πέναλτι. Saúl και Partey αστοχούν στα 2 πρώτα, οι «merengues» ευστοχούν σε όλες τους τις προσπάθειες και κατακτούν το τρόπαιο. Το μεγάλο σοκ έρχεται όμως στις 23 Ιανουαρίου, μιας και αποκλείεται μόλις στη φάση των «32» του Κυπέλλου σε νοκ άουτ αγώνα από την Cultural Leonesa, ομάδα 3ης κατηγορίας αν σας θυμίζει κάτι αυτό.
Με τσαλακωμένο ηθικό από τα αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις διοργανώσεις, η Atlético για τους «16» του Champions League βρίσκει απέναντι της την Liverpool, η οποία πηγαίνει με σπασμένα τα φρένα στο Νησί, με 25 νίκες και 1 μόλις ισοπαλία. Το 1-0 στο πρώτο παιχνίδι στην ισπανική πρωτεύουσα δείχνουν πως όλα πάμε για μια σπουδαία ρεβάνς. Και όντως, στις 11 Μαρτίου 2020, η Liverpool μπάινει με άγριες διαθέσεις από την αρχή του αγώνα και εν τέλει στέλνει το ματς στην παράταση, στις αρχές της οποίας αποκτά και σκορ πρόκρισης. Και τότε έρχεται η ώρα του Marcos Llorente. Ο νεοαποκτηθείς το καλοκαίρι από τη Real, έχοντας εισέλθει στο 56’ του αγώνα με 2 τέρματα στο 97′ και 105+1′ κάνει το 2-2, βάζοντας τα θεμέλια για μια επική και ανέλπιστη πρόκριση. Η ομάδα παίρνει τις ανάσες της στο lockdown και μέσα σε 36 μέρες τρέχει ένα αήττητο σερί 11 παιχνιδιών, που της χαρίζει την 3η θέση στο πρωτάθλημα. Ώσπου φτάνει η ώρα του προημιτελικού κόντρα στη RB Leipzig σε ουδέτερη έδρα, στο «José Alvalade», που αλλού, στη Λισαβόνα. Η γερμανική ομάδα επικρατεί με 2-1, πετώντας εκτός συνέχειας την Atlético που μετά και τον θρίαμβο στο «Anfield» είχε βλέψεις τελικού.
2020/21: Ο Luis πήρε το όπλο του
Όταν στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 η Atlético έρχεται σε συμφωνία με την Barcelona για την απόκτηση του Luis Suárez έναντι 7 εκ. ευρώ, ο Τσόλο ξέρει πως έχει κάνει το κόλπο γκρόσο του καλοκαιριού. Ο 33χρονος επιθετικός με τα 147 τέρματα με τη φανέλα των «blaugrana» σε 6 χρόνια για το πρωτάθλημα, καλείται να σηκώσει το βάρος της επίθεσης και να ηγηθεί της προσπάθειας για διεκδίκηση του τίτλου στη La Liga, κάτι που φαίνεται εξ’ αρχής. Όμως, στον δεύτερο μόλις γύρο του Κυπέλλου, η Atlético δεν μαθαίνει μετά το περσινό μάθημα και στις αρχές του νέου έτους γνωρίζει τον αποκλεισμό από την Cornellà, ομάδα 3ης κατηγορίας.
Η ομάδα συνεχίζει να απολαμβάνει την κορυφή στο πρωτάθλημα, παράλληλα όμως τρέχουν και οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, με την Chelsea να τίθεται αντίπαλος της στους «16» του Champions League. Η ήττα με 1-0 σε ουδέτερο γήπεδο στο Βουκουρέστι και το 2-0 της λονδρέζικης ομάδας στο «Stamford Bridge», εξασφαλίζουν μια μάλλον εύκολη πρόκριση στους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης και αναγκάζουν την Atlético να ρίξει όλο της το βάρος στην κατάκτηση του πολυπόθητου πρωταθλήματος. Το φινάλε του πρωταθλήματος είναι συγκλονιστικό, επαναφέροντας μνήμες 2014. 35η αγωνιστική και τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στο «Camp Nou» και την Atlético να προηγείται με 2 βαθμούς έναντι Barcelona και Real.
Το τελικό 0-0 στη Βαρκελώνη και η εντός έδρας ισοπαλία της Real με τη Sevilla σημαίνει ότι όλα παραμένουν ως έχουν. Τις επόμενες 2 αγωνιστικές, η Barcelona συγκεντρώνει μόλις 1 βαθμό, Atlético και Real συνεχίζουν με νίκες που σημαίνει ότι την τελευταία αγωνιστική η Atlético κρατάει την τύχη στα χέρια της. Στις 22 Μαίου 2021,το ημίχρονο των 2 παιχνιδιών βρίσκει τις 2 διεκδικήτριες να χάνουν με 1-0. Στο Βαγιαδολίδ, η Atlético ισοφαρίζει πρώτα με τον Correa στο 57’ και 10 λεπτά αργότερα ο Suarez βγαίνει τετ α τετ, πλασάρει και στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα για την ολική ανατροπή. Στη Μαδρίτη, η Real πετυχαίνει το 2-1 στις καθυστερήσεις και ελπίζει σ’ ένα θαύμα. Το σφύριγμα του διαιτητή στο «José Zorrilla», βρίσκει τη δύστυχη Valladolid να αποχαιρετάει την 1η κατηγορία και την Atlético πρωταθλήτρια Ισπανίας για 11η φορά στην ιστορία της και 2η υπό την καθοδήγηση του Diego Simeone!
2021/2022: Ο μαύρος Δεκέμβριος και η ευρωπαϊκή πρόκληση
Χωρίς τις ραγδαίες αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό, πέρα της επιστροφής έστω και με δανεισμό του Griezmann και τον δανεισμό του Saúl στην Chelsea μετά από 7 σερί χρόνια στη Μαδρίτη, η Atlético ξεκινάει τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις με τον αέρα της πρωταθλήτριας και το τέλος του Νοεμβρίου τη βρίσκει στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα και μέσα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Στο Champions League όμως, οι 3 σερί ήττες από Liverpool (δις) και Milan τη φέρνουν σε δύσκολη θέση την τελευταία αγωνιστική. Στις 7 Δεκεμβρίου 2021, η Atlético αντιμετωπίζει την Porto στην ομώνυμη πόλημε αποκλειστικό στόχο τη νίκη. Το τελικό 1-3 σε συνδυασμό της ήττας της Milan από τη Liverpool, σημαίνει πως η ομάδα του Τσόλο θα βρίσκεται στην κλήρωση για τους «16» του Champions League. 6 μέρες αργότερα, η κληρωτίδα φέρνει αντίπαλο τη Bayern Munich, αλλά μετά το λάθος των ιθυνόντων της UEFA, η κλήρωση επαναλαμβάνεται, με τη Manchester United του… Ronaldo να ορίζεται ως οριστικός αντίπαλος των «colchoneros». Στις 22 Δεκεμβρίου, παραμονές της 10ετούς επετείου του Τσόλο στον πάγκο της ομάδας, η Atlético γνωρίζει την 4η σερί ήττα για το πρωτάθλημα, που τη βρίσκει να κλείνει το πετυχημένο κατά τ’ άλλα 2021, στην 5η θέση του πρωταθλήματος, 17 ολόκληρους πόντους πίσω από τη Real…
Ο Diego Simeone λοιπόν, κλείνει σήμερα 10 χρόνια παρουσίας στην Atlético ως προπονητής, έχοντας καταφέρει να κατακτήσει 8 τρόπαια, να οδηγήσει την ομάδα 2 φορές σε τελικό Champions League και να εδραιωθεί στις μεγάλες δυνάμεις όχι μόνο του ισπανικού αλλά και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι επικριτές αρκετοί. Αυτό που μετράει όμως, είναι ότι έδωσε ταυτότητα σ’ ένα σύλλογο που είναι αναγκασμένος να ζει στη σκιά της Real και έκανε την περιφρονημένη πλευρά της Μαδρίτης να τραβήξει τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης επάνω της ουκ λίγες φορές στη χρυσή αυτή δεκαετία, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.
5 Random facts
1. Ο Diego Simeone ανακηρύχθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου ως ο καλύτερος προπονητής σε συλλογικό επίπεδο για τη δεκαετία 2011-2020 συγκεντρώνοντας 152 πόντους, μπροστά από Josep Guardiola και Jürgen Klopp με 144 και 105 πόντους αντίστοιχα, που συμπλήρωσαν την τριάδα.
2. Η Atlético έχει καταφέρει να μείνει αήττητη στο «Santiago Bernabéu» στα πλαίσια του Πρωταθλήματος για 6 συναπτά έτη, 2013/14-2018/19, σημειώνοντας 3 νίκες και 3 ισοπαλίες. Παράλληλα, έτρεξε και αήττητο σερί 7 παιχνιδιών (19 Αυγούστου 2014 – 27 Φεβρουαρίου 16), το καλύτερο στην ιστορία στα μεταξύ τους παιχνίδια.
3. Την αγωνιστική σεζόν 2013/14, η Atlético έμεινε αήττητη κόντρα στην Barcelona σε 6 συνολικά αναμετρήσεις. Από 2 φορές για το Σούπερ Καπ Ισπανίας, το Πρωτάθλημα και το Champions League, έχοντας από 1 νίκη και 5 ισοπαλίες. Το αήττητο σερί των 6 αγώνων αυτών είναι το μεγαλύτερο που έχει τρέξει στις μεταξύ τους αναμετρήσεις.
4. Η Atlético μαζί με Barcelona και Real από την Ισπανία και την Bayern Munich από τη Γερμανία, είναι οι μοναδικές ομάδες από τα 4 μεγάλα πρωταθλήματα όπου τις περιόδους 2012/13-2020/21 έχουν τερματίσει εντός πρώτης 3άδας.
5. Η Atlético επί Simeone έχει βρεθεί αντιμέτωπη με την Chelsea σε 4 περιπτώσεις. Τελικός Σούπερ Καπ 2012, ημιτελικά Champions League 2014, φάση ομίλων 2017/18 Champions League και φάση των «16» του Champions League 2020/21. Και οι 4 χρονιές έκλεισαν με τρόπαιο για τους «colchoneros».
Στατιστικά
Αγώνες: 551
Νίκες: 326 (59,16%) Ισοπαλίες: 130 (23,59%) Ήττες: 95 (17,24%)
Γκολ υπέρ: 907 (1,64) Γκολ κατά: 419 (0,76)
Αγώνες με ανέπαφη εστία: 275 (49,90%) Νίκες με ανέπαφη εστία: 226 (41,01%)
Πιο κοινό σκορ: 1-0 (91 φορές)
Ρεκόρ
- Συνεχόμενες νίκες: 13
(27 Αυγούστου 2012 – 31 Οκτωβρίου 2012)
- Συνεχόμενοι αγώνες χωρίς ήττα: 23
(15 Απριλίου 2012 – 31 Οκτωβρίου 2012 και 22 Οκτωβρίου 2013 – 2 Φεβρουαρίου 2014)
- Περισσότεροι αγώνες με γκολ: 24
(11 Απριλίου 2012 – 31 Οκτωβρίου 2012)
- Περισσότεροι αγώνες χωρίς να δεχθεί γκολ: 6
(7 Ιανουαρίου 2012 – 11 Φεβρουαρίου 2012, 5 Απριλίου 2014 – 27 Απριλίου 2014 και 13 Απριλίου 2016 – 30 Απριλίου 2016)
- Μεγαλύτερη νίκη: 7-0
(vs. Getafe, 14η αγωνιστική La Liga, 23 Νοεμβρίου 2013)
- Συνεχόμενες ήττες: 3
(5 Φεβρουαρίου 2014 – 11 Φεβρουαρίου 2014 και 12 Δεκεμβρίου 2021 – 22 Δεκεμβρίου 2021)
- Συνεχόμενοι αγώνες χωρίς νίκη: 5
(4 Μαΐου 2014 – 19 Αυγούστου 2014 και 12 Ιανουαρίου 2020 – 1 Φεβρουαρίου 2020)
- Περισσότεροι αγώνες χωρίς γκολ: 3
5 Φεβρουαρίου 2014 – 11 Φεβρουαρίου 2014, 3 Δεκεμβρίου 2016 – 12 Δεκεμβρίου 2016 και 26 Νοεμβρίου 2019 – 6 Δεκεμβρίου 2019)
- Περισσότεροι αγώνες που δέχεται γκολ: 8
(21 Ιανουαρίου 2012 – 23 Φεβρουαρίου 2021)
- Μεγαλύτερη ήττα: 4-0
(vs. Borussia Dortmund, φάση ομίλων Champions League, 24 Οκτωβρίου 2018 και vs. Bayern Munich, φάση ομίλων Champions League, 21 Οκτωβρίου 2020)
Οι παίχτες που έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερο στη θητεία του Diego Simeone
Σημείωση: Οι μόνοι παίχτες με 200+ συμμετοχές και οι οποίοι μάλιστα υπήρξαν συμπαίχτες για μια 3ετία (2015/16-2017/18).
Πηγές άρθρου:
