Farewell Mr. Big Shot

Farewell Mr. Big Shot

Μετά από 17 χρόνια,7 διαφορετικές ομάδες,1 πρωτάθλημα,1 βραβείο MVP Τελικών,περιπέτειες, τραυματισμούς και πολλά μεγάλα σουτ, ο Chauncey Billups, ή αλλιώς ο “Mr Big Shot” όπως του βγήκε το παρατσούκλι από τις μέρες του στο Ντιτρόιτ και τα “Πιστόνια” αποφάσισε να ρίξει την αυλαία μιας μεγάλης καριέρας.

Picture

Γεννημένος το 1976 στο Ντένβερ του Κολοράντο, ο Billups μπήκε για πρώτη φορά στο μπασκετικό spotlight από πολύ μικρός. Βγάζοντας ήδη από την παιδική του ηλικία το χάρισμά του στο μπάσκετ αλλά και τα τρομερά αρχηγικά του προσόντα, ο Billups χαρακτηρίστηκε ως ένας απ’τους καλύτερους παίκτες που έχει βγάλει ποτέ η πόλη του Ντένβερ. Αυτά του τα στοιχεία τον έκαναν πολύ δημοφιλή στους μπασκετικούς κύκλους της περιοχής. Το next big thing στο Ντένβερ δεν ήταν ο Billups αλλά ο “Smooth”, ένα ψευδώνυμο που του έδωσε πρώτη φορά ο Bobby Wilkerson, παίχτης τότε των Nuggets και προπονητής της ομάδας των sixth-graders (παιδιών 11-12 χρονών δηλαδή) του τοπικού κέντρου αναψυχής, στην οποία έπαιξε και ο Billups. Με το ψευδώνυμο “Smooth” ξεκίνησε η μπασκετική πορεία του Billups στο Ντένβερ στο οποίο έμεινε και στο πανεπιστήμιο, απορρίπτοντας προτάσεις από αρκετά πανεπιστήμια για να πάει σε αυτό της πόλης του, το πανεπιστήμιο του Κολοράντο.Τόσο στο λύκειο όσο και το πανεπιστήμιο ο Billups έγινε ηγέτης. Μέσα και έξω απ’το γήπεδο.

Για την πορεία του μέσα στο γήπεδο μιλάνε οι διακρίσεις του: Καλύτερος παίκτης των λυκείων της πολιτείας του Κολοράντο 3 σερί χρονιές και μέλος του All American game (το All Star Game των λυκείων), στο οποίο λόγο προβλήματος στον ώμο δεν έπαιξε, ενώ οδηγεί το ασήμαντο μπασκετικά Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στην πρώτη του νίκη στα τελικά του Κολεγιακού πρωταθλήματος μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, απέναντι σε αυτό της Ιντιάνα.Όσον αφορά εκτός γηπέδου, ο Billups είναι πρότυπο συμπεριφοράς. Παραμένει στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο για να μείνει δίπλα στην οικογένειά του που θρηνεί τους πρόσφατους θανάτους από καρκίνο τόσο του παππού όσο και της γιαγιάς του (η οποία ήταν και ο πιο κοντινός άνθρωπος σε αυτόν,πιο πολύ κι απ’τους γονείς του), ενώ υπάρχει περιστατικό στο οποίο θέτει ως όρο παραμονής στην Λυκειακή του ομάδα το να βοηθηθεί απ’τους υπεύθυνους ένας παιδικός του φίλος και συμπαίκτης του να μπει ξανά στον ίσιο δρόμο, μιας και είχε μπλέξει με το έγκλημα.

Το 1997 ο Billups μπαίνει στο Draft του NBA. Επιλέγεται στην 3η θέση απ’τη Βοστώνη, μετά τους Tim Duncan και Keith Van Horn,.Ο νέος κόουτς των Celtics ,Rick Pitino, απογοητευμένος που η Βοστώνη απέτυχε να πάρει το πρώτο πικ και τον Tim Duncan, το μεγάλο όνομα του Ντραφτ, δεν δείχνει καθόλου πίστη στον Billups και αυτά που μπορεί να φέρει στην ομάδα του αν του δοθούν οι απαραίτητες ελευθερίες. Ούτε μια σεζόν στην ομάδα, και ο Billups πηγαίνει στους Ράπτορς την τελευταία μέρα των ανταλλαγών. Το βάρος των προσδοκιών πέφτει και εκεί απότομα στους ώμους του. Δεν πιάνει. Όπως δεν πιάνει ούτε στο Ντένβερ, ενώ δεν προλαβαίνει να παίξει ούτε ένα παιχνίδι λόγω τραυματισμου με τους Magic, την τέταρτη του ομάδα σε 3 σεζόν. 0/4 ο Billups και όλοι του φορτώνουν τον χαρακτηρισμό της αποτυχίας, του “Draft bust” όπως λέγεται στις ΗΠΑ. Χωρίς να φταίει και πολύ. Απλώς έτυχε να είναι ένας scoring point guard πριν την εποχή που οι scoring point guards (Iverson, Marbury κλπ) κάνουν το “μπαμ” στο ΝΒΑ. Κανείς δεν είχε βρει τα κουμπιά του.

Εκεί που όλα δείχνουν να αλλάζουν είναι όταν το 2000 ο Kevin Garnett, παλιός γνώριμος του Billups απ’τα χρόνια του πρωταθλήματος Λυκείων, κάνει τα πάντα για να πείσει τον Billups και τους Timberwolves να συνεργαστούν. Ο Billups πηγαίνει και βρίσκει τις κατάλληλες συνθήκες για να πάρει τα πάνω του. Τον Terell Brandon, έναν πρώην all star άσο για να γίνει ο μέντοράς του, τον Flip Saunders, έναν αξιόλογο προπονητή να τον καθοδηγήσει και φυσικά τον Garnett, τον σούπερ σταρ της ομάδας, ο οποίος εγγυόταν βασικά οτι ο Billups δεν θα χρειαζόταν να κάνει τα πάντα, όπως περίμεναν όλοι στις προηγούμενες ομάδες του. Η team-first οπτική των Timberwolves του έδωσε χώρο να βελτιωθεί σαν οργανωτής και να γίνει ο προπονητής του γηπέδου, όπως πρέπει να είναι ένας καλός άσος. Ο Terell Brandon τον παίρνει από κοντά, τον βάζει και ακριβώς δίπλα του στις θέσεις των αποδυτηρίων και του δίνει κάθε συμβουλή που μπορούσε να τον κάνει καλύτερο. Άλλωστε ο Brandon ήταν κι αυτός ανάλογη περίπτωση του Billups. Ένας σωστός χαρακτήρας εκτός γηπέδου,και ένα άγουρο ταλέντο με τεράστιες προοπτικές μέσα στο γήπεδο. Με την βοήθεια του Mark Price του Κλήβελαντ, στις πρώτες του σεζόν στο ΝΒΑ,ο Brandon έγινε έναν απ’τους καλύτερους πλέι μέικερ σε όλο το πρωτάθλημα. Τώρα ήταν η σειρά του να κάνει το ίδιο που του έκανε ο Price στον Billups. Να τον καθοδηγήσει. Όταν στα μέσα της σεζόν 2001 – 2002 τραυματίζεται σοβαρά ο Brandon, ο Billups παίρνει θέση βασικού και κάνει την καλύτερη χρονιά της μέχρι τότε απογοητευτικής καριέρας του. Οι “λύκοι” πιάνουν τις 50 νίκες στη σεζόν, χάνουν μεν στον πρώτο γύρο των play offs, αλλά ο Billups είναι σταθερά πολύ καλός. Είχε γίνει πια υπολογίσιμος σε όλο το ΝΒΑ.

“Αυτό που με έσωσε” θα ομολογήσει ο ίδιος, “ήταν πως ήμουν ειλικρινής μαζί μου και ήξερα πως δεν ήταν λάθος των προπονητών μου ή των ομάδων μου το ότι δεν έπαιζα. Απλά δεν ήμουν έτοιμος, και αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να κοιτάξω στον καθρέφτη και να ρωτήσω τον εαυτό μου: Εντάξει λοιπόν, τι χρειάζεται να κάνω;” 

Farewell Mr. Big Shot

Flip Saunders και Chauncey Billups, δίνουν τις απαραίτητες οδηγίες στην υπόλοιπη ομάδα

Στο τέλος της χρονιάς μένει Free Agent, και το Ντιτρόιτ εκμεταλλεύεται τον δισταγμό της Μινεσότα να τον ανανεώσει και του κλείνει εξαετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές κοντά στα 6 εκατομμύρια τον χρόνο. Τεράστια ευκαιρία για την ομάδα αν αναλογιστεί το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Το Ντιτρόιτ είδε το τι έχει να προσφέρει και τον έκανε δικό του χωρίς δεύτερη σκέψη. Η πρώτη σεζόν συνοδεύτηκε με career high στους πόντους (16.2) και είσοδο των Pistons στους τελικούς περιφέρειας. Το Ντιτρόιτ έχτιζε κάτι πολύ καλό. Το καλοκαίρι του 2003, ο Rick Carlisle δίνει την θέση του προπονητή στον Larry Brown, ενώ Πιστόνι γίνεται και ο Rasheed Wallace.  Ο Sam Mitchell, παλιός συμπαίκτης του Billups στην Μινεσότα και μια απ’τις μεγαλύτερες επιρροές του τελευταίου, είχε συμβουλεύσει τον Billups χαρακτηριστικά με την έλευση του Brown στο Ντιτρόιτ “Για να γίνει κάποιος καλός αρχηγός, πρέπει πρώτα να μάθει και να ακολουθεί σωστά.Ο Filp Saunders ήταν η ευκαιρία σου να μάθεις να ακολουθείς.Τώρα,με τον Larry Brown ήρθε η ώρα να μάθεις και να ηγείσαι”Πρώτη δουλειά του νέου κόουτς ήταν να καλέσει τους δύο βασικούς περιφερειακούς, τον Rip Hamilton και τον Chauncey Billups στο γραφείο του και να τους πει οτι τώρα ήρθε η ώρα να θυσιάσουν το σκοράρισμα για να κάνουν καλύτερη την υπόλοιπη ομάδα. Και οι δύο ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες της ομάδας. Η καλή βάση των Pistons δημιούργησε μια καταπληκτικά οργανωμένη μηχανή που αποτελούταν από μια πεντάδα αστέρων οι οποίοι πάτησαν τα εγώ τους για το κοινό καλό. Billups, Hamilton, Prince, Rasheed Wallace και Ben Wallace, είχαν από μία διαφορετική διακριτή λειτουργία στο παρκέ. Ο Billups βρέθηκε στην καλύτερη περίσταση να λάμψει και φυσικά, όπως του πε και ο Mitchell, να ηγηθεί. Έγινε ο συνδετικός κρίκος αυτής της ομάδας, έκανε career high σε ασίστ (5.7, νούμερο που αύξησε ακόμα περισσότερο τις επόμενες σεζόν) και οδήγησε μια ομάδα χωρίς ούτε έναν σούπερσταρ μέχρι το τέλος του δρόμου. Το Ντιτρόιτ πήρε με ευκολία την σειρά των τελικών, κερδίζοντας με 4-1 τους Λέικερς των Bryant, O’Neal, Payton, Malone και Fisher, τα τεράστια φαβορί.O Billups πήρε σπίτι του το τρόπαιο του MVP των τελικών κάνοντας μια καταπληκτική σειρά με 21 πόντους και 5 ασίστ ανα παιχνίδι.

Picture

Τα επόμενα χρόνια το Ντιτρόιτ είχε μπει για τα καλά στον χάρτη και ο Billups είχε βρει το σπίτι του. Σε 6 χρόνια πήγε 6 φορές σε τελικούς περιφέρειας, 2 φορές σε τελικούς ΝΒΑ, και πήρε ένα πρωτάθλημα. Ακόμα,χρίστηκε All star τρεις σερί χρονιές, από το 2006 ως το 2008. Το Ντιτρόιτ πέρασε μια εξαετία με μια ομάδα που θα μείνει στην ιστορία ως μια απ’τις καλύτερες “superstar-free” ομάδες. Παράλληλα, ο Billups έγινε αρχηγός της ομάδας, ανέβασε τα νούμερά του και έβαλε πολλά κρίσιμα σουτ, κερδίζοντας έτσι και το παρατσούκλι “Mr. Big Shot”, που τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα.
http://www.youtube.com/watch?v=BRqfnQdy1mA

Τον Νοέμβρη του 2008 ήρθε η ώρα για αλλαγή σελίδας. Ο Joe Dumars, τεχνικός διεθυντής των Πιστονιών παίρνει μια απ’τις “δυσκολότερες αποφάσεις που έχει πάρει ποτέ” όπως ομολόγησε, και έβαλε τον Billups στο πακέτο ανταλλαγής για τον Allen Iverson, σε μια προσπάθεια να πάει τους Pistons ένα βήμα παραπάνω απ’τις συνεχόμενες “αποτυχίες” στους τελικούς περιφέρειας. Η αποχώρηση ήταν απότομη, γεγονός που αφήνει μια πικρή γεύση στον Billups. O Dumars άλλωστε είχε δείξει πως είχε μία τάση για απότομες αλλαγές. Απόλυση του Rick Carlisle,του Larry Brown (επειδή έχασε στους τελικούς του ΝΒΑ το 2005 και δεν έκανε το repeat!), του Flip Saunders (μετά απο τρεις σερί τελικούς ανατολής!), μη ανανέωση του Ben Wallace,στυλοβάτη στην άμυνα των Pistons. Τώρα ήρθε η σειρά του Billups.Ο Billups γυρίζει σπίτι του, στο Ντένβερ και βρίσκει τον Farewell Mr. Big ShotCarmelo Anthony. Εκεί θα περάσει ίσως το τελευταίο εξαιρετικό διάστημα της καριέρας του. Κάτω απ΄τις οδηγίες του George Carl, ανθρώπου που παρακολουθούσε στενά την πορεία του Billups απ’τις χρονιές του στο Πανεπιστήμιο, θα γίνει άλλες δυο φορές all star, και θα κουμπώσει τέλεια με τον Carmelo, με τα κοντέρ να γράφουν 17.9 πόντους και 6.4 ασίστ στην πρώτη του σεζόν στους “σβόλους”. Η εξαιρετική σεζόν ολοκληρώθηκε με την 7η σερί παρουσία του Billups σε τελικούς περιφέρειας, αυτή τη φορά με το Ντένβερ, το οποίο όμως αποκλείστηκε απ’τους πρωταθλητές Lakers.  Παράλληλα το Ντιτρόιτ έκανε εκείνη την χρονιά την τελευταία του παρουσία σε play offs,από τότε μέχρι και σήμερα, αγνοεί το πως είναι να παίζεις μπάσκετ μετά τον Απρίλιο. Kάρμα.

Η επόμενη σεζόν ήταν αρκετά περίεργη. Μέσα στην αβεβαιότητα για το μέλλον του Anthony, ο Billups ήθελε να διαβεβαιωθεί οτι θα παραμείνει σπίτι. Τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε, και συνοδευόμενη απ’τις συγγνώμες των Nuggets προς την οικογένεια του Billups, ήρθε η είδηση ότι και αυτός θα βρίσκεται μαζί με τον Μέλο στο αεροπλάνο για την Νέα Υόρκη και τους Knicks, τον Γενάρη του 2011, μετά από δύο και κάτι μήνες στο Ντένβερ.

Μισή σεζόν θα κρατήσει το πέρασμά του στη Νέα Υόρκη. Ο Billups θα κάνει καλές εμφανίσεις, αλλά στο πρώτο του παιχνίδι στα play offs τραυματίζεται σοβαρά και περνάει την πόρτα του χειρουργείου. Οι Knicks χάνουν με σκούπα από τους Celtics και τελικά αποχαιρετούν νωρίς.

Το καλοκαίρι οι Knicks χρησιμοποιούν τον όρο της αμνηστίας για να τον αφήσουν ελεύθερο, ώστε να πάρουν τον Tyson Chandler. Ο Billups δηλώνει οτι “κουράστηκε να είναι το καλό παιδί της υπόθεσης” και απαιτεί καμία ομάδα να μην χρησιμοποιήσει το δικαίωμα να τον αποκτήσει μέχρι να περάσει ο χρόνος που απαιτείται ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται ο ίδιος το συμβόλαιό του. Κάτι τέτοιο δεν θα γίνει και οι Clippers θα τον φέρουν στο Los Angeles. Εκεί είναι η ευκαιρία του να γίνει αυτός ο μέντορας, όπως ήταPictureν ο Price για τον Brandon και ο Brandon για τον ίδιο. Ο Chris Paul βρήκε τον δάσκαλό του, έναν άνθρωπο με αρκετά μεγάλη καριέρα και εμπειρία για να πάει το τεράστιο ταλέντο του Paul ένα βήμα παραπέρα. Ο Paul είναι σήμερα ο ιδανικός ηγέτης των Clippers, πράγμα που οφείλει και στην καθοδήγηση του Mr Big Shot. O Paul το αναγνωρίζει ,θεωρώντας τον Billups ως τον μπασκετικό “μεγάλο αδελφό” του.Δυστυχώς η τύχη φαίνεται πως εγκατέλειψε τον Billups στα τελευταία χρόνια της καριέρας του. Τραυματισμός στον αχίλλειο σε ένα παιχνίδι τον Φεβρουάριο του 2012 και χάνει όλη την σεζόν. Δεν θα το βάλει κάτω, θα δουλέψει σκληρά για να επανέλθει και παράλληλα θα γίνει σημαντικός καθοδηγητής όχι μόνο για τον Paul αλλά και για την υπόλοιπη ομάδα των Clippers. Θα ανανεώσει για άλλον έναν χρόνο το καλοκαίρι του 2012, αλλά θα παίξει μόλις 22 παιχνίδια, λόγω πολλών μικροτραυματισμών.Στο τέλος της χρονιάς θα πάρει το βραβείο Twyman-Stokes ως ο καλύτερος συμπαίκτης της χρονιάς.

Η επόμενη σεζόν δεν θα τον βρει στο Los Angeles, αλλά εκεί που ήθελε να γίνει το μπασκετικό του σπίτι, προτού φύγει με πίκρα. Το Ντιτρόιτ τον υποδεχόταν ξανά πίσω.

Picture

Η χρονιά δεν πήγε καλά. Ο Billups έπαθε πολλούς τραυματισμούς, έχασε σχεδόν όλη την χρονιά και τελικά δεν ανανέωσε με τους Pistons. Πριν 2 μέρες ανακοίνωσε ότι βάζει τέλος στην καριέρα του. Ένας αξιοσέβαστος επαγγελματίας, ένας γεννημένος ηγέτης και ένας μεγάλος παίκτης γενικότερα. Πριν λίγες ώρες, ο Chris Paul ανέβασε ένα κείμενο που ταιριάζει καλύτερα για οποιαδήποτε αποφώνηση για την καριέρα του Billups:“Σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο ανταγωνιστές και δυστυχώς κάποιες φορές και ζήλια, ένας βετεράνος γκαρντ με πήρε κάτω απ’την επίβλεψή του και μου είπε και μου έδειξε τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας και ΠΑΝΤΑ να βοηθάς τον άνθρωπο που έρχεται από πίσω σου. Ένα απ’τα καλύτερα γεγονότα της καριέρας μου ήταν η νύχτα που έμαθα ότι θα έχω την ευκαιρία να παίξω μαζί με τον Chauncey. Θα μπορούσα να πω πολλά γι’αυτόν αλλά θα κλείσω λέγοντας μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ Mr. Big Shot!”

O Billups εκτιμήθηκε πολύ σε αυτό το πρωτάθλημα γι’αυτήν του την φιλοσοφία, ακόμα κι αν τους πήρε λίγο καιρό να την ανακαλύψουν. Για το γεγονός ότι ήταν ένας μεγάλος ηγέτης εκτός και εντός γηπέδου. Ένα κόσμημα για το πρωτάθλημα, όχι μόνο για το πολύ καλό μπάσκετ που μπορούσε να παίξει. Γι’αυτό και λένε όλοι ότι μπορεί εύκολα να γίνει προπονητής. Αυτός δεν θέλει. Δεν επιθυμεί να γίνει οδηγός κάποιων παικτών που απλώς χαίρονται γιατί τα κατάφεραν να μπουν στο ΝΒΑ και ως εκεί. Θέλει να οδηγήσει ανθρώπους με φιλοδοξίες. Όπως ο ίδιος. Κάποιους που θέλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω, να μην μένουν ποτέ στάσιμοι. Όπως δεν ήθελε ποτέ να μένει και ο ίδιος στάσιμος.