Ο «Πρίγκιπας Julian » της γερμανικής Bundesliga

julian nagelsmann

O Julian Nagelsmann μπορεί να είναι μόλις 31 ετών αλλά είναι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πρώτος προπονητής σε ομάδα της Bundesliga και πιο συγκεκριμένα προπονητής της Hoffenheim. Ηλικία ασυνήθιστη για έναν προπονητή σε αυτό το επίπεδο. Αλλά, ο Γερμανός τεχνικός κουβαλά μαζί του μία μοναδική ιστορία παρότι είναι ακόμη αρκετά μικρός σε ηλικία. Μία ιστορία που καταδεικνύει πως τα πάντα στη ζωή μπορούν να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη αλλά  και τελικά ίσως καθετί για καλό που λέει και ο λαός μας. Ας πάρουμε όμως το κουβάρι από την αρχή.

Πολλοί παίκτες, οι οποίοι δίνουν τέλος πρόωρα στην καριέρα τους ως ποδοσφαιριστές ασχολούνται με την προπονητική. Σε αυτή την περίπτωση ανήκει και ο Nagelsmann απλά η δική του ενασχόληση με το χώρο δεν πήρε την απόλυτα φυσιολογική κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας πορεία. Ο Nagelsmann πρώτη φορά φόρεσε ποδοσφαιρικά παππούτσια σε ηλικία μόλις τριών ετών για την άσημη σε όλους σας ομάδα της Issing FC, η οποία ήταν η ομάδα του χωριού του. Στα 15 του ήταν μέλος της ομάδας νέων της ομάδας 1860 Munich προτού υπογράψει στην Augsburg και ενώ αγωνιζόταν ως αμυντικός.  Ωστόσο, το όνειρο να ασχοληθεί μεγαλώνοντας επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, το οποίο ταύτισε με τα εφηβικά και συνολικότερα τα νεανικά του χρόνια δέχθηκε δύο ισχυρότατα πλήγματα και εγκαταλείφθηκε. Πρώτα, τραυματίστηκε σοβαρά καθώς έπαθε ρήξη πρόσθιου χιαστού. Και εκεί σκέφτηκε πως ίσως έπρεπε να σταματήσει παρότι πολύ μικρός.

Κάθε άλλο παρά εύκολη απόφαση ήταν όμως. Όπως δήλωσε και ο ίδιος για κάποιες εβδομάδες δεν είχε ύπνο παλεύοντας με τις σκέψεις του για αυτή την απόφαση. Στη ζωή όμως, οι αναποδιές συνήθως έρχονται μαζεμένες χωρίς να λογαριάζουν χρονικές συγκυρίες. Αμέσως μετά , έχασε τον αγαπημένο του πατέρα Erwin σε ηλικία μόλις 56 ετών.

«Το μεγάλο όνειρο να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σταμάτησε νωρίς και αυτό σίγουρα πόνεσε.  Ένιωθα πως θυσίασα όλη τη νιότη μου για το τίποτα. Πρώτα η  επίπονη απόφαση να σταματήσω και έπειτα ο θάνατος του πατέρα μου. Αυτό άλλαξε πολλά στην οικογένεια μου. Ήμασταν μία πολύ δεμένη και χαρούμενη οικογένεια. Μετά όμως ξαφνικά συνέβη αυτό και ήταν τομή στη ζωή μας. Ο πατέρας μου ήταν πολύ χαρούμενος άνθρωπος και σίγουρα θα ήθελε και εγώ και η αδερφή μου να συνεχίσουμε να γίνουμε επιτυχημένοι. Προσπάθησα να αποδεχτώ την κατάσταση και να συνειδητοποιήσω πως πλέον δεν μπορεί να αλλάξει κάτι και έτσι έχει. Αργότερα συνειδητοποίησα πως με βοήθησε πολύ να ωριμάσω στη ζωή μου και σαν άνθρωπος αλλά και σαν προπονητής» σχολίασε ο Γερμανός, ο οποίος μετά τον αιφνίδιο χαμό του πατέρα του ανέλαβε πολύ πιο ενεργό ρόλο σε όλες τις υποθέσεις του σπιτιού αναπόφευκτα.

Το συγκεκριμένο , αναντίρρητα τραγικό συμβάν, τον βοήθησε να καταλάβει και πως το ποδόσφαιρο δεν είναι τα πάντα στη ζωή. Και πόσο μάλλον δεν μπορεί να μπει στην ίδια ζυγαριά με την οικογένεια κανενός, αν βλέπει το όλο ζήτημα υπό το σωστό πρίσμα. «Ο θάνατος του πατέρα μου ήταν η πιο λυπηρή στιγμή της ζωής μου. Υπάρχουν πράγματα πιο σημαντικά στη ζωή από το ποδόσφαιρο όπως η οικογένεια.  Σου ανοίγει τα μάτια.  Σε βοηθά να πάρεις αποφάσεις που άλλοι δεν θα έπαιρναν και σαν προπονητής πρέπει να παίρνεις συνέχεια αποφάσεις.  Η δουλειά αυτή έχει πολλή πίεση αλλά μετά η ιδιωτική σου ζωή σου δείχνει πως υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα.  Είμαι  πολύ παθιασμένος για το ποδόσφαιρο και τη ζωή αλλά δεν είναι τα πάντα για εμένα.  Το αγαπώ αλλά δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου» παραδέχεται ο ίδιος.

julian nagelsmann

Και αφού εγκαταλείφθηκε οριστικά η ιδέα για τον ποδοσφαιριστή Nagelsmann, η ζωή κάπως έπρεπε να προχωρήσει. Για περίπου έξι εβδομάδες, απείχε παντελώς από οτιδήποτε είχε να κάνει με το ποδόσφαιρο και αποφάσισε να ασχοληθεί με επιχειρηματικές σπουδές. Και για να βγάλει τα έξοδα των σπουδών του είχε δύο προτάσεις. Μία ως πωλητής στη BMW αλλά και μία πλάι στον Tomas Tuchel, έναν άνθρωπο που ασχολήθηκε με την προπονητική αφού αναγκάστηκε και εκείνος να σταματήσει την καριέρα του νωρίς λόγω προβλήματος στο γόνατο. «Με ενδιέφεραν τα οικονομικά οπότε σπούδασα επιστήμη επιχειρήσεων.  Μου είχε προταθεί ήδη μία θέση πωλητή στην BMW, αλλά για να βγάλω τα χρήματα των σπουδών μου δούλεψα ως scout για τον Tomas Tuchel στην δεύτερη ομάδα της Augsburg αν και τότε δεν είχα αποφασίσει πως ήθελα να ασχοληθώ με την προπονητική. Ο Tuchel μου είπε πως έπρεπε να το δοκιμάσω και ήρθε το 2008 η πρόταση να δουλέψω ως βοηθός προπονητής στην Under 17 του 1860 Munich και αποφάσισα να το δοκιμάσω.  Γύρισα στο τερέν από άλλη θέση και ένιωθα ένα πάθος να φουντώνει συνεχώς.  Τότε ήξερα πως η προπονητική ήταν για εμένα.  Για αυτό αποφάσισα να σπουδάσω και επιστήμη του αθλητισμού για να μάθω κάποια επιπλέον πράγματα όπως για παράδειγμα στο ιατρικό κομμάτι.  Ένας λόγος για αυτή την επιλογή ήταν πως μία καριέρα στην προπονητική δεν ήταν εγγυημένη και εναλλακτικά θα έπρεπε κάπως να βγάλω χρήματα.  Εν τέλει όλα δούλεψαν καλύτερα από ότι τα είχα σχεδιάσει» σχολιάζει κάποια χρόνια μετά ενθυμούμενος το αρχικό του σχέδιο αλλά και την κατάληξη.

Όλοι όσοι τον έβλεπαν τότε καταλάβαιναν πως είναι το next big thing. Έπειτα ήρθε η θέση του βοηθού προπονητή στην U17 της Hoffenheim, προτού αναλάβει την ομάδα ως πρώτος προπονητής. Έπειτα, τη σεζόν 2012-2013 προωθήθηκε στο επιτελείο του Frank Kramer στην αντρική ομάδα.  Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε πρωταθλητής με την U19 της Hoffenheim και το   2016 έγινε πρώτος προπονητής στη Hoffenheim. «Η πρώτη συμφωνία για να αναλάβω το καλοκαίρι ήταν το Νοέμβριο του 2015 » θυμάται ενώ η Bayern Munchen ανεπιτυχώς προσπάθησε να τον κάνει προπονητή της U23 και μάλιστα για να τον πείσει τον έφερε σε συνάντηση με τον Pep Guardiola. Ωστόσο, τα προβλήματα υγείας του Huub Stevens τον έφεραν στο τιμόνι της ομάδας το Φεβρουάριο του 2016 σε ηλικία μόλις 28 ετών! Ανέλαβε την ομάδα στη δέκατη έβδομη θέση, 10 βαθμούς πίσω από τον 15ο που γλυτώνει και τα μπαράζ παραμονής. Και όμως τα κατάφερε μιας και η ομάδα του πήρε 7 νίκες στα τελευταία 14 παιχνίδια. Με επιθετικό ποδόσφαιρο που κέρδισε διοίκηση, παίκτες, κόσμο. «Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως είχαμε δρόμο για να τα καταφέρουμε. Η δεύτερη ήταν πως έπρεπε να δείξουμε κουράγιο και να παίξουμε επιθετικά επειδή χρειαζόμασταν νίκες.  Εν τέλει τα καταφέραμε, με ένα πόντο παραπάνω.  Πάντα μου άρεσαν τα ρίσκα και ήταν ρίσκο για εμένα να αποδεχθώ τη δυσκολία του εγχειρήματος αλλά και  ρίσκο της ομάδας που με εμπιστεύτηκε» θυμάται σχετικά με τους πρώτους του μήνες ως πρώτου προπονητή στο κορυφαίο επίπεδο. Μήνες κατά τους οποίους δεν είχε τελειώσει με τις εξετάσεις του για το προπονητικό του δίπλωμα αλλά εν τέλει το πήρε με άριστα από προπονητική σχολή στην Κολωνία παράλληλα με το εγχείρημα παραμονής της ομάδας! Λίγο δύσκολο γενικά ε;

Ο ίδιος δεν είναι ο προπονητής που τρελαίνεται για τη στατιστική, τα νούμερα, την σχέση εξάρτησης με το laptop του αλλά προτιμά την προσωπική του επαφή με τους παίκτες του. «Πιστεύω ακράδαντα πώς αν θέλεις να γίνεις πετυχημένος προπονητής πρέπει να ξέρεις να προσέχεις το πρόσωπο που κρύβει ο κάθε παίκτης περισσότερο από την τακτική όψη του πράγματος.  Αν έχεις περιορισμένες τακτικές γνώσεις, μπορείς ακόμη να πετύχεις. Αν όμως έχεις σπουδαίες τακτικές γνώσεις αλλά δεν είσαι καλός στο man management, δύσκολα θα πετύχεις.  Δίνω πάντα έμφαση σε ένα τακτικό σχέδιο για να μπορώ να βοηθώ τους παίκτες μου σε καταστάσεις μέσα στα παιχνίδια αλλά η σχέση που έχω μαζί τους είναι ζωτική για μένα.  Η σχέση που έχουμε δημιουργήσει μεταξύ μας τα τελευταία δύο χρόνια είναι η βάση για να πετύχουμε.  ΑΝ απολαμβάνεις τη δουλειά σου και είσαι χαρούμενος, θα μάθεις πιο πολλά και θα γίνεις πιο αποτελεσματικός. Σαν προπονητής πάντα μιλώ για προσωπικά ζητήματα,  αυτοσαρκάζομαι και θέλω πάντα να μιλάνε οι παίκτες μου για οτιδήποτε τους απασχολεί. Αυτό με ενδιαφέρει περισσότερο από το να καταλάβουν μία τακτική» δηλώνει για τη φιλοσοφία του ενώ έχει φέρει πολλές καινοτομίες στην ομάδα όπως για παράδειγμα η τεράστια γιγαντοοθόνη στη μέση του βασικού τερέν του προπονητικού κέντρου, όπου γίνεται τρισδιάστατη ανάλυση αγώνων.

Ο «Πρίγκιπας Julian » της γερμανικής Bundesliga

Με αυτά και με αυτά, ο Nagelsmann κράτησε μία ομάδα στην κατηγορία και μετά από λίγους μήνες κατάφερε να της δώσει εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League και παρότι είχε την ατυχία να πέσει πάνω στη Liverpool, ήταν ο πρώτος προπονητής που οδήγησε τη Hoffenheim σε ομίλους ευρωπαικής διοργάνωσης με την παρουσία μέχρι και τα νοκ άουτ του UEFA Europa League. Μόνο η Bayern και η Borussia Dortmund έχουν περισσότερους βαθμούς αθροιστικά πέρυσι και φέτος μέχρι στιγμής από τη Hoffenheim ενώ μόνο η Bayern και η Dortmund έχουν σκοράρει περισσότερα γκολ και φέτος από εκείνη. Μετά από τις νίκες επί της Red Bull Leipzig αλλά και επί του Hannover , η Hoffenheim κρατά ξανά το εισιτήριο για την απευθείας φέτος (μετά την αλλαγή του κανονισμού για την τέταρτη θέση και στη Γερμανία) είσοδο στους ομίλους τουChampions League ενώ μέχρι πριν από κάποιους μήνες πανηγύριζε που έμεινε στην Bundesliga και παρότι έχασε τρεις σπουδαίες μονάδες της (SuleRudyWagner όλοι πήγαν στο Μόναχο). Το συμβόλαιό του λήγει το 2021 ωστόσο το επόμενο καλοκαίρι ενεργοποιείται ένα ειδικό buy out clause για όποια ομάδα τον θέλει. Ωστόσο εκείνος δεν βιάζεται ούτε παρασύρεται. « Το επόμενο βήμα στην καριέρα μου πρέπει να είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο διότι νιώθω πολύ καλά εδώ. Το επόμενο βήμα θα έρθει τη σωστή στιγμή» είπε για την αποχώρησή του από την αγαπημένη του Hoffenheim, στην οποία δουλεύει από το 2010.

H Bayern τον σκέφτηκε για αντί Heynckes αλλά προτίμησε τον Kovac που ξέρει καλύτερα την ομάδα. Η Dortmund τον έχει υπόψιν για το μέλλον ενώ ήδη είναι στα μπλοκάκια και των Chelsea και Arsenal που ψάχνουν προπονητή. Το μόνο σίγουρο είναι πως η εξέλιξή του θα είναι κορυφαία. Και το αξίζει ο εξαιρετικά cool , Julian. Αυτή τη στιγμή είναι ο «Πρίγκιπας της Bundesliga» και έχει όλο το μέλλον του μπροστά του να κατακτήσει το ευρωπαικό στερέωμα και να γίνει βασιλιάς. Όλα τελικά μάλλον γίνονται για κάποιο σκοπό.