Τι συμβαίνει με την “Αυλή του Βασιλιά”;

james βασιλιά

Μπορεί να είναι αρκετά νωρίς για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για το πως μπορεί να εξελιχθεί η σειρά με τους Indiana Pacers, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο για την φετινή ομάδα των Cleveland Cavaliers. Είναι άρρωστη. Και ό,τι και να κάνει ο LeBron αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Βλέποντας τα τρία πρώτα παιχνίδια της σειράς με τον Pacers, οι Cavaliers προχωράνε ασθμαίνοντας. Θαρρεί κανείς πως αυτό ήταν που συνέβαινε με την ομάδα του Ohio από το 2003 μέχρι και σήμερα, ότι 11 παίκτες γραπώνονταν από τις γυμνασμένες πλάτες του “Βασιλιά”, ώστε αυτός να τους οδηγήσει στην promised land. Αυτό έγινε μία φορά, πρόπερσι, τις άλλες φορές έφτασε πιο κοντά ή πιο μακριά από το να γίνει, αλλά φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Η όλη ατμόσφαιρα που αποπνέει η “Αυλή του Βασιλιά”, το supporting cast του στον δρόμο για άλλη μία παρουσία σε τελικούς, είναι πως έχει κυρίως Γελωτοποιούς και όχι Ιππότες. Προφανώς, η πιο σημαντική απουσία είναι αυτή του Kyrie Irving. Η αρχή του κακού έγινε με την ανταλλαγή του ανθρώπου που με το δικό του σουτ σφράγγισε για το Cleveland τον πρώτο του τίτλο. Ο Kyrie αποφάσισε πως δεν θέλει να είναι άλλο το δεύτερο βιολί και πήγε στη Βοστώνη, όπου αν δεν τραυματιζόταν θα ήταν στην Ανατολική ομάδα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεθεί στους τελικούς του NBA. Ακόμα και δίχως τον Hayward. Στη θέση του, ο James πόνταρε σε ένα σύνολο έμπειρων παικτών, γνωστών σε εκείνον συμπαικτών και αντιπάλων από τα προηγούμενα χρόνια, ώστε να φτιάξει μία ομάδα με τεράστιο βάθος, ακόμα κι αν το νέο #2 του (ο Thomas) δεν ήταν τόσο καλός όσο ο Kyrie. Στο μυαλό του – και στην κοινή γνώμη – αυτό έδειχνε αρκετό.

Το πείραμα όμως απέτυχε, ίσως στον IT δεν δόθηκε ποτέ όσος χρόνος έπρεπε να δοθεί και τώρα οι Cavaliers βρίσκουν τα αποτελέσματα αυτού του αποτυχημένου πειράματος μπροστά τους. Τα πράγματα είναι απλά και φανήκανε από την επόμενη κιόλας ημέρα της μεγάλης αλυσίδας ανταλλαγών που άλλαξε το μισό ρόστερ των Cavs. Όταν είσαι η ομάδα του LeBron είσαι καταδικασμένη να σε κουβαλάει στις πλάτες του. Όμως πόσα μπορεί να κάνει κι αυτός χωρίς κάποιο δεύτερο βιολί δίπλα του; Ο Rodney Hood, ο George Hill και ο Larry Nance (μεταξύ άλλων) είναι εξαιρετικοί ρολίστες, υπό μία προϋπόθεση: Η ομάδα στην οποία παίζουν να είναι και καλά δομημένη και καλά κοουτσαρισμένη. Οι Cavaliers δεν έχουν τίποτα από τα δύο. Ο Kevin Love από την άλλη (αν και προσωπικά τον θεωρώ έναν φανταστικό παίκτη), δεν έκανε ποτέ “κλικ” ως ο δεύτερος πίσω από τον LeBron και ούτε τώρα ειδικά, που ταλαιπωρείται από τραυματισμούς, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από τις μέτριες εμφανίσεις του στα πρώτα τρία παιχνίδια.

Επίσης, βλέπουμε αυτό:

Όπως φαίνεται και στο γράφημα του NBA Math, στα τρία πρώτα παιχνίδια η διαφορά του LeBron από ΌΛΟΥΣ τους άλλους παίκτες των Cavaliers σε επίθεση και άμυνα είναι χαοτική. Προφανώς και ο James είναι πολύ πολύ καλός.Για την ακρίβεια, οι εμφανίσεις του στα πρώτα παιχνίδια δείχνουν ότι όχι μόνο είναι γνωστός καλός James, αλλά στα φετινά playoff, ξέροντας ίσως τι τον περιμένει, έχει μπει αγριεμένος. Μυρίζει αίμα, κυνηγάει το “θήραμα” του και σίγουρα έχει κάνει το λεγόμενο “rise up to the occasion”. Τον συμπαθείς ή όχι, πρέπει να το παραδεχτείς. Όμως αυτό που συμβαίνει με το υπόλοιπο ρόστερ είναι ανεκδιήγητο για μία ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί.

Ενδεικτικότερη φάση μάλιστα από την τελευταία του 3ου παιχνιδιού, δεν υπάρχει. Ο Darren Collison χάνει την 2η βολή, με το σκορ στο 92 – 90 και τα δευτερόλεπτα να κυλάνε. Ο JR Smith παίρνει την μπάλα στο πλάι της ρακέτας των Cavaliers και ο LeBron, ο οποίος μέχρι τότε έχει βάλει 3 ΤΕΡΑΣΤΙΑ τρίποντα, για να κρατήσει τους Cavaliers (οι οποίοι εντελώς ασόβαρα απώλεσαν προβάδισμα 17 πόντων) στο παιχνίδι, πολύ έξυπνα έχει στηθεί ήδη και ποστάρει τον (επικό χθες βράδυ) Bogdanovic. Παράλληλα, ο Jordan Clarkson κάνει την πολύ σωστή μπασκετικά κίνηση να πάρει τον διάδρομο του δίπλα από τον Smith, ο οποίος ντριμπλάρει προς το αντίπαλο καλάθι, και να στηθεί στο τρίποντο περιμένωντας την πάσα. Ο Smith, από τις δύο επιλογές, και με το παιχνίδι στους ΔΥΟ πόντους, πάει και κάνει την τρίτη, ένα σκοτωμένο τρίποντο από το κέντρο, το οποίο προφανώς δεν είχε τύχη. Game : Pacers.

Είναι διαφορετικό το να ζητάς από έναν παίκτη να κουβαλήσει την ομάδα σου όταν αυτή κάνει το ρόλο της σωστά και απλώς θέλει το κάτι παραπάνω για να πετύχει και είναι διαφορετικό να ζητάς από έναν παίκτη να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα. Ο James το πρώτο μπορεί να το κάνει, το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν (και επιτυχημένα και ανεπιτυχώς). Το δεύτερο όμως δεν θέλει άνθρωπο, αλλά θαυματοποιό. Και όταν σε ένα ημίχρονο 33 πόντων όπως ήταν το χθεσινό δεύτερο, ο James έχει βάλει τους 15 ( και 9 από τους τελευταίους 12), όταν στο νικηφόρο Game 2 έχει σκοράρει τους 46 από τους 100 πόντους των Cavaliers τότε φαίνεται πως η “Αυλή του Βασιλιά” είναι ξεκάθαρα γεμάτη Γελωτοποιούς. Και γι’αυτό οποιαδήποτε heroics του James φέτος δεν θα αρκούν. Ή αν αρκούν απέναντι στους συγκινητικούς Pacers δεν θα αρκούν απέναντι στο Toronto. Ή σε οποιαδήποτε ομάδα βγει από την Δύση ΑΝ κάπως καταφέρουν οι Cavaliers να φτάσουν στους Τελικούς. Το μόνο που πραγματικά επηρεάζει η όλη κατάσταση είναι στο να τελειώσει αυτό το καλοκαίρι η δεύτερη “LeBron era” των Cavaliers, και να τελειώσει άδοξα.