Με το τέλος του Ιουλίου θα έχει περαττωθεί για μια ακόμα χρονιά και στην Αφρική, το πρόγραμμα «Baskeball Without Borders» , το διάσημο camp του που ξεκίνησε από τα Βαλκάνια, όχι μόνο για να ανακαλύψει ταλέντα, αλλά κυρίως για να σπύρει την ειρήνη μεταξύ των λαών και να χτίσει φιλίες, όπως ακριβώς έκανε το 2001 στη Γιουγκοσλαβία και τα παιδάκια στη Σερβία και αργότερα ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλους μικρούς αθλητές από την Τουρκία.
Κάπως, συμβολικά λοιπόν, θα έλεγε κανείς, λόγω της προαναφερθείσας ημέρας, οι ιθύνοντες του ΝΒΑ και οι οι απεσταλμένοι της FIBA , σε συνέχεια της πρώτης ανακοίνωσης που είχε γίνει κατά τη διάρκεια του All Star Game της Charlotte τον Φεβρουάριο, οριστικοποίησαν από κοινού την ίδρυση της Αφρικανικής Μπασκετικής Λίγκας, για την οποία δεσμεύτηκαν μάλιστα να συνδράμουν και οικονομικά, αλλά και σε επίπεδο τεχνογνωσίας, φυσικά! Πλάσαραν, σαφώς και τη “ΝΙΚΕ” και την “Jordan” , ως τις δύο – διαφορετικές υποτίθεται, ακόμα κι αν η μια είναι θυγατρική της άλλης – εταιρίες που θα αναλάβουν τον ρουχισμό των αθλητών και μέσα σε κλίμα χαράς και ένδειξης προόδου ανακοινώθηκε το νέο αυτό εγχείρημα που οργανωτικά φαίνεται ότι κινείται σε πρότυπα NBA.
Τόπος ανακοίνωσης, το Μουσείο Μαύρων Πολιτισμών στο Ντακάρ, πομπός της επικαιροποίησης ο Αμαντού Γκαλό, πρόεδρος της Basketball African League. Από πλευράς ΝΒΑ, περευρισκόμενοι οι Άνταμ Σίλβερ και Μαρκ Τέιτουμ, ο Ανδρέας Ζαγκλής από πλευράς FIBA και τιμητικά αρκετοί άλλοι ενεργοί αθλητές του κορυφαίου Πρωταθλήματος Καλαθοσφαίρισης και φυσικά του WNBA. Σε ό,τι αφορά την πολυπόθητη ημερομηνία που θα ρίξει την αυλαία, συμφωνήθηκε ο Μάρτης του ερχόμενου έτους.
Στο προκείμενο, σαφώς οι προθέσεις των δύο ομοσπονδιών που το οργάνωσαν δεν είναι ο,τι πιο ανιδιοτελές έχουμε διαβάσει ποτέ κι ας βγήκε ως απλή στήριξη στην αρχή προς τα έξω! Δεν είναι άλλωστε άγνωστο, ότι επενδύει καιρό τώρα και εκτός συνόρων Β.Αμερικής η λίγκα,με την Κίνα και την Ινδία ως τώρα συνεργαζόμενη, διατηρώντας ωστόσο γραφεία και στη Σενεγάλη. Άλλωστε, είναι εμφανή οποιαδήποτε παρελκόμενα ,αναφορικά με την ανάγκη του φαίνεσθαι στο κομμάτι αυτό και μάλιστα εκφράστηκε προδήλως με το πρόσφατο τιτίβισμα του πρώην Προέδρου των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος έδειξε τόσο μεγάλη θέληση να λύσει τα μεγάλα προβλήματα ανισορροπιών του πλανήτη κατά την θητεία του , οπότε τώρα τον μάρανε το πόστο που θα αναλάβει στη νέα αυτή λίγκα.
Ό, τι είδους συμφέροντα κι αν ελλοχεύουν όμως, η χαρά για κάτι τέτοιο είναι τεράστια, μια και αποδίδει πολλαπλά κέρδη στη”γη των Διαμαντιών”. Επιμένω, γιατί από τη μια όσο αποδοτικά κι αν είχαν την δυνατότητα να προχωρήσουν σε διεθνείς συναντήσεις οι Εθνικές ομάδες( βλ. Μάλλι U19) , δεν υπήρχε η τεχνογνωσία να αξιοποιηθεί το υπάρχον ταλέντο ή να προκύψουν επόμενα,που θα έχουν διδαχθεί ακόμα πιο σωστά βασικές αρχές σχετικά με το άθλημα.
Από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι γνωρίζουμε όλοι το τεράστιο άνοιγμα της ψαλίδας που κοινωνικά επικρατεί εκεί, το επαγγελματικό μπάσκετ, σίγουρα θα συγκεντρώσει σε ελάχιστα χέρια χρήματα που θα επενδυθούν, δεδομένου ότι μιλάμε για μόλις 12 ομάδες που θα λάβουν συμμετοχή, δεν παύει όμως έτσι, να δίνεται η ευκαιρία σε τεράστιο ποσοστό γηγενούς πληθυσμού, όχι μόνο να αναδειχθεί ,αλλά και να προοδεύσει ατομικά, σταματώντας να δουλεύει υπό αντίξοες συνθήκες για κάποια εταιρία-κολοσσό που ήδη παράγει στη χώρα του και οι συνθήκες τον αναγκάζουν να περνά ώρες μέσα σε εργοστάσια ή χωράφια.
Εξίσου σημαντικό, που σαφώς τονώνει την πρόοδο, κρίνεται το γεγονός, ότι σε βάθος χρόνου η μια μορφή εξέλιξης, φέρνει αλυσιδωτά και την επόμενη. Ο αθλητισμός σε τέτοιες ηλικίες, συνάδει με σχολείο, με καλύτερη εκπαίδευση, με πρόοδο του νου, με υποχρεωτική εκμάθηση μέσα από τη ζωή στο τερρέν αλληλοσεβασμού και κατανόησης ενός συνόλου. Έννοιες που όσο κι αν τις διαθέτουν και οι εκεί κοινωνίες, θα συνδράμουν σε σπουδαίο βαθμό προκειμένου να γαλουχηθούν οι επόμενες γενιές με περισσότερα εφόδια από ότι οι σημερινοί αθλητές στην Ήπειρο που κατατάσσεται τρίτη πληθυσμιακά και δεύετερη σε έκταση γεωγραφικά.
Πάντως, έχει αξία να τονισθεί ότι ανεξαρτήτου ποιότητας και κύρους που κουβαλά κάθε θέση ή το προφίλ κάθε ομοσπονδίας, η ηθική που ακολουθείται ατομικά στον επαγγελματισμό του καθενός απέχει. Το μόνο που θα σημειώσω, είναι ότι όταν ο Μπάουμαν χαιρέτησε για μακρινές πολιτείες, σε ηλικία μόνο 51 ετών, όσο θορύβησε ο θάνατός του, άλλο τόσο έκπληκτους μας άφησε ότι διάδοχός του θα είναι στο τιμόνι της FIBA, από το πόστο του Γενικού Γραμματέα, ο Ανδρέας Ζαγκλής. Η χαρακτηριστικότερη λοιπόν φράση του λόγου του ήταν η εξής : “να μεγαλώσουμε το μπάσκετ παγκοσμίως και να ενώσουμε την μπασκετική κοινότητα”.
Μόλις μερικοί μήνες πέρασαν και δείχνει να το θέλει πολύ. Μάλλον αρκεί.
