Κατά καιρούς οι ελληνικές ομάδες έχουν ασχοληθεί με τις περιπτώσεις σπουδαίων αθλητών που έφτασαν στο πιο υψηλό επίπεδο στην καριέρα τους. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την απόρριψη του Ρονάλντο από την Καλαμάτα, μια ιστορία που έχει πάρει διαστάσεις μύθου. Ωστόσο, δεν είναι η μόνη. Και το μπάσκετ έχει να επιδείξει ανάλογα περιστατικά όπως αυτό που συνέβη το καλοκαίρι του 2000, όταν κι ο Τζινόμπιλι βρέθηκε μόλις 250.000 δολάρια μακριά από την μετακίνηση του στον Πειραιά!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 2000 ο Τζινόμπιλι συμπλήρωνε δύο χρόνια αγωνιζόμενος στην Ιταλία και την ομάδα της Ρέτζιο Καλάμπρια, ξεκινώντας μάλιστα από την δεύτερη κατηγορία την πρώτη σεζόν! Στη δεύτερη χρονιά του ο Τζινόμπιλι θα οδηγούσε την ομάδα του μέχρι τα playoffs έχοντας 17 πόντους μ.ο. στην κανονική περίοδο και 21 στην post season, ήδη από την παρθενική του παρουσία στα σαλόνια! Στα playoffs η 8η Ρέτζιο Καλάμπρια αντιμετώπιζε με μειονέκτημα έδρας την 3η της Serie A, Κίντερ Μπολόνια, την οποία έσυρε σε σειρά 5 αγώνων μέχρι να αποκλειστεί. Κρατήστε αυτή τη συνάντηση των δύο ομάδων γιατί θα μας χρησιμεύσει στη συνέχεια.
Ο Τζινόμπιλι, νέοπας, με τα χρώματα της Ρέτζιο Καλάμπρια!
Το 2000 προπονητής του Ολυμπιακού και διάδοχος του απερχόμενου Γιάννη Ιωαννίδη ήταν ο Ηλίας Ζούρος. Οι ερυθρόλευκοι έψαχναν τότε έναν βασικό σέντερ, τον οποίο βρήκαν στο πρόσωπο του Ντίνο Ράτζα και ένα combo guard που να οργανώνει και να σκοράρει. Ο Ηλίας Ζούρος έχοντας “σκανάρει” την αγορά της Ιταλίας, ξεχώρισε τον Τζινόμπιλι και πρότεινε την περίπτωση του στον Σωκράτη Κόκκαλη. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού μαζί με τον general manager της ομάδας, Χρήστο Σταυρόπουλο ενεργοποιήθηκαν αμέσως και προσέγγισαν την Ρέτζιο Καλάμπρια και στη συνέχεια τον Αργεντινό, συμφωνώντας και με τις δύο πλευρές. Το συμβόλαιο του Τζινόμπιλι προέβλεπε και ΝΒΑ buy-out της τάξεως των 750.000 δολαρίων, ένα αρκετά σημαντικό ποσό για την εποχή. Ο νεαρός Αργεντίνος παραήταν καλός για Ευρώπη και το ήξερε, οπότε ήθελε να μην “φυλακιστεί” στο συμβόλαιο μιας ευρωπαϊκής ομάδας σε περίπτωση που ακούγονταν οι “σειρήνες” από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Πως χάθηκε λοιπόν ο Τζινόμπιλι μέσα από τα χέρια του Ολυμπιακού; Την περίοδο εκείνη το πιο καυτό όνομα ελεύθερου παίκτη στην Ιταλία ήταν αυτό του Αντρέα Μενεγκίν, γιου του τεράστιου Ντίνο (γι’ αυτόν τα είπαμε αναλυτικά στο άρθρο για τη Βαρέζε). Ο Μενεγκίν είχε σαρώσει όλες τις ατομικές διακρίσεις τη σεζόν 1998-99 όντας πρωταθλητής και MVP του πρωταθλήματος. Οι κορυφαίες ομάδες περίμεναν τη λήξη του συμβολαίου του με τη Βαρέζε το καλοκαίρι του 2000 για να μπουν σε πλειστηριασμό. Οι δύο ομάδες της Μπολόνια, η Κίντερ (σημερινή Βίρτουος) και η Τίμσιστεμ (σημερινή Φορτιτούντο) έβαλαν τον Μενεγκίν στο μάτι και ανταγωνίστηκαν για την υπογραφή του. Ο Ετόρε Μεσίνα, τότε προπονητής της Κίντερ, μετά από συνάντηση που είχε μαζί του θεώρησε πως εξασφάλισε την προτίμηση του, μόνο και μόνο για να μάθει λίγο αργότερα πως είχε αποδεχθεί την πρόταση των άσπονδων συμπολιτών της ομάδας του.
Η αρπαγή του Μενεγκίν εκνεύρισε τους ανθρώπους της Κίντερ που βγήκαν στην αγορά για τον αντικαταστάτη του. Και τότε θυμήθηκαν εκείνο τον πιτσιρικά που τους είχε κάνει τη ζωή δύσκολη στον α’ γύρο των Playoffs μόλις λίγους μήνες πριν: τον Μανού Τζινόμπιλι. Έτσι, η Κίντερ Μπολόνια τον πλησίασε κάνοντας παρόμοια πρόταση με αυτή του Ολυμπιακού, μόνο που το σημείο-κλειδί ήταν η μείωση του NBA buy-out κατά 250.000 δολάρια. Ο τίμιος Τζινόμπιλι επικονώνησε με τον Ολυμπιακό και γνωστοποίησε την πρόταση της Κίντερ αναφέροντας πως εάν οι ερυθρόλευκοι κατέβαζαν κι αυτοί το buy-out στις 500.000 τότε δεν είχε πρόβλημα να υπογράψει μαζί τους. Εκεί έγινε το λάθος από τον Ολυμπιακό. Ο Κόκκαλης θεώρησε πως μισό εκατομμύριο δεν ήταν αρκετό για να τον αποδεσμεύσει όταν θα ερχόταν η ώρα του ΝΒΑ ενώ το γεγονός πως θα πλήρωνε και τη Ρέτζιο Καλάμπρια στην ουσία θα ζημίωνε τον προύπολογισμό της ομάδας. Αυτή η “τσιγγουνιά” αποδείχθηκε καθοριστική για την πορεία των διαπραγματεύσεων καθώς ο Αργεντινός συμφώνησε τελικά με την Μπολόνια.
Ο νεαρός Αργεντίνος συμφώνησε τελικά με την Κίντερ Μπολόνια!
Ο Κόκκαλης βέβαια είχε κι άλλον ένα λόγο που απομακρύνθηκε από την περίπτωση Τζινόμπιλι. Την ίδια περίοδο έγινε διαθέσιμος ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο ήρωας του Final Four της Ρώμης, ο οποίος βέβαια είχε πατήσει τα 35 του. Το όνομα του έκανε μεγάλο γκελ στον κόσμο του Ολυμπιακού, που απαίτησε την επιστροφή του στο Λιμάνι όταν επιβεβαιώθηκαν οι επαφές. Έτσι, ο Κόκκαλης επέλεξε μια καθαρά κίνηση μάρκετινγκ από μια επένδυση για το μέλλον και δεν δικαιώθηκε. Την ώρα που ο Ολυμπιακός έχανε τα εγχώρια τρόπαια από τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2000-01, η Κίντερ Μπολόνια σάρωνε σε Ιταλία κι Ευρώπη, κατακτώντας και την “λειψή” λόγω σχίσματος Ευρωλίγκα του 2001. Το 2002 η Κίντερ θα έφτανε και πάλι στον τελικό όπου ο Τζινόμπιλι δεν θα κατάφερνε να κάνει το back to back κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Ο Αργεντινός είχε εξελιχθεί πια σε superstar μεγατόνων και το ταλέντο του δεν χωρούσε πλέον στην Ευρωλίγκα. To καλοκαίρι του 2002 εμφανίστηκαν στη ζωή του Μανού οι San Antonio Spurs και κάπου εκεί οι ευρωπαϊκές του περιπέτειες έλαβαν τέλος. Το θέμα της μεταγραφής του ανακινήθηκε 9 χρόνια αργότερα όταν ο Ολυμπιακός έκανε ένα once in a lifetime tour στην Αμερική όπου αντιμετώπισε σε φιλικά παιχνίδια τους Cleveland Cavaliers του Lebron και τους San Antonio Spurs του Τζινόμπιλι.
Ο Μανού δεν χάλασε το χατήρι στους Έλληνες δημοσιογράφους και τους “έδωσε” όλο το story της παρ’ολίγον μεταγραφής του στον Πειραιά: “Όχι, δεν μετάνιωσα, γιατί η εμπειρία μου στην Κίντερ ήταν εκπληκτική. Τα πράγματα εκεί πήγαν όσο καλύτερα μπορούσαν, αλλά εκείνη η απόφαση ήταν η πιο δύσκολη της καριέρας μου. Ήμουν τόσο μπερδεμένος. Ήθελα να πάω στην Ελλάδα, μετά ήθελα να πάω στην Μπολόνια και δεν ήξερα τι να κάνω. Και οι δυο προσφορές ήταν εκπληκτικές, προέρχονταν από τις δύο ομάδες που σίγουρα έμπαιναν στην κορυφαία πεντάδα της Ευρώπης, επρόκειτο για δύο εξαιρετικές καταστάσεις και στο τέλος επέλεξα την Μπολόνια. Ο κόσμος, όμως, δεν γνωρίζει πόσο κοντά έφτασα στον Ολυμπιακό. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, είπα το ναι, αλλά τότε κάτι άλλαξε η διοίκηση της ομάδας, το ποσό της εξαγοράς του συμβολαίου μου από ομάδα του ΝΒΑ. Ο τελικός μου στόχος ήταν να διακριθώ στο ΝΒΑ, ωστόσο δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό, αν δεν είχα καταφέρει να αναδειχθώ και στην Ευρώπη”.
Μετά από δέκα χρόνια (Οκτώβριος 2019) ο Μανού σχολιάζοντας στο Twitter την πολύ καλή εμφάνιση του πρώην συμπαίκτη του, Brandon Paul σε ένα αγώνα ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Ολυμπιακού απάντησε σε ένα φίλαθλο του Ολυμπιακού που γνώριζε την ιστορία ότι ίσως και να μην ήταν έτοιμος τότε για τη μετακίνηση του στον Ολυμπιακό.
Το εν λόγω tweet του ταπεινού Μανού
Πάντως η σχέση του Τζινόμπιλι με την Ελλάδα ήταν εξαιρετική καθώς εδώ πήρε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στους Αγώνες της Αθήνας το 2004 ενώ 4 χρόνια αργότερα, “εκτέλεσε” κανονικά την εθνική μας ομάδα στον προημιτελικό του Πεκίνου. Το φιλικό του 2009 με τον Ολυμπιακό ήταν κι η τελευταια φορά που ο Μανού βρήκε απέναντι του ελληνική ομάδα και εμείς θα μείνουμε για πάντα με την απορία τι θα είχε συμβεί εάν είχε πει το “ναι” εκείνο το καλοκαίρι του 2000…
