Release Athens Festival Day 2 : Lust for Life!

Shame: Προσδοκία 7 – Απόδοση 9.5

Τα πιτσιρίκια από το Λονδίνο κυκλοφόρησαν πέρυσι, πιθανότατα το καλύτερο ντεμπούτο της χρονιάς – αν και πέρασε σχετικά απαρατήρητο. Παίζοντας κλασικό βρετανικό Post-Punk (που πολύ είναι της μόδας) κατάφεραν όχι απλώς να ζεστάνουν το κοινό αλλά και να του βάλουν φωτιά κόντρα σε όλα τα δεδομένα! Δεν καταλάβαιναν ούτε από ζέστη, ούτε από ήλιο, ούτε από το γεγονός ότι σχεδόν κανείς δεν γνώριζε τα κομμάτια τους. Με απαράμιλλο πάθος και ενέργεια και με σκηνική παρουσία που αρμόζει στο είδος (αλλά σπανίζει στις μέρες μας) κατάφεραν να κερδίσουν τους πάντες και να αφήσουν ανοιχτούς λογαριασμούς για μία εμφάνιση σε κλειστό χώρο που θα αγγίξει την τελειότητα.

https://www.youtube.com/watch?v=JKPU9wHlNwE

James: Προσδοκία 8 – Απόδοση 6.5

Επιλέγοντας σωστά (από τη στιγμή που έρχονται συνέχεια στη χώρα μας) ένα setlist βασισμένο κυρίως στα νέα τους κομμάτια και όντας άτυχοι να βγουν στη σκηνή μετά τον οδοστρωτήρα Shame, ήταν λογικό να μοιάζουν κάπως ανευροι. Απολύτως επαγγελματίες φυσικά αλλά στο μεγαλύτερο κομμάτι της εμφάνισής τους δεν κατάφεραν να κερδίσουν ούτε τους fans τους. Αυτή είναι κατά κάποιον τρόπο η μοίρα της ποπ μουσικής. Φυσικά όταν έπαιξαν τα χιτακια τους ανέβηκε η διάθεση αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να κάνει το live αξιομνημονευτο.

Setlist:

1. Come Home
2. Ring the Bells
3. Nothing But Love
4. What’s It All About
5. Leviathan
6. Five-O
7. Interrogation
8. Sound
9. Johnny Yen
10. Picture of This Place
11. Heads
12. Laid
13. Attention
14. Many Faces
15. Getting Away With It (All Messed Up)
16. Sometimes (Lester Piggott)
17. Encore: Sit Down

Iggy Pop: Προσδοκία 8 – Απόδοση 9.5

Τι απαιτήσεις μπορεί να έχεις από έναν 72χρονο που επιμένει να παίζει σε ταχύτατους και έντονους ρυθμούς… Φυσιολογικά καμία! Επειδή όμως μιλάμε για τον Iggy, περιμέναμε μία συμπαθητική απόδοση των σπουδαίων κομματιών του, σε περίπτωση που επέλεγε ένα ιδανικό setlist. Ευτυχώς όντως επέλεξε ένα ιδανικό setlist. Η απόδοση όμως δεν ήταν συμπαθητική – ήταν σπουδαία! Οκ, η φωνή του δεν θα μπορούσε να είναι τέλεια και δεν ανέβηκε πάνω σε σκαλωσιές!

Όμως είχε πάθος, είχε ενέργεια που δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε για τους εαυτούς μας σε τέτοια ηλικία και διαχειρίστηκε τα πάντα τέλεια. Less is more που λένε… Αν σε αυτό προσθέσουμε την απίθανη επιλογή μπάντας, σε Rhythm and Blues ύφος, με τα πνευστά της και τα όλα της – κατά κάποιον τρόπο φόρος τιμής στη Motown της καταγωγής του, τότε έχουμε μπροστά μας μία εμφάνιση σαφώς ανώτερη από αυτήν των Stooges, περίπου 15 χρόνια πριν! Και το πιο φοβερό από όλα; Όσο περνούσε η ώρα, αντί να χειροτερεύει, γινόταν καλύτερος! Αυτά δεν γίνονται! Και κάπως έτσι στο πρώτο encore μας προσέφερε μία θεϊκή εκτέλεση στο Nightclubbing (καλύτερη και από του studio) και στο δεύτερο encore μία ευφάνταστη διασκευή στο Red Right Hand του Nick Cave. Αποθέωση από δεκάδες χιλιάδες κόσμου και η απορία διάχυτη στον αέρα:

Πως το κάνεις ρε Iggy;!

Setlist:

1. I Wanna Be Your Dog
2. Gimme Danger
3. The Passenger
4. Lust for Life
5. Skull Ring
6. I’m Sick of You
7. Some Weird Sin
8. Repo Man
9. Search and Destroy
10. T.V. Eye
11. Mass Production
12. The Jean Genie (David Bowie cover)
13. 1969
14. No Fun
15. Down on the Street
16. Real Cool Time
17. Nightclubbing
18. Sixteen
19. Five Foot One
20. Real Wild Child (Wild One) (The Dee Jays cover)
21. Red Right Hand(Nick Cave & The Bad Seeds cover)