Μόλις πριν λίγες ώρες δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα για να ξεκινήσουν οι Αγώνες της 23ης Χειμερινής Ολυμπιάδας. Η Πιονγκτσανγκ θα φιλοξενεί έως τις 25 Φεβρουαρίου 92 διαφορετικά Έθνη, με την κομητεία της επαρχίας Γκανγουόν της Νότιας Κορέας να συνδέει το όνομά της με την παρθενική συμμετοχή του Κοσσόβου. Στην διοργάνωση και η Μαλαισία, με απούσα όμως μια παραδοσιακή δύναμη στα αθλήματα του Πάγου, τη Ρωσία, της οποίας έπειτα κι από την αποκάλυψη της κρατικής χρηματοδότησης στο σκάνδαλο του ντόπινγκ, έχει απαγορευτεί η συμμετοχή.
Το ξεχωριστό αναφορικά με την τοποθεσία της φετινής διοργάνωσης, δεν είναι άλλο από την είσοδο Βορειοκορεατών αθλητών στη Χώρα. Αναγκαστικά δηλαδή, μιας και έχουν προκριθεί 2 αθλητές πατινάζ, γεγονός που αναπότρεπτα συνοδεύεται με την είσοδο στη χώρα και του λοιπού προπονητικού τιμ. Μάλιστα, παρά το κλίμα που πιθανολογούνταν ότι θα επικρατήσει, οι αντιπροσωπείες των 2 χωρών, Βορείων και Νοτίων, έδειξαν το σωστό παράδειγμα, κάνοντας κοινή είσοδο στην τελετή έναρξης!
North and South Korea walk under a unified Korean flag at the 2018 #WinterOlympics #OpeningCeremony. pic.twitter.com/pVvWom5EJi
— InStyle (@InStyle) 9 Φεβρουαρίου 2018
Το κορυφαίο μίτινγκ των χειμερινών σπορ λαμβάνει και αυτό χώρα κάθε 4 χρόνια υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ήδη από το 1924. Η ιδέα διοργάνωσής τους ανήκει σε έναν Σουηδό στρατηγό ονόματι Βίκτορ Γκούσταβ Μπαλκ. Ο Μπαλκ μάλιστα εκτός απο στρατηγό αποτελούσε και αθλητή σπουδαίο, ενώ οι δε Σουηδοί του αφήσαν το προσωνύμιο “ο πατέρας του Σουηδικού Αθλητισμού”. Εκ των πρώτων μελών της Δ.Ο.Ε., ο κύριος Μπαλκ και φίλος του Πιέρ Ντε Γκουμπερτέν, ιδρυτή της Ομοσπονδίας. Ο Σουηδός ζήτησε από τον ιδρυτή της Δ.Ο.Ε., ύστερα από την έμπνευσή του για Βόρειους (Σκανδιναβικούς) Αγώνες (Nordic Games) που διεξάγοντο από το 1901 ήδη, να συμπεριληφθούν χειμερινά αγωνίσματα και έτσι, πείθοντάς τον, το 1908 ντεμπουτάρουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου οι παγοδρομίες.
Πρόγονο των σημερινών Χειμερινών Αγώνων αποτέλεσε η Διεθνής Εβδομάδα Χειμερινών Αγωνισμάτων, που ανέθεσε η Δ.Ο.Ε. στη Γαλλία. Είχε διάρκεια μόλις 10 ημέρες, η επιτυχία που γνώρισε όμως την κατέγραψε στην ιστορία ως την πρώτη Χειμερινή Ολυμπιάδα.
Ίσως η ταύτιση να φανεί μειωτική, μα η σκέψη μου σκοπεύει να αποτυπώσει το άκρο αντίθετο. Αυτού του είδους οι αγώνες, αν και δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά στη Σουηδία, παραπέμπουν σε μεγάλο βαθμό στο πνεύμα – εάν όχι στο ιδεώδες – των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Στην αρχαιότητα, οι Αγώνες, δεν είχαν μόνο αγωνιστικό χαρακτήρα. Αγωνιστικός ήταν προφανώς, αλλά αποκτούσε και τη μορφή των “καλλιτεχνικών” θα λέγαμε αγώνων, καθότι συνοδεύονταν από αγώνες ποίησης και μουσικής, όπως για παράδειγμα εκείνους που τιμούσαν τον Θεό Απόλλωνα. Στην δική μου, προσωπική οπτική, λοιπόν, οι αγώνες αυτοί έχουν μία δόση καλλιτεχνικού στοιχείου. Τα αθλήματα άλλωστε που περιλαμβάνονται το μαρτυρούν. Όχι πως δεν κρύβουν κίνδυνο τραυματισμού ή ρίσκο, αλλά η φύση τους μου ζωγραφίζει στο νου πιο εξευγενισμένες παραστάσεις. Χαρακτηριστικότερο όλων το πατινάζ, με αγώνες καλλιτεχνικού πατινάζ, πατινάζ ταχύτητητας και μικρής πίστας. Ακολουθούν Χόκεϊ επί Πάγου και Κέρλινγκ, ενώ στο Σκι συναντάμε το Σκι Αντοχής, το Αλπικό Σκι, το άλμα, το Βόρειο Σύνθετο, το Ελεύθερο Σκι και τη Χιονοστιβάδα. Διάθλο και Λουτζ επίσης και τέλος το Έλκιθρο και το Σκέλετον. Έναν τόνο ελευθερίας της κίνησης, αγωνίας και καλλιτεχνήματος σίγουρα τον αποπνέουν!
Στα πόσα χρόνια που απαριθμεί πλέον η ιστορία των σύγχρονων αυτών αγώνων, εάν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε στιγμές και πρόσωπα – πέραν των πρόιμων σταδίων φυσικά – ίσως να εστιάζαμε σε ονόματα που συγκέντρωσαν πολλά μετάλλια ή σε διάφορα σκάνδαλα και περίεργα γεγονότα που κατά καιρούς σημάδεψαν τις ειδήσεις που προέρχονταν από το χώρο. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι το πνεύμα που διέπει τέτοιες διοργανώσεις. Τονίζω δε, πως η εμμονή μου στοχάζεται τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονταν χιλιάδες χρόνια πριν η ανακωχή, όποτε υπήρχαν προετοιμασίες αγώνων. Πρόκειται για ιδεώδες ύψιστο, που όποια πόλη-κράτος δεν το σεβόταν, υπενθυμίζω επιβαρύνοταν με ποινές. Η κατάπαυση του πυρός και η ειρήνη λοιπόν, αποτελούσε και αποτελεί σημαντικό μήνυμα.
Στη σύγχρονη πραγματικότητα, ίσως μοιάζει ουτοπία με τα μέτωπα που μένονται ανοιχτά, μα ένας πρώτος χαιρετισμός έχει ήδη απευθυνθεί. Οι 23οι Χειμερινοί Αγώνες πρόλαβαν να χαρακτηριστούν ως “Αγώνες Ειρήνης”. Δύο χώρες που τόσα χρόνια δεν επέλυσαν ποτέ τις διαφωνίες που οδήγησαν σε σύρραξη το 1950-53 και που βρίσκονται ακόμα σε στάδιο ανακωχής, προόδευσαν σίγουρα από όσα προαναφέρθηκαν. Τυπικά ακόμα, μόνο χαρμόσυνο είναι ότι ανέμισαν σημαία κοινή ή ότι οι κοινές selfies Βορείων και Νοτίων Κορεατών έδιναν και έπαιρναν ή ότι αποφάσισαν να κατεβάσουν κοινή γυναικεία ομάδα χόκεϊ. Ιστορικής σημασίας λοιπόν, καταγράφεται η χειραψία μεταξύ των δύο ηγεσιών,του προέδρου της Νότιας Κορέας Μουν Τζάε-ιν και του “αρχηγού του κράτους” (και θείου του Κιμ Γιονγκ Ουν) Κιμ Γιονγκ Ναμ αλλά και η πριν λίγες ώρες χειραψία του Μουν με την αδερφή του Βορειοκορεάτη δικτάτορα, την 28χρονη Κιμ Γιο Τζονγκ κατά την τελετή έναρξης των Αγώνων, και όχι η απουσία του Ντόναλντ Τραμπ από την δεξίωση για τους ηγέτες.
Η “Ολυμπιακή Χειραψία” Μουν Τζε-ιν και Κιμ Γιο-τζονγκ
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, ιστορικά φαίνεται πως ουδέποτε, ούτε Έλληνας, ούτε Κύπριος αθλητής έχει διεκδικήσει μετάλλιο. Σαφώς, βασικά αίτια ο μη επαγγελματικός χαρακτήρας που αποκτά για τους αγωνιζόμενους των Νοτίων Χωρών ο χώρος τέτοιων σπορ αλλά και οι ελλειπείς εγκαταστάσεις, μια και όλοι ασχολούνται “ερασιτεχνικά”, έαν επιτρέπεται η χρήση αυτού του όρου, με αυτά. Φέτος πάντως, η Ελληνική αποστολή, με σημαιοφόρο την 30χρονη Σοφία Ράλλη, πρωταθλήτρια στο Αλπικό σκι, θα βρίσκεται σε ακόμα μία Διεθνή Διοργάνωση.
Let the games begin!
