Ο Φερνάντο Ρίκσεν έκανε τάκλιν στο «διάβολο» της νόσου ALS

Γιώργος Κουκούλης

O Φερνάντο Ρίκσεν έγινε γνωστός ως ένας από τους σκληρούς των Ευρωπαϊκών γηπέδων. Ο Ολλανδός κεντρικός μέσος ήταν ένας παίκτης όχι ακριβώς τεχνίτης, όμως ήταν αυτός που κάθε ομάδα θα ήθελε για να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Σκληροτράχηλος, με μία δόση “τρέλας” στο μάτι του, ο Ρίκσεν θα ακολουθήσει μία πορεία καριέρας που εντός γηπέδου τον έκανε επιτυχημένο, καθώς αγαπήθηκε από τους φίλους των Rangers, ομάδας που πέρασε 6 χρόνια στην καριέρα του, όμως την ίδια ώρα εκτός γηπέδου εκτροχίαζε τη ζωή του. Τσακωμοί, αλκοόλ, ναρκωτικά, θα δώσουν στον Ρίκσεν τον χαρακτηρισμό του “κακού παιδιού”, όμως όταν τελείωσε η καριέρα του, τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία.

Ο λόγος είναι σίγουρα δυσάρεστος. Το 2013, ο Ρίκσεν διαγνώστηκε με τη νόσο του Λου Γκέριγκ, ή αλλιώς με Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS). Η διάγνωση του έδινε 18 μήνες ζωής και ο ίδιος, το ανακοίνωσε στον κόσμο σε μία τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία ήταν καλεσμένος για να παρουσιάσει την αυτοβιογραφία του, χωρίς να περιμένει κανείς από τους παρευρισκόμενους να βγει αυτή η είδηση από το στόμα του.

Ο Ρίκσεν, ως ο σκληρός καργιόλης που ήταν στην εντός γηπέδων καριέρα του, θα συντρίψει τις διαγνώσεις των γιατρών και οι 18 μήνες θα γίνουν 6 χρόνια. Θα βρει στη δεύτερη σύζυγό του, Βερόνικα, το στήριγμά του, και θα παλέψει. Θα παλεύει, μήνα με το μήνα, μέρα με τη μέρα, παρά το γεγονός ότι η ασθένεια αυτή, η οποία παραμένει μια μη αναστρέψιμη νόσος, θα του έπαιρνε σιγά σιγά την ικανότητα να κινηθεί, να μιλήσει, να εκφραστεί. Όσο περνούσε ο καιρός, ο Ricksen έχανε την κίνησή του, μέχρι που έφτασε στο σημείο να είναι καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι και να μιλάει χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή που “διάβαζε’ τις κόρες του ματιού του, καθώς η ALS του είχε πάρει κάθε δυνατότητα έκφρασης.

Στην πορεία αυτής του της μάχης, ο Ricksen θα βιώσει στιγμές που θα συγκινήσουν το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το πολύ υψηλό κόστος της θεραπείας του θα συσπειρώσει τις παλιές του ομάδες, τους Rangers, τη Fortuna Sittard και τη Zenit, οι οποίες θα διοργανώσουν εκδηλώσεις για να μαζέψουν χρήματα, ακόμα και κάποια φιλικά παλαιμάχων. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, το φιλικό που διοργάνωσαν προς τιμήν του οι Rangers, το 2014. Σε εκείνον τον αγώνα, ο Oλλανδός εμφανίστηκε σε ένα κατάμεστο γήπεδο, με την ασθένεια να κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή της με επιθετικό τρόπο. Η δυσκολία του να κινήσει τα χέρια του και να κάνει τη σέντρα του αγώνα έδειχναν το πόσο σοβαρό είχε γίνει το θέμα, όμως αυτό που όλοι θυμούνται από εκείνη τη βραδιά ήταν η αποθέωσή του από το Ibrox και η συγκίνηση του άλλοτε “σκληρού”:

Ο Ρίκσεν θα παλέψει, και στην πορεία θα κάνει και τη δική του έκκληση για να ενταθούν οι προσπάθειες για την εύρεση ενός τρόπου καταπολέμησης της ασθένειας της Σκλήρυνσης. Παράλληλα με τη δική του μάχη, ο Ολλανδός θα καταφέρει να μαζέψει πάνω από ένα εκατομμύριο λίρες για την ενίσχυση της έρευνας πάνω στην καταπολέμηση της ασθένειας. To τέλος αυτού του αγώνα θα έρθει στις 18 Σεπτεμβρίου του 2019, 6 ολόκληρα χρόνια μετά από την διάγνωσή του, σε ηλικία 43 ετών. Ο “διάβολος”, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος την ασθένεια, θα τον λυγίσει, όμως για να το καταφέρει αυτό, έπρεπε να περιμένει πολύ καιρο΄και έπρεπε να βάλει όλες του τις δυνάμεις, γιατί ο Φερνάντο Ρίκσεν, έδειξε μέχρι τέλους την ίδια μαχητικότητα που του άρεσε να δείχνει κάθε φορά που πατούσε το χορτάρι των ποδοσφαιρικών γηπέδων, ψάχνοντας τη νίκη με κάθε κόστος…