Οι δυο συνεχόμενες χρονιές επιτυχιών
Όλα αυτά μέχρι τη σεζόν 2008-09 και την πορεία της Ανόρθωσης του Τιμούρ Κετσπάγια που αποτέλεσε οδηγό για τις υπόλοιπες κυπριακές ομάδες. Η ομάδα της Αμμοχώστου ξεκίνησε ως πρωταθλήτρια Κύπρου στα προκριματικά του Champions League και αφού απέκλεισε την αρμένικη Πιούνικ και την Ραπίντ Βιέννης βρέθηκε ένα βήμα πριν το όνειρο της παρθενικής συμμετοχής στους ομίλους. Τελευταίο εμπόδιο ο πρωταθλητής Ελλάδας, Ολυμπιακός και τα προγνωστικά φυσικά υποδείκνυαν τους ερυθρόλευκους ως το φαβορί. Εκμεταλλευόμενη και την άθλια εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ματς του « Τάσσος Παπαδόπουλος », η « Κυρία » επιβλήθηκε με 3-0 ενώ στη ρεβάνς του « Γ. Καραϊσκάκης » στάθηκε όρθια χάνοντας μόνο με 1-0. Στους ομίλους ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής: 2 ισοπαλίες με την Βέρντερ Βρέμης, μια απίθανη ισοπαλία με 3-3 εντός έδρας με την Ίντερ και φυσικά η πρώτη νίκη με 3-1 επί του Παναθηναϊκού που δεν έμαθε από το πάθημα του αιώνιου αντιπάλου.
Τη σεζόν 2009-10 ήταν η σειρά του ΑΠΟΕΛ. Ο « Θρύλος » της Κύπρου είχε μια καλή πορεία στα προκριματικά πραγματοποιώντας σπουδαία ανατροπή εις βάρος της Κοπεγχάγης στον τελευταίο γύρο του Champions League ( ήττα με 1-0 στη Δανία, 3-1 στο ΓΣΠ). Έχοντας πλέον το know how της Ανόρθωσης, το ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκε κλειστά με αντεπιθέσεις και τελείωσε με 3 ισοπαλίες και 3 ήττες σε ένα όμιλο με Τσέλσι, Πόρτο και την μετέπειτα νικήτρια του Europa League εκείνης της χρονιάς Ατλέτικο Μαδρίτης, από την οποία μάλιστα έμεινε αήττητος.
Τη σεζόν 2010-11 οι κυπριακές ομάδες απογοήτευσαν καθώς καμία δεν κατάφερε να εισέλθει στην φάση των ομίλων των δυο μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Για το διάλειμμά αυτό του ενός έτους θα αποζημίωνε πλήρως τους Κύπριους φιλάθλους το ΑΠΟΕΛ, το οποίο σε μια παραμυθένια χρονιά( 2011-12 ), όπου οι επιδόσεις του θύμισαν την Εθνική Ελλάδος του 2004, θα έφθανε μέχρι τα προημιτελικά του Champions League! Οι « γαλαζοκίτρινοι » στηρίχθηκαν σε παίχτες άγνωστους μέχρι πρότινος στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά δρώμενα. Μάλιστα. πολλοί από αυτούς είχαν φύγει με το στίγμα του « λίγου » και αποτυχημένου από το ελληνικό πρωτάθλημα (π.χ.: Μαντούκα, Χαραλαμπίδης, Πουρσαϊτίδης, Μαρσέλο Ολιβέιρα, Χιώτης, Πάρντο, Αλεξάνδρου, Γιάχιτς). Στο ρόστερ επίσης υπήρχαν ταλαντούχοι παίκτες που δεν μπόρεσαν να στεριώσουν σε σπουδαίες ευρωπαϊκές ομάδες και βρήκαν ποδοσφαιρική στέγη στην Κύπρο: Νούνο Μοράις (Τσέλσι), Έλιο Πίντο ( Μπενφίκα), Παούλο Ζωρζ ( Μπράγκα), Κακά ( Χέρτα). Ακόμη, το εξαιρετικό τμήμα scouting του ΑΠΟΕΛ επειδή η ομάδα δεν είχε ούτε το πρεστίζ ούτε τα οικονομικά μέσα να προσεγγίσει παίκτες εγνωσμένης αξίας από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αναζητούσε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που ξεχώριζαν σε χαμηλότερης δυναμικότητας πρωταθλήματα ή και από την εγχώρια αγορά. Τέτοιοι ήταν και οι: Τριτσκόφσκι, Αντόρνο, Μαρσίνιο, Έλντερ Σόουζα, Εστεμπάν ‘Τάνο’ Σολάρι και φυσικά το μεγάλο αστέρι της ομάδας ο Αίλτον Αλμέιδα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας δεν έχαιρε εκτίμησης στην Ελλάδα καθώς ανέλαβε σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους τον Ηρακλή σαν υπηρεσιακός αλλά δεν παρέμενε στη συνέχεια. Στον ΑΠΟΕΛ o Ιβάν καταξιώθηκε και λατρεύτηκε από τους οπαδούς της ομάδας όσο λίγοι, ενώ ξεχώρισε και για το ήθος του.Ο ΑΠΟΕΛ απέκλεισε εύκολα την Σκεντέρμπεου και πιο δραματικά τις Σλόβαν Μπρατισλάβας και Βίσλα Κρακοβίας για να πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους. Μάλιστα κόντρα στους Πολωνούς το ΑΠΟΕΛ προκρίθηκε με πανομοιότυπη ανατροπή Κοπεγχάγης ( ήττα 1-0 εκτός, νίκη 3-1 στο ΓΣΠ ). Αυτή τη φορά η ομάδα επεδίωκε κάτι παραπάνω από την απλή συμμετοχή και το πέτυχε. Απέναντι σε Πόρτο, Σαχτάρ και Ζενίτ οι Κύπριοι συγκέντρωσαν 9 βαθμούς ( 2Ν-3Ι-1H) τερμάτισαν στην πρώτη θέση του ομίλου παίρνοντας παράλληλα την πρόκριση στους 16 με πλεονέκτημα έδρας! Η επιτυχία ήταν τρομακτική για τα δεδομένα της κυπριακής ομάδας ωστόσο η διαχείριση της υπήρξε υποδειγματική. Ένα σοβαρό και καταπληκτικό τακτικά ΑΠΟΕΛ πήγε στο « Ζερλάν » να αντιμετωπίσει την Ολιμπίκ Λυών, της οποίας βέβαια η φθίνουσα πορεία είχε ξεκινήσει. Παρ’ όλα αυτά η επιτυχία του ΑΠΟΕΛ δεν μειώνεται ούτε στο ελάχιστο. Η ομάδα του Γιοβάνοβιτς γύρισε και πάλι την κατάσταση υπέρ της παρά την ήττα στην Γαλλία με 1-0 και επιβλήθηκε με το ίδιο σκορ των « λιονταριών » στην Λευκωσία. Στα πέναλτι ο Διονύσης Χιώτης ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής που έδωσε την νίκη- πρόκριση στο ΑΠΟΕΛ και την ευκαιρία να αντιμετωπίσει σε διπλούς αγώνες την Ρεάλ Μαδρίτης! Ο αποκλεισμός από την Ρεάλ ήταν αναμενόμενος με το ΑΠΟΕΛ όμως να παλεύει τα παιχνίδια κρατώντας την « Βασίλισσα » στο 0-0 για 78’ στην Λευκωσία πριν λυγίσει με 0-3 και σκοράροντας 2 φορές στο « Μπερναμπέου » στην ήττα με 5-2.
Πως εξηγούνται οι επιτυχίες αυτές;
Τα άλματα προόδου του κυπριακού ποδοσφαίρου τα τελευταία έτη είναι λοιπόν αδιαμφισβήτητα βάσει των αποτελεσμάτων και οι προκρίσεις των κυπριακών συλλόγων στους ομίλους δεν θεωρούνται ως κάτι το εξαιρετικό αλλά είναι πλέον αυτοσκοπός.
Τα επιτεύγματα αυτά μπορούν να συνοψιστούν σε ένα τρίπτυχο: οικονομικό μοντέλο, αναζήτηση παικτών, προγραμματισμός- αγωνιστικό πλάνο. Οι κυπριακές ομάδες οικονομικά δεν μπορούν να συγκριθούν με τις ομάδες του Champions League ούτε καν με τους ισχυρούς του ελληνικού πρωταθλήματος. Για τον ΑΠΟΕΛ π.χ. οι μεταγραφές των Ντε Βισέντι και Τζιμπούρ θεωρούνται υπερβάσεις! Ωστόσο, οι Κύπριοι στην απόκτηση ποδοσφαιριστών ποτέ δεν απλώνουν τα πόδια τους πιο κάτω από το πάπλωμα ενώ το scouting τους είναι αρκετά ψαγμένο. Δικτυωμένοι κυρίως στις αγορές της Λατινικής Αμερικής και της Πορτογαλίας, οι κυπριακές ομάδες συχνά πραγματοποιούν μεταγραφές- λαβράκια. Όταν μάθουν και να τους πωλούν σε υψηλές τιμές τότε θα αρχίσουν να συμπεριφέρονται αλλιώς και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στοχεύοντας και σε πιο ακριβούς ποδοσφαιριστές. Ακόμη, εκμεταλλεύονται συχνά πυκνά περιπτώσεις παικτών που δεν « έπιασαν » στο ελληνικό πρωτάθλημα και έφυγαν ως αποτυχημένοι. Μπορεί το κυπριακό πρωτάθλημα να υπολείπεται ακόμη της Σούπερ Λιγκ αλλά ποιος θα έλεγε με σιγουριά ότι ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε τον ΑΠΟΕΛ αν κληρώνονταν στον ίδιο όμιλο του C.L. ή ότι οι ΠΑΟ και ΠΑΟΚ θα είχαν εύκολο έργο απέναντι στον Απόλλωνα;
Ένα ακόμη πολύ σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός πως οι διοικήσεις των κυπριακών συλλόγων δεν ανακατεύονται με το αγωνιστικό μέρος κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στη χώρα μας με αποτέλεσμα οι προπονητές να δουλεύουν μεθοδικά και απερίσπαστοι. Βέβαια το πρόβλημα συνήθως εντοπίζεται στην πλευρά των Κύπριων φιλάθλων που είναι ίσως πιο παθιασμένοι από εμάς και δημιουργούν εντάσεις. Τέλος, οι κυπριακοί σύλλογοι αγωνίζονται σχεδόν πάντα με σύνεση στις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις. Δηλαδή το βάρος στην άμυνα και στόχος οι ταχύτατες αντεπιθέσεις που θα επιφέρουν το γκολ. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν θα παρακολουθήσουμε καταστροφικό ποδόσφαιρο από κυπριακή ομάδα και παρ’ όλο που οι ήττες τους θα είναι αρκετές, σπάνια θα διασυρθούν όπως συνέβαινε τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Όταν αποκτήσουν και εμπειρία και βαρύνει λίγο η φανέλα τους θα δούμε και τις πρώτες προκρίσεις στα νοκ άουτ. Ήδη το ΑΠΟΕΛ έχει ένα αξιοσέβαστο όνομα στην Ευρώπη και σκοπός του είναι να γίνει μόνιμος θαμώνας των ευρωπαϊκών σαλονιών, όπου θα πρωταγωνιστεί και δεν θα είναι ένας απλός κομπάρσος.
Γιατί η εθνική Κύπρου δεν ακολουθεί στις υψηλές πτήσεις; – Το πρόβλημα με τους ξένους παίκτες
Θα συμπέραινε κανείς λοιπό πως το ε
θνικό συγκρότημα της Κύπρου θα ακολουθεί την πορεία των συλλόγων και θα είναι πανέτοιμο για την διεκδίκηση της πρόκρισης στο Euro 2016. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει ούτε κατά διάνοια. Κι αυτό γιατί οι Κύπριοι παίκτες μετριούνται στα δάχτυλα τους ενός χεριού στα ρόστερ των κορυφαίων ομάδων. Για παράδειγμα στην πορεία του ΑΠΟΕΛ μέχρι τους 8 το 2011-12, συνεισέφεραν ενεργά μόλις τρεις γηγενείς παίκτες: ο αρχηγός Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης και οι οπισθοφύλακες Νεκτάριος Αλεξάνδρου και Άθως Σολωμού. Ακόμη χειρότερα η ΑΕΛ τη σεζόν 2012-13 όταν και βρέθηκε στους ομίλους του Europa League συνήθιζε να έχει μόνο έναν Κύπριο στην 11άδα της, τον αρχηγό της, Μάριο Νικολάου. Είναι δεδομένο πως η δεξαμενή ποδοσφαιριστών ενός μικρού έθνους θα είναι αντιστοίχως περιορισμένη σε επιλογές. Η αλήθεια είναι όμως πως στην Κύπρο υπάρχει έντονο το φαινόμενο της ξενομανίας και δεν στηρίζονται όσο θα έπρεπε οι ντόπιοι ποδοσφαιριστές, με αποτέλεσμα οι ακαδημίες των συλλόγων να προσφέρουν ελάχιστους παίκτες στην πρώτη ομάδα κι αυτοί συνήθως με συμπληρωματικό ρόλο κι όχι βασικοί. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει την κυπριακή ομοσπονδία να προσφέρει σε ξένους παίκτες που αγωνίζονται στο Νησί πολλά χρόνια και είναι από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές των ομάδων τους την κυπριακή υπηκοότητα. Οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ελπίδες να αγωνιστούν στις εθνικές των χωρών καταγωγής τους και δέχονται την κυπριακή υπηκοότητα ώστε να αποκτήσουν εμπειρίες και από το διεθνές επίπεδο. Κάπως έτσι οι Λάμπαν, Ντομπρασίνοβιτς ( Ανόρθωση ) και ο Ντόσα Τζούνιορ ( ΑΕΛ) βρέθηκαν να φορούν τη φανέλα με το εθνόσημο ενώ τελευταία στιγμή δεν πήρε άδεια από την FIFA και ο Έλιο Πίντο του ΑΠΟΕΛ.
Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα καθώς αρκετοί ταλαντούχοι γηγενείς παίκτες έχουν προαχθεί από τα φυτώρια στην πρώτη ομάδα, εκμεταλλευόμενοι και την οικονομική κρίση που πλήττει και το νησί της Κύπρου και φυσιολογικά επεκτείνεται και στο ποδόσφαιρο. Παίκτες όπως οι Μάριος Αντωνιάδης, Δημήτρης Χριστοφή, Γιώργος Εφραίμ, Τζέϊσον Δημητρίου, Τάσος Κίσσας και οι ακόμη μικρότεροι Πίερος Σωτηρίου, Ρουσιάς, Μακρής, Αρτυματάς και Κυριάκου θα ενισχύσουν την εθνική ομάδα τα επόμενα χρόνια αρχής γενομένης από τα προκριματικά του Euro 2016. Η Κύπρος έχει μια πραγματικά μεγάλη πρόκληση μπροστά της από τη στιγμή που οι ομάδες της τελικής φάσης αυξήθηκαν σε 24. Έχει τοποθετηθεί στον ίδιο προκριματικό όμιλο με Βοσνία, Βέλγιο, Ισραήλ, Ουαλία και Ανδόρα. Υποθέτοντας πως Βέλγιο και Βοσνία θα καπαρώσουν τις δύο πρώτες θέσεις που οδηγούν απευθείας στην τελική φάση, η Κύπρος θα κοντραριστεί με Ισραήλ και Ουαλία για την 3η θέση που οδηγεί στα Playoffs.
Το μέλλον του κυπριακού ποδοσφαίρου προμηνύεται ακόμη λαμπρότερο αν ακολουθήσει και η εθνική Κύπρου τις επιτυχίες των συλλόγων. Στη βαθμολογία της UEFA για τις επιδόσεις των συλλόγων η Κύπρος είναι 17η ενώ είχε βρεθεί και στη 14η θέση στο τέλος του 2013. Την ίδια περίοδο που στην βαθμολογία των εθνικών ομάδων βρισκόταν στην 46η θέση από τις 53 ευρωπαϊκές ομάδες! Η Κύπρος πάντως δείχνει σπουδαία άνοδο τα τελευταία έτη και το ζήτημα είναι να συνεχιστούν οι καλές ευρωπαϊκές πορείες των συλλόγων της με περισσότερους Κύπριους στην βασική ενδεκάδα για να αρχίσει να επωφελείται και η εθνική ομάδα ώστε να δώσει το παρόν για πρώτη φορά σε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα!
