O Tyler Trent ήταν φοιτητής του πανεπιστημίου του Purdue, στην Ιντιάνα των ΗΠΑ. Ο Τyler, ο οποίος έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου στα κόκαλα, ήθελε μεγαλώνοντας να γίνει αθλητικογράφος. Η ιστορία του ξεκίνησε από τα γήπεδα του μπέιζμπολ, αθλήματος που έπαιζε μικρός και τον βρήκε στο Purdue, με την ασθένειά του, που πρωτοεμφανίστηκε στα 15 του, να δείχνει τα δόντια της όλο και περισσότερο και τον χρόνο του να είναι συγκεκριμένος, και όχι πολύς. Η ασθένεια ερχόταν και έφευγε, διαρκώς πιο δυνατή και επιθετική. Όμως εκείνος ήταν εξίσου δυνατός. Και το πάθος του για την ομάδα της σχολής του και για την “τέχνη” που ήθελε να υπηρετήσει όσο ζούσε τον έκανε διάσημο στο Πανεπιστήμιο και έπειτα στην ευρύτερη περιοχή και στην συνέχεια σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Αυτό ήταν που οδήγησε πολλούς αθλητές αλλά και δημοσιογράφους (με προεξέχοντα τον γνωστό και μη εξαιρετέο σε εμάς τους ΝΒΑικούς Adrian Wojnarowski) στο να τον γνωρίσουν, να μάθουν την ιστορία του.
A hero in every sense of the word. Thanks @theTylerTrent for talking shop and sharing your message today with ✌️ fellow Boilermakers: former Tribe pitcher @JoshLindblom52 and Dir. of Comms @ChasHenry. #TylerStrong pic.twitter.com/DfeCD1CNCT
— Indianapolis Indians (@indyindians) December 13, 2018
Και εκεί ο Tyler αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Όταν οι γιατροί του είπαν ότι απλά θα πρέπει να αφήσει το Κολλέγιο και να ζήσει τον τελευταίο καιρό του, εκείνος αποφάσισε να δράσει. Εκμεταλλεύτηκε την προβολή του για να στηρίξει τον αγώνα κατά του παιδικού καρκίνου, και ιδίως εκείνων των μορφών που είναι για την ώρα μη αντιμετωπίσιμες. Όπως ήταν και η δικιά του.
I am now partnering with @espn and the @TheVFoundation in order to raise money for cancer research. Valvano’s @ESPYS speech has been so influential in my life that every night in the hospital for a year straight I wrote a reminder on my hand. Donate here: https://t.co/wrRgunK9bx pic.twitter.com/UTOCi3KzB0
— Tyler Trent ? (@theTylerTrent) 4 Νοεμβρίου 2018
Είναι όμως κάποιες ιστορίες, κάποιοι άνθρωποι, που εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχει στόχος στη ζωή τους – στις ΗΠΑ το λένε “end game” – εκείνοι τον δημιουργούν. Και επειδή αυτό το παιδί από την Ιντιάνα όχι απλώς τον δημιούργησε αλλά και τον εκτέλεσε σε έναν απίστευτο βαθμό και απέναντι σε αντιξοότητες που, όσο κλισέ και αν ακούγεται αυτό, θα λύγιζαν τον καθέναν, κατάφερε και ενέπνευσε κάτι περισσότερο από τον κόσμο του Purdue ή τον κόσμο της Ιντιανάπολις. Κατάφερε και ενέπνευσε κόσμο σε ολόκληρες τις ΗΠΑ και σίγουρα – όταν η ιστορία του ακουστεί σε κάθε μέσο του πλανήτη (που μακάρι να γίνει και που πρέπει να γίνει) – όλον τον πλανήτη.
Tyler Trent, we salute you. Ο εξ ορισμού άνισος αγώνας σου άφησε τον κόσμο λίγο καλύτερο. Λίγο πιο κοντά στην σωστή κατεύθυνση.