Καθώς βρισκόμαστε στα μισά του δρόμου για την παρουασίαση των 8 ομίλων της φετινής διοργάνωσης, φτάνουμε σε έναν όμιλο που έχει το μεγαλύτερο “πρέπει” της διοργάνωσης. Ο τέταρτος όμιλος φιλοξενεί την ομάδα της Αργεντινής, με το legacy του Λέο Μέσι να βρίσκεται σε τεντωμένο σκοινί, ενώ στις άλλες τρεις ομάδες του ομίλου συναντάμε ένα ακλόνητο φαβορί για τη δεύτερη θέση, αλλά και μία Σταχτοπούτα που θέλει να σοκάρει ξανά το παγκόσμιο!
Η αρχή γίνεται (δικαιωματικά) από την Αργεντινή. Η ομάδα του Χόρχε Σαμπάολι έχει πάνω της μία τεράστια πίεση για να επιτύχει. Αγνοεί την αίσθηση της κορυφής από το 1986 και έκτοτε έχει χάσει δύο ευκαιρίες, το 1990 και στο τελευταίο Μουντιάλ, το 2014. Η ρετσινιά των λούζερ βαραίνει έναν λαό που διψά για την μπάλα περισσότερο από ελάχιστους στον κόσμο. Η ομάδα του τον έχει απογοητεύσει ξανά και ξανά και ξανά. Και πιο πολύ απ’όλους, αυτό βαραίνει τον ηγέτη της. Ο Μέσι θα πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο έχοντας στις πλάτες του τρεις χαμένους τελικούς σε τρία χρόνια, έναν απέναντι στη Γερμανία και δύο απέναντι στη Χιλή, στο Copa America και στο Copa America Centenario, αγνοώντας την γεύση του τίτλου σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Όλοι οι ποδοσφαιριστές που έχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θέσει υποψηφιότητα για “κορυφαίοι όλων των εποχών” έχουν έστω και μία επιτυχία με την Εθνική ομάδα τους. Ο Πελέ έχει, ο Μαραντόνα έχει. Πλέον έχει ακόμα και ο Κριστιάνο Ρονάλντο με την “άσημη” Πορτογαλία. Τώρα ήρθε ίσως η τελευταία στιγμή του κοντού να συνοδεύσει το απίστευτο ατομικό και συλλογικό παλμαρέ του με έναν τίτλο. Αν το κάνει, ίσως να έχει κερδίσει πλέον το προνόμιο να χαρακτηρίζεται ως ο κορυφαίος όλων.
Η Αργεντινή έχει πάντως ένα πολύ καλό ρόστερ για άλλη μια χρονιά. Μπορεί να δυσκολεύτηκε πολύ να περάσει και να χρειάστηκαν όλα τα “μαγικά” του Λέο για να γίνει αυτό, αλλά θα ταξιδέψει στην Ρωσία με την γνωστή πληθώρα μεσοεπιθετικού ταλέντου. Μέσι, Ιγκουαΐν, Αγουέρο, Ντιμπάλα, Ντι Μαρία και το λοιπό συναπάντημα δίνουν άπλετες λύσεις στον Σαμπάολι, ο οποίος συνεχίζει να μην καλεί ακόμα έναν τοπ επιθετικό παίκτη, τον Μάουρο Ικάρντι. Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Η ομάδα του Σαμπάολι θα πορευτεί με τους εξαιρετικούς παίκτες της και με μία αβεβαιότητα για το πως πρόκειται να παραταχθεί στο γήπεδο. Ο αναμορφωτής της εθνικής Χιλής λατρεύει το ελεύθερο ποδόσφαιρο και τις ελευθερίες που μπορεί να του δώσει το επιθετικό ταλέντο που σίγουρα διαθέτουν οι Αργεντίνοι, όμως η Αργεντινή δεν είναι Χιλή. Το αγαπήμενο του σύστημα με 3 στην άμυνα φαίνεται πως δεν ταιριάζει στην Αλμπισελέστε, καθώς είναι αρκετά επιρρεπείς στις αντεπιθέσεις (αποτέλεσμα της μέτριας αμυντικής γραμμής της) και κάπως έτσι θα πρέπει να βρεθούν εναλλακτικές. Και καπού εκεί έρχεται το απίστευτο κλίμα που επικρατεί στην Αργεντινή σχετικά με την ομάδα. Το κομφούζιο που έχουν προκαλέσει οι διαρκείς απογοητεύσεις και η δυσκολία της ομάδας να προκριθεί, δίνουν στα Αργεντίνικα μέσα πάτημα για να κριτικάρουν ανοικτά τον Σαμπάολι και τα συστήματά του. Εκείνος έχει δηλώσει πως ιδανικά θα ήθελε να παίξει ένα 2-3-3-2, ώστε να χωρέσουν όλα τα μεγάλα του επιθετικά αστέρια, όμως στην Αργεντινή η ανοικτή κριτική για το γεγονός ότι δεν διαλέγει το – must πλέον – 4-2-3-1. Και εκεί έρχεται το ερώτημα. Είσαι η Αργεντινή. Έχεις τα ονόματα που αναφέραμε στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Η άμυνα σου έχει μία debatable δυναμική και βλέπεις ότι δεν τραβάνε τα πράγματα. Μήπως ήρθε η ώρα να κλείσει τα αυτιά του και να κάνει του “κεφαλιού” του; Άλλωστε προσλήφθηκε για να παίξει το ποδόσφαιρο που θέλει αυτός και όχι για να γίνει στρατιωτάκι των Αργεντίνικων μίντια. Σίγουρα το σίριαλ θα έχει πολλά επεισόδια, ειδικά όσο πλησιάζει η σέντρα.
Συνέχεια με την εξαιρετική Κροατία. Η ομάδα που απέκλεισε την εθνική μας στα μπαράζ της Ευρώπης, η Κροατία έρχεται με σκοπό να σπάσει επιτέλους το εμπόδιο της φάσης των ομίλων και να προκριθεί για πρώτη φορά μετά το 1998 (και την 3η θέση στο Μουντιάλ της Γαλλίας) στα νοκ άουτ. Από κει και έπειτα, έχει όλο το ταλέντο του κόσμου για να σοκάρει και να κυνηγήσει την τύχη της απέναντι σε οποιοδήποτε αντίπαλο. Με ηγέτη τον τεράστιο Luka Modric, ένα άπο τα 4-5 μεγαλύτερα “μυαλά” στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και άξιους συμπαραστάτες τον φορ των μεγάλων αγώνων, Μάριο Μάντζουκιτς, αλλά και τους εξαιρετικούς wingers, Πέρισιτς και Κράμαριτς, που βρίσκονται και εκείνοι σε εξαιρετική σεζόν η ομάδα του Ζλάτκο Ντάλιτς θα κοιτάξει να συνδυάσει το αποτελεσματικό με το όμορφο ποδόσφαιρο, καθώς μπορεί ξεκάθαρα να τα κάνει και τα δύο. Αμυντικά επίσης υπάρχει ποιότητα (λιγότερη μεν από μπροστά) και κυρίως παίκτες με θράσος και δυναμική, κάτι που δίνει την ιδανική ισορροπία φινέτσας και… Βαλκάνιου τσαμπουκά. Σίγουρα η Κροατία είναι μία από τις πλέον must-watch ομάδες και μακάρι αυτό να αποτυπωθεί και στο γήπεδο.
Συνεχίζοντας, πάμε στην ιστορία Σταχτοπούτας του περασμένου Euro. H ομάδα της Ισλανδίας, μίας χώρας που στο πρώτο της μεγάλο τουρνουά σόκαρε την Ευρώπη, τώρα αρχίζει να στέκεται στα “ποδοσφαιρικά” πόδια. Μιλάμε για μία χώρα με πληθυσμό ανάλογο της Θεσσαλονίκης και προφανώς την ανάλογη ποδοσφαιρική παραγωγή. Και πλέον κάνει την δικιά της επανάσταση, όντας μία από τις ωραιότερες ιστορίες στο ποδόσφαιρο εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Κατάφεραν να χτίσουν στην πορεία τους στο Euro τερματίζοντας πάνω από Κροατία, Ουκρανία και Τουρκία και τώρα έρχεται άλλη μία πρόκληση. Ηγέτης της ομάδας του Χέλμιρ Χάλγκριμσον φυσικά ο Γκίλφι Σίγκουρντσον, ο πολύπλευρος μέσος της Έβερτον. Στην ομάδα που χαρακτηρίζεται από μία ατσάλινη συνοχή και διακριτούς ρόλους, ξεχωρίζουν ο αρχηγός Άρον Γκούναρσον της Κάρντιφ αλλά και ο γνώριμος μας Άλφρεντ Φινμπόγκασον. Στόχος; Να ευχαριστηθούν την διαδρομή και όπου τους βγάλει. Επίσης πάντα είναι ωραία να βλέπουμε το “Viking Clap”. Ειδικά από αυτούς που το ξεκίνησαν:
Τέλος, αφήσαμε τους “Σούπερ Αετούς” της Νιγηρίας, όμως σίγουρα δεν είναι και έσχατοι, καθώς μετά από αρκετά χρόνια, η Αφρικάνικη ομάδα έχει μία νέα φουρνιά γεμάτη ταλέντο. Οι Μούσα, Ιχεανάτσο, Ιβόμπι και Εν’Ντίντι έρχονται να προστεθούν στους Μόουζες, Τζον Όμπι Μίκελ, Ιγκάλο και κάτω από τις οδηγίες του Γερμανού Γκερνότ Ρορ, έχουν δημιουργήσει ένα σύνολο που μπορεί να σε σκοτώσει με το άμεσο και γρήγορο ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων που στηρίζεται στην σπιρτάδα αλλά και τα φυσικά προσόντα των παικτών της. Η Αργεντινή μάλιστα τον περασμένο Νοέμβρη (δίχως τον Μέσι βέβαια) ένιωσε από πρώτο χέρι στην φιλική της ήττα με 4-2 αυτό το… αφρικάνικο δηλητήριο και σίγουρα δεν θα τους υποτιμήσει.
Συνοψίζοντας, τα πράγματα στον όμιλο είναι απλά μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με την πρώτη θέση. Αργεντινή και πάλι Αργεντινή. Οτιδήποτε άλλο θα σοκάρει, όμως απο εκεί και πέρα όλα είναι ανοιχτά. Η Κροατία έχει το πάνω χέρι, όμως τόσο η ταλαντούχα Νιγηρία όσο και η ομάδα που έχει άστρο, ταλέντο και ψυχολογία μαζί, η Ισλανδία, θα θελήσουν να της πάρουν την θέση στα νοκ άουτ. Εμείς θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στους Κροάτες. Το χρωστάνε και στους εαυτούς τους άλλωστε. Για την Αργεντινή το μόνο που μένει να ειπωθεί είναι ότι τα πρέπει είναι πολλά. Πάρα πολλά. Και επιτέλους πρέπει να παίξουν όλοι όχι μόνο για τον κόσμο τους, αλλά και για τον Μέσι.
