Release Athens Festival 2019 Day 5 : Clutch, BRMC & Planet Of Zeus

Σταύρος Μπέκας

Στο φετινό Release Athens, ένα είναι σίγουρο: Υπάρχουν βραδιές για κάθε είδους γούστο. Από τον “κλασικό” Iggy Pop, στους reggae ήχους του Damian Marley, τους ηλεκτρονικούς των (απογοητευτικών, σύμφωνα με τα όσα ακούσαμε) New Order και στον χθεσινό ροκ “δυναμίτη”, η διοργάνωση έχει ήδη κάνει την Πλατεία Νερού must προορισμό και τον Ιούνιο ένα μήνα γεμάτο μουσική. Το Rabona βρέθηκε (ξανά) σε μία βραδιά που αν και είχε τα θεματάκια της, ξεπλήρωσε και με το παραπάνω την αξία εισιτήριου της και το μόνο σίγουρο ήταν αυτό που αναφέραμε λίγες σειρές παραπάνω: Δυναμίτης.

Για εμένα ήταν όνειρο ζωής να δω live τους BRMC, το εκπληρωσα και το καταευχαριστηθηκα! Πάμε να δούμε όμως τι συνέβη στην 5η ημέρα του Release Festival, και τις εμφανίσεις των τριών βασικών ονομάτων της βραδιάς:

Planet of Zeus: Προσδοκία 8.5 – Απόδοση 9

Θεωρώ τους Planet το καλύτερο εγχώριο “προϊόν” μας και τους είχα ξανά δει ζωντανά οπότε ήξερα πολύ καλά τι να περιμένω. Παρ’όλα αυτά κατάφεραν να ξεπεράσουν και τις προσδοκίες μου! Αν και έπαιξαν απόγευμα, έδειξαν εξ αρχής τις “άγριες” προθέσεις τους, έβαλαν τον κόσμο (πέρα από το σχετικά “ομόηχο” κοινό των Clutch είχαν και αρκετό “δικό τους” κόσμο) στο παιχνίδι, κέρδισαν τους πάντες και μας προσέφεραν μια world class εμφάνιση. Και εις ανώτερα guys! Ο Κόσμος σας ανήκει…

Setlist :

The Great Dandolos
Vanity Suit
Macho Libre
A Girl Named Greed
Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself
Revolution Cookbook
Something’s Wrong
Them Nights
Loyal to the Pack
Leftovers
Vigilante

Black Rebel Motorcycle Club: Προσδοκία 9.5 – Απόδοση 9.5

Μάλλον ο πραγματικός headliner της χθεσινής βραδιάς. Δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να επιβεβαιώσουν τις φήμες πως πρόκειται για μία από τις καλύτερες live μπάντες στον πλανήτη. Άρτιοι τεχνικά και ηχητικά, δεν χρειάζονται καν να παίξουν ένα “best of” για να αποδείξουν την αξία τους – και αυτό ακριβώς ίσως να είναι το στοιχείο που τους διαφοροποιεί από το 95-99% των καλλιτεχνών. Δηλαδή ότι τα κομμάτια τους ζωντανά είναι σαφώς ανώτερα από ότι είναι στο στούντιο. Θα μπορούσαν άνετα να στήσουν ένα 5ωρο πρόγραμμα και να μην βαρεθούμε ούτε στιγμή! Πόσες μπάντες μπορούν να πετύχουν κάτι τέτοιο; Σχεδόν καμία…

Bonus: Και για να μην το ξεχάσω – πόσο φευγάτη, βουτηγμένη μέσα στην ψυχεδέλεια, ήταν η διασκευή τους στο I Don’t Wanna Be a Soldier Mama του John Lennon!

Setlist:

Red Eyes And Tears
Six Barrel Shotgun
Little Thing Gone Wild
King of Bones
Beat The Devil’s Tattoo
666 Conducer
Stop
Teenage Disease
In Like The Rose
White Palms / I Don’t Wanna Be a Soldier Mama
Shade Of Blue
Ain’t No Easy Way
Conscience Killer
Berlin
Rifles
Spread Your Love
Whatever Happened to My Rock ‘n’ Roll (Punk Song)

Clutch: Προσδοκία 9 – Απόδοση 6.5

Με το “Athina! Let’s have ourselves a party” καλως όρισε ο Neil Fallon τον κόσμο που βρέθηκε στην Πλατεία Νερού και για κάτι παραπάνω από 1 ώρα, το “ζεσταμένο” από τους PoZ και BRMC κοινό, έζησε ακριβώς αυτό, βλέποντας άλλη μία από τις καλύτερες live μπάντες του είδους τους. Bέβαια, τα πράγματα δεν πήγαν ιδανικά. Για 55 λεπτά είχαν κάκιστο ήχο – τουλάχιστον αν δεν βρισκόσουν στις πρώτες σειρές (εκεί η κατάσταση ήταν αισθητά καλύτερα). Ακουγόταν ένα μουντό συνονθύλευμα, σχεδόν καθόλου φωνητικά και υπερβολικά χαμηλά η γενική ένταση – λες και βρισκόσουν σε ένα χαλαρό πάρτι – όχι πάντως σε ροκ συναυλία! Ξαφνικά, εκεί γύρω στις 23.55, σαν κάποιος να πάτησε ένα κουμπί και έφτιαξε ο ήχος σε υποφερτό βαθμό – ήταν όμως αργά. Σταμάτησαν να παίζουν μετά από 10 λεπτά, βγήκαν ύστερα από λίγο για το καθιερωμένο encore όπου τα “έσπασαν” με τα πασίγνωστα “Regulator” και “Electric Worry” και that’s all. Aν και headliners, έπαιξαν λιγότερο και από τους BRMC. Sorry, αλλά έχοντας βιώσει την απίθανη συναυλία τους πριν μερικά χρόνια στην Ιερά Οδό, αυτό φάνηκε μετρίως μέτριο! Θα το ξεπληρώσουν σίγουρα σε επόμενη επίσκεψη τους.

Setlist