Επόμενο ζευγάρι στην περιήγησή μας στα play offs της Ευρωλίγκας για την φετινή περίοδο, είναι αυτό του 3ου Ολυμπιακού με την 6η Εφές. Η ομάδα του Σφαιρόπουλου με την αξιόλογη ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς, διαμορφώνουν ένα σχετικά “μη λαμπερό” ζευγάρι (δεν θέλγει πολύ και η ομάδα της Εφές ως σύλλογος είναι η αλήθεια) με ένα ξεκάθαρο φαβορί (στο όνομα τουλάχιστον), όμως με ένα αρκετά φορμαρισμένο αουτσάιντερ!
Ο Ολυμπιακός έχει το πλεονέκτημα έδρας, έχει την εμπειρία και έχει και τα ονόματα για να πάρει αυτήν την σειρά. Όλα για όλα όμως, δεν μιλάμε για μία διαφορά υπέρ του Ολυμπιακού ικανή για να μας κάνει να θεωρήσουμε την Εφές τελειωμένη. Αν μη τι άλλο, η Εφές ίσως είναι χειρότερο ματσάρισμα στον Ολυμπιακό απ’ ότι θα ήταν π.χ. η Φενέρ ή η Μπασκόνια.
Μιλώντας για τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου όμως μιλάμε για μία ομάδα που όταν ΠΡΕΠΕΙ να αποδώσει, 9/10 φορές θα το κάνει. Μπορεί να έχει πάθει κάποια μπλακ άουτ εκεί που δεν πρέπει (με τις αδύναμες ομάδες της διοργάνωσης), αλλά η συνέπειά του Ολυμπιακού στα δύσκολα είναι ένα μεγάλο προσόν για μία ομάδα που θέλει να διακριθεί. Σε αυτό συμβάλλει και η δεύτερη καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας, που με 74.23 πόντους παθητικό βρίσκεται πίσω μόνο από τον Ερυθρό Αστέρα, δεν αφήνει κανένα σχεδόν παιχνίδι να πάει στον ρυθμό που θέλει η αντίπαλη ομάδα. Ο Ολυμπιακός, ειδικά στο ΣΕΦ, γίνεται ώρες ώρες ασφυκτικός, κάτι που σίγουρα πρέπει να δούμε και σε αυτήν την σειρά, στην οποία η ομάδα του Σφαιρόπουλου αντιμετωπίζει μία απ’τις καλύτερες επιθέσεις στην διοργάνωση.
Τώρα, όσον αφορά, τα ατομικά βαρόμετρα του Ολυμπιακού, φυσικά και πρέπει να ξεκινήσουμε από το δίδυμο των αρχηγών του Ολυμπιακού. Βασίλης Σπανούλης και Γιώργος Πρίντεζης. Γίωργος Πρίντεζης και Βασίλης Σπανούλης. Ο “Πριντ” για άλλη μία σεζόν δείχνει ότι στην θέση 4 δεν έχει απλά αντίπαλο, κάνοντας μάλιστα ένα εξαιρετικό finish στην κανονική περίοδο, βρίσκοντας την φόρμα του την στιγμή που πρέπει. Με 13 πόντους αποτελεί τον πρώτο σκόρερ του Ολυμπιακού, ενώ τα 5 ριμπάουντ του τον βάζουν στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας.
Από την άλλη, ο Βασίλης Σπανούλης δεν είναι καλά. Αυτό φαίνεται στο πως πατάει και στο πως παίζει εδώ και κάμποσες εβδομάδες. Παρά ταύτα, έχει 11.8 πόντους μέσο όρο, όντας δεύτερος σκόρερ του Ολυμπιακού, ενώ είναι και πρώτος στις ασίστ με 6, κάτι που σημαίνει πως ακόμα κι έτσι, ο “ομφάλιος λώρος” του Ολυμπιακού με τον “Kill Bill” δεν είναι εύκολο να κοπεί. Τον θέλει τουλάχιστον σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο αν θέλει να ελπίζει σε πρόκριση στο Final 4.
Οι “X-Factors” του Ολυμπιακού, δεδομένης και της απουσίας του Ματ Λοτζέσκι αυτό το διάστημα, θα είναι δύο: “Παπ” και “Παπ”. Ιωάννης Παπαπέτρου και Κώστας Παπανικολάου δείχνουν σε εξαιρετική κατάσταση και με αποκορύφωμα το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, έχουν δείξει ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να βασιστεί στην παρουσία τους και στα δύο άκρα του παρκέ. Με δεδομένη την αθλητικότητα των δύο παικτών, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη η συμβολή τους στο ματσάρισμα των εξαιρετικά αθλητικών παικτών του ρόστερ της Εφές, ενώ η ενέργεια στο παιχνίδι τους και τα αγωνιστικά “ξεσπάσματα” που συνηθίζουν να προσφέρουν είναι μία τεράστια βοήθεια που μπορεί να κρίνει ολόκληρα παιχνίδια της σειράς.
Στον αντίποδα, η Εφές είναι μία ομάδα που δεν φημίζεται για την άμυνα της, αλλά για την φαρμακερή επίθεσή της. Οι Τούρκοι έχουν την 3η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης, πίσω από Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ, σκοράροντας 84 πόντους ανά αγώνα. Μιλάμε για μία ομάδα η οποία αποτελείται από χαρισματικούς παίκτες, όχι τόσο που να φοβίζουν με την παρουσία τους στο παρκέ σαν ονόματα (όπως διαθέτουν άλλες ομάδες, μέσα σε αυτές και ο Ολυμπιακός), αλλά που ξέρουν να βάζουν την μπάλα στο καλάθι και μάλιστα πάρα πολύ καλά.
Ερτέλ, Χάνεικατ, Μπράουν, Ντάνστον, Γκρέιντζερ, Κότον, Τόμας, Πολ είναι ο πυρήνας των παικτών του Περάσοβιτς οι οποίοι έχουν “δέσει” απόλυτα με την επιθετική φιλοσοφία του Κροάτη κόουτς, που συνεχίζει ακάθεκτος την εξαιρετική δουλειά σε άλλη μία ομάδα. Όλοι έχουν ικανότητα να δημιουργούν ή/και να εκτελούν, και υπηρετούν απόλυτα το up tempo και καταιγιστικό, ώρες ώρες, μπάσκετ του πρώην προπονητή της Μπασκόνια. Ίσως μάλιστα, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό και τον low profile Γιάννη Σφαιρόπουλο, να είναι αυτός το μεγάλο “όνομα” της ομάδας και όχι κάποιος παίκτης της Εφές.
Αν πρέπει τώρα να δώσουμε κάπου τον τίτλο των βαρομέτρων, ξεκινάμε από τον Τομά Ερτέλ. Ο Γάλλος πλέι μέικερ είναι αυτός, του οποίου η αγωνιστική άνοδος έδωσε άλλη πνοή στο παιχνίδι των Τούρκων. Την πήγε από μία ομάδα που έπαιζε καλά, αλλά της έλειπε το κάτι παραπάνω, σε μία ομάδα που ήταν απ’τις πλέον φορμαρισμένες και δυναμικές. Ένας από τους καλύτερους Γάλλους καλαθοσφαιριστές αυτή τη στιγμή, ο Ερτέλ είναι το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας του Περάσοβιτς, δίνοντας φαντασία και δημιουργικότητα ώστε να αξιοποιηθούν στο έπακρον τα αθλητικά προσόντα που διαθέτουν οι περισσότεροι παίκτες των Τούρκων. Με 13.2 πόντους και 5.8 ασίστ, δείχνει αυτήν την σημασία που έχει για την Αναντολού και στο χαρτί.
Από την άλλη, στη ρακέτα της Εφές υπάρχει η αποκάλυψη της θέσης (ιδίως στο fantasy, για όσους παίζουν), ο Αμερικάνος Derrick Brown. Αρκετά ικανός εκτελεστής και ένας παίκτης με τον οποίον θα παίξει πολύ ο Περάσοβιτς, ο Μπράουν είναι ο 2ος σκόρερ της ομάδας, με 13 πόντους ανά αγώνα. Τα αθλητικά του προσόντα και οι ικανότητές του στο 1 με 1 είναι κάτι που πρέπει να προσέξει πολύ ο Ολυμπιακός, ειδικά από τη στιγμή που το 4 είναι μία θέση που στην ομάδα του Πειραιά δεν έχει το βάθος και την διαθεσιμότητα λύσεων που έχουν οι άλλες θέσεις.
Βλέποντας τα δύο ρόστερ και τις δύο ομάδες συνολικά ως “οντότητες” στο φετινό πρωτάθλημα, πάμε στο συμπέρασμα ότι τα κλειδιά για τον Ολυμπιακό είναι ξεκάθαρα. Hold your ground. Το ΣΕΦ είναι το κλειδί σε αυτή τη σειρά και εκεί ο Ολυμπιακός πρέπει να εμφανίσει 100% το σοβαρό του πρόσωπο. Να δώσει ενέργεια και να κρατήσει την Εφές σε χαμηλό τέμπο. Η απουσία του Ματ Λοτζέσκι για τουλάχιστον τα πρώτα 2 παιχνίδια της σειράς σημαίνει ότι χάνει ένα από τα όπλα που θα του έδιναν την ευκαιρία (όχι όμως ότι ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση) να προσπαθήσει να ακολουθήσει τον ρυθμό της Εφές αν χρειαστεί. Τώρα αυτό Α-Π-Α-Γ-Ο-Ρ-Ε-Υ-Ε-Τ-Α-Ι.
Ο Σπανούλης και η κατάσταση που θα βρεθεί θα είναι ο απόλυτος ρυθμιστής του συντελεστή δυσκολίας του Ολυμπιακού. Σε περίπτωση που το ντεφορμάρισμα του “Kill Bill” συνεχιστεί, τότε η δουλειά του Έρικ “Δε Γκάνερ” (credits to Βαγγέλης Ιωάννου) Γκριν θα είναι τεράστια, καθώς θα πρέπει να επωμιστεί όλο το βάρος της επιθετικής δημιουργίας στην περιφέρεια.
Από την άλλη, τα πράγματα για την Εφές είναι επίσης ξεκάθαρα. Η ομάδα του Περάσοβιτς πρέπει να επιβάλλει τον ρυθμό της. Το γεγονός ότι οι δύο ομάδες παίζουν τόσο διαφορετικό στυλ έχει κάνει τα “κλειδιά” της σειράς τόσο ξεκάθαρα, όσο όμως και δύσκολα. Η ομάδα που θα επιβάλλει τον ρυθμό της θα κερδίσει. Δεν μιλάμε για το “σκάκι” που γίνεται στη σειρά ΠΑΟ-Φενέρ. Αν η Εφές καταφέρει και ανοίξει το παιχνίδι, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κάνει υπερπροσπάθεια, με ελλείψεις, να ακολουθήσει. Αν ο Ολυμπιακός πάει σε αργό τέμπο τους αγώνες, οι παίκτες της Εφές δεν είναι σίγουρο ότι διαθέτουν την υπομονή και τη συγκέντρωση για να ακολουθήσουν ή τις αμυντικές ικανότητες για να κλείσουν τους χώρους και αυτοί, μιας και κάθε πόντος, κάθε καλάθι θα μετράει διπλά.
