Ταύροι σε… κρίση

Ταύροι σε... κρίση

Προβληματισμός επικρατεί στις τάξεις των Σικάγο Μπουλς μετά από την τρίτη συνεχόμενη ήττα της ομάδας, αυτή τη φορά εντός έδρας από τους Μπρούκλιν Νετς, με 102 -105. Η ομάδα της «Πόλης των Ανέμων» βρίσκεται στο 15-11 και την 7η θέση της ανατολικής περιφέρειας, γεγονός που κατά κύριο λόγο οφείλεται σε ήττες απέναντι σε θεωρητικά υποδεέστερους αντίπαλους. Σε αυτούς συγκαταλέγονται και οι Νετς, όπως δείχνει και το ρεκόρ 8-20 που τους τοποθετεί στην προτελευταία θέση της Ανατολής, ενώ με τη νίκη στο Σικάγο κατάφεραν μόλις την δεύτερη επιτυχημένη απόδραση, με το 2-12 στα εκτός έδρας παιχνίδια να είναι η 2η χειρότερη επίδοση σε όλο το πρωτάθλημα. Η συγκεκριμένη επίδοση είναι καλύτερη μόνο από το 0-17 των Σίξερς, την ομάδα που με συνολικό ρεκόρ 1-29 έκανε το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία του ΝΒΑ.

Η εικόνα που βγάζει η ομάδα του Φρεντ Χόιμπεργκ προβληματίζει τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά, καθώς τα αποδυτήρια των Μπουλς σε καμία περίπτωση δεν… αποπνέουν υγεία. Ο νέος προπονητής των Μπουλς δεν έχει καταφέρει ακόμη να εμφυσήσει την επιθετική φιλοσοφία που χαρακτήριζε την ομάδα του πανεπιστημίου της Αϊόβα που προπονούσε μέχρι πέρυσι. Η άμυνα συνεχίζει να είναι το δυνατό σημείο των «Ταύρων», απολύτως λογικό μετά από 5 χρόνια με τον… «μαέστρο» του αμυντικού μπάσκετ, Τομ Θιμποντό, στο τιμόνι. Ενώ όμως διαθέτουν την 2η καλύτερη αμυντική επίδοση στη λίγκα, από κει και πέρα τίποτα δεν λειτουργεί καλά. Επιθετικά, η ομάδα του Σικάγο βρίσκεται στην 27η θέση σε πόντους ανά 100 κατοχές, ο Ντέρικ Ρόουζ θυμίζει σκιά του εαυτού του με σποραδικά ξεσπάσματα, ο Νίκολα Μίροτιτς γίνεται χειρότερος αντί για καλύτερος, ενώ ο Γκασόλ δείχνει να μην «κολλάει» με τους υπόλοιπους παίκτες του ρόστερ. Η στατικότητα της επίθεσης των Μπουλς κάθε φορά που ο Ισπανός πατάει παρκέ είναι εμφανής. Το «τάϊσμα» του Καταλανού ψηλού στο χαμηλό ποστ είναι συχνή εντολή του Χόιμπεργκ, γεγονός που κάνει την επίθεση προβλέψιμη και εύκολα αντιμετωπίσιμη, παρά το μεγάλο χάρισμα του στο σκοράρισμα.

Αυτό, όμως που προβληματίζει ακόμη περισσότερο δεν είναι το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Στο Σικάγο, παραδοσιακά οι αντίπαλοι ήταν προετοιμασμένοι για μία δυνατή έδρα και μια ομάδα «Ταύρων». Αυτή η «σπίθα» είναι που λείπει φέτος. Εξάλλου, το αναγνώρισε και ο Γιόακιμ Νόα, σε δηλώσεις του μετά την ήττα από τους Νετς: «Η ταυτότητά μας πάντα ήταν η ίδια: Έρχεσαι στο Σικάγο, περιμένεις πόλεμο. Δεν είναι έτσι τα πράγματα φέτος, οτιδήποτε και αν λένε οι αριθμοί. Σε κάθε παιχνίδι υπάρχει 25.000 κόσμος και εντούτοις στο κτήριο επικρατεί νεκρική σιγή. Ποτέ δεν ήταν έτσι τα πράγματα και αυτό είναι λυπηρό. Εμείς φταίμε γι’αυτό, παίζοντας με τόση λίγη ενέργεια στους αγώνες, δεν ανεβάζουμε το κοινό μας. Δεν νομίζω να μπορείς να κερδίσεις έτσι». O Νόα άλλωστε έχει δει το United Center να σηκώνεται στο πόδι, με τον ίδιο να βάζει την σπίθα αρκετές φορές, με το παρακάτω κάρφωμα απέναντι στους Σέλτικς στα πλέι οφ του 2009 να αποτελεί χαρακτηριστικό στιγμιότυπο:

 

Στο ίδιο γεγονός στάθηκε και ο Τζίμι Μπάτλερ, δηλώνοντας ανοιχτά ότι ο κόουτς Χόιμπεργκ πρέπει να γίνει πιο σκληρός με τους παίκτες του για να ανεβάσουν και αυτοί με τη σειρά τους την δικιά τους ένταση. Ο Μπάτλερ είναι αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος παίκτης των Μπουλς για τη φετινή σεζόν και προσπαθεί να ηγηθεί της ομάδας και στα αποδυτήρια. Όμως, ο τρόπος που το κάνει μάλλον αφήνει εκτεθειμένους παίκτες και προπονητή και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα. Από την άλλη, ο «έκπτωτος», κατά τα φαινόμενα, ηγέτης των Μπουλς, Ντέρικ Ρόουζ, προσπαθεί να υποτιμήσει τη βαρύτητα των σχολίων του συμπαίκτη του, τονίζοντας ότι η ομάδα δεν έχει προβλήματα στα αποδυτήρια και πρέπει να σκεφτούν μόνο τις τελευταίες 3 ήττες και ειδικά αυτή απέναντι στους Νετς.

Με τους δύο καλύτερους παίκτες τους να κινούνται σε διαφορετικές «συχνότητες» και τον προπονητή να βιώνει την αμφισβήτηση από πολύ νωρίς, στο Σικάγο καλούνται να αποφασίσουν προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούν, είτε της υπομονής σε μια χρονιά που στα μισά της δείχνει να πηγαίνει πάλι χαμένη, είτε των αλλαγών στο ρόστερ μέσω κάποιας ανταλλαγής. Ο Γκασόλ, με συμβόλαιο που λήγει το καλοκαίρι, είναι ένας δελεαστικός στόχος για πολλές ομάδες, ιδιαίτερα αυτές που θέλουν να κυνηγήσουν πρωτάθλημα άμεσα, όπως άλλωστε είναι και η επιθυμία του Ισπανού. Για την ώρα πάντως, ο Γκαρ Φόρμαν, τεχνικός διευθυντής των Μπουλς, δηλώνει ήσυχος και προτείνει υπομονή: «Εμείς βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο. Κάθε φορά που υπάρχει μια μεγάλη αλλαγή χρειάζεται χρόνος». Σίγουρα πάντως η υπομονή των υποστηρικτών των Μπουλς έχει αρχίσει να τελειώνει, μετά από 5 χρόνια υψηλών προσδοκιών και συνεχόμενων αποτυχιών. Η αλλαγή του προπονητή άλλωστε έγινε για να κάνει η ομάδα το βήμα παραπάνω, όχι για να χαθεί άλλη μια σεζόν ενός ρόστερ που αρκετά από τα βασικά του γρανάζια έχουν πατήσει ή διανύουν την 4η δεκαετία της ζωής τους.