Η Ινδία, η δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα στον πλανήτη, η οποία μαστίζεται από τις κοινωνικές ανισότητες και την μεγάλη ανέχεια, αγαπά με πάθος τα ομαδικά αθλήματα. Και μπορεί το cricket να αποτελεί το εθνικό σπορ των Ινδών, το ποδόσφαιρο όμως είναι εκείνο που έχει συνδεθεί με την ιστορία της Ινδίας και τους αγώνες για την ανεξαρτησία από την κυριαρχία των Βρετανών.
Όλα ξεκίνησαν το 1911, όταν η ομάδα της Καλκούτας, Mohun Bagan, κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας έναν ευρωπαϊκό σύλλογο, και όχι έναν οποιοδήποτε σύλλογο. Την East Yorkshire Regiment, την ομάδα του βρετανικού στρατού, στον τελικό του IFA Shield, ενός θεσμού που αποτελούνταν κατά βάση από ομάδες του Βρετανικού καθεστώτος. Οι ποδοσφαιριστές της Bagan καθ’ όλη την διάρκεια του ματς αγωνίζονταν ξυπόλητοι και ύστερα από το σφύριγμα της λήξης έγιναν εθνικοί ήρωες. Η νίκη τους αποτέλεσε ορόσημο για τον αγώνα υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς απέδειξαν στον ινδικό λαό ότι ως άλλοι Δαυίδ μπορούν να τα «βάλουν» με τον Γολιάθ (βρετανικό στρατό) και να τα καταφέρουν. Μάλιστα, η επέτειος του θριάμβου τους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Ιουλίου με την ημέρα «Mohun Bagan».
Το 1920 ιδρύθηκε από ένα απογοητευμένο στέλεχος της Mohun Bagan, η αιώνια αντίπαλος της στην πόλη. Η Bagan δεν δέχθηκε στις τάξεις της έναν σπουδαίο παίκτη της εποχής και εκείνος αποφάσισε να τον πάρει μαζί του στην νέα ομάδα, που θα δημιουργούσε, την East Bengal. Έτσι κι έγινε. Η πρώτη τους αναμέτρηση χρονολογείται στο 1925.
Μετά από 93 ολόκληρα χρόνια, η ασίγαστη κόντρα μεταξύ των δυο αντιπάλων όχι μόνο δεν λέει να κοπάσει, αλλά χρόνο με το χρόνο δυναμώνει.
Την Κυριακή, στο γήπεδο «Salt Lake» έλαβε τελικά χώρα το 366ο ντέρμπι της πόλης (134 φορές παραπάνω από εκείνο του Merseyside) με 100.000 οπαδούς και των δύο ομάδων στις εξέδρες. Οιφανατικοί οπαδοί των γηπεδούχων (East Bengal) ετοίμαζαν το κεντρικό τους πανό ασταμάτητα για 3 μερόνυχτα.
Οι δρόμοι πλημμύρισαν από πρόσωπα ζωγραφισμένα στα χρώματα της ομάδας τους που κρατούσαν καπνογόνα και φώναζαν συνθήματα, από τα φορτηγάκια των φιλάθλων των δύο ομάδων που διέσχισαν όλη τη χώρα για να βρεθούν εκεί (οι δύο ιστορικές ομάδες της Καλκούτας έχουν οπαδούς σε όλη την χώρα) και από πλανόδιους που πουλούσαν ινδικά σνακ. Μέχρι που η κυκλοφορία των οχημάτων σταμάτησε!
Ο νικητής εκτός από τους 3 βαθμούς κερδίζει και την υπερηφάνεια της πόλης ενώ ο χαμένος «μαζεύει τα κομμάτια του». Σε αυτήν την θέση βρέθηκε έπειτα από πολλά χρόνια, η Mohun Bagan, η οποία ηττήθηκε από την East Bengal με 3-2.
Το ντέρμπι της Καλκούτας δεν είναι απλά ένα ντέρμπι! Είναι πολλά παραπάνω, όπως δήλωσαν και οι ένθερμοι υποστηρικτές της East Bengal: «Για χρόνια αυτό το παιχνίδι ήταν το πεδίο μάχης για την ταυτότητα της πόλης, στους καιρούς της κατοχής, της ανεξαρτησίας, του πολέμου και της μετανάστευσης… Το ποδόσφαιρο είναι αυτό που μας ενώνει, αυτό που μας κάνει να αγωνιζόμαστε. Ποιος νοιάζεται για το πρωτάθλημα ή την θέση που θα τερματίσουμε, αφού κερδίσαμε ξανά το ντέρμπι;»
Με υλικό από το BBC sport
