Κανείς ποδοσφαιρόφιλος δεν ευχαριστιέται απόλυτα τις διακοπές των εθνικών ομάδων. Όπως και να το κάνουμε, λίγο ή πολύ – και αν κρίνω από εμένα πάρα πολύ- όλοι μας περιμένουμε να περάσουν οι μέρες για να απολαύσουμε ξανά τους αγαπημένους μας συλλόγους. Να όμως που η επιστροφή από την τελευταία διακοπή για τις εθνικές ομάδες μας φέρνει μπροστά σε ένα τεράστιο παιχνίδι. Liverpool εναντίον Manchester United.
Η σύγκρουση δύο κόσμων τελείως διαφορετικών θα είναι το πρώτο πιάτο στην επιστροφή της Premier League και μακάρι όλα τα πρώτα πιάτα να είχαν τέτοια γεύση! Το απόλυτο ντέρμπι του αγγλικού ποδοσφαίρου και ένα από τα 2-3 κορυφαία παιχνίδια σε όλο τον πλανήτη, αν όχι το κορυφαίο κατά πολλούς, είναι μια ημερομηνία που όλοι οι φίλοι των δύο ομάδων –και όχι μόνο- κυκλώνουν στο ημερολόγιο τους όταν βγαίνει το πρόγραμμα του πρωταθλήματος στα μέσα Ιουνίου. Και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο θα χαρακτηριστεί άφοβα ως ψεύτης.
Μία κόντρα που κρατά πάρα πολλά χρόνια, Ήδη από τον 19ο αιώνα για την ακρίβεια. Είναι όμως μία κόντρα καθαρά ποδοσφαιρική; Απαντάμε όχι και δεν είναι μία προσωπική εκτίμηση. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Μία κόντρα που ερείστηκε σε πολλά περισσότερα πέρα από το ποδόσφαιρο για να γεννηθεί, να μεγαλώσει και να συντηρείται εξαιρετικά ακόμη. Μιλάμε για μία αντιπαλότητα που σημαίνει πολλά περισσότερα από μία ακόμη ποδοσφαιρική έχθρα. Το Liverpool και το Manchester είναι δύο πόλεις που απέχουν μόλις 35 μίλια. Περίπου 58-62 χιλιόμετρα δηλαδή. Δύο πόλεις που συναγωνίζονταν στα πάντα. Στον πολιτισμό, στα τεχνολογικά επιτεύγματα, στο εμπόριο και γενικά σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης καθημερινότητας.
Όταν ένας φίλος της United θα περηφανευόταν για τα κατορθώματα του πανεπιστημίου του Manchester για παράδειγμα περί της διάσπασης του ατόμου και του πρώτου υπολογιστή, ένας περήφανος Scouser από το Liverpool θα απαντούσε πως είναι υπεύθυνοι για τη Hiroshima, το Nagasaki και τον…Bill Gates. Και πρόκειται για πραγματικό διάλογο, ο οποίος έχει καταγραφεί.
Η διώρυγα του Manchester
Η απαρχή της σύγκρουσης χρονολογείται μάλλον στο 1894 και την κατασκευή της θαλάσσιας διώρυγας του Manchster, ωστόσο πολλοί κάνουν λόγο πως η έλλειψη εμπιστοσύνης και η αντιπάθεια ανάμεσα στις δύο πόλεις είχε ξεκινήσει ακόμη πιο πριν. Η διώρυγα αυτή κατεσκευάσθη καθώς το Manchester, βασιλιάς στο βαμβάκι εκείνη την εποχή, δεν ήθελε να λαμβάνει εισαγόμενες πρώτες ύλες από το λιμάνι του Liverpool. To Liverpool ήταν μία πόλη που είχε χτίσει όλο τον πλούτο επί τη βάσει του εμπορίου και πολλές φορές έπαιρνε πράγματα στο νήμα από βιομηχάνους του Manchester.
Κοινό σημείο ανάμεσα στις δύο πόλεις ήταν πως η βάση του πληθυσμού τους ήταν άτομα που ανήκαν στην εργατική τάξη. Και οι δύο πόλεις πάντα φημίζονταν για τις προοδευτικές τους ιδέες και την αντίσταση στην ελίτ της πρωτεύουσας του Λονδίνου. Ωστόσο, στη συνέχεια, το ποδόσφαιρο αποτέλεσε ένα πολύ καλό βήμα ώστε να έχουμε μία έξαρση της κόντρας αυτής παρά το ότι μιλάμε για δύο κοινωνίες που επί τον πυρήνα τους έμοιαζαν περισσότερο από όσο νόμιζαν τα μέλη τους. Και ίσως αυτό να ήταν η ρίζα του προβλήματος. Το γεγονός πως οι Mancunians με τους Scousers είχαν περισσότερες ομοιότητες σαν κοινωνίες παρά διαφορές από όσες νόμιζαν οι ίδιοι.
Έτσι, η κόντρα αυτή μεταφέρθηκε και στο ποδόσφαιρο ευλόγως. Μία αντιπαλότητα που κορυφώθηκε τα τελευταία 30-45 χρόνια και πιο πριν ήταν σχετικά πιο ήπια. Μιλάμε βέβαια για τις δύο πιο πετυχημένες ομάδες στο αγγλικό ποδόσφαιρο αλλά αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά την ιστορία, η άνοδος της μίας κατά πάσα πιθανότητα συνεπαγόταν την πτώση της άλλης. Στιγμές όπως η ενθάρρυνση της ομάδας του Shankly από τους φίλους της Unitedλίγο πριν τον πρώτο της ευρωπαϊκό τελικό το 1977 αφού η United είχε κερδίσει στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας τη Liverpool έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Η περίοδος της απόλυτης κυριαρχίας της Liverpool τόσο εντός των συνόρων όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έδωσε στους φίλους της την ιδανική πλατφόρμα για να περηφανεύονται απέναντι στους αιώνιους αντιπάλους τους.
Αυτή η κατάσταση όμως άλλαξε ριζικά τα τελευταία χρόνια μετά την εισαγωγή της PremierLeague με τη σημερινή της μορφή κατά την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Η Unitedχωρίς αμφιβολία είναι η πιο επιτυχημένη αγγλική ομάδα εντός των τειχών τα τελευταία 25 χρόνια. Η εποχή του Sir Alex Ferguson έμελε να επηρεάσει καθοριστικά την ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου αλλά και την ιστορία αυτής της αντιπαλότητας. «Η πρόκληση δεν είναι το τι συμβαίνει τώρα αλλά το να πετάξουμε τη Liverpool από το θρόνο της» είχε πει ο σπουδαίος Σκωτσέζος τεχνικός όπως παραδέχεται και στην αυτοβιογραφία του. Αυτή η ατάκα συνοψίζει το μεγαλύτερο κίνητρο αλλά και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ManchesterUnited τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα; Να μην ανέβει ποτέ ξανά το περίφημο «Θα μιλήσουμε ξανά όταν φθάσετε τα 18 πρωταθλήματα» , το οποίο σήκωναν για χρόνια οι φίλοι των «Κόκκινων». Όχι μόνο ισοφαρίστηκε το καταραμένο 18 για τη Liverpool, αλλά μάλιστα η United αυτή τη στιγμή έχει δύο πρωταθλήματα περισσότερα. Οι οπαδοί της Liverpool θα εξακολουθήσουν να προκαλούν εκείνους της United για τα ευρωπαϊκά κύπελλα και πάει λέγοντας. Ίσως αυτή η κουβέντα δεν έχει και λογική μετά από ένα σημείο.«Ρωτήστε εκείνη (σ.σ την κόρη του) διότι θα απαντήσει πιο λογικά» είχε πει ο Kenny Dalglish μία μέρα όταν κρατούσε την μικρή του κόρη αγκαλιά και είχε ερωτηθεί να εξηγήσει τη σφοδρότητα της αντιπαλότητας ανάμεσα στους δύο συλλόγους. Και πράγματι μάλλον κάπως έτσι είναι. Μιλάμε για μία παράδοση που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και θα συνεχίσει έτσι. Ο Gary Neville είχε παραδεχθεί δημόσια πως δεν μπορεί να ασχοληθεί με τίποτα σε σχέση με τη Liverpool και τους ανθρώπους της πόλης και κάπως έτσι μάλλον σκέφτονται τόσο οι ομοϊδεάτες του όσο και οι φίλοι της Liverpool αντίστοιχα.
Και όντως κάπως έτσι είναι. Οι φίλοι της Liverpool αγαπούν να μισούν τη United και ανυπομονούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος των τελευταίων δύο δεκαετιών. Οι φίλοι της United αγαπούν να μισούν τη Liverpool και θέλουν να συνεχίσουν στο δρόμο από τον οποίον παρέκκλιναν κάπως τα τελευταία 3-4 χρόνια μετά την αποχώρηση του Sir Alex Ferguson. Η United με το περυσινό Europa League πέρασε τηLiverpool για έναν τίτλο. Και πλέον άναψε ακόμη περισσότερο την ανάγκη και τωνReds να συμβαδίσουν αλλά και των Red Devils να συνεχίσουν. Οι δύο σύλλογοι έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον για είναι μεγάλοι. Όσο και αν αυτό δεν ηχεί καλά στους φίλους του εκάστοτε συλλόγου. Και το ίδιο το αγγλικό ποδόσφαιρο όμως έχει ανάγκη τις δύο αυτές ομάδες. Ίσως όλη τη σχέση των δύο ομάδων που εμείς προσπαθούμε να αναλύσουμε σε ένα γραπτό κείμενο αποτυπώνει σε δύο γραμμές ο σπουδαίος Ryan Giggs. «Σέβομαι τη Liverpool διότι είναι μία ομάδα με σπουδαία ιστορία και κατορθώματα αλλά δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να τους κερδίσεις» είχε πει ο Ουαλός μέσος χωρίς να μπορούμε να αφαιρέσουμε ούτε μία λέξη από τα λεγόμενά του.
Δύο γίγαντες του αθλήματος που μεγάλωσαν με πρώτη οπαδική βάση δύο κοινωνίες ανταγωνιστικές αλλά πανομοιότυπες , με πολλούς τίτλους και επιτυχίες , με τραγωδίες όπως του Μονάχου, του Hillsborough και του Heyzel να τις συνδέουν θα έρθουν ξανά αντιμέτωπες σε λίγες ώρες ώστε να δώσουν ακόμη μία σελίδα σε ένα βιβλίο που αντέχει και θα αντέχει πολύ καλά στο χρόνο. Ευτυχώς για εμάς αλλά και για όλους τους ουδέτερους. Είναι δύσκολο να βρεις τόσο ισχυρές ανά τα χρόνια κόντρες ανάμεσα σε δύο ομάδες που πολύ συχνά ήταν σε πολύ διαφορετική τροχιά. Η Liverpool και η Manchester United όμως πλέον τείνουν και οι δύο προς την αγωνιστική άνοδο. Μακάρι το ματς του Σαββάτου να ξεκινήσει μία περίοδο όπου και οι δύο θα πρωταγωνιστήσουν. Διότι τότε να είστε σίγουροι πως θα γεμίσουμε αναμνήσεις και καταπληκτικά παιχνίδια. Let the game begin!
